จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1359

“เย่หยวน ความสามารถในศาสตร์แห่งโอสถของเจ้าช่างน่าทึ่งนัก ไฉน…ถึงไม่มาเข้าร่วมกับหอมหาสมบัติอย่างเป็นทางการล่ะ?”

เซียวเฟิ้งหยิบยื่นคำเชิญเชิญให้แก่เย่หยวนอย่างจริงจัง ซึ่งเขาก็มั่นใจว่าหากเป็นเขาที่เอ่ยปากออกมาเอง เย่หยวนย่อมไม่ปฏิเสธแน่นอน

หากไม่มีใครมาปกป้องเย่หยวนเลยในระหว่างนี้ ตัวเย่หยวนเองจะไม่มีอะไรเอาไว้ต่อกรกับตระกูลหวังได้เลย

เขาเชื่ออย่างยิ่งว่า เด็กฉลาดและหัวไวอย่างเย่หยวนย่อมรู้จักเลือก

แต่ใครจะไปรู้ เย่หยวนกลับส่ายหัวเล็กน้อยและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า

“ขอบพระคุณอย่างยิ่งสำหรับความปรารถนาดีของผู้อาวุโสเซียว แต่เย่คนนี้มีที่ไปอยู่แล้ว”

คำตอบของเย่หยวนทำเอาเซียวเฟิ้งมึนงงไปชั่วขณะ เห็นได้ชัดว่า เย่หยวนตระหนักถึงสถานการณ์ในตอนนี้ชัดเจนกว่าใครอื่น

“เย่หยวน ที่พวกรุ่นเยาว์ของตระกูลหวังกล่าวขอโทษเจ้าก็เพราะข้ากดดัน ดีไม่ดี พวกนั้นกลับยิ่งคับแค้นใจหนักกว่าเก่า ตัวเจ้า…ยังไม่รู้ซึ้งถึงความน่ากลัวของตระกูลหวังดีพอ เจ้าเข้าใจที่ข้ากล่าวไปหรือไม่?”

เซียวเฟิ้งพยายามกล่าวโน้มน้าวเย่หยวน

เย่หยวนเพียงยิ้มและกล่าวว่า

“เย่คนนี้ตระหนักชัดแจ้งถึงเรื่องเหล่านี้ดี แต่ข้ามีแผนปักในใจแล้ว แต่ผู้อาวุโสเซียวโปรดมั่นใจ พวกเรายังคงสัมพันธ์ดั่งศิษย์อาจารย์ดังเดิม”

เซียวเฟิ้งพลันขมวดคิ้วขึ้นฉับพลัน เขาไม่เข้าใจความหมายที่เย่หยวนกล่าวออกมา

ทว่าในไม่ช้า เขาก็ตระหนักได้โดยไวและกล่าวขึ้นอย่างประหลาดใจว่า

“หรือเจ้าคิดจะเข้าศึกษาในสถานศึกษาหวูเมิ่ง?”

เย่หยวนพยักหน้าและกล่าวตอบว่า

“ถูกต้องแล้ว! สถานที่ที่รวบรวมเหล่าอัจฉริยะเอาไว้ เย่คนนี้ตั้งความหวังกับสถานศึกษาหวูเมิ่งไว้มาก!”

เซียวเฟิ้งพลันรู้สึกกระวนกระวายไม่น้อยเมื่อได้ยินและเร่งเร้ากล่าวขึ้นว่า

“เย่หยวน พรสวรรค์บนเส้นทางแห่งโอสถของเจ้าช่างยิ่งใหญ่นัก แม้แต่เราชายชรายังต้องยอมรับตามตรงว่าด้อยกว่า! เจ้าสามารถเพลิดเพลินกับทรัพยากรอันไม่รู้จบของหอมหาสมบัติได้ตามใจนึก แต่ไฉนถึงต้องลงไปลำบาก แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกับคนอื่นๆ!”

สถานศึกษาหวูเมิ่งให้ความสำคัญกับนักหลอมโอสถเป็นพิเศษก็จริง แต่กลุ่มที่สำคัญที่สุดยังคงเป็นเหล่านักสู้ผู้ฝึกปรือ

เมื่ออยู่ในสถานศึกษาหวูเมิ่ง หากเป็นเพียงศิษย์ธรรมดาทั่วไปล้วนมีทรัพยากรที่จำกัด ยามต้องการอยากได้เพิ่มจำต้องต่อยตีกับคนอื่นเพื่อแย่งชิงมาเท่านั้น

แต่ภายในหอมหาสมบัติแห่งนี้ เย่หยวนจะสามารถเสพสุขเพลิดเพลินไปกับทรัพยากรจำนวนไม่สิ้นสุดที่ทางเซียวเฟิ้งประเคยให้ไม่ขาดสาย

ผนวกกับพรสวรรค์ในศาสตร์แห่งโอสถของเขา สามารถการันตีได้เลยถึงความสำเร็จในอนาคตอย่างไร้ขีดจำกัด

ในมุมมองของเซียวเฟิ้ง เย่หยวนกำลังอยู่ในช่วงหยิ่งผยองดั่งวัยหนุ่มสาว จึงละเลยสิ่งสำคัญเหล่านี้ไป

เย่หยวนแค่คลี่ยิ้มบางแต่มิได้เอ่ยปากกล่าวอันใดตอบ เห็นได้ชัดว่าเขาได้ตัดสินใจลงไปแล้ว

เมื่อเห็นดังนั้นเซียวเฟิ้งทำได้เพียงถอนหายใจและกล่าวว่า

“ช่างเถอะ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเจ้าเอง! แต่การที่เจ้ามอบสูตรโอสถบ่มเพาะปราณแก่พวกเราหอมหาสมบัติ นับเป็นบุญคุณครั้งใหญ่หลวง ทางหอมหาสมบัติขอมอบป้ายตราระดับสัมฤทธิ์แก่เจ้า ตราบใดที่เจ้าถือป้ายตรานี้เข้ามาในหอมหาสมบัติ เจ้าจะได้รับส่วนลดทันทีสามในสิบส่วนโดยปราศจากเงื่อนไขอื่นใด! นอกจากนี้ยังมีผลึกปราณเทวะระดับต่ำให้อีกเป็นจำนวนสิบล้านก้อน! ถึงนี่จะไม่มีมูลค่ามากมายนัก แต่น่าจะพอสำหรับแลกเปลี่ยนกับสูตรโอสถบ่มเพาะปราณนี้”

คู่ดวงเนตรเย่หยวนเปล่งประกายสว่างจ้าในทันที เขารับป้ายตราเอาไว้และกล่าวขอบคุณ

“ขอบพระคุณอย่างยิ่งผู้อาวุโส!”

เซียวเฟิ้งหัวร่อเสียงดังพลางกล่าวประชดประชันเชิงหยอกเล่นขึ้นว่า

“เจ้าเด็กคนนี้ ยืนกรานแน่วแน่เด็ดขาดโดยแท้! ทรัพยากรจับจ่ายโดยไม่เสียสักแดงกลับไม่ ดันชอบส่วนลดเสียแบบนั้น!”

ใจจริงที่เซียวเฟิ้งต้องการให้เย่หยวนเข้าร่วมกับหอมหาสมบัติ หนึ่งเลยคือการสนับสนุนด้านทรัพยากรที่ค่อนข้างพร้อม ด้วยสิ่งนี้สามารถการันตีความสำเร็จในอนาคตของเย่หยวนได้เลย และสองนี่ก็เพื่อความปลอดภัยของเย่หยวนเอง หากเข้าร่วมกับหอมหาสมบัติ เชื่อได้เลยว่าฝ่ายตระกูลหวังจะไม่กล้าก้าวกายเด็ดขาด

อยู่ด้วยกันมาเป็นเวลาครึ่งปี ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองสนิทชิดเชื้อยิ่ง ย่อมเป็นห่วงซึ่งกันและกันเป็นธรรมดา

โดยไม่ทันรู้ตัว เซียวเฟิ้งกับเย่หยวนในปัจจุบันกลับกลายมาเป็นสหายสนิทกันไปแล้ว

เย่หยวนหัวเราะคิกคักเมื่อได้ยินและกล่าวว่า

“ที่จริงแล้ว เข้าศึกษาในสถานศึกษาหวูเมิ่งก็ดีเหมือนกัน ข้าจะได้เข้าไปฟังการบรรยายของผู้อาวุโสเซียวในอนาคตต่อไป”

เซียวเฟิ้งส่ายหัวพร้อมชี้แจงว่า

“เจ้าคงไม่มีโอกาสเช่นนี้อีกต่อไป ครึ่งปีที่ผ่านมา เราชายชราเก็บเกี่ยวผลกำไรได้มหาศาล หลังจากนี้คงปลีกวิเวกเก็บตัวเป็นเวลาสักพักใหญ่!”

เย่หยวนโพล่งตาเบิกกว้าง ครั้นอุทานขึ้นว่า

“ผู้อาวุโสเซียว หรือท่านกำลังจะ…เลื่อนระดับชั้นแล้ว?”

เซียวเฟิ้งยกยิ้มกล่าวหัวเราะขึ้นเบาๆว่า

“บางทีข้าจะทำสำเร็จหรือไม่กลับไม่แน่ แต่หากประสบความสำเร็จจริงๆ ข้าจะยกความดีความชอบให้เจ้าเลยครึ่งหนึ่ง! การได้สนทนาแลกเปลี่ยนความรู้กับเจ้า นับเป็นวาสนาในชีวิตข้าแล้ว!”

เย่หยวนกล่าวตอบอย่างยิ้มแย้มว่า

“ผู้อาวุโสเซียวเจนจัดผ่านโลกมามากสารพัด เลื่อนขั้นได้สำเร็จกลับเป็นเพราะความสามารถของตัวท่านเองล้วนๆ เย่คนนี้ไม่กล้ารับความดีความชอบนี้ได้! แต่อย่างไรก็ดี เย่คนนี้ขอแสดงความยินดีกับผู้อาวุโสเซียวล่วงหน้า!”