จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2409

ดาบแห่งมิติเวลานั้นสามารถทำลายได้แม้แต่มิติเวลา!

มันทำลายห้วงมิติเวลาลงได้แล้วมีหรือที่คนจะรอดชีวิต?

ความคมของดาบนี้มันยังจะเป็นสิ่งที่คนป้องกันได้หรือ?

แม้แต่ในฝ่ายทัพมนุษย์เองพวกเขาแต่ละคนต่างก็ต้องมองดูภาพตรงหน้านี้ด้วยจิตใจสั่นสะท้าน

พลังต้นกำเนิดดาบนี้มันดูไม่แตกต่างจากก่อนมากมายแต่เนื้อในของมันนั้นกลับเป็นการผสานของยอดแนวคิดสามอย่าง!

ว่านเจิ้นได้แต่ต้องอ้าปากค้างกล่าวขึ้น “ผสานแนวคิดแห่งห้วงมิติและแนวคิดแห่งกาลเวลานั้นมันยากกว่าการผสานแนวคิดห้าธาตุมากล้น! ท่านนักบุญฟ้าครามนั่นช่างมีความสามารถจนน่ากลัว!”

ผางเจิ้นกล่าวขึ้นเสริม “ผสานแนวคิดแห่งมิติเวลานั้นมันยังพอว่าเพราะอย่างไรเสียมหาบรรพกาลมิติเวลานั้นก็เคยทำมันได้มาก่อน! แต่การผสานมิติ เวลาและดาบเข้าด้วยกันเช่นนี้จนกลายเป็นดาบแห่งมิติเวลามันจะน่ากลัวเกินไปแล้ว!”

“ท่านนักบุญฟ้าครามนั้นช่างเก่งกาจ! ไม่แปลกใจเลยว่าเขาถึงบอกว่าหากไม่บังคับให้ตัวเองเข้าตาจนคนเราจะไม่รู้ขีดความสามารถของตนเอง! ในศึกครั้งนี้ข้าได้ประโยชน์จากมันไปมหาศาล หลังจากกลับไปแล้วข้าย่อมจะสามารถบรรลุขึ้นได้แน่นอน!”

คนอื่นๆ นั้นต่างพยักหน้าขึ้นมาอย่างเห็นด้วย

การเสี่ยงชีวิตเป็นตายนั้นมันคือการพัฒนาศักยภาพที่ดีที่สุด

สหายร่วมรบของพวกเขาตายตกลงไปหลายคน

แต่คนที่รอดมาได้นั้นต่างได้ประโยชน์อย่างมากล้ำ!

คนทั้งหลายในที่นี้มันไม่มีใครธรรมดา ต่างล้วนเป็นบุตรสวรรค์สิ้น

หลังจากต่อสู้มาอย่างยาวนานพวกเขาย่อมจะได้ประโยชน์ไปอย่างมหาศาล

หลังกลับไปครั้งนี้แล้วนั่งเก็บตัวทบทวนความเข้าใจ พวกเขาทั้งหลายย่อมจะได้มีการบรรลุขึ้นแน่นอนไม่มากก็น้อย

แต่ไม่ว่าจะพัฒนาบรรลุได้มากมายแค่ไหนมันก็คงไม่มีทางเทียบเท่าการพัฒนาของเย่หยวนที่ผสานสามแนวคิด!

เย่หยวนนั้นยังคงมีคลื่นพลังพุ่งทะยานไม่หยุดจนเข้าใกล้อาณาจักรมหาพิภพขั้นสุดเต็มที

หยวนเจิ้นนั้นได้แต่ยืนหน้าเหยเก

ก่อนหน้าเขายังว่าเย้ยเย่หยวน บอกว่าวรยุทธแท้เต๋าสวรรค์นั้นมันสามารถทำให้เขาไม่ต้องสนใจพลังของแนวคิดใด

แต่เวลานี้เมื่อต้องพบเจอกับดาบแห่งมิติเวลานี้เขากลับรู้สึกกลัวขึ้นมาจับใจ!

ดาบนี้มันสามารถจะผ่าร่างจำลองสวรรค์ของเขาจนขาดครึ่งได้!

ความคมกริบของมันนั้นไม่อาจจะใช้คำพูดใดมาอธิบาย

“จะยังยืนนิ่งกันทำไม? โจมตีพร้อมกัน! เราต้องใช้โอกาสจังหวะที่มันยังไม่บรรลุนี้เพื่อสังหารมันให้ได้! ใช้รูปแบบต้นสามน้อย!” หยวนเจิ้นร้องสั่ง

เทียนเจ่าและหลี่ชิงนั้นรับคำและเข้าตำแหน่งเหมือนรูปหอกกับหยวนเจิ้นจนทำให้คลื่นพลังของคนทั้งสามนั้นพุ่งทะยานสูงล้ำในพริบตา

รูปแบบต้นสามน้อยนั้นมันคือรูปแบบกองกำลังที่สามารถเสริมพลังให้เต๋าสวรรค์เก้าลายได้!

แต่ว่าเมื่อเย่หยวนได้เห็นการจัดกระบวนนี้เขาก็ต้องหัวเราะขึ้น

“ดูท่าเผ่าเทวาเจ้าเองก็จะพัฒนาขึ้นมาเช่นกัน! ค่ายกลเช่นนี้มันย่อมจะลึกล้ำไม่น้อยเพียงแค่ว่าเจ้านั้นไม่ได้รู้เลยว่าข้านั้นคือบรรพบุรุษของค่ายกลนี้! คิดใช้กระบวนค่ายกลนี้ต่อหน้าข้ามันก็เหมือนเจ้าคิดมาสอนหนังสือสังฆราช!”

เผ่าเทวานั้นมีกำลังแข็งแกร่งจึงไม่ต้องพึ่งพาการรวมกลุ่มต่อสู้มากนัก

แต่เวลานี้เผ่าเทวาที่กลับขึ้นมาผงาดกลับเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก

ทัพบุตรเทวะนี้ต่อสู้ได้อย่างหนักแน่นมีการร่วมมือผสานงานกันอย่างเป็นระบบ ดูแล้วพวกเขาย่อมจะได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี

ส่วนทางด้านหยวนเจิ้นที่เป็นยอดฝีมือเต๋าสวรรค์เก้าลายนั้นกลับสามารถใช้รูปแบบต้นสามน้อยออกมาได้จนถึงระดับนี้ คนทั้งหลายที่ได้พบเห็นย่อมจะต้องอ้าปากค้าง

ดูท่าแล้วพวกเขาทั้งหลายย่อมจะได้รับบทเรียนหนักหน่วงจากสงครามสิ้นโลกครั้งก่อนและเรียนรู้วิชาของหลากเผ่าพันธุ์ไปมาก

รูปแบบต้นสามน้อยนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น!

แต่เหตุผลที่เย่หยวนหัวเราะขึ้นมานั้นมันย่อมเป็นเพราะว่าเขานั้นเห็นเค้าเต๋าค่ายกลของตัวเองในรูปแบบต้นสามน้อยนี้

สิบแปดมหาค่ายกลสืบทอดที่เขาทิ้งไว้นั้นมันย่อมจะมีมหาค่ายกลที่สืบทอดเต๋าค่ายกล

รูปแบบต้นสามน้อยนี่ของเผ่าเทวามันอาจจะดูพัฒนาไปมาก ดูท่าคงจะเรียนรู้มาจากการใช้ของฝ่ายมนุษย์

เย่หยวนนั้นมองมันออกอย่างแจ่มชัด

เพียงแค่ว่ามีหรือที่พวกหยวนเจิ้นจะเข้าใจว่าชายหนุ่มตรงหน้าของพวกเขานี้กลับเป็นคนที่จุดประกายสงครามสิ้นโลกครั้งก่อนขึ้นมา!

และสิ่งที่พวกเขาแอบลอบเลียนแบบมานั้นมันก็คือสิ่งที่เย่หยวนทิ้งไว้

“หึๆ อวดอ้างไม่ดูตัว! รูปแบบต้นสามน้อยนี้มันถูกสร้างขึ้นมาโดยน้ำพักน้ำแรงของปรมาจารย์ค่ายกลเฟยหลิว มันจะเกี่ยวอะไรกับเจ้าได้? หากจะให้พูดว่าใครเป็นบรรพบุรุษมันก็ควรจะเป็นอาจารย์เฟยหลิวมากกว่าที่เป็นบรรพบุรุษของเจ้า!” หยวนเจิ้นตอบกลับมาด้วยเสียงเย้ยหยันเมื่อได้ยิน

เย่หยวนนั้นไม่ตอบกลับใดๆ ไปเขาแค่ยิ้มก่อนจะยกนิ้วมือขึ้น “ดาบแห่งมิติเวลา ไป!”

ฟุบ!

ดาบแห่งมิติเวลานั้นถูกส่งออกไปอย่างไรเสียงกระทบกับอากาศใดๆ

พริบตาต่อมาดาบแห่งมิติเวลานี้มันก็เข้ามาถึงระยะไม่กี่ก้าวระหว่างตัวคนทั้งสามนั้น

ตุบ!