จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1423

จอมเทพโอสถ – ตอนที่ 1423 สั่งสอนศิษย์
ตอนที่ 1423 สั่งสอนศิษย์
โดย
Ink Stone_Fantasy
ข้อมือเย่หยวนบิดพลิ้ว สะบัดดาบโบกสะบั้นลงอย่างแผ่วเบา

วูบบบ!

ปราศจากร่องรอยความผันผวนหรือพลังปราณเทวะใดๆ มีเพียงเสียงคมดาบแสนแผ่วเบาและสายลมอันโอยอ่อนทันทีทันใดร่างของหลานจื่อหยูพลันแข็งค้างไปดื้อๆ รัศมีคุกคามหอบใหญ่ที่ทวีสั่งสมอย่างบ้าคลั่งยามนี้กลับหยุดชะงักลงทันใด

เย่หยวนค่อยๆ เก็บดาบลงอย่างแช่มช้าชดช้อย ทว่าจังหวะหายใจของเขากลับหอบตระหนี่ถี่เร็วจนผิดแปลกสำหรับค่าใช้จ่ายในการปลดปล่อยกระบวนดาบนี้กลับค่อนข้างมหาศาลนัก

“อะไร…เกิดอะไรขึ้นกันแน่? การต่อสู้…จบลงทั้งแบบนี้?”

“นั้นสิ นี่มันเรื่องอะไรกัน? ข้าเห็นเพียงท่านเย่หยวนฟันดาบออกมาเพียงครั้งเดียว และทุกอย่างก็จบลง?”

“การเคลื่อนไหวนี้มันอะไรกัน? ข้ายังไม่ทันได้รู้สึกอันใด?”

…

“พร๊วด…”

เฉกเช่นเดียวกับทุกคนที่เผยสีหน้าสุดงุนงงฉงนใจ ยังไม่ทันที่หลานจื่อหยูจะได้กล่าวอันใด ร่างของเขาก็ระเบิดกลายเป็นหมอกไอโลหิตโดยตรง ปราณโลหิตล่าสังหารอะไรนั่นยังไม่ทันได้ใช้ก็ตายไปเสียแล้ว

ความตื่นตระหนกก่อตัวขึ้นกลางใจของฮั่วเทียนหยาง ยังไม่ทันที่หลานจื่อหยูจะได้สำแดงใช้ปราณโลหิตล่าสังหาร เขาก็ถูกเย่หยวนฆ่าทิ้งไปดื้อๆด้วยกระบวนดาบอะไรก็ไม่รู้! ความแท้หรือปลอมเปลือกที่เร้นแฝงอยู่ในคมดาบเล่มนี้ ต่อให้เป็นเซียนอาณาจักรรปัจฉิมพระเจ้าขั้นสุดก็ไม่มีทางมาออกได้แม้สักนิf คนนอกที่มองเข้ามาอาจเห็นเพียงว่า มันเป็นกระบวนดาบแสนเรียบง่ายและธรรมดาเกินไป แต่ยังไม่ทันตั้งสติฟื้นตัวกลับพบว่า…หลานจื่อหยูตัวระเบิดตายไปแล้ว

“ถอยทัพ!”

ฮั่วเทียนหยางตัดสินใจได้ในทันควัน เขารีดเร้นระเบิดพลังทั้งหมดออกมาเพื่อผลักไสให้กุ้ยหยุนจำต้องล่าถอยออกไปน้อยเล็ก เปิดจังหวะได้โอกาสนี้ ฮั่นเทียนหยางโคจรพลังปราณเทวะสุดฤทธิ์ทะยานหนีหายไปทันทีด้วยความเร็วดุจสายฟ้า

เห็นท่านประมุขวังหนีเตลิดไม่เป็นท่าแบบนี้ พวกวังเทวะพิรุณร่วงโรยยังกล้ารั้นรอยืนเฉยได้อย่างไร? ทั้งหมดแห่กระจายหนีตายกันไปคนละทิศละทาง แต่ความแกร่งกล้าของแต่ละคนมากน้อยไม่เหมือนกัน หากต้องการจะวิ่งหนีออกไปหาใช่เรื่องง่ายขนาดนั้นได้อย่างไร?

ดังนั้นจึงเกิดภาพฉากชุลมุนยุ่งเหยิงอีกระลอกใหญ่ แต่ครั้งนี้กลับเป็นฝ่ายวังเทวะรัตติกาลฉายที่กำลังไล่ล่าเหยื่ออันโอชา พวกเขามีกำลังใจฮึกเหิมหาญกล้าเป็นหลายทวีเท่า เหล่าเซียนของฝ่ายวังเทวะรัตติกาลฉายวิ่งไล่กวดพวกวังเทวะพิรุณร่วงโรยอย่างบ้าคลั่งหวังกวาดล้างทุกชีวิต ในไม่ช้าพวกเขาก็ล่าสังหารไปไกลกว่าหนึ่งแสนลี้ตลอดทางยาว

เหล่าเซียนทางฝ่ายวังเทวะพิรุณร่วงโรยเริ่มพลาดท่าล้มตายกันมากขึ้นทีละคนสองคน ถึงขั้นที่ว่ามีผู้อาวุโสอาณาจักรรปัจฉิมพระเจ้าคนหนึ่งถูกไป๋ซิ่วที่ไล่ล่าอย่างไม่หยุดหย่อน ตบฝ่ามือสุดน่าสะพรึงตายคาที่!

ยิ่งเห็นแบบนี้ ทางฝ่ายวังเทวะรัตติกาลฉายยิ่งรู้สึกฮึกเหิมปลุกเร้าเข้าไปใหญ่ จิตวิญญาณแห่งนักสู้ลุกโชก ตามเช็ดตามล้างถึงที่เก็บทุกรายละเอียดไม่เหลือ

ระหว่างทางเย่หยวนติดสอยอยู่รั้งท้ายกลุ่มคนเหล่านี้อย่างไม่เร่งไม่รีบ

พวกเขาไล่ล่าล้างบางอีกฝ่ายตลอดทางยาวจนมาถึงเขตชายแดนของฝั่งวังเทวะพิรุณร่วงโรย กล่าวได้ว่าตอบโต้สวนกลับจนถึงหน้าบ้านอีกฝ่ายเลยทีเดียว! เห็นเป็นเช่นนี้ เย่หยวนจึงเปิดปากตะโกนขึ้นลั่นเสียงดังฟังชัดว่า

“เอาล่ะ! พอเท่านี้!”

ในชั่วพริบตา ขุมกำลังเหล่าเซียนของฝ่ายวังเทวะรัตติกาลฉายจำต้องหยุดมือลง ปนรู้สึกเสียดายเล็กน้อยคล้ายว่ายังไม่ค่อยเต็มอิ่ม

“ท่านอาจารย์เย่ ไฉนถึงไม่ไล่ต่อล่ะ? เราสามารถตอบโต้อีกฝ่ายได้และตามไล่ล่าฆ่าล้างอย่างหนัก อีกเพียงก้าวเดียวอาจถึงขั้นพินาศวังเทวะพิรุณร่วงโรยได้เลย ทั้งนี้ก็เพื่อล้างแค้นแทนเสด็จพ่อ?” ไป๋เฉินกล่าวขึ้นเจือสีหน้าสุดฉงนใจ เย่หยวนยิ้มแต่ไม่ได้กล่าวอะไรตอบ

โม่หยุนกล่าวขึ้นว่า “ท่านประมุขวัง ความหมายของท่านเย่หยวนคือ อย่าต้อนศัตรูจนสิ้นหวัง! ฮั่วเทียนหยางเป็นเซียนอาณาจักรรปัจฉิมพระเจ้าขั้นสุด หากเราไล่ต้อนอีกฝ่ายจนมุมไร้ทางออกจริงๆ เกรงว่าผลที่ตามมาอาจน่ากลัวเกินจินตนาการได้”

สีหน้าการแสดงออกของไป๋เฉินเปลี่ยนไปทันที ก่อนพบว่ายามนี้กุ้ยหยุนหายตัวไปแล้ว เป็นไปได้สูงว่า สำหรับภูตเซียนตนนั้นเองก็จำต้องแลกด้วยค่าใช้จ่ายเป็นจำนวนมหาศาลเช่นกันต่อศึกใหญ่ในครานี้

“เข้าใจแล้ว!” ไป๋เฉินพยักหน้าและกล่าวตอบน้ำเสียงจริงจัง

ศึกนี้ในครานี้พวกเขาทุกคนต่างตกอยู่ภายใต้สถานการณ์มืดแปดด้านสุดสิ้นหวัง ทว่าในตอนท้ายกลับจบลงด้วยชัยชนะอย่างสวยงามเหนือความคาดหมายได้ขนาดนี้

ทุกคนต่างโหร้องรำเต้นครื้นเครงไปมาอย่างมีความสุขราวกับคนบ้า!

“ท่านเย่หยวนจงเจริญ!”

“ท่านเย่หยวนจงเจริญ!”

“ท่านเย่หยวนจงเจริญ!”

…

พวกเขาทุกคนทราบดีว่า ชัยชนะในครั้งนี้เกิดจากเย่หยวนที่เข้ามาพลิกสถานการณ์ทั้งหมดจากร้ายกลายเป็นดีด้วยตัวเพียงลำพัง! หากไม่มีเย่หยวน เกรงว่าวันนี้คงเป็นจุดจบของวังเทวะรัตติกาลฉายไปแล้ว

“ท่านเย่หยวน เปรียบเสมือนเทพจากสรวงสวรรค์อย่างแท้จริง! ท่านปรากฏตัวขึ้นเพื่อช่วยเหลือพวกเรา! สามารถสังหารเซียนอาณาจักรรปัจฉิมพระเจ้าได้ด้วยขุมพลังอาณาจักรรปฐมพระเจ้า!”

“นี่จะกลายเป็นตำนานที่เขย่าฟ้าดินไปอีกนานแสนนาน! ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมาเกินขอบเขตความเข้าใจของพวกเราไปโดยสิ้นเชิง!”