จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2162

การตายลงของอ่าวซู่นี้มันทำให้เกิดความวุ่นวายไปทั่วทั้งปราการมังกรม่วง

เพราะไม่มีใครเคยคาดคิดว่าแท้จริงแล้วอ่าวซู่ผู้นี้จะเป็นตัวร้ายผู้บงการกลุ่มโจรเสี่ยว!

คนทั้งหลายที่เคยว่ากล่าวเย่หยวนว่าพูดจาไร้สาระนั้นต่างเงียบปากลงอย่างไม่กล้าจะพูดจาใดๆ อีก

ถึงเวลานี้แล้วพวกเขาทั้งหลายย่อมจะเข้าใจว่าเย่หยวนไม่ได้อายจนโกรธหรือใดๆ ทั้งสิ้น เรื่องราวทั้งหลายมันล้วนเกิดขึ้นอย่างตั้งใจ

เขานั้นวางแผนการอย่างแยบยลจนขุดหลุมฝังอ่าวซู่ลงได้!

เด็กน้อยคนหนึ่งกลับวางแผนสังหารจักรพรรดิเทพสวรรค์ลงได้ มันย่อมจะเป็นสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดถึง

“ที่แท้แล้วอ่าวซู่นั้นมันเป็นตัวร้ายบงการกลุ่มโจรเสี่ยวทั้งหลาย เรามองเย่หยวนผิดไปมาก!”

“เฮ้อ หากอ่าวซู่นั้นยังไม่ได้ออกหน้าทำเรื่องราวผิดกฎใดๆ พวกเราก็คงยังหลับหูหลับตาเชื่อเจ้าโจรร้ายนั่นต่อไปแน่!”

“หลายปีมานี้เหล่าปราการนิลและปราการปฐพีทั้งหลายต่างสั่นกลัวชื่อโจรเสี่ยว วันนี้ คนทั้งหลายจะได้ไม่ต้องหวาดกลัวเจ้าโจรร้ายนั่นอีกต่อไปแล้ว”

“ใช่แล้ว เรื่องทั้งหลายนี้ต้องขอบคุณทายาทมังกรสวรรค์เย่ท่าน ท่านนั้นสามารถทำเรื่องที่แท้แต่ท่านเจ้ามังกรยังไม่อาจทำได้!”

…

เวลานี้คนทั้งหลายต่างแสดงสีหน้าท่าทางรู้สึกผิดกับความคิดที่เคยมีต่อเย่หยวนออกมาตามๆ กัน

แต่กับการกระทำนี้ของเย่หยวน คนทั้งหลายย่อมจะรู้สึกซาบซึ้งในใจ

หลายต่อหลายปีมานี้เพื่อจะฆ่าสังหารหลงเสี่ยวแล้วปราการมังกรม่วงนั้นต้องสูญเสียทั้งทรัพยากรและผู้คนยอดฝีมือไปมากมาย

การกระทำนี้ของเย่หยวนมันเป็นการทำเรื่องส่วนรวมอย่างแท้จริง

“ทายาทมังกรสวรรค์เย่ มันเป็นความดีความชอบของท่านสิ้น ไม่เช่นนั้นแล้วข้าผู้นี้ก็คงได้แต่ต้องปล่อยเจ้างูร้ายนี้อยู่ข้างกายต่อไป!” เจ้ามังกรอ่าวเจิ้นกล่าวขอบคุณพร้อมยกมือคารวะ

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ท่านเจ้ามังกรอย่าได้ทำเช่นนี้เลย แท้จริงแล้วท่านเองก็คงสงสัยตัวอ่าวซู่ไม่น้อยมิใช่หรือ? แค่ครั้งนี้มันเป็นโอกาสให้ท่านได้จัดการต้นตอความชั่วร้ายก็เท่านั้น”

อ่าวซู่นั้นพยายามอย่างมากที่จะผลักให้อ่าวหยูได้ขึ้นตำแหน่งสูงๆ

ทั้งๆ ที่ตัวเขาเองนั้นสามารถที่จะใช้โอกาสและทรัพยากรที่เคยได้มานี้พุ่งทะยานฟ้าขึ้นมายึดตำแหน่งเจ้ามังกรไปได้

แล้วมีหรือที่เรื่องใหญ่เช่นนั้นจะหลุดรอดสายตาอ่าวเจิ้นไปได้?

เพียงแค่ว่าตัวอ่าวเจิ้นเองก็ไม่ได้คาดฝันถึงขั้นที่ว่าอ่าวซู่จะวางแผนชั่วร้ายคิดใช้โจรมาปั่นป่วนสร้างความวุ่นวายมิให้ปราการมังกรม่วงนี้ได้อยู่สุขเช่นนี้

และเรื่องของเย่หยวนนี้เองมันก็เป็นแค่โอกาสที่จะใช้เปิดโปงเท่านั้น

อ่าวเจิ้นมองดูเย่หยวนด้วยท่าทางชื่นชม “ทายาทมังกรสวรรค์เย่นั้นมีความคิดลึกล้ำ พรสวรรค์ล้นเหลือ วันหน้าท่านจะต้องประสบความสำเร็จอย่างมากล้นแน่! การเดินทางไปยังเขามังกรสวรรค์ครานี้ข้าขออวยพรให้ทายาทมังกรสวรรค์เย่ประสบความสำเร็จ!”

เย่หยวนยิ้มรับกลับไป “ข้าต้องขอบคุณท่านเจ้ามังกรที่อวยพร! ท่านเจ้ามังกร เย่ผู้นี้มีเรื่องอยากจะขอร้องท่าน หวังว่าท่านเจ้ามังกรจะโปรดฟังข้าด้วย”

อ่าวเจิ้นหรี่ตาทั้งสองลงก่อนจะถามขึ้น “ท่านอยากได้ตัวหลงเสี่ยว?”

พูดกับคนฉลาดนั้นมันประหยัดเวลาไปได้มาก

เย่หยวนจึงพยักหน้าออกมาเป็นการตอบรับ

อ่าวเจิ้นจึงได้แต่ต้องส่ายหัวออกมา “ความผิดที่หลงเสี่ยวก่อไว้ในดินแดนเรานั้นมันมากหลาย! ไม่ฆ่าสังหารมันแล้วผู้คนคงไม่อาจอยู่สุขกันได้!”.ไอลีนโนเวล.

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ว่าเงื่อนไขท่านมาเถิด!”

อ่าวเจิ้นหัวเราะขึ้นเมื่อได้ยิน “เจ้าเด็กคนนี้ทำให้คนปวดหัวเสียจริงๆ! หากอยากได้หลงเสี่ยวเจ้าจะต้องเข้าร่วมศึกทายาทมังกรนี้ในฐานะตัวแทนปราการมังกรม่วงและเอาอันดับต้นๆ มาให้ได้!”

เย่หยวนพยักหน้ารับทันทีที่ได้ยิน “ย่อมได้!”

อ่าวเจิ้นยิ้มตอบกลับไป “เจ้าดูจะมั่นใจมาก”

เย่หยวนเองก็ยิ้มตอบกลับมา “ท่านเองก็เชื่อมั่นในตัวข้ามิใช่หรือ? ไม่เช่นนั้นแล้วท่านคงไปพูดกล่าวคำทั้งหลายนี้กับอ่าวหยูแล้ว”

เพราะแม้อ่าวซู่จะตายลง อ่าวหยูก็ยังเป็นทายาทมังกรสวรรค์ของปราการมังกรม่วงไม่เปลี่ยน

เหล่าทายาทมังกรสวรรค์ทั้งหลายนั้นมันไม่ได้มีตำแหน่งหยุดอยู่แค่ที่ปราการสวรรค์ แต่ตำแหน่งของพวกเขามันมาจากเขามังกรสวรรค์!

สำหรับเจ้ามังกรแล้วสายตาของพวกเขาเองก็ย่อมจะมุ่งไปที่เขามังกรสวรรค์เช่นกัน

เพราะที่แห่งนั้นมันคือแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่ามังกรอย่างแท้จริง!

เย่หยวนนั้นเข้าใจคำขอของอ่าวเจิ้นอย่างดี

อ่าวหยูหรี่ตาลงตอบกลับไปอย่างเย็นเยือก “เย่หยวน เจ้าอย่าเพิ่งได้ใจไป! ศึกทายาทมังกรนี้มันจะเป็นที่ที่เจ้าต้องพ่ายลง!”

เย่หยวนนั้นอดหัวเราะขึ้นมาไม่ได้ “ทำไมข้าจะได้ใจไม่ได้เล่า? ข้าอยากทำตัวได้ใจ! ข้าฆ่าสังหารจักรพรรดิเทพสวรรค์ลง เรื่องราวเช่นนี้มันย่อมมากพอจะทำให้ข้าได้ใจไปนับหมื่นๆ ปี! ในวันหน้าหากข้าได้เจอใครข้าก็จะบอกพวกเขาทั้งหลายว่าข้านั้นจบชีวิตจักรพรรดิเทพสวรรค์ลงได้ และมันผู้นั้นก็คือลุงรองของอ่าวหยู! เจ้าไม่ชอบใจหรือ?”

“ฮ่าๆๆ!” หลงเสี่ยวฉุนนั้นไม่อาจทนรับไหวอีกต่อไปต้องหัวเราะลั่นขึ้นมา

เย่หยวนผู้นี้ไม่เคยปรานีเสียจริงๆ คำพูดว่ากล่าวของเขานี้ทิ่มแทงอีกฝ่ายอย่างหนักหน่วง

ใบหน้าของอ่าวหยูในเวลานี้มันแทบจะเปลี่ยนกลายเป็นสีเขียวม่วง

ทรัพยากรที่อ่าวซู่แอบลอบนำมานั้นส่วนมากมันก็จะตกอยู่กับอ่าวหยู ทำให้ตัวอ่าวหยูนั้นเคารพในตัวลุงรองอย่างอ่าวซู่มาก

เวลานี้เย่หยวนกลับมาพูดจาว่ากล่าวเช่นนี้กับลุงรองของเขา มันก็เหมือนดังใช้เท้าทิ่มแทงแผลของตัวอ่าวหยูมีหรือที่เขาจะทนทานไม่แสดงท่าทีโกรธแค้นได้?

อ่าวหยูกัดฟันแน่นอย่างโกรธแค้น “ดี! ดีมาก! เย่หยวน เจ้ามันเป็นพวกไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา! มันยังมีเวลาอีกมาก แต่ไม่นานเจ้าคงจะได้หลั่งน้ำตาหลังเห็นโลงศพแล้ว!”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “แม้แต่ลุงรองเจ้า จักรพรรดิเทพสวรรค์ผู้นั้นก็ยังตายด้วยมือข้านี้ เจ้าคิดว่าตนเองเป็นใคร? มีคุณสมบัติพอจะมาขู่ข้าหรือ?!”

อ่าวหยูนั้นร้องลั่นออกมาด้วยใบหน้าแดงก่ำ “หึๆ! ข้าไม่รู้หรอกนะว่าเจ้าวางแผนการชั่วร้ายใดๆ แต่พวกหลงเสี่ยวนั้นมันย่อมจะมิใช่คนที่เจ้าจะจัดการลงได้! ศึกทายาทมังกรนี้มันเป็นการปะทะกันของความสามารถอย่างแท้จริง! คิดจะใช้แผนการชั่วร้ายใดๆ หรือ? ไม่มีทางเสียล่ะ! เจ้ารอรับความพิโรธของข้าเสียเถอะ!”

แน่นอนว่าการที่เย่หยวนจัดการพวกหลงเสี่ยวลงได้นั้นมันย่อมจะเป็นเพราะความได้เปรียบด้านพื้นที่

หากมิใช่เพราะร่องมิติที่ลึกลับซับซ้อนนั้นแล้วเย่หยวนเองก็คงไม่อาจจะรอดจากกับดักของหลงเสี่ยวมาได้

ไม่ต้องพูดถึงเรื่องการจับกุมหลงเสี่ยวใดๆ

“เช่นนั้นหรือ? เช่นนั้นความพิโรธของเจ้านี้คงต้องพิโรธแรงๆ หน่อย ข้าเกรงว่า…มันจะไม่พอรองท้องข้าเอา” เย่หยวนยิ้มเย้ย

กับคำขู่ใดๆ ของอ่าวหยูนี้เย่หยวนย่อมจะไม่คิดสนใจมากมาย

ด้วยกำลังของเขาในเวลานี้การปะทะกับเทพสวรรค์สามดาวก็ยังพอเป็นไปได้

อ่าวหยูนั้นเป็นแค่เทพสวรรค์สองดาวขั้นสุด เย่หยวนย่อมจะไม่คิดสนใจเขามากมาย

เพราะในศึกทายาทมังกรนี้มันยังมีเหล่าทายาทมังกรสวรรค์เทพสวรรค์สามดาวทั้งหลายที่น่ากังวลนั้นอยู่!

…………………………