จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1640

“ผู้อาวุโส เหมือนว่า… มันจะมีเส้นทางเดียวจริงๆ ที่พอไปต่อได้!” เย่หยวนถอนหายใจยาวและหันหน้ามาบอกหวู่เฉิน

ตอนนี้เย่หยวนสามารถเข้าสู่สภาวะไร้ตัวตนได้ทุกเมื่อที่ต้องการ

แต่ทว่าแม้จะเข้าไปคิดหาทางมากมายมหาศาลในสภาวะไร้ตัวตน เย่หยวนก็ยังไม่สามารถหาทางที่จสร้างวรยุทธบ่มเพาะระดับสี่ ได้

ในเวลา สามร้อยปีมานี้เย่หยวนได้ลองวิธีการต่างๆ มากมายมานับหมื่นนับพัน แต่มันก็ไม่มีทางไหนเลยที่สามารถพาเขาไปถึงฝั่งได้

หวู่เฉินพยักหน้ารับ “คงต้องเป็นอย่างนั้นแล้ว! หลายปีมานี้เจ้าได้เฝ้าลองดูมานับครั้งไม่ถ้วนเพื่อจะเปิดโลกภายในของตัวเอง แต่มันกลับไม่ได้ผลเสียที หรือจะบอกว่าวรยุทธบ่มเพาะระดับสี่ นี้ไม่ต้องเปิดโลกภายใน?”

เวลาที่เย่หยวนใช้ตามหาเส้นทางมาหลายต่อหลานปีนั้นมันอยู่ภายใต้สายตาของหวู่เฉินเสมอ

แต่สุดท้ายหวู่เฉินก็ไม่สามารถเข้าใจถึงมันได้เช่นกัน

ในเวลาหลายปีมานี้เย่หยวนได้พยายามหลายต่อหลายทางเพื่อที่จะเปิดโลกภายในของตัวเองออก แต่มันกลับไม่มีเส้นทางไหนเลยที่ได้ผล

มันราวกับว่าทะเลจิตศักดิ์สิทธิ์ของเขานั้นถูกปิดกั้นอย่างไม่มีช่องว่างใดๆ ให้เปิดออกมาได้เลย

หลังผ่านความล้มเหลวมานับครั้งไม่ถ้วนเย่หยวนก็เริ่มหนักแน่นเหมือนบ่อที่ไม่มีน้ำ “ข้ารู้สึกว่าบางทีข้าอาจจะเดินทางผิดพลาดมาตลอดหลายปีนี้ มันอาจจะไม่ใช่การเปิดโลกภายในก็ได้ เส้นทางของวรยุทธนี้มันทำให้ข้าสับสนเสียจริงๆ”

หวู่เฉินกล่าวขึ้น “ชายแก่คนนี้เองก็คิดไม่ออกเหมือนกันว่าหากไร้ซึ่งโลกภายในแล้วคนเราจะบรรลุอาณาจักรราชันพระเจ้าไปได้ยังไง? พลังของอาณาจักรราชันพระเจ้านั้นอยู่กับโลกภายในตน หากไม่มีมันแล้วจะเอาพลังของโลกมาจากไหน? ต่อให้บรรลุขึ้นไปได้จริงๆ แล้วจะเป็นนักยุทธอาณาจักรราชันพระเจ้าที่ต่อสู้กับนักยุทธอาณาจักรราชันพระเจ้าด้วยกันได้หรือ?”

เย่หยวนพยักหน้าขึ้น ปัญหานี้เองมันก็กัดกินใจข้ามานาน และจุดสำคัญในการบรรลุมันก็น่าจะอยู่ที่ตรงนี้นี่แหละ!

หวู่เฉินถอนหายใจยาว “ตอนนี้เจ้าคงได้แต่ไปที่เขาแห่งถงเทียนก่อนล่ะ แต่ทว่าที่เขาแห่งถงเทียนเองมันก็ไม่ใช่สวรรค์วิมาณ พลังของเจ้าในตอนนี้มันยังจะดูขาดๆ ไปเสียหน่อย”

เย่หยวนยิ้มออกมา “ไม่มีอะไรยากเกินกว่าคนจะพยายามหรอก ไม่ว่ามันจะลำบากแค่ไหน ข้าจะต้องฝ่ามันไปให้ได้!”

…

เมื่อเย่หยวนเดินเข้ามาในห้องโถง บรรยากาศที่มีก็เปลี่ยนไปในทันที

เดิมทีเย่หยวนนั้นคือยอดคนดาวรุ่งของเมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์ เป็นผู้เจิดจ้าเสียจนไม่มีใครกล้าดูหมิ่น

แต่ตอนนี้ปีกสวรรค์แสงอันเจิดจ้านั้นได้จางหายไป ทำให้ท่าทางของผู้คนที่มีต่อเย่หยวนมันจึงได้เปลี่ยนไปอย่างช่วยไม่ได้

ในโลกใบนี้มันคือโลกที่ปลาใหญ่กินปลาเล็ก ผู้อ่อนแอไม่มีทางรอดไปได้เลย

อัจฉริยะตกอับเช่นนี้ไม่มีทางได้รับการมองในด้านดีๆ แน่ แม้ว่าเมื่อก่อนจะเขาจะสร้างคุณงามความดีให้แก่เมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์ไว้มากมายแค่ไหนก็ตาม

หลายปีมานี้เย่หยวนได้ปลอมโอสถมากมายให้เหล่ายอดฝีมือในเมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์ได้ใช้กัน

สามร้อยปีมานี้เมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์ได้มีนักยุทธอาณาจักรราชันพระเจ้าเกิดขึ้นมากว่าร้อยคน!

จำนวนนี้มันมากกว่าปกติหลายเท่าตัวนัก

หลายปีมานี้เย่หยวนได้สอนสูตรโอสถใหม่ให้หอโอสถ จะบอกว่าเป็นการสร้างประโยชน์ให้แก่ทุกผู้ทุกคนเลยก็ว่าได้

หนิงซืออวี๋ ลู่ยี่และคนอื่นๆ ก็มีพลังฝีมือด้านโอสถเพิ่มขึ้นมากมายมหาศาลด้วยการแนะนำของเย่หยวน

เย่หยวนได้ปรับแต่งห้วงมิติสืบทอดให้แก่หอยุทธจนทำให้ผู้คนสามารถเรียนรู้แนวคิดแห่งห้วงมิติได้ง่ายกว่าเดิมมาก เป็นประโยชน์แก่ชนรุ่นหลัง

เวลา สามร้อยปีนั้นมันไม่ใช่เวลาที่ยาวนานเลยสำหรับนักยุทธอาณาจักรพระเจ้า แต่เย่หยวนกลับทำคุณงามความดีให้แก่เมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์อย่างที่ไม่มีผู้อาวุโสคนไหนเทียบเคียงได้

แต่มันก็ยังไร้ค่า!