จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1328

ตอนที่1328 ไล่จับเต่าในขวด

การปรากฏตัวของหวังอวีเต๋าและคนอื่นๆ ล้วนทำเอาเจ็ดวีรบุรุษสายลมหยินประหลาดใจยิ่งยวด พวกเขายืนแข็งทื่อในทันใด

แต่ฉางเหลียนตอบสนองมีฏิกิริยาโต้ตอบรวดเร็วที่สุด ได้ฟังแบบนั้นเขาเข้าใจสถานการร์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นได้ในทันที

ในขณะเดียวกับ ยามทราบความจริง ตัวเขากลับตื่นตะลึงไม่น้อย

มิใช่ว่าอาคันตุกะนักหลอมโอสถของหอมหาสมบัติเป็นคนพิการหรอกรึ? ไฉนพบหน้ากันจริงๆกลับทรงพลังแกร่งกล้าขนาดนี้?

ฉางเหลียนในปัจจุบันยืนยันได้แล้วว่า เด็กหนุ่มคนนั้นที่เข้าไปยังถ้ำราชันย์แห่งภูตก็คือ อาคันตุกะนักหลอมโอสถของหอมหาสมบัติ,เย่หยวน!

“ท่านผู้สูงส่ง ฉางคนนี้หาเข้าใจไม่ ท่านกล่าวถึงสิ่งใด? หากข้ามีความสามารถถึงขั้นทำลายป้ายตราตรวจจับได้ ข้าคงไม่ต้องเสี่ยงตายในสุสานสายลมหยิน เพื่อเสาะหาสมบัติขายประทังชีวิตเช่นนี้ตลอดทั้งปี!”

ฉางเหลียนกล่าวขึ้นพร้อมผสานมือคำนับอีกฝ่าย

หนึ่งความคิดโฉบแล่นดั่งสายฟ้าสว่างวาบ ก่อนเร่งเอ่ยปากให้การปฏิเสธทันที ยามนี้โอกาสของพวกเขามีเพียงน้อยนิดเท่านั้น

ซึ่งในความเป็นจริง ฉางเหลียนก็ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยว่า ตลอดที่ผ่านมาเด็กหนุ่มคนนั้นก็คือเย่หยวนที่ตระกูลหวังกำลังตามล่า

อย่างไรก็ตาม หวังอวีเต๋ากลับเค้นเสียงหัวเร่อเย็นสั่นกระเพือมยามได้ยินแบบนั้น เขากล่าวตอบว่า

“เจ้าเลิกเล่นลิ้นได้แล้วกระมัง? สิ่งเดียวที่ข้าเชื่อคือความจริงที่เห็นด้วยสองตาคู่นี้! พวกเราได้สอบถามผู้คนโดยรอบนี้มาแล้ว ทุกคนต่างบอกเป็นเสียงเดียวกัน หลังจากที่ไอ้เด็กเหลือขอนั้นเข้ามาในสุสานสายลมหยิน กลับเป็นพวกเจ้าที่นำทางมันมาโดยตลอด ต่อให้พิจารณาแค่จุดนี้ พวกเจ้าก็สมควรตายแล้ว!”

ฉางเหลียนคร่ำครวญสบถขึ้นภายในใจอย่างลับๆ แต่ยังคงปั้นสีหน้าใสซื่อมึนงงพลางเอ่ยถามว่า

“ท่านผู้สูงส่ง เราผู้ต่ำต้อยไม่ทราบจริงๆว่าท่านกำลังกล่าวถึงเรื่องอันใด! ความจริงก็คือ มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งเสนอผลึกปราณเทวะจำนวนเจ็ดพันก้อนเป็นค่านำทาง แต่…ฉางคนนี้ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า เด็กหนุ่มคนนั้นกลับเป็นคนที่ผู้สูงส่งนั้นตามหาอยู่!”

หวังอวีเต๋าเอ่ยเสียงเย็นแผดดังว่า

“ไม่ว่าจะเล่นลิ้นอย่างไรกลับเปล่าประโยชน์ ความจริงกลับหนีไม่พ้น พวกเจ้าให้ความช่วยเหลือไอ้เด็กเหลือขอนั้นจริงๆ! พวกเจ้า! จับพวกมันมา! ใครคิดขัดขืนฆ่าได้ทันที!”

คำกล่าวของหวังอวีเต๋า ได้ดับความหวังสุดท้ายของฉางเหลียนจนหมดสิ้น

สีหน้าแปรเปลี่ยนในทันใด ฉางเหลียนโพล่งตะโกนดังลั่น

“พวกเจ้ารีบหนีเข้าไปในถ้ำ!”

ในเวลานี้ทางหนีทุกด้านถูกปิดผนึกโดยสมบูรณ์ มีเพียงถ้ำราชันย์แห่งภูตเท่านั้นที่เป็นทางหนีเดียวของพวกเขา

พบเห็นภาพฉากเช่นนั้น หวังอวีเต๋าตอบสนองทันควัน ขณะยกฝ่ามือกระหน่ำตบออกไปทันที!

“พวกมดปลวกไม่รู้จักเป็นตาย!”

ขุมพลังปราณเทวะสุดแกร่งกร้าวระเบิดคลั่งในทันใด คลื่นพลังฝ่ามือขนาดยักษ์อัดอากาศปราดเข้าใส่พวกเขาทั้งเจ็ดโดยตรง

ฉางเหลียนเผยสีหน้าน่าเกลียดอย่างหาที่เปรียบไม่ พร้อมตะโกนลั่นขึ้นว่า

“พวกเจ้ารีบเข้าไปเร็ว!”

ยามนี้เขาระเบิดความแข็งแกร่งอาบท่วม รีดเร้นพลังปราณเทวะทั้งหมดออกมาสุดชีวิต หวังเพื่อสกัดต้านการโจมตีของหวังอวีเต๋า

อย่างไรก็ตามแต่ นี่กลับเป็นเพียงมดน้อยพยายามโค้นต้นไม้!

เผชิญหน้ากับเซียนอาณาจักรปฐมพระเจ้าขั้นสุดเฉกเช่นหวังอวีเต๋า ฉางเหลียนกลับไร้ซึ่งคุณสมบัติที่จะต่อกรโดยสิ้นเชิง

อย่างไรก็ตามแต่ ฉางเหลียนตัดสินใจเด็ดขาดหวังใช้ชีวิตแลกชีวิต ยอมตายเพื่อปกป้องน้องๆทั้งหกให้หนีเข้าถ้ำไปได้!

แม้‘เจ็ดวีรบุรุษสายลมหยิน’หาใช่คนดีอะไร แต่เมื่อเผชิญหน้ากับหายนะที่คืบคลานเข้ามา เรื่องมิตรภาพกลับมาเป็นอันดับหนึ่ง

ในฐานะที่เป็นพี่คนโต ฉางเหลียนไม่คิดลังเลแม้แต่น้อย ยอมสละชีพเพื่อเข้าขวางหอกแทนน้องๆ!

แต่ในเวลานั้นเอง จู่ๆกลับมีอีกสองร่างพุ่งออกมารับหน้าแทนฉางเหลียน

“พี่ใหญ่จงมีชีวิตอยู่ต่อไป ฝากแก้แค้นไอ้บัดซบพวกนี้แทนพวกเรา!”

สองคนนั้นกลับเป็น น้องสามและน้องเจ็ด!

ดวงตาของฉางเหลียนแดงกล่ำแปรเปลี่ยนเป็นสีเลือดสด

ทว่ายามนี้ฝ่ามือของกวังอวีเต๋าปราดลุถึงตรงหน้าแล้ว แม้เขาอยากจะช่วยเพียงใด แต่กลับสายเกินไปแล้วเช่นกัน!

บูมมมมม!

อนุภาพทำลายล้างอันมหาศาลชนิดนี้ ได้บดขยี้น้องสามกับน้องเจ็ดกระเด็นออกไปไร้ทิศทาง

ฉางเหลียนโดนลูกหลงไปไม่น้อย เขากระอักพ้นเลือดสดคำโตพร้อมน้ำตา ขณะรายรอบปรากฏเป็นร่างน้องสามและน้องเจ็ดที่หยุดหายใจเป็นที่เรียบร้อย

แต่ฉางเหลียนเป็นคนเด็ดขาดยิ่ง เขาทราบดีว่าตอนนี้หาใช้เวลามามัวลังเลเสียใจ ยามนี้เร่งคลานขึ้นจากพื้นดินและมุ่งหน้าหนีเข้าไปในถ้ำราชันย์แห่งภูตทันที

แม้ว่าฝ่ามือของหวังอวีเต๋าจะสามารถเด็ดชีพน้องสามกับน้องเจ็ดได้ในพริบตา แต่กว่าฝ่ามือนั้นจะมาถึงฉางเหลียน อนุภาพกลับถูกสองคนนั้นช่วยลดทอนได้มาก ยามนี้หยิบยืมแรงระเบิดจากฝ่ามือให้เป็นประโยชน์ ปราดพุ่งเข้าไปในถ้ำราชันย์แห่งภูตทันที

ด้วยความเร็วของเขาผนวกกับแรงระเบิดที่พลักไสออกไป จึงล่วงลุเข้าไปในถ้ำได้อย่างรวดเร็ว

“พี่สอง เราควรทำอย่างไรต่อไปดี?”