จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1646

เย่หยวนหยิบผลเจ็ดสมบัติวิเศษขึ้นมาโยนไปให้หนิงเทียนปิง

หนิงเทียนปิงรับมันไว้ด้วยความรู้สึกเหมือนว่าของชิ้นนี้มันร้อนมากๆ

ของระดับสี่เช่นนี้มันต่างจากระดับสามมาก มันต่างกันในหลักร้อยล้าน

หากไร้ซึ่งการสนับสนุนจากตระกูลใหญ่แล้วการใช้จ่ายไปกับของแบบนี้มันก็เป็นอะไรที่ยากเย็นมาก

เมื่อรับหนึ่งพันสองร้อยล้านไป เถ้าแก่คนนั้นก็ไม่คิดจะสนใจคนทั้งสองอีกและกลับมาวางท่าเหมือนเดิม

การที่นักยุทธอาณาจักรบรรพชนพระเจ้านำผลึกปราณเทวะออกมามากมายขนาดนี้ เขารู้ดีว่าเย่หยวนคงต้องตกเป็นเป้าสายตาของคนไปไม่น้อยแล้ว

แต่ยังดีที่เขามีหนิงเทียนปิงด้วย หากเย่หยวนมาตัวคนเดียวมันคงมีใครคิดอยากได้ทรัพย์สมบัติของเขาเป็นแน่

“น้องเย่ ข้าจะหาทางนำเงินนี้มาคืนท่านให้ได้!” หนิงเทียนปิงกัดฟันแน่น

เย่หยวนจึงยกมือขึ้นมาโบกปัด “ช่างมันเถอะ! หากเจ้าไม่ได้ออกมามันคงไม่เป็นปัญหากับเจ้า แต่ตอนนี้เจ้าจะเอาอะไรมาจ่ายข้าได้?”

หนิงเทียนปิงแทบสำลักเมื่อได้ยิน แต่เย่หยวนก็ไม่ได้สนใจและหันไปหาเถ้าแก่คนนั้นต่อ “เถ้าแก่ ข้าอยากถามอะไรท่านหน่อย ในกลุ่มเครือข่ายสวรรค์นี้มันมีข่าวคราวเรื่องศิลาอายุวิญญาณสวรรค์ยืนยาวบ้างไหม?”

คำพูดนั้นทำให้เถ้าแก่หรี่ตาลงอีกครั้งด้วยความแปลกใจ “เจ้าอยากได้ศิลาอายุวิญญาณสวรรค์ยืนยาว? พอดีเลย ข้าเองก็มีมันอยู่!”

เย่หยวนเบิกตากว้างด้วยความตกใจ “เถ้าแก่ ท่านมีเท่าไหร่ ข้าขอซื้อทั้งหมดเลย!”

เถ้าแก่คนนั้นจึงมองเย่หยวนมาด้วยใบหน้าแปลกๆ “เจ้าคิดว่าศิลาอายุวิญญาณสวรรค์ยืนยาวมันเป็นผักกาดรึไง? ข้ามีแค่สองชิ้นขนาดเท่ากำปั้น หากเจ้าอยากซื้อจริงข้าก็จะลดให้ถูกๆ เอาเป็นสักหนึ่งพันล้านก็พอ!”

เย่หยวนพยักหน้าและนำผลึกปราณเทวะหนึ่งพันล้านชิ้นออกมาเพื่อซื้อศิลาอายุวิญญาณสวรรค์ยืนยาวในทันที

เถ้าแก่คนนั้นต้องตกใจเป็นครั้งที่สอง เขาไม่เคยคิดเลยจริงๆ ว่านักยุทธอาณาจักรบรรพชนพระเจ้าคนนี้จะมีเงินมากมายกว่านักยุทธอาณาจักรราชันพระเจ้าหลายๆ คนเสียด้วยซ้ำ

“เถ้าแก่ ท่านพอจะรู้ไหมว่าในกลุ่มเครือข่ายสวรรค์นี้ยังมีใครที่ขายศิลาอายุวิญญาณสวรรค์ยืนยาวอีก?” เย่หยวนถามต่อ

เพราะแค่ศิลาอายุวิญญาณสวรรค์ยืนยาวสองชิ้นนี้มันไม่พอต่อความต้องการของเย่หยวนเลยแม้แต่น้อย

เถ้าแก่คนนั้นจึงถามขึ้นอย่างมึนงง “เจ้าจะเอาศิลาอายุวิญญาณสวรรค์ยืนยาวมากมายไปทำอะไร? หากเพื่อการบ่มเพาะแล้วชิ้นใหญ่แบบนี้มันคงไม่เหมาะกับเจ้าหรอก ที่สำคัญต่อให้เจ้าจะร่ำรวยแค่ไหน แต่ก็คงไม่มีทางรวยพอจะซื้อศิลาอายุวิญญาณสวรรค์ยืนยาวจำนวนมากมายได้ใช่ไหมล่ะ?”

หลังจากได้ผลึกปราณเทวะไปกว่าสองพันล้าน เถ้าแก่คนนี้จึงเริ่มมีท่าทีเป็นมิตรขึ้น

เย่หยวนยิ้ม “เพราะว่าสถานการณ์บางอย่างทำให้ข้าต้องการศิลาอายุวิญญาณสวรรค์ยืนยาวจำนวนมาก ช่วยชี้นำให้ข้าสักหน่อยเถอะ ส่วนเรื่องผลึกปราณเทวะนั้นเย่หยวนคนนี้พอจะมีวิธีอยู่บ้าง”

เถ้าแก่จึงบอก “ศิลาอายุวิญญาณสวรรค์ยืนยาวนั้นเป็นของที่สำคัญมากๆ มันช่วยในการบ่มเพาะพลังของนักยุทธได้อย่างดี ตัวข้าเองหากไม่ร้อนเงินจริงๆ ก็คงไม่คิดจะนำมันออกมาขายหรอก เพราะฉะนั้นจะมีใครบ้างที่ขายศิลาอายุวิญญาณสวรรค์ยืนยาวในกลุ่มเครือข่ายสวรรค์นั้นข้าไม่รู้ได้ เจ้าคงต้องไปเดินตระเวนถามเอาเองแล้วล่ะ แต่ว่า… ข้าได้ยินมาว่าอีกครึ่งเดือนข้างหน้า สามขั้วอำนาจใหญ่จะจับมือกันจัดงานประมูลขึ้น และของชิ้นหนึ่งที่จะขึ้นประมูลก็คือศิลาวิญญาณสวรรค์ไร้สิ้นสุด!”

เย่หยวนหรี่ตาลงทันทีที่ได้ยิน “เถ้าแก่ นี่เรื่องจริงรึ?”

เถ้าแก่คนนั้นจึงตอบกลับมา “เจ้าลองไปถามๆ ดูเดี๋ยวก็รู้เองว่าจริงไหม เรื่องนี้มันไม่ได้เป็นความลับอะไร แต่… ศิลาวิญญาณสวรรค์ไร้สิ้นสุดนี้มันคงเริ่มจากราคาหมื่นล้านแน่ๆ”

ศิลาวิญญาณสวรรค์ไร้สิ้นสุดนั้นเป็นของประเภทเดียวกันที่ระดับสูงกว่าศิลาอายุวิญญาณสวรรค์ยืนยาว พลังงานที่มันส่งออกมาจะบริสุทธิ์กว่า และมีพลังงานสะสมไว้ภายในมากกว่าด้วย

แต่หากเทียบความหายากของมันแล้ว ศิลาวิญญาณสวรรค์ไร้สิ้นสุดนั้นหายากกว่าศิลาอายุวิญญาณสวรรค์ยืนยาวหลายต่อหลายเท่านัก

เย่หยวนเองก็ไม่คิดว่าจะได้มาเจอศิลาวิญญาณสวรรค์ไร้สิ้นสุดในที่แบบนี้เช่นกัน

แต่หากเขาอยากจะประมูลศิลาวิญญาณสวรรค์ไร้สิ้นสุดให้ชนะ มันก็คงต้องใช้ผลึกปราณเทวะจำนวนมากมายมหาศาลเช่นกัน

ด้วยปริมาณผลึกปราณเทวะที่เขามีติดตัวตอนนี้ เขาคงไม่มีโอกาสแม้แต่จะจับมัน

“น้องเย่ หมื่นล้านนี่มัน…”

ต่อให้หนิงเทียนปิงจะเกิดมาบนกองเงินกองทองแค่ไหน แต่คำว่าหมื่นล้านมันก็ทำให้เขาไม่สบายใจไม่น้อย

ผลึกปราณเทวะหมื่นล้านชิ้นนั้นมันเป็นจำนวนที่ไม่น้อยเลย แม้แต่กับตระกูลหนิงก็ตาม