จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2016

แต่ทว่าที่ด้านข้างนั้นเทพสวรรค์เปียวหยูกลับตื่นตะลึงขึ้นมา

เพราะเขาเองก็ไม่นึกไม่ฝันว่าเดินทางไปยังวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์ฉีโยวครั้งนี้เขาจะไปเจอกับเจียนซู่เทาเข้าระหว่างทาง

ในแดนใต้นี้เจียนซู่เทานั้นมีตำแหน่งที่นับได้ว่าสูงส่งกว่าตัวเขาเสียด้วยซ้ำ

เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียเบื้องหลังของเจียนซู่เทานั้นมันก็คือตระกูลเจียนผู้ยิ่งใหญ่ทั่วฟ้าดิน

แม้ว่าจักรพรรดิเทพสวรรค์วันเปานั้นจะมีอำนาจเหนือล้ำดินแดนเท่าใดแต่มันก็ไม่อาจจะเทียบกับจักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้ได้แม้แต่น้อย

เขานั้นไม่ได้นึกฝันเลยว่าเย่หยวนนั้นกลับจะมีเส้นสายสนิทชิดเชื้อกับตระกูลเจียนด้วย

ที่สำคัญดูจากคำพูดของเจียนซู่เทาและเย่หยวนแล้วคนทั้งสองนี้คงมีความแค้นใดกันมาอย่างแน่นอน ‘เจ้านั้นขัดตาข้า แต่ข้าก็ทำอะไรเจ้าไม่ได้’ เป็นความรู้สึกเช่นนั้น

มัน… แปลก!

เจียนซู่เทานั้นหันมองดูเย่หยวนด้วยดวงตาที่หรี่เล็ก “หึ เจ้าหนู คำพูดนั้นข้าจำไว้ได้มั่นแล้วนะ”

เมื่อคำพูดเหล่านั้นถูกกล่าวทั้งเย่หยวนและเปียวหยูต่างก็ผงะไปทันที

เจ้าหมอนี่… เป็นคนเดียวกับเจียนซู่เทาที่ผู้คนนับถือผู้นั้นหรือ?

เวลานี้ไม่ว่าจะดูอย่างไรมันก็ตัวร้ายชัดๆ!

แต่เย่หยวนนั้นย่อมจะเข้าใจนิสัยใจคอของเจียนซู่เทามาอย่างยาวนานหลังจากผงะเขาจึงได้ยิ้มตอบกลับไป “แน่นอนสิ! เย่ผู้นี้ไม่เคยคืนคำ”

เจียนซู่เทาจึงพยักหน้ารับ “เช่นนั้นเรื่องวันนี้ก็เอาไว้เท่านี้ เทพสวรรค์ผู้นี้ไปก่อนล่ะ”

เย่หยวนจึงยกมือขึ้นคารวะ “ผู้อาวุโสดูแลตัวเองด้วย”

เจียนซู่เทาหันมาพยักหน้าให้เปียวหยูก่อนจะพุ่งตัวหายไปจากจุดที่ยืนอยู่ทันที

“ผู้อาวุโสเปียวหยู เรื่องวันนี้ข้าเย่หยวนต้องขอขอบคุณท่านเป็นอย่างสูง”

เย่หยวนนั้นรู้ดีว่าตัวตนของเจียนซู่เทาและเปียวหยูนั้นยิ่งใหญ่ปานใด การที่พวกเขาออกมาจัดการเรื่องราวเช่นนี้มันย่อมทำให้ตัวเขารู้สึกซาบซึ้งอยู่ในใจ

เทพสวรรค์เปียวหยูที่ได้ยินจึงรีบยกมือขึ้นมาโบกปัด “ระหว่างเราสองคนยังจะต้องมีความเกรงใจใดๆ ให้มากมาย? หากไม่ใช่เพราะเจ้าแล้วเทพสวรรค์ผู้นี้คงต้องใช้เวลาอีกไม่รู้กี่ปีต่อกี่ปีจึงจะก้าวขึ้นอาณาจักรที่ทุกผู้คนริษยานี้ได้ ที่สำคัญเทพสวรรค์ผู้นี้ยังรู้ดีว่าหลายปีมานี้เจ้าได้ช่วยหอมหาสมบัติสร้างรายได้มากมายหลายผลึกปราณเทวะอย่างที่ไม่อาจนับได้ เรื่องนี้เทพสวรรค์ผู้นี้เองก็ต้องขอบคุณเจ้าด้วย”

เพราะไม่ว่าจะอย่างไรโอสถครองวิญญาณผสานเต๋านั้นมันก็ได้กลายเป็นแหล่งรายได้มหาศาลของหอมหาสมบัติ

ที่สำคัญกว่านั้นตั้งแต่ที่เย่หยวนบรรลุขึ้นอาณาจักรเม็ดต้นกำเนิดมาได้เขาก็ยังได้สร้างสูตรโอสถครองวิญญาณผสานเต๋าระดับหกขึ้นมาและมอบมันให้แก่หอมหาสมบัติโดยตรง

แน่นอนว่าเรื่องราวทั้งหลายนั้นมันไม่ได้ยิ่งใหญ่ใดๆ

กับเทพสวรรค์ระดับเปียวหยูแล้วผลึกปราณเทวะใดๆ มันย่อมมิใช่สิ่งที่เขาต้องการอีก

แต่สิ่งสำคัญนั้นคืออาณาจักรวิชา!

เย่หยวนที่ได้ยินเช่นนั้นต้องขมวดคิ้วขึ้นสูง “หรือว่าผู้อาวุโสเปียวหยูจะ…”

เปียวหยูที่ได้ยินเช่นนั้นจึงหัวเราะลั่นขึ้น “ใช่แล้ว! หลายปีมานี้เทพสวรรค์ดันหยู่แห่งยอดเมืองหลวงจักรพรรดิโอสถเมฆาได้กดดันเทพสวรรค์ผู้นี้ตลอดมา งานชุมนุมโอสถเมฆาครานี้เทพสวรรค์ผู้นี้จะได้เงยหน้าสู้ผู้คนได้เสียที!”

เย่หยวนจึงยิ้มตอบรับทันที “ยินดีด้วยอีกครั้งผู้อาวุโสเปียวหยู!”

อาณาจักรบรรพกาล!

นั่นคืออาณาจักรความรู้ที่นักหลอมโอสถทุกคนได้แต่เฝ้าฝัน!

แต่ประตูของมันนั้นยิ่งใหญ่ปิดกั้นยอดนักหลอมโอสถอัจฉริยะไว้มากมายไม่ให้ก้าวเข้าไป

แม้จะเป็นตัวเย่หยวนที่ได้รับความรู้ความเข้าใจเพิ่มขึ้นมากมายจากการประมือกับเทพสวรรค์เปียวหยู ตัวเขาก็ยังไม่อาจจะสามารถบรรลุข้ามอาณาจักรบรรพกาลไปได้ในชั่วข้ามคืน แค่นั้นมันก็มากพอจะอธิบายความยากของอาณาจักรนี้แล้ว

การที่ตัวเทพสวรรค์เปียวหยูจะสามารถบรรลุขึ้นไปถึงระดับนั้นได้มันย่อมหมายความว่าเดิมทีเขาเองก็เป็นสุดยอดของที่สุดในเต๋าโอสถอยู่แล้ว

ที่สำคัญกว่านั้นคือหลังจากขั้นอาณาจักรบรรพกาลได้การบ่มเพาะของเทพสวรรค์เปียวหยูจะมิใช่ปัญหาใดๆ อีกต่อไป

การขึ้นไปถึงอาณาจักรจักรพรรดิเทพสวรรค์เองก็ขึ้นอยู่กับแค่เวลาเท่านั้น

เทพสวรรค์เปียวหยูหัวเราะลั่นขึ้น “เอ๋ อย่าได้มาเรียกข้าว่าผู้อาวุโสใดๆ อีกเลย แม้ว่าตอนนี้เจ้าจะเป็นเพียงแค่เทพถ่องแท้แต่เจ้านั้นมีเต๋าโอสถที่ไม่ด้อยไปกว่าข้าผู้นี้ วันหน้าเจ้าเองก็คงได้กลายเป็นจอมเทพโอสถอย่างแท้จริง จากวันนี้เจ้าเรียกข้าว่าพี่เปียวหยูเถอะ!”