“เดี๋ยวคุณแม่ก็มาถึงแล้วล่ะ” แจ็คมองไปที่ถนน ทว่าใบหน้าหล่อเหลากลับรู้สึกผิดหวัง “ไม่รู้เมื่อไหร่ แดดดี้จะกลับบ้านนะ”
“แดดดี้? หนูไม่เห็นแดดดี้นานแล้วเหมือนกัน” ลิเลียนหน้ามุ่ย เธอยังคงคิดว่าพ่อของเธอคือเฟลิเป้ ภายในดวงตากลมโตแอบซ่อนความอ้างว้างไว้
แต่ในทันใดนั้นเองดวงตากลมก็กลับมาสดใสเป็นประกายอีกครั้ง
จู่ ๆ ก็มีช่อดอกไม้ที่ทำมาจากลูกกวาดหลากสีปรากฏขึ้นต่อหน้าลิเลียน
“เอ๋?” ลิเลียนสับสน แต่ดวงตาของเธอก็ยังคงเป็นประกายด้วยความสนใจกับสิ่งตรงหน้า “ว้าว สวยจังเลย!”
แจ็คสันมองไปยังมือที่ถือช่อดอกไม้และเห็นใบหน้าที่ดูเป็นคนเจ้าสำราญ
"คุณเป็นใคร?" แจ็คสันดึงลิเลียนไปข้างหลังและถามฟาเบียนด้วยความระแวง
ฟาเบียนยังคงดูเหมือนเป็นคนขี้เล่นไม่เอาจริงเอาจัง จากนั้นเขาก็มองไปที่แจ็คสันด้วยท่าทางที่ไม่พอใจและพูดอย่างอวดดีว่า “ฉันเป็นเพื่อนของลิลลี่”
แจ็คสันมองฟาเบียนอย่างสงสัย จากนั้นเขาก็ได้ยินลิเลียนตะโกนว่า “นายผมขาว!”
ลิเลียนจำฟาเบียนได้
ฟาเบียนขมวดคิ้ว เขาย้อมผมสีเงินเป็นสีน้ำตาลแล้ว
แจ็คสันจำได้ว่าลิเลียนเคยพูดถึงนายผมขาวคนนี้มาก่อน ดังนั้นเขาจึงลดการป้องกันลงเล็กน้อย
“แจ็ดกี้ นายผมขาวเป็นเพื่อนของฉัน ฉันเคยให้โลลิป็อบเขาด้วยนะ”
“ใช่” ฟาเบียนยิ้ม “ฉันจะให้โลลิป็อบทั้งหมดนี้กับลิลลี่ เธอชอบไหม?”
“ทั้งหมดคือของฉันใช่ไหมคะ?” ลิเลียนตื่นเต้น ดวงตากลมโตของเธอเป็นประกายด้วยความยินดี
เนื่องจากการจราจรที่ติดขัด เมเดลีนจึงมาสายเล็กน้อย หลังจากที่เธอจอดรถ เธอก็เห็นชายคนหนึ่งกำลังคุยกับลูก ๆ ของเธอ ดังนั้นเธอจึงรีบเดินไปหาด้วยความกังวล แต่เมื่อเธอเข้าไปใกล้ เธอก็เห็นว่าเป็นฟาเบียน
เมื่อเจอกันฟาเบียนก็ทักทายเมเดลีน อย่างไรก็ตามเธอกลับเพียงมองมาที่เขาและพาเด็ก ๆ ออกไป
“เอวลีน ผมไม่ได้ตั้งใจมารบกวนพวกเขานะ ผมแค่มาเยี่ยมลิลลี่” ฟาเบียนอธิบายด้วยความเศร้า
“ฉันรู้ แต่ฟาเบียน ฉันเป็นเพื่อนคุณไม่ได้อีกแล้ว พี่สาวของคุณชักใยให้เจเรมี่ฆ่าพ่อแม่ฉัน จนถึงตอนนี้การจากไปของพวกท่านก็ยังถูกสรุปให้เป็นอุบัติเหตุอยู่”
เมเดลีนเอ่ยเสียงเรียบ “ฟาเบียน ฉันไม่ได้เกลียดคุณ แต่ฉันเกลียดลาน่าพี่สาวของคุณ แล้วก็เกลียดแก๊งสเตเจี่ยน จอห์นสัน ในฐานะแก๊งที่ผิดกฎหมายด้วย ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องล้างแค้นให้พ่อกับแม่ของฉันแน่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...