“ยอดนักหลอมโอสถ? หึ เจ้าจะเก่งกาจแค่ไหนกัน? เจ้าคิดว่าตัวเองสามารถหลอมโอสถระดับหกได้อย่างนั้นหรือ?” หยูเหวินเฟิงบอก
จอมเทพโอสถห้าดาวนั้นมีอยู่ทั่วไปทั้งเมืองหลวงจักรพรรดิ แถมยังมีคนที่เก่งกาจอยู่มากมายมหาศาล
เขาย่อมไม่เชื่อว่าเย่หยวน จอมเทพโอสถห้าดาวคนหนึ่งนี้จะเก่งกาจได้มากมาย
เพราะเรื่องราวที่หลินฉางชิงไปสร้างความวุ่นวายที่เมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์นั้นมันเพิ่งผ่านไปได้ไม่นาน แต่เย่หยวนกลับมาถึงที่เมืองหลวงจักรพรรดินี้อย่างรวดเร็วทำให้ข่าวเหล่านั้นยังไม่ได้แพร่กระจายกันในเมืองหลวงจักรพรรดิ
แน่นอนว่าเรื่องทั้งหลายนี้มันเพราะว่าหวู่เทียนได้ตายลงไปก่อนทำให้ข่าวสารต่างๆ ที่ควรส่งกลับมามันช้าลงไปมาก
หากพวกเขารู้ว่าเย่หยวนสามารถโยนโอสถฟ้าตะวันจันทราทิ้งได้ง่ายๆ พวกเขาทั้งหลายย่อมต้องคิดกราบไหว้เย่หยวนเป็นยอดอัจฉริยะหาใดเปรียบไปแล้ว
ฟุบ! ฟุบ! ฟุบ!
เย่หยวนโยนขวดโอสถน้อยออกไปสามขวดให้แก่ยอดฝีมือทั้งสามนั้น
คนทั้งสามหยิบขวดใบน้อยขึ้นมาดูพร้อมเบิกตากว้าง
จากนั้นพวกเขาก็เงยหน้าหันไปมองเย่หยวนเป็นตาเดียวอย่างพร้อมเพรียง
แม้ว่ามันจะมิใช่โอสถฟ้าตะวันจันทราที่เหนือล้ำนั้นแต่โอสถที่เย่หยวนโยนออกมาให้พวกเขาทั้งหลายดูมันก็มากพอจะทำให้พวกเขาตื่นตะลึง
เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียโอสถที่เย่หยวนโยนมามันก็เป็นโอสถศักดิ์สิทธิ์ขั้นเทวะวิญญาณไพศาล!
“พี่เจียง ไปกันเถอะ!”
พูดจบเย่หยวนก็เดินจากไป
ทุกคนได้แต่มองตามหลังเย่หยวนสลับกับใบหน้าของยอดฝีมือทั้งสาม
พวกเขาไม่รู้ว่าเย่หยวนโยนโอสถใดมาให้ เหตุใดสามยอดฝีมือนี้จึงมีใบหน้าราวกับคนเสียสติเช่นนั้นไปได้
“ท่านพ่อ มันไปแล้วนะ!” หยูจินซงร้องบอกอย่างโกรธแค้น
ผัวะ!
เสียงตบหนึ่งดังขึ้นส่งร่างหยูจินซงปลิวลอยไปทันที
“จับเจ้าลูกไม่รักดีของข้านี้กลับไป!”
พูดจบเขาก็หายไปทันที
หลี่คงหมิงและเจ้าหอยอดดอกเองก็หายไปจากจุดนั้นพร้อมๆ กันเช่นกัน
ทุกผู้คนได้แต่มองภาพตรงหน้านี้อย่างตกตะลึง ไม่เข้าใจเลยแม้แต่นิดว่ามันเกิดเรื่องราวอะไรขึ้นกันแน่
โอสถสามเม็ดที่ทำให้ยอดฝีมือทั้งสามต้องเปลี่ยนท่าทีจากหน้ามือเป็นหลังมือเช่นนี้
ทุกผู้คนนั้นรู้ดีว่าหยูจินซงนั้นเป็นลูกรักของหยูเหวินเฟิงแค่ไหน แต่ตอนนี้เขากลับบอกให้จับตัวหยูจินซงกลับไป
เย่หยวนคนนี้ช่างน่ากลัวยิ่ง
…
และเรื่องราวการบุกลานประหารแห่งเมืองหลวงจักรพรรดิเก้ามั่นมันก็จบลงเช่นนั้น
แต่ตอนนี้เย่หยวนได้กลายเป็นตำนานแห่งเมืองหลวงจักรพรรดิเก้ามั่นไปเสียแล้ว
นภาสวรรค์หกดาวผู้หนึ่งกลับสามารถสร้างเรื่องราวที่แสนใหญ่โตในเมืองหลวงจักรพรรดิและรอดกลับไปได้แบบครบสามสิบสอง
ที่สำคัญกว่านั้นทั้งสามขั้วอำนาจต่างไม่มีใครกล้าประกาศสงครามใดๆ ต่อเมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์อีกด้วย
ไม่นานนักมันก็มีอีกข่าวหนึ่งแพร่กระจายมาถึงสามขั้วอำนาจ
ไม่นานมานี้มีเทพสวรรค์ที่บุกไปถึงเมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์และถูกไล่กลับไปด้วยความพ่ายแพ้
และข่าวน้อยๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างนั้นก็คือเย่หยวนหยิบโอสถฟ้าตะวันจันทราขั้นเทวะวิญญาณไพศาลออกมาโยนทิ้ง!
ข่าวทั้งสองนี้มันเหมือนฟ้าที่ฝ่าลงกลางหัวผู้คนทำให้สามขั้วอำนาจต้องสั่นสะท้านไปตามๆ กัน
ไม่นานนักข่าวที่ยิ่งใหญ่กว่าเก่ามันก็ถูกประกาศออกมาจากทางจวนเจ้าเมือง
เพราะมันคือข่าวที่ว่าเย่หยวนถูกแต่งตั้งให้เป็นผู้ตรวจการสิบเมืองสันเขาใต้!
ที่สำคัญกว่านั้นคือเย่หยวนได้ถูกตั้งเป็นผู้ตรวจการแต่ไม่ต้องรายงานหรือจ่ายค่าดูแลให้แก่เมืองหลวงจักรพรรดิเลยแม้แต่น้อย!
ทั้งยังไม่ต้องรับฟังคำสั่งใดๆ จากทางเมืองหลวงจักรพรรดิด้วย!
เมื่อคำสั่งนี้ถูกสั่งออกมาเมืองหลวงจักรพรรดิเก้ามั่นทั้งหมดก็แตกตื่นอย่างหยุดไม่อยู่
นี่มันเท่ากับว่าพวกเขานั้นยอมรับให้เย่หยวนเป็นผู้ปกครองเด็ดขาดของสิบเมืองสันเขาใต้ ตัดขาดไม่ต้องขึ้นต่อเมืองหลวงจักรพรรดิอีกต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...