ในชุมเก้าสายนี้มันยังคงสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังอันหนักหน่วง
ต่อให้จะอยู่ห่างไกลกันมหาศาลแต่ชุมเก้าสายก็ยังต้องรับถึงผลพลังของมัน
การโจมตีเหนือฟ้านี้มันทำให้ทุกผู้คนได้เข้าใจถึงความยิ่งใหญ่ของจักรพรรดิเทพสวรรค์อย่างแท้จริง!
เดิมทีแล้วพวกเขาทั้งหลายย่อมจะไม่มีใครเข้าใจถึงพลังที่แท้ของจักรพรรดิเทพสวรรค์ได้ เพราะนั่นมันคือตัวตนในตำนานสำหรับทุ่งราบสุดอุดรนี้
แต่ตอนนี้พวกเขาทั้งหลายได้เข้าใจมันอย่างสุดซึ้ง!
เหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายได้แต่ต้องหรี่ตามองไปไกลด้วยความหวาดกลัวเต็มหัวใจ
“นี่มัน…นี่มันคือการโจมตีด้วยพลังของจักรพรรดิเทพสวรรค์อย่างนั้นหรือ? ไม่แปลกใจเลยว่าเหตุใดเขาถึงกล่าวกันว่าจักรพรรดิเทพสวรรค์นั้นคือสิ่งมีชีวิตคนละชนชั้นกับเรา พลังเช่นนี้ต่อให้เป็นในฝันข้าก็คงไม่อาจคิดถึงมันได้!” เทพสวรรค์ฉือหยูร้องขึ้นด้วยสีหน้าขาวซีด
ไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้พวกเขาทั้งหลายนั้นคิดไปว่าตัวเองเป็นยอดคนผู้ปกครองโลกหล้า คิดว่าตนเองนั้นเก่งกาจเหนือล้ำใคร ๆ
แต่ตอนนี้พวกเขาได้เข้าใจแล้วว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าจักรพรรดิเทพสวรรค์นั้นตนก็ไม่ได้ต่างไปจากมดปลวก
พลังการทำลายล้างเหนือล้ำปานนี้มันเหนือล้ำเกินกว่าที่จะใช้คำว่าตื่นตะลึงอธิบาย
“มันเป็นพวกเราที่อ่อนแอจนเกินไป ไม่อาจจินตนาการถึงมันได้!” เทพสวรรค์เซียวหยูกล่าวขึ้นด้วยสีหน้าอ่อนแรง
จนถึงเวลานี้แสงที่เส้นขอบฟ้านั้นมันก็ยังไม่จางหายไป
ราวกับว่ามันจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของโลกนี้ไป
ตอนนี้มันย่อมจะไม่มีใครคิดสนใจว่าเทพสวรรค์ปิงหยุนจะอยู่หรือตาย พลังขนาดนั้นต่อให้จะเป็นเทพสวรรค์เก้าดาวหรือแม้แต่จักรพรรดิเทพสวรรค์ครึ่งก้าวก็คงไม่อาจจะทนทานรับมันไว้ได้!
มันมีแค่ความตายเท่านั้นที่รอคอยอยู่!
แต่จู่ ๆ มิติในที่นั้นมันก็ได้สั่นสะเทือนเผยให้เห็นเงาร่างหลายผู้คนเดินออกมาจากช่องว่างมิติ เดินมาถึงชุมเก้าสายด้วยใบหน้าที่ไม่สู้ดีนัก
ตอนนี้เทพสวรรค์หลายต่อหลายคนได้มาถึง มันช่างเป็นกลุ่มกองกำลังที่แข็งแกร่งเหนือล้ำและพวกเขาทั้งหลายก็มาถึงชุมเก้าสายพร้อม ๆ กัน
นั่นมันย่อมจะทำให้คนสุดอุดรตื่นตะลึง!
ตอนนี้ต่อให้จะใช้หัวแม่เท้าคนทั้งหลายก็เข้าใจว่าจุดประสงค์ของคนทั้งหลายนี้คืออะไร
เพียงแค่ว่าเทพสวรรค์ห่าวเฟิงที่เดินนำออกมานั้นไม่ได้มีท่าทีดุดันใด ๆ เขาได้แต่หันไปมองที่เส้นขอบฟ้าด้วยสีหน้าท่าทางกังวลไม่น้อย
ก่อนหน้านี้ระหว่างที่กำลังเดินทางผ่านห้วงมิติเขาสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังอันสั่นสะเทือนทั้งโลกา
มันเกือบจะทำให้พวกเขาเหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายต้องตกลงสู่คลื่นห้วงมิติ
พลังรุนแรงปานนี้มันทำให้จิตใจของคนทั้งหลายแทบเต้นไม่เป็นจังหวะ
เพราะนี่มันคือพลังที่ไม่อาจต้านทานได้แม้แต่น้อย!
พลังงานที่มากมายมหาศาลเช่นนี้มันมีอยู่ในทุ่งราบสุดอุดรด้วยอย่างนั้นหรือ?
เทพสวรรค์ที่เดินตามออกมากล่าวขึ้นด้วยสีหน้าซีดเผือด “นี่มัน…มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย? ต่อให้จะเป็นเทพสวรรค์เก้าดาวมันก็คงไม่อาจปล่อยพลังหนักหน่วงปานนี้ออกมาได้มิใช่หรือ?”
“พลังนี้ หรือว่าจะเป็นจักรพรรดิเทพสวรรค์? หรือว่าแท้จริงแล้ว…เฟิงเทียนหยางจะไปลบหลู่จักรพรรดิเทพสวรรค์เข้าจึงถูกฆ่าสังหาร?” เทพสวรรค์เมี่ยหยูกล่าวขึ้นด้วยใบหน้าซีดขาว
เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายนี้ปกติเวลาแล้วมักจะวางตนอยู่เหนือท่านเสมอ
แต่เมื่อได้เห็นพลังที่เหนือล้ำอยู่ตรงหน้า ความมั่นใจใด ๆ ที่เคยมีย่อมจะจางหายไปสิ้น
เทพสวรรค์ห่าวเฟิงนั้นหรี่ตามองหันไปมองเทพสวรรค์หลัวเฟิงน้องชาย
“หลัวเฟิง มันเกิดอะไรขึ้นกัน? ใครฆ่าเทียนหยาง?” เทพสวรรค์ห่าวเฟิงถามขึ้นอย่างหนักแน่น
เพียงแค่ว่าคำถามของเขานี้มันแฝงน้ำเสียงอันอ่อนแอออกมาชัดเจน ดูท่าตัวเขาเองก็คงไม่มั่นใจแล้วว่าจะจัดการเรื่องนี้ลงได้
เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียพลังที่อยู่ตรงหน้าของพวกเขานี้มันก็เหนือล้ำจนเกินกว่าที่เขาจะกล้าวางตัวไปควบคุมมัน
แล้วมีหรือที่เทพสวรรค์หลัวเฟิงจะไม่เข้าใจความคิดของเทพสวรรค์ห่าวเฟิง?
ตอนนี้แท้จริงแล้วคนที่ตื่นตะลึงกับพลังตรงหน้าที่สุดมันก็ย่อมจะเป็นเทพสวรรค์หลัวเฟิงที่รอดพ้นจากความตายมาอย่างหวุดหวิด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...