จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1407

จอมเทพโอสถ – ตอนที่ 1407 ทัศนคติของท่านเจ้าเมือง
ตอนที่ 1407 ทัศนคติของท่านเจ้าเมือง
โดย
Ink Stone_Fantasy
“รากฐานของเมืองหลวงโหย่วตังยังคงลึกล้ำแข็งแกร่งนัก! อาศัยไป๋เทียนจ้าวแค่ลำพัง ก็สยบแทบทุกเมืองหลวงอื่นได้แล้ว!”

“หากเมืองหลวงหวูเมิ่งต้องการจะเอาชนะอีกฝ่ายจริงๆ นี่ค่อนข้างเป็นไปได้ยากแล้ว”

“ไม่รู้เลยว่าเย่หยวนฆ่าไปทั้งหมดกี่คน ฉกชิงแหวนเก็บของมามากพอหรือไม่”

…

ทุกคนในตอนนี้ต่างกังขาสงสัย ในมือเย่หยวนมีสมุนไพรวิญญาณจำนวนเท่าใด? อิงตามอัตราห้าต่อหนึ่งส่วนเย่หยวนจำต้องมีสมุนไพรวิญญาณอย่างน้อยหนึ่งหมื่นต้นขึ้นไปจึงจะมีโอกาสชนะ แต่จำนวนขนาดนี้กลับไม่มีทางเป็นไปได้เลย และยังไม่เคยมีใครหาได้มาก่อนในงานชุมนุมร้อยเมืองจากที่ผ่านมา

หลังจากที่เย่หยวนฉกชิงแหวนเก็บของคนอื่นมาได้ เขาก็ถ่ายโอนสมุนไพรวิญญาณทั้งหมดลงในแหวนของเขาเอง ดังนั้นจึงไม่มีใครทราบเลยว่า เขาได้รับสมุนไพรวิญญาณมาทั้งหมดเท่าใด

ในขณะนั้นเอง ซวนหลิงพลันค่อยๆ เอ่ยปากป่าวประกาศอีกครั้ง

“อันดับหนึ่งของศิษย์ชั้นนอกคือ เย่หยวนแห่งเมืองหลวงหวูเมิ่ง จำนวนสมุนไพรวิญญาณระดับหนึ่งที่เก็บเกี่ยวได้…สองหมื่นหนึ่งพันสามร้อยต้น!”

ทันทีที่เสียงประกาศของซวนหลิงจางหาย ทั่วทั้งลานกว้างทุกแท่นบูชนต่างระเบิดความโกลาหล เสียงอุทานเซ็งแซ่ชุลมุนดังกระหึ่มในทันใด ต่อให้โดยใช้อัตราส่วนห้าต่อหนึ่ง จำนวนสมุนไพรวิญญาณที่เย่หยวนได้รับมาเพียงคนเดียวก็มากกว่าทั้งเมืองหลวงโหย่วตังถึงเท่าตัว!

“เจ้าดาวพิฆาตนั้นมันฆ่าไปกี่ศพกัน?!”

“ช่างน่าทึ่ง! คาดไม่ถึงเลยจริงๆ! เมืองหลวงหวูเมิ่งจะสร้างความสั่นสะเทือนได้เพียงนี้!”

“แค่อาณาจักรปฐมพระเจ้าชั้นปลายในตอนนี้ก็ทรงพลังเหลือล้น หากเลื่อนขึ้นสู่อาณาจักรปัจฉิมพระเจ้าได้สำเร็จยิ่งไม่ไร้เทียมทานเลยรึ?”

…

พวกเขาหารู้ไม่ว่า จำนวนศิษย์ที่เย่หยวนฆ่าทิ้งไปทั้งหมดในรอบสามเดือนที่ผ่านมามีมากถึงสองพันคน! แม้ว่าแต่ละคนจะถือครองสมุนไพรวิญญาณเพียงไม่กี่สิบต้นในมือ แต่จำนวนผู้คนก็มีสูงถึงสองพันคนโดยประมาณ ด้วยวิชาขี่ดาบที่เป็นเครื่องมือไล่ล่าสำคัญของเย่หยวน ผนวกกับญาณสัมผัสเหนือธรรมชาติของหวูเฉินอันกว้างขวาง จึงทำให้เขาสามารถคว้าชัยในครั้งนี้ไปครองได้สำเร็จ แม้ศิษย์พวกนั้นจะหลบซ่อนอำพรางตัวได้ยอดเยี่ยมเพียงใด แต่นั่นก็มิอาจหลบพ้นญาณตรวจจับอันแม่นยำของหวูเฉินได้อยู่ดี

ซวนหลิงโบกมือปัดกลางอากาศ ปรากฏลำแสงทั้งสามสายบินกระจายออกไป สองสายแรกบินไปหาเย่หยวน ส่วนอีกสายตรงเข้ามาไป๋เทียนจ้าว

“นี่คือรางวัลของพวกเจ้า!” ซวนหลิงเอ่ยกล่าวเสียงเรียบ

เบื้องหน้าเย่หยวนปรากฏกล่องหยกลวดลายประณีตอยู่สองใบ โดยมีใบหนึ่งเล็กกว่าอีกใบเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่า กล่องหยกใบที่เล็กกว่าคือโอสถศักดิ์สิทธิ์ระดับสี่ ในขณะที่อีกใบที่ใหญ่กว่าคือกล่องหยกที่บรรจุผลวิญญาณร่ำไห้

สำหรับผลวิญญาณร่ำไห้ชนิดนี้ เย่หยวนเคยได้ยินหวูเฉินอธิบายสรรพคุณอยู่บ้างและนั้นเป็นของดีขนานแท้ ผลวิญญาณร่ำไห้เป็นหนึ่งในของวิเศษฟ้าดินที่ภายในอุดมไปด้วยพลังวิญญาณบริสุทธิ์ชนิดเข้มข้นอยู่มหาศาล แน่นอนว่ามันมีสรรพคุณเหนือกว่าโอสถทั่วไปโดยธรรมชาติ การกินผลวิญญาณร่ำไห้เพียงหนึ่งผล มันเทียบเท่ากับหนึ่งร้อยปีเต็มแห่งการบ่มเพาะพลังอย่างขื่นขม! ผลวิญญาณร่ำได้ที่เย่หยวนได้รับมาทั้งสิ้นคือสิบผล ดังนั้นรางวัลชิ้นนี้เปรียบเสมือนตั๋วทองคำที่พาเขากระโดดขึ้นสู่อาณาจักรปฐมพระเจ้าขั้นสุดได้ในอึดใจเดียว

เย่หยวนเก็บกล่องหยกทั้งสองใบลงไปและประสานมือกล่าวกับซวนหลิงว่า “ขอบพระคุณอย่างยิ่งท่านซวนหลิง!”

ซวนหลิงขยับขยายสายตาจับจ้องเย่หยวนอย่างลึกซึ้งและยิ้มกล่าวว่า “นั้นเป็นสิ่งที่พวกเจ้าสมควรจะได้รับแล้ว! เย่หยวน เจ้าทำได้ดีมาก หลังจากนี้หากเจ้าออกจากเมืองหลวงหวูเมิ่งเมื่อใด สามารถเดินทางมายังเมืองราชวงศ์อินทรีสวรรค์เพื่อเข้าพบข้าได้ทุกเมื่อ!”

ได้ฟังคำกล่าวของซวนหลิง สีหน้าการแสดงออกของทุกคนพลันเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว พร้อมจับจ้องเย่หยวน ส่อแววอิจฉาตาร้อน