จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2420

ในเวลานี้มันมีคลื่นพลังแห่งแนวคิดรุนแรงพัดลงมาจากยอดเขาราวกับว่าทางช้างเผือกนั้นกำลังไหลกลับหัวลงมาเป็นภาพที่สวยงามตระการตา

มหาค่ายกลแห่งเขาแปดโมฆะที่ทอดตัวยาวไปนับสิบล้านกิโลเมตรนั้นมันต่างทำงานขึ้นมาพร้อมๆ กัน

คลื่นพลังระดับนี้มันทำให้คนทั้งหลายต้องสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว

ต่อให้จะเป็นเจ้าฟ้าดินห้าทลายอย่างตัวเยว่เฟิงเองก็ยังแทบไม่อาจยันตัวฝืนคลื่นพลังนี้ได้

“เขาถึงยอดได้! เขา… กลับขึ้นไปถึงยอดได้! นั่นมันคือดินแดนแห่งกฎ! เขาทำได้อย่างไรกัน?”

ความตกตะลึงนั้นมันปรากฏขึ้นเต็มใบหน้าเยว่เฟิง เรื่องที่เย่หยวนก้าวไปถึงยอดได้นี้มันเหนือล้ำแค่คำว่าตกตะลึงไปมากแล้ว

กฎ นั่นมันคือสิ่งที่เจ้าฟ้าดินทุกผู้คนต่างไล่ล่าหามัน

แต่ในยุคสมัยนี้นับหมื่นล้านปีที่ผ่านมามันยังไม่เคยมีใครขึ้นไปถึงพลังของกฎได้นอกจากเหล่าเต๋าบรรพกาลทั้งหลาย

ต่อให้เจ้าฟ้าดินทั้งหลายจะรู้ว่ายอดเขาแปดโมฆะนี้มันคือดินแดนของพลังแห่งกฎ แต่พวกเขาก็ไม่กล้าจะไปแตะต้องมัน

ครั้งหนึ่งจักรพรรดิเทพสวรรค์อู๋ซินได้ก้าวขึ้นไปถึงระดับเจ็ดหมื่นกิโลเมตรได้แต่สุดท้ายก็ยังไม่อาจจะก้าวผ่านระยะสุดท้ายขึ้นไปถึงพลังแห่งกฎ

แต่วันนี้มันกลับมีคนผู้หนึ่งก้าวขึ้นไปถึงได้!

ที่สำคัญไปกว่านั้นคือคนผู้นี้เป็นเพียงแค่จักรพรรดิเทพสวรรค์คนหนึ่ง

ความตื่นตะลึงนี้มันเกินกว่าที่จะจินตนาการถึง

คนแรกในรอบหมื่นล้านปี!

และคนที่ตื่นตะลึงนั้นมันมิใช่แค่ตัวเยว่เฟิง

เหล่ายอดฝีมือที่ยังหลงเหลืออยู่บนยอดเขาแปดโมฆะนั้นต่างไม่เคยคิดฝันว่าตัวเองจะได้เห็นปาฏิหาริย์เช่นนี้เข้า

“หรือว่าเจ้าเด็กคนนี้จะสามารถบ่มเพาะพลังของกฎได้จริง? แต่มันเป็นแค่จักรพรรดิเทพสวรรค์คนหนึ่ง!”

“หากเขาไม่สามารถบ่มเพาะพลังระดับกฎได้แล้วเหตุใดเขาถึงปีนขึ้นยอดได้เล่า? คำพูดเจ้ามันขัดแย้งกันเองแล้ว!”

“สิ่งที่ไม่เคยมีใครทำได้มานับหมื่นล้านปี วันนี้เขากลับทำมันได้! ข้าล่ะไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองจริงๆ!”

…

ความตกตะลึงของคนทั้งหลายนั้นมันไม่อาจจะใช้คำพูดใดอธิบายได้

พลังแห่งกฎนั้นมันคือตัวตนที่ปกครองทุกสิ่งอย่างเบื้องล่าง

มันคือเป้าหมายที่ยังไม่เคยมีใครไปถึง!

แต่เวลานี้มันกลับมีจักรพรรดิเทพสวรรค์คนหนึ่งก้าวไปถึงระดับนั้นได้ มีหรือที่พวกเขาจะไม่อิจฉา?

เพียงแค่ว่าความตกตะลึงของพวกเขามันยังจะไม่จบเท่านี้

ในเวลานั้นเองที่เย่หยวนร้องเรียกขึ้นมา “ออกมา!”

ไฟวิญญาณเก้าสีนั้นพุ่งมารวมกันที่จุดเดียวก่อนจะกลายเป็นเงาร่างของชายแก่ขึ้น

เมื่อเฒ่าคนนี้ปรากฏตัวขึ้นมาพลังกฎแห่งเต๋าค่ายกลมันก็ปะทุขึ้นทั่วทั้งเขาแปดโมฆะทันที

เดิมทีแล้วเขาแปดโมฆะนั้นเหมือนเป็นแค่ซากค่ายกล

แต่การปรากฏตัวของเขาผู้นี้มันเหมือนคืนชีวิตให้ค่ายกลทั้งหลายทันที!

มันราวกับว่าทุกสิ่งอย่างนี้เกิดขึ้นมาเพื่อตัวเขา

แม้จะเป็นคนโง่แค่ไหนก็คงเข้าใจ

ว่าชายแก่คนนี้มันมิใช่ใครที่ไหนนอกจากเสี้ยววิญญาณของเจ้านายคนก่อนของมหาค่ายกลบนเขาแปดโมฆะ!

คนทั้งหลายต่างแทบลืมหายใจมองดูชายแก่คนนี้พร้อมๆ กันเป็นตาเดียว

นี่มันคือยอดฝีมือระดับกฎ!

“เฒ่าหลินหวู่ซวงขอคารวะท่านนักบุญฟ้าคราม!”

ภายใต้สายตาของคนทั้งหลายนั้น ชายแก่ผู้นั้นกลับก้มลงกราบต่อหน้าเย่หยวน!

เขาก้มกราบ!

ยอดฝีมือระดับกฎนั้นกลับก้มลงกราบเด็กหนุ่มอาณาจักรจักรพรรดิเทพสวรรค์คนหนึ่ง!

ที่สำคัญไปกว่านั้นคือยอดคนเช่นนี้กลับมิได้ใช้ฉายานามใด