จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1405

สรุปบท ตอนที่ 1405: จอมเทพโอสถ

ตอน ตอนที่ 1405 จาก จอมเทพโอสถ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 1405 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายAction จอมเทพโอสถ ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

จอมเทพโอสถ – ตอนที่ 1405 เก็บเกี่ยว
ตอนที่ 1405 เก็บเกี่ยว
โดย
Ink Stone_Fantasy
สีหน้าการแสดงออกของฉินหยวนหลงผลัดเปลี่ยนแปรผันอยู่หลายครา เขาทราบดีถึงผลที่ตามมาหลังจากนี้ แต่ฉินหนานเทียนจงเกลียดจงชังเย่หยวนถึงขั้วกระดูกดำตั้งแต่ไหนแต่ไร แผนการในคราวนี้เองเขาก็นำจ่ายไปในราคาที่สูงลิบลิ่วเพื่อเตรียมการหลายอย่างจนพร้อมเสร็จสรรพแบบนี้ หากคว้าน้ำเหลวกลับไปมือเปล่าเช่นนี้ ฉินหนานเทียนไม่ปล่อยเขาง่ายๆเป็นแน่

“หึ! ฉินคนนี้เองก็ไม่ค่อยชอบใจนักไฉนต้องฆ่าเจ้าเด็กนี่? นับแต่วันนี้เป็นต้นไป ข้าฉินหยวนหลงขอลี้ภัยออกจากเมืองหลวงหวูเมิ่งและตระกูลฉิน จากวันนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับข้าอีกต่อไป! ขอลา!” ทันทีที่กล่าวจบ ฉินหยวนหลงก็หมุนตัวกลับจากไป

ท่าทีการแสดงออกของอัสนีคำรนเปลี่ยนไปในทันใด ใครจะไปคิดว่าฉินหยวนหลงจะเปลี่ยนสีไวขนาดนี้

“หึ! คิดหนีกระมัง? แต่จะง่ายขนาดนั้นได้อย่างไร! ในเมื่อเจ้าถอนตัวออกจากตระกูลฉิน ยามนี้เจ้าถือเป็นอาจารย์ของสถานศึกษาหวูเมิ่งเต็มตัว แต่เจ้ากลับซุ่มโจมตีศิษย์ของสถานศึกษาหมายเอาชีวิต! โทษทัณฑ์ประหารสถานเดียว!”

อัสนีคำรนระเบิดพลังเดือดแผดขยายแรงกดดันปกคลุมทั่วบริเวณ ร่างประกายโฉบแล่นแปรเปลี่ยนเป็นสายหนึ่ง ไล่ล่าฉินหยวนหลงประดุจดาวหาง

ฉินหยวนหลงฉายแววตะลึงหนัก คาดไม่ถึงเลยว่า อัสนีคำรนกลับตามตื้อไม่ลดละน่ารำคาญขนาดนี้ เร่งฝีเท้ากระตุกวูบ เงาร่างอันตรธานหายวับทะยานเตลิดหนีไปโดยเร็ว

ทั้งสองเปิดฉากไล่ล่าพัลวันตีฝีเท้าหายลับไปจากสายตาของทุกคน

ณ มุมลับตาผู้คน ฉินเทียนกัดฟันเคี้ยวดังกรอด เห็นภาพฉากเหล่านี้สีหน้าของเขาบิดเบี้ยวน่ารังเกียจยิ่งล้มเหลวอีกแล้ว!

แผนลอบสังหารเย่หยวนล้มเหลวอีกแล้ว!!

ไอ้เด็กเหลือขอนั้นมันเป็นอมตะหรืออย่างไร? ไฉนตระกูลฉินที่ลงทุนลงแรงถึงขั้นส่งเซียนอาณาจักรบรรพชนพระเจ้าออกไป แต่สุดท้ายก็ยังฆ่ามันไม่ได้! เห็นได้ชัดแจ้ง อีกฝ่ายเป็นเพียงเด็กน้อยอาณาจักรปฐมพระเจ้าคนหนึ่ง แต่ไยถึงตายยากตาเย็นนักหนา? ไม่เพียงฆ่าไม่ตายเท่านั้น แต่ตระกูลฉินยังสูญเสียทายาทสายเลือดตรงอย่างฉินหยู และอาจารย์สถานศึกษาอาณาจักรบรรพชนพระเจ้าที่คิดทรยศหนีไปอีก! ราคานำจ่ายในครั้งนี้หนักหนาสาหัสเกินไป!

“พี่ใหญ่ฉินเทียน พวกเรา…พวกเราควรทำอย่างไรต่อไปดี?” ฉินเจิ้งเอ่ยถามด้วยความกังวล

“ถอยไปตั้งหลักก่อน!” ฉินเทียนกัดฟันแน่น นัยน์ตาคู่นั้นเจือสุดอาฆาต

เขาตระหนักดีว่า ระหว่างงานชุมนุมร้อยเมืองต่อจากนี้ พวกเขาไม่มีโอกาสอีกแล้ว แผนการที่เตรียมการมาเป็นอย่างดีกลับไม่ได้อะไรกลับไปเลย!

เย่หยวนลดดาบในมือลงอย่างแช่มช้า แหงนศีรษะมองฟ้าพลางครืนหัวร่อคำโตและเอ่ยเสียงแผ่วเบาว่า

“หนีได้ก็หนีไป ใครหนีไม่ทันมันตาย!”

วูบบบ!

เย่หยวนไม่พูดไม่จาอันใดอีกต่อไป หมุนโคจรพลังปราณเทวะเร็วจี๋ เหวี่ยงดาบกระหน่ำซัดเต็มสูบ พื้นดินแตกระแหงฝูงชนแตกกระจาย

เย่หยวนปลิดชีพผู้คนไปนับหลายสิบภายในการโจมตีเพียงครั้งเดียว ส่วนที่เหลือต่างกระเจิงหนีเตลิดหายไป แลเห็นผู้คนแตกกลุ่มดั่งฝูงมดแยกย้ายคนละทิศละทาง เย่หยวนก็พลันหยุดมือและเริ่มตามเสาะแหวนเก็บของจำนวนมากที่ร่วงหล่นตามพื้นดินอย่างสบายอารมณ์

ศึกสัประยุทธ์คราวนี้ เขาได้รับผลกำไรเป็นจำนวนมหาศาล มีแหวนเก็บของกว่าห้าร้อยวงที่เย่หยวนตามเก็บได้และสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกโล่งใจที่สุดคือ ฉินหยวนหลงที่แปรพักตร์ถอนตัวออกจากตระกูลฉินไปดื้อๆ ซึ่งนี่ส่งผลให้กำลังรบของตระกูลฉินสูญเสียแม่ทัพไปอีกหนึ่งราย

ที่ผ่านมา ฉินหยวนหลงคนนี้คิดว่าตนเองซ่อนตัวปกปิดร่องรอยได้อย่างแนบเนียน แต่ในความเป็นจริง ทุกการเคลื่อนไหวของเขาล้วนอยู่ภายใต้การเฝ้าระวังของหวูเฉินโดยตลอด เมื่ออีกฝ่ายเตรียมพร้อมซุ่มโจมตี เย่หยวนเองก็เตรียมขี่ดาบหนีแล้วเช่นกัน ความเร็วของดาบพิชิตมารฟ้าในปัจจุบันเหาะเหินอากาศคล่องแคล่วกว่าก่อนหน้าไม่รู้กี่เท่าทวี และไม่มีทางถูกฉินหยวนหลงลอบโจมตีโดนง่ายๆแน่นอน

ในขณะนั้นเอง จินอวี้เดินกะเผลกมาหาเย่หยวนโดยมีเฉวียนซุยเซิงคอยประคองอยู่

เขาถอดแหวนเก็บของตนเองออกมาและส่งให้เย่หยวน “ข้าแพ้แล้ว นี่เป็นของเจ้า”

เย่หยวนยิ้มและหยิบแหวนวงนั้นมาเก็บเข้าตัว สิ่งนี้เปรียบเสมือนถ้วยรางวัลของเขา ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลใดที่จะไม่รับไว้

“ข้าไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยว่า เมืองหลวงหวูเมิ่งจะมียอดอัจฉริยะอย่างเจ้าอยู่ด้วย! ข้าพ่ายต่อเจ้าอย่างหมดท่าจริงๆ!” จินอวี้เอ่ยปากกล่าวไปตามตรงจากใจจริง

เย่หยวนยิ้มและกล่าวตอบว่า “ท่านเองก็แข็งแกร่งยิ่งเช่นกัน! แต่ถึงแม้ขอบเขตความเข้าใจของท่านพี่จินจะลึกล้ำ ทว่าระหว่างต่อสู้จริง กลับประยุกต์ใช้ได้ไม่ค่อยหลากหลายเท่าที่ควร เมื่อเวลาผ่านไป ประสบการณ์จักหล่อหลอมให้ท่านกล้าแกร่งขึ้นเอง!”

ยามเห็นร่างของเย่หยวนหายวับลับเส้นขอบฟ้าไป เฉวียนซุยเซิงก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่และกล่าวว่า

“เจ้าหนุ่มคนนี้ไม่ควรยุ่งย่ามด้วยเด็ดขาด! ใครก็ตามที่แสหาเรื่องเขา เกรงว่าฝันร้ายไม่เว้นวัน!”

จินอวี้ผงกศีรษะคล้ายเห็นด้วยและกล่าวว่า “แยกแยะเจตนาดีชั่วเลือกปฏิบัติต่างกันไป มาด้วยความคับแค้นย่อมได้รับผลกรรมเป็นสิ่งตอบแทน นี่แหละคือเส้นทางที่เขาก้าวเดิน! สำหรับเย่หยวนคนนี้ แค่สถานที่เล็กๆอย่างเมืองหลวงหวูเมิ่ง เกรงว่าจะไม่สามารถรองรับเขาได้อีกนานนัก!”

เฉวียนซุยเซิงตรงมาหาฉินส่าวและเอ่ยขึ้นว่า “น้องชาย ข้าขอโทษ! อย่าได้ตำหนิกัน ที่ก่อนหน้าข้ากล่าววาจาไม่เหมาะสมออกไป!”

ฉินส่าวกล่าวตอบพร้อมรอยยิ้มบางว่า “ไม่เป็นไร หาใช่เรื่องใหญ่สักนิด! กล่าวตามสัตย์จริง ความแข็งแกร่งของชายคนนี้เข้าขั้นวิปลาสเกินไป หากมิได้ประมือแลกกระบวนด้วยตัวเองจะไม่มีทางทราบเลยว่า เขาน่าเหลือเชื่อเพียงใด!” เฉวียนซุยเซิงพยักหน้าเห็นด้วยอย่างลับๆ เฉพาะยามนี้เขารู้ซึ้งถึงความหมายในคำกล่าวของฉินส่าวก่อนหน้าเป็นอย่างดี

…

งานชุมนุมร้อยเมืองมีระยะเวลาทั้งหมดหนึ่งปี ซึ่งช่วงเวลาที่เหลือต่อจากนี้ ต่างเป็นฝันร้ายที่แท้จริงของศิษย์ชั้นนอกที่เหลือรอดทุกคน ยามเสียงตัวดาบเหินหาวกังวานดังกลางน่านฟ้า ดั่งแววเสียงของปีศาจกระหายโลหิตออกล่า ตลอดช่วงเวลาที่เหลือ เหล่าศิษย์ทุกคนต้องทนอยู่ภายใต้ความหวาดกลัวสุดขั้วหัวใจ

พวกเขาล้วนตระหนักทราบดีเยี่ยม เย่หยวนคนนี้น่ากลัวเพียงใด หลังจากทุกคนวิ่งเตลิดหนีตายได้ในตอนนั้น แต่ละคนต่างแยกย้ายหาที่หลบภัยจนกว่างานชุมนุมร้อยเมืองจะสิ้นสุดลง แม้กระทั่งจะโผล่หัวออกมายังไม่กล้าด้วยซ้ำด้วยเหตุนี้ บริเวณของศิษย์ชั้นนอกในดินแดนลึกลับจึงกลายมาเป็นงานเลี้ยงล่าสังหารสีเลือดไปโดยปริยาย

ในเวลาต่อมา เนื่องจากบางคนไม่สามารถทนต่อแรงกดดันนี้ได้ไหวอีกต่อไป พวกเขาจึงคิดริเริ่มอพยพหนีตายออกจากเขตของศิษย์ชั้นนอกไปยังเขตของศิษย์ชั้นใน อย่างไรก็ตาม เย่หยวนก็ยังขี่ดาบทะยานไล่ล่าพวกเขาตามติด คล้อยหลัง แม้ว่าพวกศิษย์ชั้นในพบเจอเขา แต่พวกนั้นก็ไม่สามารถทำอะไรเย่หยวนได้อยู่ดี แน่นอนว่า ก็ยังมีคนบางกลุ่มโชคดีพบเจอพี่น้องตัวเองพร้อมพาหนีไปได้ก่อน จึงรอดตายจากคมดาบของเย่หยวนไปได้

ในพริบตาเดียวก็จวนจะครบหนึ่งปี งานชุมนุมร้อยเมืองในตอนนี้ใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว

………………………………………………….