จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2414

“ท่านเทียนเหอ นี่มันคืออะไรกันแน่?”

เรื่องราวใหญ่โตเช่นนี้มันย่อมจะทำให้แม่ทัพใหญ่อย่างเทียนเหอต้องลงมาดูเรื่องราวด้วยตัวเองในที่สุด

เวลานี้เทียนเหอนั้นกำลังตรวจสอบจุดที่มีการปะทะกันจนมิติแตกแยกโดยมียู่ฉินยืนทำหน้ามึนงงอยู่ไม่ไกล

เพราะจนถึงเวลานี้เขาก็ยังไม่เข้าใจว่าเย่หยวนทำมันได้อย่างไร

หากเย่หยวนลากตัวหยวนเจี่ยวไปอย่างบ้าคลั่งหนีสุดชีวิตนั้นมันก็ยังพอเข้าใจได้

แต่เย่หยวนกลับไม่รีบร้อนใด!

ภายใต้การรุมโจมตีของเต๋าสวรรค์เก้าลายมากมายนี้ เขานั้นกลับยังพาตัวหยวนเจี่ยวออกไปได้หน้าตาเฉย

นี่มันเป็นการตบหน้าที่แสนสุดรุนแรง

เทียนเหอนั้นเดินไปเดินมาอยู่ที่มุมของมิติที่แตกสลายด้วยสีหน้าหนักใจ

จากนั้นเขาก็จ้องมองลงไปก่อนกล่าวขึ้น “เป็นภาพลวงมิติเวลาที่น่ากลัวนัก! ไม่นึกเลยว่ายุคสมัยต่อมานี้มันจะยังมีคนที่ผสานมิติเวลาเกิดขึ้นในฝั่งมนุษย์ได้อีก! มันมิใช่ความผิดเจ้าหรอกที่เจ้าจัดการเจ้าเด็กคนนี้ไม่ได้!”

สีหน้าของคนทั้งหลายเปลี่ยนไปเปี่ยมล้นด้วยความตื่นตะลึง

เพราะคำพูดของเทียนเหอนี้มันน่าแปลกจนเกินไป

เหล่าเบื้องบนของเผ่าเทวานั้นย่อมจะรู้จักถึงมหาบรรพกาลมิติเวลาผู้ใช้พลิกมิติเวลาโกลาหลขับไล่ท่านเทียนชิงลงไปยังกระแสมิติเวลาจนทำให้เผ่าเทวาพ่ายแพ้ในที่สุด

มหาบรรพกาลมิติเวลานั้นคงเรียกได้ว่าเป็นภัยร้ายแรงที่สุดเท่าที่เผ่าเทวาเคยพบเจอมา!

เวลานี้เมื่อมหาบรรพกาลมิติเวลานั้นได้ตายลงไปแล้ว ใครจะไปคิดฝันว่าในยุคถัดมามันจะยังมีคนที่ผสานมิติเวลาเข้าด้วยกันได้ปรากฏขึ้นมาอีก?

เรื่องนี้มันจะไม่ให้ตื่นตกใจได้อย่างไร?

“ท่านเทียนเหอ ท่านหมายถึง… ภาพลวง?” ยู่ฉินถามขึ้นด้วยสีหน้าเหยเก

เทียนเหอพยักหน้ารับ “ภาพลวงมิติเวลา มันมิใช่วิชาลวงตาธรรมดาๆ นี่มันคือภาพลวงที่เกิดขึ้นจากการใช้มิติเวลามันเป็นวิชาขั้นสูงที่ต้องใช้พลังมิติเวลาทำให้เกิดความบิดเบี้ยวขึ้นมา มันเป็นการใช้มิติเวลาได้อย่างเหนือล้ำ! พวกเจ้าคิดว่าตนเองสังหารมันไปแต่แท้จริงเจ้าแค่สังหารเงาของมันในมิติเวลาที่บิดเบี้ยวเท่านั้น ที่เจ้าเห็นมิใช่ตัวจริงของมันเลย! ข้านั้นเคยได้เห็นการต่อสู้ระหว่างท่านเทียนชิงและมหาบรรพกาลมิติเวลามาก่อนและพอจะเข้าใจถึงพลังของมิติเวลาอยู่บ้าง”

หลังจากหยุดไปได้พักหนึ่งเขาก็กล่าวขึ้นต่อ “เจ้าเด็กคนนี้มันมีแนวคิดแห่งมิติเวลาที่พัฒนาเข้าใกล้ระดับของมหาบรรพกาลมิติเวลาแล้ว! หลังจากมันก้าวขึ้นถึงอาณาจักรเจ้าฟ้าดินมันคงได้กลายเป็นภัยร้ายแก่เผ่าเทวาเรา!”

พูดเช่นนั้นจบเทียนเหอก็เงียบลงด้วยท่าทางครุ่นคิด

ภาพการต่อสู้ของเทียนชิงและมหาบรรพกาลมิติเวลามันยังคงชัดเจนอยู่ในสมองของเขา

การต่อสู้ระดับนั้นมันมิใช่สิ่งที่เขาจะไปยุ่งด้วยได้เลย

คนทั้งสองนั้นคือตัวตนที่อยู่สูงส่งของโลกหล้า ไม่มีใครจะมาแทนที่!

เพียงแค่ว่าเขาก็ไม่นึกฝันว่านับหมื่นๆ ล้านปีต่อมานี้มันกลับจะยังมีมนุษย์หนุ่มคนหนึ่งที่ผสานแนวคิดแห่งมิติเวลาได้!

ยู่ฉินและพวกนั้นต่างได้แต่ต้องอ้าปากค้างหลังได้ยิน

“ท่านเทียนเหอ เช่นนั้นเราคงปล่อยมันให้มีชีวิตไม่ได้แล้ว” ยู่ฉินกล่าว

เทียนเหอพยักหน้ารับ “พวกเจ้าอย่าเพิ่งกังวลมากไป ต่อให้มันจะเติบโตขึ้นมาได้จริงมันก็คงมิใช่คู่ต่อสู้ของท่านเทียนชิงอยู่ดี! ตอนนั้นมหาบรรพกาลมิติเวลานั้นเก่งกาจปานใด? แต่เขาเองก็ยังถูกท่านเทียนชิงทำลายลงจนได้มิใช่หรือ? แต่จะอย่างไรเรื่องนี้ก็ต้องมีการสืบสวนให้ดีเพื่อจะได้เว้นปัญหาใหญ่ที่อาจจะเกิดได้ในวันหน้า”

ได้ยินเช่นนั้นคนทั้งหลายก็ค่อยถอนหายนใจยาวออกมา

เวลาเดียวกันนั้นเองมันก็ปรากฏคนกลุ่มหนึ่งพุ่งตัวมาบนฟ้าด้วยท่าทางตระหนก

เมื่อเทียนเหอและคนทั้งหลายได้เห็นพวกเขาก็ต้องขมวดคิ้วแน่น

“พวกเจ้าทหารจากทัพบุตรเทวะมิใช่หรือ? ทำไมจึงได้มีสภาพเช่นนี้ไป? เทียนซูเล่า?” ยู่ฉินถาม

คนทั้งหลายนี้ย่อมจะเป็นคนจากทัพบุตรเทวะที่ถูกไล่สังหารจนแทบไม่เหลือรอดชีวิตจากมือของทัพมนุษย์

คนที่เหลือมานี้มันมีเพียงแค่ราวร้อยคน แถมแต่ละคนนั้นยังบาดเจ็บกันไปถ้วนหน้า

หลายวันมานี้พวกเขาพยายามเดินทางแยกกันและอ้อมอย่างระมัดระวังไม่ให้ไปเจอทัพมนุษย์อีก

มันจึงกินเวลาหลายวันกว่าที่พวกเขาจะกลับมาถึงค่ายได้