เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 994

เธอไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เธอไม่คิดว่าเมเดลีนจะทำอะไรแบบนั้น และนั่นทำให้เธอตกใจมากทีเดียว

หลังจากนั้นไม่นาน เมเดลีนก็ผลักชายหนุ่มออกไปอย่างรู้สึกไม่สบอารมณ์ ปรากฏแววตาดูเหยียดหยามในดวงตาขณะที่เธอพูดว่า “อย่าแตะต้องฉันอีก”

หัวใจของเจเรมี่เจ็บปวดอย่างแสนสาหัส เมื่อเขาต้องเผชิญกับความว่างเปล่าเฉยชา เขารู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกกรีดเปิดออก

“ลินนี่”

“ฉันจะให้เวลาคุณห้านาที อีกห้านาทีฉันจะมารับลิลลี่และแจ็คกลับ”

เมเดลีนหันหลังแล้วเดินออกไป ในขณะนี้เด็กทั้งสองโผล่หัวออกมาจากห้อง แจ็คสันถามอย่างเป็นกังวล “คุณแม่ แดดดี้ ทะเลาะกันเหรอครับ?”

เจเรมี่ยิ้มให้ลูกชายอย่างอบอุ่นและจับไหล่ของเมเดลีน “เปล่าเลย แดดดี้ไม่เคยทะเลาะกันครับ อย่าคิดอะไรแบบนั้น”

เมเดลีนมองเจเรมี่ด้วยความรังเกียจ แต่เพื่อที่จะหยุดลูกชายของเธอไม่ให้คิดมากเกินไปจนเกิดความกังวล เธอจึงยิ้มรับ

“ตรงนั้นแดงมากเลยนะคะ คุณสุดหล่อ” ลิเลียนชี้ไปที่น่องซ้ายของเจเรมี่

เมเดลีนก้มลงดูบาดแผลของเจเรมี่ และพบว่ามันฉีกออกจนเลือดสีแดงสดไหลออกมาเปื้อนผ้าก๊อซ

เธออยากจะทำเป็นไม่สนใจ แต่ในท้ายที่สุดเธอเรียกหาหมอให้เข้ามาดูบาดแผลของเขา

เป็นเวลาใกล้ค่ำและห้านาทีก็ได้ผ่านไปแล้ว แต่เด็ก ๆ ยังไม่อยากจากไปจากเจเรมี่

“แดดดี้ครับ เมื่อไหร่แดดดี้จะกลับบ้านเหรอครับ? ผมคิดถึงแดดดี้มากเลย" แจ็คสันมองเจเรมี่อย่างโหยหา

อาจเป็นเพราะเขาโตมากับเจเรมี่ ดังนั้นเขาจึงรู้สึกผูกพันกันเป็นพิเศษ

เจเรมี่ลูบหัวแจ็คสันอย่างขอโทษ “แดดดี้จะตามกลับไปทีหลัง โอเคไหมครับ?”

"จริงนะครับ?" แจ็คสันถามด้วยความประหลาดใจ

เจเรมี่มองไปยังเมเดลีนซึ่งยืนอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าเย็นชา ก่อนที่เธอจะพยักหน้า

เมเดลีนคิดว่าเขาแค่พูดเล่น เธอไม่คาดคิดว่าเขาจะต้องการออกจากโรงพยาบาล

เคนขับรถมารับเขา

เจเรมี่ยืนยันที่จะออกจากโรงพยาบาลโดยไม่สนใจบาดแผลที่ขาของตนเอง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ