“คุณต้องการให้ผมเชื่อคุณและทุก ๆ คำที่คุณพูด แต่คุณลืมไปแล้วเหรอ เอวลีน? คุณเป็นคนบอกผมว่าเด็กในท้องของคุณเป็นลูกของเฟลิเป้!”
“...”
เมเดลีนพูดไม่ออก แต่แล้ว เธอก็ได้ยินเจเรมี่พูดว่า “เด็กคนนั้นไม่ควรมีชีวิตอยู่ในท้องของคุณ”
เพียะ!
เมเดลีนตบเจเรมี่อีกครั้ง
บอดี้การ์ดสองคนเดินผ่านมาในขณะที่พวกเขากำลังสูบบุหรี่ เมื่อได้ยินเสียง พวกเขาจึงเดินเข้ามายังห้องใต้ดินอย่างระมัดระวัง
“มีเสียงดังมากจากข้างล่างนี่”
“ฉันว่าไม่ใช่มั้ง?”
“ฉันจะไปดูสักหน่อย”
“ฉันไปด้วย”
บอดี้การ์ดสองคนเดินไปที่ประตูของห้องใต้ดิน หลังจากที่เปิดประตู พวกเขาก็เปิดสวิตช์ที่อยู่ข้าง ๆ
อย่างไรก็ตาม ไม่มีอะไรในห้อง ไม่มีแม้กระทั่งหนูสักตัว นับประสาอะไรกับคน
“ฉันบอกนายแล้วว่านายหูแว่ว รีบ ๆ สูบบุหรี่ของนายให้เสร็จแล้วเราจะได้กลับขึ้นไปสักที เราคงจบแน่ถ้าคุณวิทแมนกลับมาและเห็นว่ากำลังอู้งานกันอยู่”
หลังจากที่ปิดประตู ในที่สุดเจเรมี่ก็ปล่อยมือออกจากปากของเมเดลีนจากด้านหลังประตู
ในตอนที่เขาแยกจากเธอ เมเดลีนก็ตบเขาอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...