จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2326

ระหว่างที่เย่หยวนกำลังนำพาผู้คนทั้งหลายบุกทะลวงต่อสู้เพื่อหาทางหนีนั้นเขาก็สัมผัสได้ถึงพลังหนักหน่วงกำลังพุ่งตัวเข้ามาหา

นั่นทำให้สีหน้าของเย่หยวนเปลี่ยนสีไปทันทีและเข้าใจได้ในวินาทีนั้นว่ามันคงเป็นหยวนเว่ยแล้ว!

แต่เวลานี้มันไม่มีเวลาให้คิดมากมาย เย่หยวนนั้นรีบใช้วิชาเคลื่อนย้ายมิติพุ่งหนีทุกผู้คนไป

“จีโม พาพวกหยุนยี่ทั้งหลายออกไปด้วย ข้าจะล่อเจ้าเฒ่านี่ออกไปเอง!”

เย่หยวนตะโกนบอกกลับมาก่อนจะพุ่งตัวหายลับไป

แน่นอนว่าเมื่อเย่หยวนไป ทางหยวนเว่ยก็พุ่งตัวหันหน้าตามเขาไปอย่างไม่ลังเล

แต่จะอย่างไรเวลานี้เย่หยวนก็มีแนวคิดแห่งห้วงมิติถึงระดับแปด ความเร็วในการทะลวงมิติของเขานั้นมันรวดเร็วอย่างไม่อาจเทียบกับก่อนหน้าได้และทำให้ตัวหยวนเว่ยไม่อาจตามถึงตัวเขาได้ง่ายๆ

“เด็กน้อย ไม่ว่าเจ้าจะหนีไปสุดหล้าฟ้าแผ่นดินอย่างไรบรรพกาลผู้นี้ก็จะตามไปฉีกร่างเจ้าลงให้ได้”

หยวนเว่ยนั้นตะโกนร้องออกมาอย่างเย็นเยือกเสียดกระดูก แสดงได้ถึงความโกรธแค้นของเขาที่เลยจุดเดือดไปนานแล้ว

เมื่อสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังรุนแรงที่พุ่งเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เย่หยวนก็เริ่มรู้สึกกระวนกระวายอย่างบอกไม่ถูก

หยวนเว่ยนี้แข็งแกร่งจนเกินไป!

ความเร็วของเขานั้นมากล้นต่อให้เย่หยวนจะมีแนวคิดแห่งห้วงมิติแปดดาวอย่างไรมันก็ยังช้ากว่าหยวนเว่ยไปมาก

เมื่อได้เห็นหยวนเว่ยผู้นั้นพุ่งตัวผ่านหน้าไปพวกจีโมทั้งหลายก็ต้องมองดูด้วยใบหน้าซีดขาว

“นอกจากรองมหาปราชญ์จะมากพรสวรรค์แล้วเขายังมีนิสัยใจคอที่เที่ยงธรรม! เขานั้นไม่ได้ลังเลแม้สักวินาทีที่จะใช้ตนเองเป็นเหยื่อล่อเพื่อปกป้องพวกเรา”

“หึ โอสถบรรพกาลนั้นเป็นยอดคนอันดับหนึ่งในเต๋าโอสถ แต่เมื่อรองมหาปราชญ์ทำลายผนึกมิติลงโอสถบรรพกาลกลับเป็นคนแรกที่หนีหายหัวไป ข้าล่ะผิดหวังในตำนานของคนผู้นี้จริง”

“หากข้าหนีไปได้ในวันนี้ จักรพรรดิผู้นี้จะขอติดตามรองมหาปราชญ์ไป! เพียงแค่ว่า… ข้าไม่รู้…”

จักรพรรดิเทพสวรรค์ผู้นั้นกล่าวมาได้แค่ครึ่งประโยคก็ต้องเงียบปากลง

เพราหยวนเว่ยนั้นสุดแสนแข็งแกร่ง แข็งแกร่งจนทำให้พวกเขาแทบไม่อาจหายใจ

ต่อให้จะเป็นการร่วมมือของโอสถบรรพกาลและมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลก็ยังไม่อาจเทียบเคียงเขาคนนี้ได้ ด้วยกำลังของเย่หยวนในเวลานี้มีหรือที่จะยังเอาตัวรอดไปได้?

ตอนที่ต้องเจอกับมหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์นั้นเย่หยวนสามารถสร้างปาฏิหาริย์ขึ้นมาได้

แต่หยวนเว่ยนั้นมิใช่มหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์ เขานั้นมีกำลังพอจะทำลายมหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์ด้วยมือข้างเดียว

มหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์นั้นมันมีจุดอ่อน เย่หยวนสามารถหาจุดอ่อนนั้นของมันได้ แต่… หยวนเว่ยนั้นไม่มีจุดอ่อนใด!

หรืออย่างน้อยๆ ก็ในระดับของเย่หยวนนี้ ต่อให้เขาจะรู้ถึงจุดอ่อนของหยวนเว่ยแต่เขาก็มีพลังไม่มากพอจะโค่นอีกฝ่ายลง

คนทั้งสองนั้นหนึ่งหนีหนึ่งไล่กันไปผ่านห้วงมิติ แต่ความเร็วของหยวนเว่ยนั้นก็รวดเร็วจนแทบไม่อยากเชื่อ

เขานั้นก้าวไปในคลื่นกระแสห้วงมิติราวกับว่ามันเป็นแค่พื้นดินราบ คลื่นกระแสมิติอันรุนแรงใดๆ นั้นมันไม่ได้ส่งผลใดๆ ต่อความเร็วของเขาเลย

แต่สุดท้ายด้วยเวลาๆ เกือบๆ สี่ชั่วโมงตัวหยวนเว่ยก็ตามมาถึงด้านหลังเย่หยวน

“หึๆ ข้าอยากรู้จริงๆ ว่าเจ้าจะยังหนีไปไหนได้! ทำลายแผนการของบรรพกาลผู้นี้มีโทษตาย!”

หยวนเว่ยนั้นหัวเราะลั่นพร้อมยกหมัดขึ้น

ลายพระเจ้ามากมายพุ่งพวยออกมาพร้อมด้วยคลื่นพลังที่แยกคลื่นกระแสมิติออกเป็นสองพุ่งทะยานเข้ามาอย่างไม่อาจมีสิ่งใดหยุดยั้ง

หมัดนี้มันเหมือนราวกับว่าเป็นหมัดที่แหวกทะเลสีดำสนิทนี้ได้ มันทำให้คนทั้งหลายที่เห็นต้องอ้าปากค้าง

เย่หยวนนั้นขนลุกตั้งไปทั้งร่างเพราะพลังที่ราวกับว่าโลกจะสิ้นลงตรงหน้านี้

คลื่นพลังอันหนักหน่วงรุนแรงนี้พุ่งเข้ามาหาเขาจากรอบทิศพร้อมปิดกั้นมิติไว้สิ้น ไม่เปิดช่องว่างให้เขาได้หนีไปไหนแม้แต่น้อย

หมัดนี้ของหยวนเว่ยมันแฝงเปี่ยมไปด้วยความโกรธแค้นและตระหนก

โกรธแค้นนั้นย่อมมาจากการที่เย่หยวนทำลายแผนการของเขาลงทำให้แผนที่ใกล้สำเร็จนั้นพังทลายอย่างไม่มีชิ้นดี

ตระหนกนั้นเพราะว่าพรสวรรค์ของเย่หยวนที่สูงล้ำจนน่ากลัว ก่อนมาเขานั้นพยายามจะประเมินเย่หยวนให้สูงที่สุดเท่าที่จะสูงได้

แต่สุดท้ายมันก็ยังกลายเป็นว่าเขาประมาทเย่หยวนไป

ตัวตนผู้คิดค้นสร้างมหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์ขึ้นมานั้นมันเป็นยอดคนระดับเดียวกับตัวเขา หากเมื่อวิชานี้ถูกใช้ออกมาแล้วแม้แต่เจ้าฟ้าดินสี่ทลายก็คงไม่อาจจะหลบรอดหนีไป

การที่เขาสร้างทำการใหญ่อย่างในครั้งนี้มันก็เพราะว่าตัวเขามีมหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์เป็นไพ่ตาย

แต่ใครจะไปคาดคิดว่าเย่หยวนนั้นกลับทำลายวิชาอันไร้พ่ายนี้ลง