จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2382

เวลานี้นิกายน้อยหลังเขาอย่างนิกายม่วงน้อยมันกลับคึกคักด้วยผู้คน

เพราะในวันนี้ตัวหยวนฮุ่ยนั้นกลับได้พาตัวชายคิ้วขาวคนหนึ่งเดินทางลงมายังนิกายม่วงน้อย

โมชิงซานและคนทั้งหลายนั้นต่างกลัวจนแทบไม่อาจหายใจ

“เจ้านิกายโม พวกเจ้านี่เก่งกาจเสียจริง!”

คำของหยวนฮุ่ยนี้มันแฝงมาด้วยความดุร้ายมหาศาล

ดูท่าแล้วความคับแค้นที่เขามีต่อนิกายม่วงน้อยมันคงมากเกินบรรยาย

เวลานี้เรื่องราวของเย่หยวนกับนิกายม่วงน้อยมันย่อมจะถูกขุดขึ้นมาจนสิ้น

หากเป็นก่อนๆ นั้นนิกายม่วงน้อยคงไม่เหลือแม้แต่มดสักตัว

แต่เวลานี้ด้วยพลังดาบของเย่หยวนที่ยังหลอกหลอนเผ่าเทวาจึงไม่กล้าจะทำอะไรรุนแรงต่อนิกายม่วงน้อย

การทำลายนิกายม่วงน้อยนั้นมันง่ายดาย

แต่หากเย่หยวนไม่พอใจขึ้นมาแล้ว ชีวิตของเผ่าเทวาทั้งหลายคงไม่อาจเป็นสุขได้อีก

เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงได้แต่ต้องฝืนทน

เวลานี้เป้าหมายสูงสุดของเผ่าเทวานั้นมันคือการหาตัวเย่หยวนให้เจอแล้วสังหารเขาลงเสีย!

เพราะคนผู้นี้มันเป็นปัญหาที่ยิ่งใหญ่เกินกว่าพวกเขาทั้งหลายจะแบกรับ

แล้วมีหรือที่โมชิงซานจะไม่เข้าใจถึงความหายของหยวนฮุ่ยนั้น? เขารีบกล่าวขอโทษออกมาทันที “ท่านเจ้าวัง โปรดสงบจิตใจก่อน นิกายม่วงน้อยของเรานั้นไม่ได้สนิทสนมใดๆ กับคนผู้นั้นจริงๆ! เราไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าทำไมเขาถึงมาปรากฏที่นิกายม่วงน้อยเรา”

หยวนฮุ่ยนั้นยิ้มรับแข็งๆ “เช่นนั้น? เช่นนั้นเจ้าวังนี้คงมองเจ้าผิดไปแล้ว?”

โมชิงซานนั้นสะท้านไปทั้งกายก่อนจะก้มหัวลงต่ำ “ท่านเจ้าวัง โปรดใจเย็นก่อน!”

หยวนฮุ่ยนั้นหัวเราะขึ้นมา “หากเจ้าเด็กคนนั้นยังไม่ตายมีหรือที่ความโกรธแค้นของเจ้าวังผู้นี้จะสงบได้? หัวหมาๆ ของเจ้ามันยังอยู่บนบ่าได้อีกหน่อย! แต่หลังจากเจ้าวังผู้นี้สังหารมันลงแล้ว ข้าจะกลับมาทำลายเจ้าให้สิ้น!”

หยวนฮุ่ยนั้นไม่ได้ปิดบังจิตสังหารใดๆ แม้แต่น้อย สำหรับตัวเขาแล้วนิกายม่วงน้อยใดๆ มันย่อมจะอ่อนแอเกินต้านมือเขา

หากคิดอยากฆ่า มันก็ไม่มีปัญญาจะหนีไปที่ใด!

แต่คำพูดของเขานี้มันได้แสดงถึงความกังวลต่อตัวเย่หยวนอย่างมาก

หากมิใช่เพราะว่าตัวเขานั้นกลัวเย่หยวนแล้วมีหรือที่ยังจะมาพูดคุยไร้สาระกันกับเจ้านิกายน้อยๆ อีก?

เรื่องนี้ทั้งตัวหยวนฮุ่ยและตัวโมชิงซานต่างก็เข้าใจดี

แต่มันก็ยังอดไม่ได้ที่จะตื่นตะลึง

เดิมทีแล้วข่าวที่ว่าเย่หยวนกลับมาจากวังสวรรค์เฝ้าอย่างยิ่งใหญ่นั้นมันจะอย่างไรก็เป็นแค่ข่าวลือ

แต่วันนี้หลังได้เห็นท่าทางของหยวนฮุ่ยแล้วเขาก็เข้าใจทันว่าข่าวลือนั้นมันจริงแท้แน่แล้ว!

จักรพรรดิเทพสวรรค์ห้าดาวคนหนึ่งกลับสามารถทำให้เผ่าเทวาต้องยอมถอย เรื่องราวตรงหน้าเขานี้เขาไม่รู้ต้องทำสีหน้าอย่างไรตอบกลับไป

โมชิงซานนั้นไม่กล้าพูดใดๆ อีกต่อไปและได้แต่ก้มหัวเงียบๆ

หยวนฮุ่ยนั้นกล่าวขึ้นมาอีกครั้ง “พวกเจ้าทั้งหลายพาท่านผู้นี้ไปเดินดูรอบๆ! ที่ใดที่ท่านอยากไป เจ้าก็จงพาท่านไปเสีย!”

“ขอรับ!” โมชิงซานตอบรับ

เขานั้นไม่รู้ว่าชายแก่ผู้นี้เป็นใครและไม่รู้ว่าเขามาเพื่ออะไร

เจ้าสวรรค์หมี่ลั่วกล่าว “พาข้าไปเดินรอบๆ ก่อน!”

โมชิงซานนั้นไม่กล้าจะขัดใดๆ รีบพาตัวเจ้าสวรรค์หมี่ลั่วไปเดินดูรอบๆ นิกาย

ไม่ว่าเขาจะอยากไปที่ใด โมชิงซานก็จะพาเขาไปสิ้น

เจ้าสวรรค์หมี่ลั่วนั้นให้ความรู้สึกลึกล้ำอย่างมาก

มันเป็นความรู้สึกที่น่ากลัวเสียกว่าตัวหยวนฮุ่ย