ปลายนิ้วของเมเดลีนที่กำลังลูบรูปของเจเรมี่หยุดลงอย่างกะทันหัน
แม้ว่าเธอยังไม่เห็นใคร แต่ใบหน้าที่ทำให้เธอรู้สึกเกลียดก็ปรากฏขึ้นในความคิดของเธอแล้ว
“จุ๊ ๆ เธอเพิ่งจะเศร้ามากไม่ใช่เหรอจ๊ะ?” เสียงกำชัยชนะของลาน่าดังขึ้นจากที่ไกล ๆ มายังเธอ เมเดลีนลืมตาที่สวยงามและเยือกเย็นขึ้นพลางหยุดไม่ให้ลาน่าเข้ามา “ออกไป เราไม่ต้อนรับเธอที่นี่”
ลาน่ากอดอกพร้อมกับรอยยิ้มบนหน้าของเธอ “ฉันเป็นเพื่อนของคุณวิทแมน และตอนนี้เขาก็ตายแล้ว มันก็แน่อยู่แล้วที่ฉันจะมาแสดงความเคารพ”
เธอเดินไปข้างหน้าขณะที่พูด วางดอกไม้ที่เธอนำมาด้วยลง
เมเดลีนจับข้อมือของลาน่าเพื่อกันเธอออกจากการมอบดอกไม้ “ลาน่า อย่าคิดนะว่าเธอจะทำอะไรที่เธอต้องการก็ได้เพียงเพราะเธอมาจากแก๊งสเตเจี่ยน”
“ที่นี่ไม่ใช่เมืองเอฟ หรือฐานที่มั่นของแก๊งสเตเจี่ยน สามีของฉันไม่ต้องการให้ผู้หญิงหน้าด้านอย่างเธอมาแสดงความเคารพ ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”
เธอแย่งช่อดอกไม้จากมือของลาน่าและโยนมันลงในเตา
“ไสหัวไป” เธอไม่เหลือที่ว่างให้กับศักดิ์ศรีของลาน่า
รอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าของลาน่าได้เหือดแห้งไปอย่างเห็นได้ชัด และขณะที่เธอกำลังเดือดขึ้น คาเลนก็วิ่งเข้ามาหาพวกเธอ
“เอวลีน หล่อนทำอะไรน่ะ? เพื่อนของเจเรมี่มาแสดงความเคารพ หล่อนทำกับเธอแบบนี้ได้ยังไง?” คาเลนเข้าข้างลาน่า เห็นได้ชัดว่าตราบใดที่มีโอกาสต่อต้านเมเดลีนเกิดขึ้นสำหรับคาเลน เธอไม่เคยเลือกที่จะนั่งอยู่เฉย ๆ
เมื่อลาน่าเห็นว่าคาเลนกำลังปกป้องเธอ เธอก็ดูโศกเศร้าและเป็นทุกข์ “สวัสดีค่ะคุณหญิง ดิฉันเป็นเพื่อนของคุณวิทแมน ชื่อของฉันคือลาน่า ฉันรู้ว่าเขาจากไปเมื่อไม่นานมานี้ และดิฉันเสียใจกับเรื่องนี้จริง ๆ ค่ะ ดิฉันก็แค่อยากที่จะมาแสดงความเคารพเท่าที่จะทำได้อย่างน้อยที่สุดค่ะ ฉันคาดไม่ถึงว่าคุณผู้หญิงวิทแมนจะไล่ฉันออกไปจริง ๆ”
หลังจากที่ได้ยินเช่นนี้ คาเลนก็เย้ยหยัน “คุณผู้หญิงวิทแมนงั้นเหรอ? หล่อนเป็นคุณผู้หญิงวิทแมนแบบไหนกัน? ความตายของเจเรมี่ ทั้งหมดก็เป็นเพราะหล่อน!”
“อะไรนะคะ? งั้นความตายของคุณชายวิทแมนก็เป็นต้นเหตุมากจาคุณมองนต์โกเมอรีคนนี้เหรอคะ?” ลาน่าถามอย่างรู้ดี ในฐานะที่เป็นผู้ริเริ่มของเหตุการณ์นี้ เธอก็รู้สึกยินดี
เพียงแต่ว่าในตอนแรกเป้าหมายของเธอคือเมเดลีน เธอคาดไม่ถึงว่าเจเรมี่จะขวางทางกระสุนปืนให้กับเมเดลีนด้วยตัวของเขาอย่างสิ้นหวัง
การกระทำของเขาทำให้เธอรู้สึกสับสน แต่เธอก็แค่อยากที่จะคว้าหัวใจของเจเรมี่ให้มากขึ้น
คาเลนหยิบธูปสามดอกและส่งมันให้กับลาน่า “คุณจอห์นสัน ฉันคือแม่ของเจเรมี่ ไปแสดงความเคารพของคุณเถอะค่ะ ถ้าหล่อนกล้าขัดขวางคุณอีก ฉันจะไล่หล่อนออกไปในทันที!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...