“อ่อก!”
คลื่นพลังอันแสนหนักหน่วงพุ่งเข้ากระแทกจิตศักดิ์สิทธิ์ของเย่หยวนอย่างต่อเนื่องทำให้จิตศักดิ์สิทธิ์ของเขาแทบแตกสลาย
ร่างกายของเขานั้นมีเลือดไหลออกมาทุกทวาร ทั้งเครื่องในและจิตศักดิ์สิทธิ์ต่างบาดเจ็บอย่างสาหัสทำให้สภาพของเขาในตอนนี้แทบไม่ต่างจากคนใกล้ตายอยู่รอมร่อ
เทวรูปอสูรเทวะที่อยู่ตรงหน้าเขานี้มันแตกต่างจากสิ่งที่พวกข่าวนั่วใช้อย่างมากมาย เพราะมันนั้นมีรูปร่างขนาดไม่ได้แตกต่างไปจากคนผู้หนึ่งเลย
แต่การปรากฏตัวของมันกลับทำให้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดต้องสั่นสะท้าน
หากไม่ใช่เพราะว่าเย่หยวนรองรับพลังส่วนมากเอาไว้กับตัวแล้วดินแดนศักดิ์สิทธิ์นี้มันคงถูกบดทำลายจนไม่เหลือชิ้นดีแล้ว
นี่คือเทวรูปอสูรเทวะที่แท้จริง!
เทวรูปอสูรเทวะที่พวกข่าวนั่วใช้นั้นมันเทียบเคียงกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้านี้ไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งว่านี่คือเทวรูปอสูรเทวะที่ถูกใช้ออกมาด้วยพลังของสมบัติวิญญาณจักรพรรดิเทพสวรรค์ มันจึงยิ่งส่งเสริมพลังให้เหนือล้ำไปกว่าเก่า
“เย่หยวน พอเถอะ! การปะทะกันครั้งนี้ของจักรพรรดิเทพสวรรค์เจ้าย่อมไม่มีทางจะทนรับไว้ได้!” หวู่เฉินบอก
แต่เย่หยวนกลับส่ายหัวออกมา “ห-หากข้าถอยกลับแล้ว พ่อข้า แม่ข้า ผู้อาวุโสฟางเทียน พวกเขาทั้งหลาย…ต้องตายลงสิ้น! ต่อให้ข้าต้องตาย ข้า…ข้าก็จะทนรับมันไว้!”
หวู่เฉินแสดงท่าทางที่ไม่เคยทำมาก่อนด้วยการตะคอกกลับใส่เย่หยวน “นี่มันคือการโจมตีที่จอมเทพนิรันดร์เตรียมการมาถึงห้าล้านปี มันมีพลังที่เหนือล้ำจะจินตนาการ! เมื่อใดที่มันเข้าปะทะกับเทวรูปอสูรเทวะแล้วมันคงยิ่งส่งกระแสพลังที่เหนือล้ำกว่าเก่าหลายเท่าตัวออกมาแน่ หรืออาจจะหลายร้อยเท่าตัวเสียด้วยซ้ำ! เจ้าไม่มีทางที่จะช่วยเหลือดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ได้แล้ว!”
เย่หยวนกัดฟันตอบกลับไป “ไม่ลอง…มันย่อมไม่มีทางรู้ได้!”
ในวินาทีนี้เย่หยวนนั้นมีจิตใจที่เย็นเยือกแสนสงบ สมองของเขาพยายามคิดทุกวิถีทางเพื่อหาโอกาสสำเร็จ
การจะให้เขาต้องนั่งดูดินแดนศักดิ์สิทธิ์แตกสลายไปต่อหน้านั้นมันย่อมไม่มีทางจะยอมรับได้
ต่อให้มันจะเป็นแค่เสี้ยวความหวัง เขาก็ต้องช่วยเหลือดินแดนศักดิ์สิทธิ์นี้ไว้ให้ได้!
ส่วนอีกด้านจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวชางก็หัวเราะขึ้นมา “หรือเจ้าคิดว่าเวลากว่าห้าล้านปีมานี้ข้าจะนั่งๆ นอนๆ ไม่ทำอะไร? ต่อให้ข้าจะไม่สามารถบ่มเพาะเพิ่มเติมได้ มันก็ไม่ได้หมายความว่าพลังฝีมือของข้าจะย่ำอยู่กับที่!”
จอมเทพนิรันดร์หรี่ตาลงด้วยเสียงเย็นเยือก “แล้ว? รับพลังดัชนีนี้ไปเถอะ!”
พูดจบจอมเทพนิรันดร์ก็ยกนิ้วขึ้นชี้ออกไป นิ้วที่ถูกสร้างขึ้นด้วยลายพระเจ้าก่อนหน้านั้นจึงพุ่งออกไปหาตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวชางอย่างรุนแรง
ที่ที่นิ้วนั้นผ่านไปมิติใดๆ ก็แตกสลายไม่มีชิ้นดีปล่อยปราณเทวะกระจายทั่ว
เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังอันแสนรุนแรงนี้จักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวชางก็หน้าซีดลงทันที
เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียเขาก็ต้องยอมรับว่าของขวัญที่จอมเทพนิรันดร์เตรียมไว้ให้นี้มันเหนือล้ำกว่าที่เขาคาดคิดไปมาก
บรรลุใช้ลายพระเจ้าได้ก่อนตาย ร่างกายเกือบที่จะเปลี่ยนกลายเป็นจักรพรรดิได้ แน่นอนว่าพรสวรรค์ที่เหนือล้ำนี้ของจอมเทพนิรันดร์ย่อมทำให้เขาต้องประหลาดใจอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
แต่ทว่าตราบเท่าที่เขาใช้วิชานี้ออกมาทุกสิ่งอย่างมันก็จะจบสิ้น
“เทวรูปอสูรเทวะ ปกป้องข้า!” เจี่ยวชางร้องบอก
คำสั่งนี้ของจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวชางทำให้เทวรูปอสูรเทวะพุ่งตัวเข้ามารับดัชนีนั้นไว้ในทันที
ตู้ม!
คลื่นพลังอันเหนือล้ำกระแทกออกไปทั่ว บนทลายมิติลงในทันที
ต่อให้จะมีการปกป้องของเย่หยวน เหล่าม่านมิติทั้งหลายมันก็ไม่อาจทนรับพลังในระยะนี้ได้อีกต่อไป!
อย่างที่หวู่เฉินบอก การปะทะกันของยอดฝีมือจักรพรรดิเทพสวรรค์นั้นมันจะสร้างพลังกระแทกที่เหนือล้ำกว่าเก่าขึ้นมาหลายร้อยเท่าตัว
และตอนนี้ด้วยคลื่นพลังทั้งหมดนั้น มีหรือที่เย่หยวน นภาสวรรค์แค่คนเดียวนี้จะสามารถต้านทานมันไว้ได้?
การที่เขาสามารถอดทนมาได้จนถึงตอนนี้มันก็ต้องพึ่งพลังใจและพลังของลายพระเจ้าล้วนๆ
เว้นเสียแต่ว่าพลังอันมหาศาลตรงหน้านี้มันถูกปล่อยออกมาจากยอดฝีมือจักรพรรดิเทพสวรรค์
ที่ด้านนอกของวังสวรรค์นิรันดร์เหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายเองก็กำลังตื่นตกใจอย่างมาก
เพราะพลังการปะทะของสองจักรพรรดิเทพสวรรค์นี้มันทำให้เขตแดนปิดกั้นใดๆ ของวังสวรรค์นิรันดร์แตกสลายหายไปจนสิ้นแล้ว
เมื่อเห็นเช่นนั้นมีหรือที่พวกเขาจะยังกล้ายืนดูหรือสำรวจต่อไป? พวกเขาทั้งหลายเลือกที่จะถอยหนีในทันที
ลูกหลงเดียวจากการต่อสู้ของสองจักรพรรดิเทพสวรรค์นั้นมันอาจลบล้างพวกเขาให้หายไปจนสิ้นได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...