เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 851

เมเดลีนเห็นชายคนหนึ่งกำลังนอนอยู่บนเตียงเดี่ยวต่อหน้าเธอ

เธอไม่มีวันจำรูปร่างของชายคนนี้ผิดแน่

เธอปิดประตูและเดินเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว

เจเรมี่ได้ยินเสียงดังแต่เข้าก็ไม่สนใจ อย่างไรก็ตาม เสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามาก็ฟังดูคุ้น ๆ

เขาหันไปและเห็นเมเดลีน จากนั้น ดวงตาที่มืดมนของเขาก็เป็นประกายขึ้นมาอีกครั้ง

เมื่อทั้งสองสบตากัน เมเดลีนรู้สึกเจ็บแปลบในหัวใจของเธอ

เขากำลังสวมเสื้อบาง ๆ พร้อมกับมีบาดแผลที่ถูกพันไว้ด้วยผ้าพันแผล อย่างไรก็ตาม เธอก็เห็นได้ถึงเลือดที่ซึมออกมาจากแผลของเขา

เธอรู้สึกแย่เมื่อได้เห็นใบหน้าอันซูบผอมและซีดเซียวของเขา

“เจเรมี่” เธอนั่งลงบนเตียงและช่วยพยุงเขาลุกขึ้น “คุณโอเคไหม? แผลของคุณเป็นยังไงบ้าง?”

หลังจากที่เจเรมี่ลุกขึ้นนั่ง เธอก็เห็นโซ่เส้นหนาที่ผูกติดกับข้อมือขวาของเขา เมื่อเขาขยับเพียงเล็กน้อย มันจะดึงรั้งแผลบนหัวไหล่ของเขา

เฟลิเป้ได้ขังเขาไว้

เมเดลีนคาดไม่ถึงในเรื่องนี้

เจเรมี่ดูสงบ “คุณมาเยี่ยมผมหลังจากผ่านไปตั้งหลายวัน คุณคิดว่าผมตายไปแล้วใช่ไหม คุณหญิงวิทแมน?”

เมเดลีนไม่ถือสากับท่าทางเย็นชาของเจเรมี่และยังคงมองไปที่เขา “เจเรมี่ คุณเห็นฉันเป็นคนแบบนั้นจริง ๆ เหรอ?”

ชายคนนั้นอึ้งไปเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น สายตาของเขาเริ่มอ่อนลงและโอบอุ้มเมเดลีนเหมือนกับแอ่งน้ำ

เขาฝืนยกมือขึ้นและสัมผัสไปที่หน้าของเมเดลีน เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

“ผมกลัวมากว่าจะไม่ได้เจอคุณอีกแล้ว”

เมเดลีนกุมมือเขาพร้อมกับตาที่เริ่มแดง “ทำไมคุณไม่เชื่อฉันล่ะ? ทำไมคุณต้องอยู่ที่นี่ด้วย? คุณไม่เข้าใจเหรอว่าคุณจะปลอดภัย ถ้าคุณกลับไปที่เกลนเดล?”

“ผมจะไม่ไปก่อนที่ผมจะได้รับคำตอบ ผมอยากจะเจอคุณเป็นครั้งสุดท้ายแม้ว่ามันหมายความว่าผมจะตาย” เขายกมุมปากและหัวเราะเยาะตัวเอง “ผมทำให้คุณโกรธอีกแล้วเหรอ?”

เมเดลีนฟังเขาและไม่พูดอะไร อย่างไรก็ตาม ดวงตาที่เปื้อนน้ำตาของเธอก็เอาแต่เพ่งไปที่ใบหน้าเหนื่อยล้าของเขาตลอดเวลานี้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ