จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1644

ตอนที่ 1644 ประตูกดสวรรค์โบราณ
“ช่วยไม่ได้น้า นายน้อยคนนี้มันยังขาดอะไรอีกมากมาย เว้นแต่สมบัติราชันพระเจ้าเลิศล้ำ เท่านั้นแหละ เจ้าเองก็ลองมาลิ้มรสของระเบิดจากสมบัติราชันพระเจ้าเลิศล้ำหน่อยสิ”

เย่หยวนยิ้มและพุ่งร่างออกไปในพริบตา

นั่นทำให้เฮาเหลียงขนลุกขนพองก่อนจะใช้วิชายุทธการเคลื่อนที่ออกมาอย่างเต็มแรงเพื่อจะหนีออกไปจากตรงนี้

แต่มีหรือที่หนิงเทียนปิงจะปล่อยเขาไปง่ายๆ เช่นนั้น?

เมื่อร่างของเขาเริ่มขยับ หนิงเทียนปิงก็มาดักหน้าเขารออยู่แล้ว

เป็นจังหวะนั้นเองที่เย่หยวนได้เข้ามาถึง!

พลังงานอันรุนแรงระเบิดออกมาเฮาเหลียงจึงพยายามเดินปราณเทวะออกมาทั้งร่างเพื่อที่จะกันแรงระเบิดไว้เท่าที่ทำได้

ตู้ม!

พลังงานอันรุนแรงนั้นระเบิดออกส่งร่างของเฮาเหลียงกระเด็นลอยไปไกล

ไม่ไกลนักก็ปรากฏร่างของเย่หยวนและหนิงเทียนปิง

ตอนนี้หนิงเทียนปิงมีสีหน้าที่ซีดไม่น้อย เพราะเมื่อสักครู่นี้เขาคิดแล้วจริงๆ ว่าตัวเองคงต้องตายลง

หากไม่ใช่เพราะเย่หยวนดึงตัวเขาออกมา หนิงเทียนปิงเองก็คงมีสภาพไม่ต่างจากเฮาเหลียงมากมายนัก

แม้ว่าความเร็วของยอดฝีมืออาณาจักรราชันพระเจ้าสามดาวนั้นจะเร็วมาก บวกกับเรื่องที่ว่าเขาเองก็เข้าใจแนวคิดแห่งห้วงมิติได้ในระดับพื้นฐาน แต่เย่หยวนกลับสามารถใช้แนวคิดแห่งห้วงมิติปิดแรงจากระเบิดได้ดีกว่า

“ที่เหลือฝากเจ้าด้วย” เย่หยวนบอก

“ขอรับ!”

หนิงเทียนปิงตอบรับและรีบมุ่งหน้าไปปลิดชีวิตของเฮาเหลียงในทันที ก่อนจะค่อยๆ เก็บสมบัติราชันพระเจ้าเลิศล้ำของเขาพร้อมแหวนออกมา

หลังเก็บกวาดเรียบร้อยเย่หยวนก็หันมามองหนิงเทียนปิงก่อนจะถามขึ้น “ทำไมเจ้าถึงได้ตามมาล่ะ?”

หนิงเทียนปิงจึงหัวเราะขึ้นเบาๆ “เทียนปิงผู้นี้จะตามนายใหญ่ไปทุกที่ ต่อให้ต้องเป็นแค่เด็กรับใช้นายใหญ่ข้าก็ยอม”

เย่หยวนหันมามองหน้าอีกฝ่าย “ข้านั้นมิใช่ผู้อาวุโสอีกต่อไปแล้ว ที่สำคัญตอนนี้ข้ายังตกอับมันมีโอกาสที่ข้าจะ… ไม่สามารถบรรลุอาณาจักรราชันพระเจ้าได้เลยด้วย! ต่อให้เจ้าตามข้ามามันก็ไม่มีประโยชน์ใดๆ ให้เจ้าหรอกนะ”

แต่หนิงเทียนปิงกลับยิ้มตอบกลับมา “เฮอะ คนอื่นไม่เชื่อในตัวนายใหญ่ แต่ข้านั้นมั่นใจในตัวนายใหญ่มาก เรื่องที่ว่านายใหญ่จะไม่สามารถบรรลุขึ้นสู่อาณาจักรราชันพระเจ้าได้นั้นมันเป็นไปได้ยากมาก ข้าจะตามติดนายใหญ่ไปจนกว่านายใหญ่จะบรรลุอาณาจักรราชันพระเจ้าได้ และจะเป็นคนที่ได้รับประโยชน์สูงสุดเป็นคนแรก”

เย่หยวนนั้นรู้สึกปลาบปลื้มกับท่าทางนั้นอยู่ในใจ แต่ก็หัวเราะออกมาพร้อมคำตักเตือน “เจ้าหนีออกมาเช่นนี้หากตระกูลหนิงรู้เข้าพวกเขาจะโทษข้าจนหมด”

หนิงเทียนปิงจึงตอบกลับมา “นายใหญ่สนใจเรื่องแบบนั้นรึ? หึหึ เรื่องในที่ประชุมผู้อาวุโสข้าเองก็ได้ยินมาบ้าง แต่ขอนายใหญ่อย่าได้โทษว่าท่านผู้นำตระกูลเลย การจัดการตระกูลใหญ่แบบนี้มันต้องนึกถึงประโยชน์ส่วนร่วมมากกว่าสิ่งใดๆ”

เย่หยวนพยักหน้า “แค่เรื่องเล็กน้อยน่า ไม่ต้องจดจำใส่ใจหรอก เอาล่ะ ตอนนี้เราก็จัดการที่ทางเรียบร้อยแล้ว ได้เวลาออกเดินทางกันจริงๆ เสียที”

เมื่อเย่หยวนผายมือออกมาก็มีปราสาทปรากฏขึ้นต่อหน้าสายตาของหนิงเทียนปิง ภาพตรงหน้ามันทำให้หนิงเทียนปิงต้องตะลึงจนตาแทบถลนออกมาจากเบ้า “น-น-นายใหญ่ นี่มัน?”

ท่าทางแบบนั้นของหนิงเทียนปิง เย่หยวนคาดเดาไว้ได้ก่อนแล้วจึงตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม “ไม่เห็นรึไง? นี่คือสมบัติเทพถ่องแท้เลิศล้ำประเภทห้วงมิติ การเดินทางของเราจากนี้เราจะใช้เจ้านี่กัน”

หนิงเทียนปิงเปิดปากออกกว้างและกล่าวอย่างไม่อยากเชื่อสายตา “ส-สมบัติเทพถ่องแท้เลิศล้ำ! พระเจ้าช่วย!”

หนิงเทียนปิงพูดออกมาอย่างรวดเร็วจนแทบจะกัดลิ้นตัวเอง นี่คือสมบัติเทพถ่องแท้เลิศล้ำระดับสูงที่สำคัญมันยังเป็นประเภทห้วงมิติที่แสนหายากด้วย

สมบัติแบบนี้หากรู้ไปถึงหูของเจ้าเมืองเข้า เขาก็คงไม่ยอมอยู่เฉยๆ แน่ใช่ไหม?

ไม่แปลกใจเลยที่ยอดฝีมืออาณาจักรนภาสวรรค์จะไม่มีปัญญาสังหารนายใหญ่ เพราะจริงๆ แล้วเขาซ่อนตัวอยู่ในนี้นี่เอง!

หนิงเทียนปิงนั้นฉลาดมาก การที่เย่หยวนแสดงสมบัติล้ำค่าแบบนี้ออกมามันก็เท่ากับว่าเย่หยวนยอมรับในตัวเขาแล้ว

เมื่อเดินเข้ามาด้านใน หนิงเทียนปิงกลับรู้สึกราวกับว่าตัวเองได้เข้ามายังโลกใบใหม่

และจู่ๆ เขาก็นึกถึงเรื่องบางอย่างขึ้นได้ก่อนจะหันมาถามเย่หยวน “นายใหญ่ เราจะไปที่ไหนกันรึ?”

เย่หยวนยิ้มออกมา “เขา… แห่งถงเทียน!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ