จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2379

“ท่านเจ้าวัง เกิดเรื่องใหญ่แล้ว! มันมีคนบุกเข้ามาในวังสวรรค์เฝ้าเรา!”

“จะตื่นตระหนกใด? ไหนลองพูดมาสิว่าใครกันที่มันมา กำลังของมันเล่า?”

“ผ-ผู้มาถึงนั้นมันเป็นชายหนุ่มไม่ทราบอายุได้แต่มันมีกำลังบ่มเพาะอาณาจักรจักรพรรดิเทพสวรรค์… ห-ห้าดาว!”

“เหล่ามนุษย์ทั้งหลายนั้นมันเอาแต่เงินไม่คิดทำงานกันหรืออย่างไร? แค่จักรพรรดิเทพสวรรค์ห้าดาวมันก็ไม่มีปัญญาจัดการหรือ? แล้วเจ้าก็ไม่ต้องมารายงานข้าทุกสิ่งอย่างไป คิดอะไรของเจ้า? ไปบอกพวกหยวนเจิ้นนู่นไป!”

“ท-ท่านหยวนเจิ้นถูกมันสังหารไปแล้ว!”

“เจ้าว่าอย่างไรนะ?”

“ท่านหยวนเจิ้นนั้นถูกเจ้าหนุ่มคนนั้นสังหารไปแล้ว มิใช่แค่เขาเท่านั้น ทั้งหยวนเจี๋ยและหลู่เฟิงทั้งหลายต่างก็ตายสิ้น! ที่สำคัญไปกว่านั้น… คือเขายังเรียกท่านด้วยนามบอกว่ามาเพื่อจะมาหาเจ้าวัง! มันบอกว่ามันนั้นคือคนร้ายที่ไล่ทำลายล้างวังสวรรค์เฝ้าต่างๆ มากมายในดินแดนเรา!”

“เจ้าว่าอย่างไรนะ? มันคนเดียวนี้กลับทำลายวังสวรรค์เฝ้าทั้งหลายลง? บ้าไปแล้ว!”

หยวนฮุ่ยย่อมตกตะลึงไม่น้อย

เขานั้นได้แต่นั่งคิดถึงความเป็นไปได้มากมาย ไม่นึกไม่ฝันว่าแท้จริงแล้ววังสวรรค์เฝ้าทั้งหลายนั้นกลับจะถูกจักรพรรดิเทพสวรรค์ห้าดาวคนหนึ่งทำลายลง!

เผ่ามนุษย์มันมียอดอัจฉริยะเช่นนี้เกิดขึ้นมาตั้งแต่เมื่อใด?

หยวนฮุ่ยนั้นย่อมจะไม่กล้าจะเชื่อสักเท่าใด แต่เขาก็คิดว่าลูกน้องของตนคงไม่เอาข่าวมั่วๆ เข้ามารายงานด้วยสีหน้าเช่นนี้แน่

เพราะแม้แต่หยวนเจิ้นยังตาย มันย่อมเป็นไปได้มากที่วังสวรรค์เฝ้าทั้งหลายจะถูกกวาดล้าง

“ไป! รีบออกไปดู!” พูดจบเขาก็พุ่งตัวหายไปทันที

…

กลางอากาศนั้นมันมีชายหนุ่มชุดขาวผู้หนึ่งกำลังยืนมือไพล่หลังไว้พร้อมดาบที่หมุนวนรอบกายอย่างน่าหวาดกลัว!

ทั้งยอดฝีมือชาวมนุษย์และเผ่าเทวาต่างกลัวไม่กล้าจะเข้าไปใกล้ ได้แต่ยืนล้อมอยู่รอบๆ

ได้เห็นเช่นนั้นหยวนฮุ่ยก็เชื่อทันที

เขานั้นจ้องมองดูเย่หยวนก่อนจะกล่าวขึ้นมา “เจ้าหรือคือคนที่ทำลายวังสวรรค์เฝ้าทั้งสิบแปดของเผ่าเทวาข้า?”

เย่หยวนตอบกลับไปด้วยเสียงเรียบๆ “ข้าเอง”

หยวนฮุ่ยนั้นหัวเราะขึ้นมา “ดูท่าเรื่องในฟ้าใต้มันจะทำให้เจ้าไม่อาจอยู่เฉยได้อีกแล้ว! ในเมื่อเจ้ากล้าทำ เจ้าก็คงพอรู้ตัวใช่หรือไม่ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น?”

หยวนฮุ่ยนั้นไม่ได้โง่ การที่เย่หยวนปรากฏตัวออกมาเช่นนี้ในสายตาของเขามันย่อมจะคิดว่าเพราะเรื่องของคนในฟ้าใต้

มนุษย์ที่คิดต่อต้านเผ่าเทวาเช่นนี้เขาได้เห็นมานักต่อนัก

เพียงแค่ว่าตัวเย่หยวนนี้มันจะดูมากปัญหากว่าคนพวกนั้นเสียหน่อย

แต่ไม่ว่าจะอย่างไรในเมื่อเย่หยวนโผล่หน้าออกมาเช่นนี้แล้ว เรื่องราวมันก็จะได้จบกันลงเสียที

แม้ว่าฝ่ายเผ่าเทวาจะสูญเสียไปมากมายแต่การล่อยอดอัจฉริยะขนาดนี้ออกมาจัดการได้มันก็ถือว่าคุ้มค่า!

ไม่เช่นนั้นแล้วหากคนผู้นี้ก้าวขึ้นไปถึงอาณาจักรเจ้าฟ้าดินห้าทลายขึ้นมา ความฉิบหายมันคงบังเกิด

แต่เย่หยวนนั้นกลับตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “รู้ตัวเรื่องใด? ข้าว่าเจ้าเข้าใจผิดแล้ว ข้านั้นแค่มาบอกว่าเรื่องของฟ้าใต้ให้มันจบเท่านี้ ไม่เช่นนั้นข้าจะทำลายวังสวรรค์เฝ้าของทั้งแดนใต้นี้ลงเสีย แน่นอนว่าหากเจ้ามียอดฝีมือเต๋าสวรรค์เก้าลายมากพอ จะส่งไปรักษาการวังสวรรค์เฝ้าแห่งละคนก็ไม่ว่ากัน”

โอหัง!

ดูถูกทุกสิ่งอย่าง!

แม้ต้องเจอเต๋าสวรรค์เก้าลายขั้นกลางอยู่ตรงหน้าเช่นนี้แต่เย่หยวนกลับไม่คิดสนใจ!

เขานั้นไม่ได้มาเพื่อมอบตัว แต่มาเพื่อหาเรื่อง!

เหล่าคนเผ่าเทวาทั้งหลายต่างอ้าปากค้างอย่างไม่คิดอยากเชื่อคำของเย่หยวน

เจ้าเด็กคนนี้มันบ้าไปแล้วหรือ?

เขานั้นคิดจะหนีรอดจากมือของท่านหยวนฮุ่ยไปได้?

เย่หยวนนั้นฆ่าสังหารมากมายก่อนหน้า คนทั้งหลายยังคิดว่ามันเป็นการขัดขืนครั้งสุดท้าย

ไม่นึกไม่ฝันว่าแม้จะเจอหน้าท่านหยวนฮุ่ยแล้วตัวเย่หยวนก็จะยังไม่คิดสนใจ!

“ฮ่าๆๆ…”

เมื่อหยวนฮุ่ยได้ยินเขาก็เหมือนจะได้ยินมุกสุดตลกขบขันหัวเราะขึ้นมาอย่างไม่อาจหยุด

“เด็กน้อย เจ้ามันกล้า! การที่สามารถทำลายวังสวรรค์เฝ้าได้ถึงสิบแปดแห่งนั้นมันย่อมจะหมายความว่าเจ้าเก่งกาจ! แต่เจ้านั้นจะดูถูกเต่าสวรรค์เก้าลายจนเกินไปแล้ว! จากแปดลายสู่เก้าลายนั้นมันมิได้เหมือนจากจักรพรรดิเทพสวรรค์สู่เจ้าฟ้าดินของพวกเจ้า!” หยวนฮุ่ยหัวเราะลั่นขึ้น

เย่หยวนตอบกลับไป “ไม่ต่างกันหรอกสำหรับข้า เอาล่ะ ข้าบอกเรื่องที่จะบอกแล้ว! หากเจ้ายังกล้าลงมือกับเผ่ามนุษย์อีก ก็อย่าได้หาว่าข้านั้นโหดเหี้ยมฆ่าสังหารไม่เว้นหน้า!”

พูดจบเย่หยวนนั้นก็ก้าวเท้าหันเดินจากไปเหมือนจบธุระแล้ว

ได้เห็นเช่นนั้นมันกลับไม่มีใครสักคนกล้าขวางทาง!

เพราะคนทั้งหลายนั้นกลัวในจิตสังหารของเย่หยวนจนหัวหด

“มีหรือที่วังสวรรค์เฝ้าของข้าจะเป็นที่ที่เจ้าไปมาได้ตามใจชอบ? หยุดลงเดี๋ยวนี้!”