การเปลี่ยนแปลงอันกะทันหันทำให้จิตใจของเล้งห่าวสั่นสะท้าน
ในวินาทีนี้เขากลับถูกเล้งซู่กดดันเข้าจริงๆ
“ไม่มีทางน่า ข้าไม่มีทางแพ้!”
เสียงนั้นดังก้องอยู่ในใจของเล้งห่าว
เขาเตรียมการมาตั้งนานหลายต่อหลายปี ใช้ชีวิตราวสุนัขเลียแข้งขาผู้คน
เมื่อเรื่องราวมันดำเนินมาจนถึงจุดนี้แล้ว เขาจะแพ้ได้อย่างไร?
“ดาบแสงจ้าฝนทะยาน!”
เล้งห่าวตะโกนร้องพร้อมคลื่นดาบที่รุนแรงจากสี่ทิศ ทำให้พื้นที่บนสังเวียนนั้นสั่นสะเทือนขึ้น
“แข็งแกร่ง! สมชื่อเล้งห่าวจริงๆ ถึงขั้นสามารถฝึกฝนเพลงดาบสุดยอดของตระกูลเล้งและดาบแสงจ้าฝนทะยานได้จนถึงระดับนี้!”
“เล้งห่าวใช้ไม้ตายของตนออกมาแล้ว เท่านี้ผลลัพธ์ก็คงเป็นอันตัดสินกันเสียที!”
เสียงคนร้องบอกกันดังขึ้นที่ด้านนอกสังเวียน
เล้งห่าวใช้เพลงดาบออกมาอย่างดุดันจนครอบงำร่างของเล้งซู่ไว้จนสิ้น
แต่ทว่าภายใต้ฝนเงาดาบนั้นเล้งซู่กลับพูดขึ้น “ดาบแสงจ้าฝนทะยาน? พี่เล้งห่าว ด้วยสิบวันที่ข้าฝึกฝนดาบนี้มา ข้าย่อมพอเข้าใจมันได้บ้าง เช่นนั้นมาตัดสินกันว่าใครจะชนะด้วยดาบแสงจ้าฝนทะยาน!”
พูดจบเล้งซู่ก็สะบัดดาบออกพร้อมเงาดาบนับหมื่นที่พุ่งลงมาอย่างบ้าคลั่งทำลายดาบแสงจ้าฝนทะยานของเล้งห่าวไปจนสิ้น
นั่นทำให้เล้งห่าวหน้าถอดสีซีดเผือด “บ้าน่า! แนวคิดแห่งดาบระดับห้าขั้นกลาง! เจ้าฝึกฝนมันมาตั้งนานแต่ไม่เคยที่จะเข้าใจมันได้ ทำไมจู่ๆ เจ้าถึงสามารถใช้มันได้กัน?!”
ตอนนี้เขาได้พบว่าสิบวันนี้เล้งซู่สร้างความเปลี่ยนแปลงมากจนเกินที่จะทนรับไหว
มิใช่เพียงแค่บรรลุอาณาจักรบ่มเพาะ แต่เขายังบรรลุแนวคิดแห่งดาบด้วย
นี่มันเรื่องบังเอิญหรือ?
เรื่องบังเอิญขนาดนี้มันจะเกินไปไหม?
แต่ว่าตอนนี้มันไม่มีเวลาให้เล้งห่าวคิดมากมายแล้ว
ตอนนี้สิ่งเดียวที่จะเกิดขึ้นได้คือการปะทะแนวคิดแห่งดาบที่แสนรุนแรง
เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!
บนสังเวียนเกิดแสงสว่างไปทั่วพร้อมเงาดาบนับไม่ถ้วนที่พุ่งเข้าปะทะกัน
“อ่อก!”
จนในที่สุดร่างของเล้งห่าวก็ลอยปลิวออกไปพร้อมกระอักเลือดคำโต ร่วงลงยังพื้นสังเวียนอย่างแรง
เขาคิดอยากที่จะลุกกลับขึ้นมาแต่ดาบนั้นกลับมาจ่ออยู่ที่คอของเขาเสียแล้ว อีกแค่ก้าวเดียวเขาก็คงต้องตายลงแน่
“พี่เล้งห่าว ท่านแพ้แล้ว!”
เสียงประกาศของเล้งซู่ทำให้เล้งห่าวต้องสั่นสะท้าน
ความเงียบงัน!
การต่อสู้ที่เดิมทีมีผลอันแน่นอนกลับเกิดการเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดฝันขึ้น
เล้งซู่ที่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะชนะกลับพลิกกลับมาชนะได้!
หมายความว่าเล้งซู่นั้นยังเป็นนายน้อยต่อไป?
ตอนนี้หัวใจของหลายต่อหลายคนเริ่มสั่นเต้นรัวขึ้น
เวลาที่ผ่านๆ มานี้มีหลายต่อหลายคนที่ไปรุมว่ากล่าวระหว่างที่เขากำลังโศกเศร้า พวกเขานั้นไม่ได้แสดงท่าทางดีๆ แก่เล้งซู่แม้สักนิด
หากเล้งซู่ยังได้เป็นนายน้อยต่อไป พวกเขาทั้งหลายนั้นจะไม่โดนเล่นงานเอาทีหลังหรือ?
คนเหล่านี้เป็นเพียงตัวประกอบฉาก แท้จริงแล้วมันไม่มีใครคิดสนใจพวกเขาทั้งหลายเลย
ตอนนี้คนที่รู้สึกอึดอัดที่สุดย่อมเป็นเล้งหงซิ่วและเหล่าผู้อาวุโส
พวกเขานั้นจัดการประลองนี้ขึ้นเพื่อให้เล้งห่าวได้ตำแหน่งนายน้อยอย่างชอบธรรม ใครจะไปคิดว่าเล้งห่าวจะแพ้ลงเช่นนี้
แน่นอนว่าเรื่องนี้จะไปโทษเล้งห่าวก็คงไม่ได้
เพราะการพัฒนาของเล้งซู่นี้ ทุกคนต่างเห็นมันอย่างชัดเจน
เวลาแค่สิบวันเล้งซู่ราวกับได้เกิดใหม่!
แต่ผลลัพธ์เช่นนี้พวกเขาจะจบเรื่องราวอย่างไรดี?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...