บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 876

เธอหันหลังด้วยความตกใจและเจอกับท่าทีที่เย็นชาของเจเรมี่

“เจ เจเรมี่…”

เธอจ้องชายคนนั้นที่กำลังเดินเข้ามาหาเธออย่างตาเหลือกตาพอง พลางปัดมือของเมเดลีนออก เธอหันหลังวิ่งขณะที่มีบางอย่างคล้องคอเธอไว้อีกครั้งในวินาทีต่อมา เมเรดิธเพิ่งจะหายใจเข้าเต็ม ๆ ได้เพียงสองครั้งในตอนที่ความรู้สึกขาดอากาศหายใจเข้าครอบงำเธออีกครั้ง

นิ้วของเจเรมี่เหมือนกับหยาดน้ำแข็งที่ซึมเข้าสู่ผิวของเธอและทำให้เมเรดิธหนาวสั่น

มันรู้สึกเหมือนกับว่าเจเรมี่กำลังจะฆ่าเธอจริง ๆ

ความโกรธหลั่งไหลออกมาจากชายคนนั้นขณะที่มือของเขากำแน่น การออกแรงของเขาก็เพียงพอที่จะทำให้แผลบนไหล่ของเขาเปิดออกอีกครั้ง ทำให้เลือดไหลออกมา

เมเดลีนรีบคว้ามือของเจเรมี่ทันที “ปล่อยเธอนะ เจเรมี่”

เธอเกลี้ยกล่อมเขาไม่ใช่เพราะเธอสงสารเมเรดิธ และไม่ใช่เพราะเธอไม่ต้องการให้เจเรมี่ถูกข้อหาฆาตรกรรมเพราะคนเช่นนี้ แต่เป็นเพราะหัวใจของเธอเจ็บปวดที่ได้เห็นบาดแผลของเขาแย่ลงไปอีก

เจเรมี่ไม่มีท่าทีจะปล่อยมือเลย เธอรู้สึกได้ว่าเจตนาในการฆ่าได้หลั่งไหลออกมาจากกระดูกของเขา

ความเคียดแค้นของเขาต่อเมเรดิธไม่ใช่สิ่งที่จะออกมาเป็นคำพูดได้

แม้แต่ความตายของเมเรดิธก็ไม่สามารถระงับความโกรธของเขาในตลอดหลายปีที่เขาและเมเดลีนสูญเสียไปได้

สายตาของเจเรมี่เริ่มคลุ้มคลั่งขณะที่เมเดลีนจับมือของเขาไว้

“ฉันก็เกลียดเธอมากเท่าที่คุณเกลียดนั่นแหละ เจเรมี่ แต่เธอไม่ใช่คนที่คู่ควรกับการถูกตั้งข้อหาฆาตรกรรมนะ คิดถึงแจ็ค คิดถึงลิเลียนสิ ครอบครัวของเรายังไม่มีโอกาสกลับมาอยู่ด้วยกันด้วยซ้ำ ปล่อยเธอไป เจเรมี่ เจเรมี่!”

ความมีเหตุผลของเจเรมี่ค่อย ๆ คืนกลับมาในทุก ๆ ครั้งที่เมเดลีนตะโกนออกมา

เขาคลายมือที่คอของเมเรดิธ ทำให้เธอล้มหมดสติอยู่บนพื้นเสียงดังตึก