จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2284

จักรพรรดิเทพสวรรค์เจิ้งหมิงนั้นมีความรู้เข้าใจโลกหล้าไม่น้อย เขาย่อมพอจะเคยได้ยินนามของโอสถเต๋ามาบ้าง

เพียงแค่ว่ามันก็แค่นามเท่านั้นที่เขารู้จัก

เพราะโอสถเต๋ามันหายากจนเกินไป!

อย่าว่าแต่ตัวเขา จักรพรรดิเทพสวรรค์ผู้หนึ่งนี้ แม้แต่เหล่าเจ้าฟ้าดินทั้งหลายเองก็ยังไม่ใช่ทุกคนที่จะเคยได้พบเห็นโอสถเต๋า

ส่วนค่าของโอสถเต๋านั้นมันเหนือล้ำกว่าที่จะเอาผลึกปราณเทวะใดๆ มาเทียบวัดได้

ค่ายกลที่เย่หยวนวาดขึ้นมานั้นมันมีแต่ยิ่งซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้ตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เจิ้งหมิงต้องเบิกตากว้างขึ้น

เพราะก่อนหน้านี้เขานั้นยังมีความเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งอยู่บ้าง

จะอย่างไรคำบอกเล่าของจักรพรรดิเทพสวรรค์ชิงชานมันก็ฟังดูเหลือเชื่อเกินไป

เพราะเย่หยวนนี้มีพลังบ่มเพาะและอายุที่น้อยเสียจนเกินกว่าจะเชื่อถือได้

แต่เมื่อได้เห็นวิชาทั้งหลายของเย่หยวนนี้ตัวเขาก็เริ่มเชื่อขึ้นมาได้

เย่หยวนนี้สมแล้วที่ได้รับนามของรองมหาปราชญ์มา!

และนี่มันยิ่งทำให้เขามั่นใจในตัวเย่หยวนมากขึ้นไปกว่าเก่า

วินาทีต่อมามันก็เกิดคลื่นพลังยอดเต๋าจุติลงมาในค่ายกลนั้นทำให้ตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เจิ้งหมิงยิ่งต้องเบิกตากว้าง

“ค่ายกลทำงาน หลอมโอสถ!”

เย่หยวนกล่าวพร้อมส่งคลื่นพลังทำให้มหาค่ายกลนี้ทำงานขึ้นมาส่องแสงสว่างจ้า

เวลานี้คลื่นพลังยอดเต๋าทั้งหลายนั้นถูกดูดเข้าไปในค่ายกลผสานเข้ากับเหล่าสมุนไพรทั้งหลาย

“อ-โอสถเต๋า! ไม่ผิดแน่แล้ว นี่มันต้องเป็นโอสถเต๋าแล้ว! ต้องใช่แน่ๆ!”

จักรพรรดิเทพสวรรค์เจิ้งหมิงสั่นสะท้านไปทั้งกาย

เขานั้นเป็นคนเฒ่าคนแก่อยู่มานับล้านๆ ปีแต่โอสถเต๋านี้มันก็เพิ่งจะเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นมัน!

โอสถเต๋ามันหายากจนเกินไป!

จู่ๆ สีหน้าของเขานั้นก็ต้องเปลี่ยนสีไป “หรือว่าที่เขากล่าวมามันจะเป็นจริงแล้ว? งานประชุมโอสถสหภูมิภาคนั้นถูกจัดขึ้นเพื่อจัดการเขาผู้นี้ลงหรือ? นี่มัน… จะน่ากลัวเกินไปแล้ว! ยอดคนทั้งหลายนั้นเกิดขึ้นมาทดแทนคนจากรุ่นก่อนเสมอ แต่ละผู้คนเหล่านั้นต่างขึ้นเป็นผู้นำโลกนับล้านๆ ปี! ดูท่าครานี้โอสถบรรพกาลจะได้เจอคู่ปรับที่แท้จริงแล้ว!”

ได้เห็นเย่หยวนหลอมโอสถเต๋าต่อหน้าเช่นนั้นตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เจิ้งหลิงก็ต้องนึกย้อนกลับไปถึงเรื่องราวต่างๆ ทันที

เป็นเวลานี้เองที่เขาได้เข้าใจถึงความเป็นไปได้ที่เย่หยวนจะสร้างขึ้นมา!

การจะได้คนเช่นนี้ช่วยหลอมโอสถเมฆาสวรรค์เก้าหลอมให้นั้นมันย่อมเป็นโชคลาภเหนือล้ำของเขาแล้ว

อายุขัยชีวิตใดๆ แลกกับบุญคุณที่มีต่อเย่หยวนนั้นมันย่อมล้วนคุ้มค่าจนเกินรับ

“ให้ตายสิวะ จักรพรรดิผู้นี้มีโชคเสียจริงๆ!” จักรพรรดิเทพสวรรค์เจิ้งหมิงอดไม่ได้ที่จะร้องกล่าวขึ้น

ไม่นานนักแสงสว่างนั้นก็จางหายไปเหลือไว้เพียงแค่โอสถเม็ดสีทองกลางอากาศ

เย่หยวนยื่นมือออกมารับมันไว้ในทันที

เวลานี้ตัวไป่หลี่ชิงหยานนั้นสิ้นสติลงไปแล้ว เย่หยวนจึงต้องใช้นิ้วอ้าปากของนางออกก่อนจะยัดโอสถลงไป

“อาจารย์เย่ นี่มันคือโอสถใดหรือ?” จักรพรรดิเทพสวรรค์เจิ้งหมิงถามขึ้น

“ไม่มีชื่อ!” เย่หยวนตอบไปอย่างไม่คิดสนใจ

จักรพรรดิเทพสวรรค์เจิ้งหมิงต้องเบิกตาขึ้น “โอสถมันจะไม่มีชื่อได้อย่างไร?”

“ทำไมโอสถต้องมีชื่อด้วยเล่า?”

“อ่า! ที่นั่งสมาธิเมื่อกี้ หรือว่าเพื่อจะสร้างสูตรโอสถชนิดใหม่ขึ้นมา?” จักรพรรดิเทพสวรรค์เจิ้งหมิงอ้าปากค้าง

เย่หยวนไม่คิดตอบใดๆ กลับไป เวลานี้เขายังคงใช้พลังที่มีรักษาดึงพลังโอสถเข้าร่างของไป่หลี่ชิงหยาน

ที่ด้านข้างนั้นตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เจิ้งหมิงต้องนั่งนิ่งไม่อาจพูดจา

นั่งสมาธิแค่ร้อยอึดใจก็สร้างสูตรโอสถเต๋าขึ้นมาได้

นี่มันสัตว์ประหลาดพันธุ์ใดกัน?

“อ่า…”

ไป่หลี่ชิงหยานร้องขึ้นมาแสดงท่าเริ่มได้สติ

“ข้า… ยังไม่ตาย?” นางนั้นกล่าวขึ้นด้วยความตกตะลึง

ตอนที่นางเห็นว่าเย่หยวนเดินผ่านม่านหมอกไป นางก็รู้ได้ทันทีว่าตัวเย่หยวนคงจะกลับออกมาทางเมืองชะตาสวรรค์แล้ว

เพราะฉะนั้นนางจึงได้ลงเขามาและต่อสู้ตั้งแต่ปากทางเข้าเมืองก่อนหน้า