เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 911

เมื่องมองสายตาที่จ้องจับผิดและประณามของเมเดลีน ท่าทีของเจเรมี่ก็ไม่เปลี่ยน “ใช่ ผมจะทำแบบเดิมอีก ผมจะไม่ให้คุณกินยานี้อีก”

เมเดลีนปล่อยมือที่กำลังจับคอเสื้อของเจเรมี่ เธอปวดใจขณะที่พูดว่า “เจเรมี่ พูดอีกทีสิ”

“เอวลีน ผมจะไม่ยอมให้คุณกินยานี้อีก”

เพี้ยะ!

เมเดลีนตบหน้าของเขา มือของเธอสั่นด้วยความโกรธ เธอรู้สึกว่าจิตใจของเธอยุ่งเหยิงมากในตอนนี้ ความคิดที่ฉุนเฉียวทำให้เธอมีสติที่ปั่นป่วนไปทั้งหมด มันยากที่เธอจะหายใจ

เธอจ้องเขม็งไปที่ชายคนนั้นซึ่งกำลังขมวดคิ้วด้วยความผิดหวัง

“เจเรมี่ คุณเป็นคนแบบไหนกัน?”

“คุณอยากเห็นฉันตายใช่ไหม หรือคุณอยากเห็นเด็กในท้องของฉันตาย?”

“ในเมื่อคุณเฉยชาต่อฉันและลูก ทำไมคุณถึงแกล้งทำเป็นรักนักรักหนากับฉันตั้งแต่แรก?”

เธอมองชายที่เอาแต่เงียบด้วยแววตาที่แดงก่ำและปล่อยมือของเธอไป

“คุณสนใจลาน่าใช่ไหม? คุณตกหลุมรักกับยัยผู้หญิงหน้าด้านนั่นงั้นเหรอ? ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันยอมให้พวกคุณทั้งสองก็ได้!”

เมเดลีนผลักชายที่อยู่ตรงหน้าออกและเดินออกไป

เจเรมี่รีบตามเธอและหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ

“คุณจะไปไหน?”

“ไปขอยาจากอดัม” เธอกล่าวอย่างแน่วแน่ “คุณอยากให้ฉันตายด้วยการคลอดเด็กคนนี้ แต่ฉันจะอยู่อย่างสบายดี! หลบไป!”

เมเดลีนผลักเจเรมี่ออกและอยากที่จะออกไป แต่ชายคนนั้นก็สวมกอดเธอ

“ผมจะไม่ยอมให้คุณไปหาอดัม และคุณจะกินยานี้อีกไม่ได้”

จิตใจของเมเดลีนยิ่งเยือกเย็นขึ้น เมื่อมองชายที่กำลังกอดเธอแน่น น้ำตาของเธอก็ไหลออกมา “เจเรมี่ ถ้าฉันไม่กินยาของอดัม ลูกและฉันก็จะตาย คุณอยากเห็นฉันตายมากเลยใช่ไหม?”

เจเรมี่มองน้ำตาของเมเดลีน ขณะที่หัวใจของเขาบีบคั้น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ