จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2375

“ผ-ผู้อาวุโส เรามาถึงแล้ว!” เมื่อเฉินเชาเห็นว่าเย่หยวนกำลังทำหน้าเครียดคิดอะไรบางอย่างอยู่เขาก็ตัดสินใจกล่าวเรียก

เย่หยวนตั้งสติกลับมาได้ก่อนจะหันไปมองฉินเชาด้วยรอยยิ้ม “เจ้ากลัวแล้ว?”

ฉินเชานั้นมองดูด้วยใบหน้าอับอายยิ้มตอบกลับมา “ก-ก็นิดหน่อยขอรับ เราไปกันแค่นี้ มัน… มันไม่ต่างการรนหาที่ตายเลย ข้ารู้ดีว่าผู้อาวุโสท่านมีฝีมือเก่งกาจล้ำแต่คนที่อยู่ในวังสวรรค์เฝ้านั้นมันมียอดฝีมืออาณาจักรเต๋าสวรรค์แปดลายขึ้นปลายมากมาย! แม้ว่าข้าจะไม่กลัวตาย แต่ไปตายเปล่าแบบนี้มันก็ดูไม่ค่อยจะมีค่าเท่าใด”

เย่หยวนพยักหน้า “แน่นอน ตายเช่นนี้ย่อมจะไม่มีค่าใด”

ฉินเชาที่ได้ยินจึงผงะหันกลับมาถาม “ความหมายของผู้อาวุโสนี้… คือท่านจะไม่ไปแล้ว?”

เขานั้นกลัวและกังวลอย่างมาก หรือว่าผู้อาวุโสเองก็จะกลัวขึ้นมา?

แต่เย่หยวนกลับหัวเราะขึ้นมาเมื่อได้ยิน “แต่ใครบอกเจ้ากันเล่าว่าเราจะตาย?”

ฉินเชาได้แต่ต้องเบิกตากว้างขึ้นมา “หรือว่าผู้อาวุโสท่านจะซ่อนกองกำลังไว้? ฮ่าๆ ข้าพูดอะไรของข้า… มีหรือที่คนระดับผู้อาวุโสจะไปทำเรื่องรนหาที่ตายโง่ๆ เช่นนั้นได้?”

เย่หยวนได้แต่ส่ายหัวออกมา “กองกำลังใดเล่า? เจ้าคิดมากไปแล้ว ไปเถอะ”

ที่แห่งนี้มันเปี่ยมล้นไปด้วยพลังงานวิญญาณพร้อมด้วยวังใหญ่สูงล้ำเหนือเมฆดูลึกลับทำให้ผู้คนต้องรู้สึกประหลาดใจ

นี่แห่งนี้มันคือวังสวรรค์เฝ้าที่ทุกผู้คนต่างหวาดกลัว!

“หยุด! พวกเจ้าเป็นใครกันถึงคิดมาบุกรุกวังสวรรค์เฝ้า?”

หลายเงาร่างเดินออกมาหยุดพวกเย่หยวนทั้งสองไว้

คนทั้งหลายนี้เป็นถึงจักรพรรดิเทพสวรรค์ขั้นกลาง ใช่แล้ว พวกเขานี้คือมนุษย์!

เย่หยวนนั้นหันไปมองคนทั้งหลายนั้นก่อนจะขมวดคิ้วแน่นหันไปหาฉินเชา “ทำไมถึงได้มีมนุษย์ในวังสวรรค์เฝ้ากัน?”

ฉินเชานั้นมองดูเย่หยวนราวกับได้เห็นตัวประหลาดก่อนจะตอบกลับไป “ผู้อาวุโสไม่รู้หรือว่ามันมียอดฝีมือฝ่ายมนุษย์หลายคนก้มหัวรับใช้เผ่าเทวา? พวกมันทั้งหลายนี้ยอมกลายเป็นลูกน้องขี้ข้าของเผ่าเทวาทำเรื่องราวไม่สนใจมนุษย์คนอื่น พวกมันนี้คือผู้ทรยศหักหลังเผ่าพันธุ์!”

ยามคนหนึ่งที่ได้ยินจึงร้องตอบกลับมาอย่างไม่พอใจ “โอหัง! เผ่าเทวานั้นเป็นผู้ส่งสารจากสวรรค์ ตัวตนเหนือล้ำทุกชีวิต! การรับใช้พวกท่านนั้นคือสิ่งที่ทุกชีวิตควรทำ! เด็กน้อยที่ปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเช่นเจ้ากล่าวออกมาเช่นนี้ มันมีโทษตายแล้ว!”

ฉัวะ!

เสียงของเขานั้นยังไม่ทันจางหายตัวเขาก็ถูกดาบมากมายพุ่งทะลุร่างไป

มันย่อมจะมีคนที่ไม่คิดสนใจเปลี่ยนโลก

และมันก็ย่อมจะมีคนที่คิดเข้ากับฝ่ายกดขี่และทรยศเผ่าตัวเอง

เย่หยวนนั้นเข้าใจดีแต่เขาก็ยังอดไม่ได้ที่จะเดือดดาลขึ้นมา!

เพราะคนทั้งหลายนี้มันเลวร้ายเสียยิ่งกว่าพวกที่ไม่สนใจฟ้าดิน!

หากเป็นเย่หยวนแล้ว เขาย่อมจะยอมตายดีกว่าไปอยู่ใต้เท้าเผ่าเทวา

เมื่อจักรพรรดิเทพสวรรค์คนอื่นๆ เห็นการโจมตีที่รุนแรงล้ำของเย่หยวนนั้นพวกเขาทั้งหลายต่างก็แทบล้มลงกับพื้น

จักรพรรดิเทพสวรรค์คนหนึ่งร้องลั่นขึ้นมา “เจ้า… เจ้ากล้าสังหารคนของวังสวรรค์เฝ้า? เจ้าไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วใช่หรือไม่? มา พวกเรา! จัดการกบฏเร็ว!”

เสียงของเขานั้นดังสะท้านไปทั้งวังสวรรค์เฝ้า

ฉินเชาเองก็หน้าซีดขาวลงก่อนจะร้องออกมา “ไม่ดีแล้ว! เผ่าเทวามันรู้เรื่องแล้ว! ผู้อาวุโส รีบๆ หนีกันเถอะ!”

แต่เย่หยวนนั้นกลับไม่คิดไปไหนและยิ้มตอบไป “เจ้าจะกลัวอะไรนักหนา? ข้ากำลังรอให้พวกมันออกมานี่แหละ!”

อีกหลายอึดใจต่อมาพวกเย่หยวนทั้งสองก็ถูกยอดฝีมือเผ่าเทวามากมายรายล้อมไว้

แน่นอนว่าคนส่วนมากที่ล้อมไว้นั้นมันจะเป็นจักรพรรดิเทพสวรรค์จากเผ่าต่างๆ ที่ยอมรับใช้เผ่าเทวามากกว่า เวลานี้คนที่ล้อมพวกเขาไว้มันคงมีราวร้อยคนได้

ในหมู่คนทั้งหลายนั้นมันมีบ้างที่ขึ้นไปถึงระดับของจักรพรรดิเทพสวรรค์ขั้นปลาย

เมื่อได้เห็นกองกำลังยิ่งใหญ่เช่นนี้ตัวฉินเชาก็ต้องกลัวจนหน้าขาวซีดไร้สีเลือดใด

เขานั้นเป็นแค่เทพสวรรค์น้อยๆ คนหนึ่ง มีหรือที่จะเคยเห็นกองกำลังในระดับนี้มาก่อน?

แค่ใครคนใดในกลุ่มนี้ขยับนิ้วมือตัวเขาก็คงแหลกสลายลงแล้ว

ยอดฝีมืออาณาจักรเต๋าสวรรค์แปดดาวผู้หนึ่งในชุดหรูหราเดินออกมาจ้องหน้าเย่หยวน “เจ้าเด็กอวดดีคนนี้มันโผล่มาจากที่ใดถึงกล้ามาสร้างปัญหาถึงวังสวรรค์เฝ้าของข้า? เบื่อชีวิตแล้ว?”

เย่หยวนหันกลับไปมองก่อนจะส่ายหัวออกมา “สร้างปัญหา? ไม่ๆๆ ข้าไม่ได้มาเพราะคิดสร้างปัญหา”