จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2233

“จักรพรรดิเทพสวรรค์จ้าวหวน!”

“จักรพรรดิเทพสวรรค์ฉานหยู!”

“จักรพรรดิเทพสวรรค์ก่วยชาง!”

…

“นั่นมัน… จักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่ง! เขาเป็นถึงจักรพรรดิเทพสวรรค์สองดาว!”

ยอดคนคนแล้วคนเล่าได้ปรากฏกายออกมาตามๆ กันจนมีมากถึงเจ็ดคนด้วยกัน!

ทุกผู้คนที่อยู่ในที่นั้นต่างต้องสูดหายใจเข้าลึก ไม่นึกไม่ฝันว่ามันจะยังมีจักรพรรดิเทพสวรรค์หลบซ่อนอยู่มากมายปานนี้

หวู่เจียงนั้นได้แต่ต้องหันไปมองที่เย่หยวนอย่างไม่อาจเข้าใจได้ว่าเย่หยวนรู้ก่อนได้อย่างไร

จักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งหันกวาดสายตามอง “เหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายห้ามทำการใดโดยไม่ได้รับคำสั่ง! คนที่ขัดขืนต้องตาย!”

เหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายในที่นั้นต่างได้แต่ทำหน้าเหยเกเพราะเวลานี้พวกเขาได้กลายเหยื่อล่อศัตรูของอีกฝ่ายไปแล้ว!

ด้วยกำลังของจักรพรรดิเทพสวรรค์หนึ่งดาวและสองดาวนั้นมันไม่ได้แข็งแกร่งมากมายพวกเขาจึงไม่กล้าที่จะบุกทะลวงเข้าไปด้วยตนเอง

แน่นอนว่าเหล่าสถานที่ที่จักรพรรดิเทพสวรรค์สามดาวขึ้นไปทั้งหลายมุ่งหน้าไปนั้นเหล่าเหยื่อล่อนี้เองก็ย่อมไม่มีทางรอด

ความแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นในครั้งนี้มันมากจนทำให้แม้แต่เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์หนึ่งและสองดาวก็ยังต้องกังวล การจะใช้เทพสวรรค์ทั้งหลายเป็นเหยื่อล่อเข้าไปสำรวจให้ก่อนก็มิใช่ความคิดที่แย่นัก

ในมิติลับใหญ่ๆ ทั้งหลายเหล่ายอดฝีมือที่เหนือล้ำแท้จริงก็มักจะใช้เหล่าผู้อ่อนแอเข้าไปลองทดสอบศัตรูก่อนเสมอ

ฟุบ! ฟุบ! ฟุบ!

วินาทีนั้นจู่ๆ ก็เกิดหลายเงาร่างพุ่งทะยานมุ่งหน้าหวังเข้าไปยังบ่อโลหิตอสุรา

ความเร็วของเทพสวรรค์นั้นมันเหนือล้ำปานใด!

แต่แม้จะเร็วแค่ไหนมันก็ไม่เร็วไปกว่าจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่ง!

เขานั้นยิ้มขึ้นมาก่อนจะชี้นิ้วยิงจุดแสงพุ่งผ่านมิติเข้าปะทะกับผีเต๋าทั้งหลายนั้น

ปัง ปัง ปัง…

เหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายที่คิดเข้าบ่อโลหิตไปก่อนได้รับคำสั่งล้วนตายสิ้นด้วยกระบวนท่าเดียวนี้!

ทั้งๆ ที่ในหมู่คนทั้งหลายนั้นมันมีเทพสวรรค์ขั้นปลายอยู่ด้วย!

“ใครอยากไปอีก?” จักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งถามขึ้นมาด้วยใบหน้าเรียบเฉย

เวลานี้ต่างก็ไม่มีใครจะกล้าขัดอีก

ต่อหน้าจักรพรรดิเทพสวรรค์นั้นพวกเขาเป็นได้แค่มดปลวก!

คนที่จะต่อต้านจักรพรรดิเทพสวรรค์ได้มันมีแต่จักรพรรดิเทพสวรรค์!

หวู่เจียงเองก็ยืนนิ่งด้วยใบหน้าซีดขาว

เขานั้นหันไปมองที่เย่หยวนก่อนจะพบว่าฝ่ายเย่หยวนนั้นยังยืนด้วยสีหน้าเรียบเฉยไม่ตื่นตระหนกใดๆ ทำให้ตัวเขาเองก็เริ่มสงบใจลงได้บ้าง

เมื่อไม่มีใครคิดคัดค้านอีกจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งจึงบอก “ดี เช่นนี้ก็เข้าไปเสีย”

บ่อโลหิตอสุรามันดึงดูดใจของเหล่ายอดฝีมือทั้งหลายมาได้อย่างมากมาย

เวลาแม้นับแค่เทพสวรรค์ มันก็ยังมีอยู่นับร้อย

มันเป็นกองกำลังที่เหนือฟ้าดินอย่างแท้จริง

แต่ก่อนที่ทุกคนจะทันได้เดินเข้าไปภายในตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์ก่วยชางก็หรี่ตาลงมองมายังเย่หยวน “มันกลับมีแมลงมนุษย์แฝงเข้ามา! เจ้า ออกมานี่!”

พูดไปจักรพรรดิเทพสวรรค์ก่วยชางก็ชี้นิ้วมายังตัวเย่หยวน

หวู่เจียงนั้นผงะไปเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองที่เย่หยวนด้วยสีหน้ากังวล

เย่หยวนค่อยๆ ก้าวเท้าออกมาตามคำ “จักรพรรดิเทพสวรรค์ก่วยชางมีคำสั่งใดหรือ?”

จักรพรรดิเทพสวรรค์ก่วยชางนั้นขมวดคิ้วแน่น “เด็กน้อยไม่รู้จักกฎของโลกหล้า! เป็นแค่มนุษย์กลับคิดมาเอาสมบัติจากเหล่าผีเราหรือ?”

พูดจบเขาก็ชี้ดัชนีออกมาส่งลำแสงพุ่งทะยานใส่กายของเย่หยวน

คลื่นพลังรุนแรงนี้มันทำให้เหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายต้องหน้าซีดคิดหลบไปตามๆ กัน

เย่หยวนเองก็ประหลาดใจไม่น้อยเพราะเขาไม่นึกว่ายังไม่ทันได้พูดกล่าวใดกันตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์ก่วยชางก็จะลงมือสังหารคนเสียแล้ว

แต่แม้ว่าเขาจะประหลาดใจแต่ก็ไม่ได้แตกตื่น ตัวเย่หยวนชักดาบกระดูกออกมาเตรียมพร้อมโจมตีสวนกลับ

ปัง ปัง ปัง…

ในพริบตาเดียวนั้นเย่หยวนได้ฟาดฟันออกมานับพันครั้งส่วนคลื่นดาบเข้าปะทะกับแสงจำดัชนีนั้น

แม้จะต้องถอยหลังมาไกลแต่สุดท้ายเจ้าแสงนั้นมันก็ถูกดาบของเย่หยวนหยุดไว้ได้ในที่สุด

และระหว่างกลางของคนทั้งสองมันก็เกิดคลื่นพลังหนักหน่วงกระจายออกมาในทุกทิศทาง

เย่หยวนเก็บดาบลงและยืนมั่นมองดูจักรพรรดิเทพสวรรค์ก่วยชางด้วยสายตาเย็นเยือก

เพียงแค่ว่าเรื่องในวันนี้เย่หยวนย่อมจะจดจำมันไว้

หวู่เจียงนั้นเดินเข้ามาหาเย่หยวนและบอก “พี่เย่ เจ้าปลอดภัยดีหรือไม่? ก่อนหน้านี้ข้าคิดไปเสียแล้วว่าเจ้าคงต้องตายลง หึ เจ้านี่มีฝีมือไม่เลวจริงๆ สายตาของหวู่เจียงคนนี้มองไม่ผิดเลย”

หวู่เจียงนั้นตกตะลึงกับฝีมือของเย่หยวนไม่น้อย แต่น้ำเสียงของเขานั้นบ่งบอกได้ชัดเจนว่าตัวเขาเองก็คงรับการโจมตีนั้นไว้ได้

มีหรือที่เย่หยวนจะไม่เข้าใจ? เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียหวู่เจียงคนนี้มันก็ดูไม่ธรรมดา

เมื่อเข้ามาถึงภายในถ้ำนั้นเย่หยวนก็ได้พบว่ามันมีแสงสีแดงเลือดสาดส่องไปทั่ว ภายในนี้มันเป็นถ้ำใต้พิภพอย่างแท้จริง

ระหว่างทางลงไปนั้นมันมีบ่อเลือดที่สะสมตัวกันอยู่ไม่น้อย เลือดภายในนั้นมันเปลี่ยนกลายเป็นสีดำข้นพร้อมด้วยฟองเลือดที่เดือดขึ้นมาอย่างผิดธรรมชาติ

“อย่าได้แตะต้องฟองทั้งหลายนี้ หากโดนมันเข้าแล้วแม้แต่เทพสวรรค์เองก็คงไม่เหลือแม้แต่ซาก!” หวู่เจียงบอก

เย่หยวนเองก็สะดุ้งตัวพยักหน้ารับทันที

นอกจากนี้แล้วเย่หยวนยังสัมผัสได้ว่ามิติภายในถ้ำนี้มันบิดเบี้ยวอย่างมาก หากเป็นเทพสวรรค์ทั่วๆ ไปแล้วพวกเขาคงไม่อาจใช้พลังของมิติเดินทางได้เลยแม้แต่น้อย

บ่อโลหิตอสุรานี้มันเหมือนดั่งกรงขังขนาดใหญ่ที่ขังทุกสิ่งอย่างไว้ภายใน

ที่สำคัญไปกว่านั้นยิ่งเข้าไปลึกมิติมันก็ยิ่งบิดเบี้ยวมาก

ลึกๆ ไปนั้นแม้แต่จักรพรรดิเทพสวรรค์เองก็คงไม่อาจใช้พลังมิติได้

แต่แน่นอนว่ามันย่อมจะไม่เป็นปัญหาแก่ตัวเย่หยวน

เขานั้นมีแนวคิดแห่งห้วงมิติเหนือล้ำกว่าที่เทพสวรรค์ใดๆ จะมาเทียบเคียง

คนทั้งหลายนี้ต่างแข็งแกร่งกันอย่างมาก ทำให้ระหว่างทางมาพวกเขายังไม่ได้เจออะไรที่เป็นภัยนัก

แต่ไม่นานมันก็เกิดปัญหาขึ้นจนได้!

“อ้า!”

เสียงร้องหนึ่งดังขึ้นมาก่อนที่ผีเทพสวรรค์สองดาวผู้หนึ่งจะถูกบ่อเลือดดูดกลืนหายไปอย่างไร้ร่องรอย

ภาพนี้มันทำให้เหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายต้องขนลุกชัน

พวกเขานั้นไม่ได้เห็นเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับคนผู้นั้นที่หายตัวไป

เย่หยวนหรี่ตาลงพร้อมหันไปบอกขวังต้าว “ขวังต้าว ขยับเข้ามา อย่าได้ออกห่างจากตัวข้า”

………………………….