บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 868

“ความรักและความหลงใหลของฉันที่มีต่อคุณมันหายไปตั้งแต่ลูกสองคนของฉันจากไปแล้ว”

เคธี่พรูลมหายใจ

“ฉันเสียใจที่ตกหลุกรักผู้ชายอย่างคุณตั้งแต่แรกเห็น”

เฟลิเป้เย้ยหยัน “เธอก็เสียใจจนพอแล้วนี่ เคธี่ อย่าแม้แต่จะคิดหนีไปจากเงื้อมมือของฉัน ตราบใดที่เธอยังมีชีวิตอยู่ เธอต้องเป็นของฉันตลอดไป”

ดวงตาที่แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของของเขาโอบล้อมเธอไว้และกลืนกินสายตาต่อต้านของเคธี่ไปจนหมดสิ้น

…

ไม่กี่วันถัดมา บาดแผลของเจเรมี่ก็ค่อย ๆ ฟื้นตัว แต่หนทางยังอีกยาวไกลกว่าเขาจะหายดี

ในสองสามวันนี้ เมเดลีนจะเข้ามาหาเขา ทานข้าวกับเขา และคอยป้อนยาให้เขา

เจเรมี่บอกกับเธอว่าสองสามวันมานี้เฟลิเป้ไม่ได้มาสร้างปัญหาใด ๆ ให้กับเขา และบอดี้การ์ดเหล่านั้นก็หยุดออกันอยู่ที่ประตูเช่นกัน

เมเดลีนรู้สึกว่ามันมีบางอย่างผิดปกติ เธอรู้ว่าเฟลิเป้จะไม่ยอมปล่อยเจเรมี่ไปง่าย ๆ แน่ ดังนั้น เธอจึงคิดว่ามันจะต้องมีบางอย่างอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้

เคธี่รับฟังอย่างเดียวและไม่ได้พูดอะไร

ไม่กี่วันมานี้ เคธี่จะปรากฏตัวต่อหน้าเฟลิเป้ตามความปรารถนาของเขาและอยู่พักค้างคืนกับเขา จากนั้นเธอก็มาที่โรงพยาบาลราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เธออยากที่จะไม่รู้สึกอะไรกับความคิดของตัวเอง เธออยากจะบอกกับตัวเองว่าเธอทำสิ่งนี้เพื่อช่วยเจเรมี่เท่านั้น

ถึงอย่างนั้น เมื่อเฟลิเป้จูบเธอหรือแนบชิดกับเธอ ร่างกายของเธอก็เริ่มยอมรับเขา

เธอรู้สึกว่าตัวเองน่าสมเพชและหดหู่ใจ นอกจากนั้นแล้วเธอยังไม่คู่ควรกับคำว่าน่าสงสารด้วยซ้ำ

เธอยังมีความใจอ่อนให้กับผู้ชายอย่างเขาได้อย่างไร?

“เฟลิเป้ ถ้าคุณทำได้ งั้นก็ลงมือเลย ฉันเองก็ไม่ต้องการจะมีชีวิตอยู่โดยต้องกลัวทุกอย่างแบบนี้อีก”

ท่าทางที่ไม่ไยดีของเมเดลีนทำให้เฟลิเป้ตกใจ “คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่? ลิเลียน คือ ลูกสาวของเจเรมี่นะ คนที่คุณให้กำเนิดมาหลังจากผ่านอุปสรรคมากมาย คุณจะไม่สนใจเธอแบบนี้ได้จริง ๆ เหรอ?”

“ก็ฉันไม่มีทางเลือก ถึงแม้ว่าฉันต้องการจะดูแลเธอแค่ไหนก็ตาม ใช่ไหมล่ะ?” เมเดลีนยิ้มและถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “ฉันรู้คุณต้องการใช้ลิเลียนเพื่อแยกฉันออกจากเจเรมี่ หรือแม้แต่จะทำให้เขาตกอยู่ในอันตราย แล้วทำไมฉันจะไม่ตามน้ำไปกับคุณล่ะคะ? ถ้ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับลิเลียนหลังจากนั้นฉันเดาว่าโชคชะตาระหว่างฉันกับลิเลียนคงจะต้องจบลง”

เฟลิเป้มองอย่างไม่เชื่อในสายตาว่าเมเดลีนจะพูดแบบนั้น

ทว่า เขาก็ตระหนักได้ว่าเมเดลีนเจตนาที่จะพูดแบบนั้นก็เท่านั้น ดังนั้น เขาจึงหัวเราะ “คุณคิดเหรอว่าผมจะไม่รู้ว่าคุณแค่พูดให้ผมลดความระมัดระวังลง เอวลีนคุณฉลาดนะ แต่ผมไม่ตกหลุมพลางนี่หรอก”

“ฉันไม่มีเวลามาเล่นกับคุณหรอกค่ะ” เมเดลีนพูดขึ้นอย่างเฉยเมย “เฟลิเป้ฉันจะบอกอะไรคุณให้นะ ถ้าให้ฉันเลือกระหว่างลิเลียนกับเจเรมี่ ฉันจะเลือกเจเรมี่ นอกจากนี้ เรากำลังจะมีลูกคนที่สามด้วยกันในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้ ฉันไม่ต้องการให้ลูกของฉันเกิดมาไม่มีพ่อหรอกนะ”

ดวงตาของเฟลิเป้มองตรงไปที่ท้องของเธอเมื่อเขาได้ยินอย่างนั้น จากนั้นดวงตาของเขาก็มืดลง “ลูกของคุณกับมันอย่างนั้นเหรอ?”