จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2513

บนท้องฟ้ากว้างนั้นมีร่างหนึ่งพุ่งผ่านห้วงมิติไปอย่างรวดเร็วนับแสนๆ กิโลเมตรต่อวินาที

เมื่อออกมาจากเมืองอินทรีสวรรค์เย่หยวนก็มุ่งหน้าตรงไปยังเขาแห่งถงเทียนในทันทีด้วยความเร็วสูงสุด!

เขานั้นคิดว่าผู้อยู่เบื้องหลังแปดจอมเทพนั้นจะต้องลงมายังมหาพิภพถงเทียนเป็นแน่ และสถานที่ที่ดูน่าจะมีความเป็นไปได้ที่เขาจะปรากฏตัวขึ้นมากที่สุดมันก็คือเขาแห่งถงเทียน

ด้านหน้าของเย่หยวนนั้นเขาเริ่มจะเห็นเงาของเขาแห่งถงเทียนขึ้นมาลางๆ

ฟุบ!

แต่วินาทีนั้นเองมันกลับมีอีกเงาร่างหนึ่งพุ่งสวนเขาไป!

แทบจะในวินาทีเดียวกันนั้นร่างของทั้งสองฝ่ายก็ต่างหยุดลงทันที

จากนั้นพวกเขาก็หันมามองหน้าของอีกฝ่ายด้วยสายตาแปลกประหลาด

ตรงหน้าของเย่หยวนนั้นมันมีชายหนุ่มในชุดคลุมลัทธิเต๋าสีฟ้า เขานั้นย่อมจะเป็นชายหนุ่มที่ลงมาจากยอดเขาแห่งถงเทียนนั้นแล้ว!

เย่หยวนหรี่ตาลงมองด้วยความรู้สึกกดดันอย่างไม่ทราบที่มา

เขานั้นไม่อาจจะมองชายหนุ่มคนนี้ได้ออกเลยแม้แต่น้อย!

แท้จริงแล้วตัวชายหนุ่มเองก็ไม่ได้คิดปล่อยพลังออกกมากดดันใดๆ เย่หยวนเพียงแค่ยิ้มออกมาด้วยใบหน้าอบอุ่นเหมือนราวกับว่าเขานั้นไร้พิษภัยใด

แต่มันเพราะว่าใบหน้าเช่นนั้นที่ทำให้เย่หยวนรู้สึกราวกับตนเองกำลังได้เผชิญหน้ากับขุนเขา!

ตัวเขาที่ไร้เทียมทานในมหาพิภพถงเทียนนั้นกลับกำลังเผชิญหน้าเขาใหญ่อีกลูก!

ชายหนุ่มคนนั้นมองดูเย่หยวนตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะยิ้มขึ้น “หากข้าเดาไม่ผิดแล้วเจ้าคงเป็นเย่หยวนที่พวกมันพูดถึงกันนั้น”

เย่หยวนนั้นขมวดคิ้วแน่นขึ้นมาก่อนจะพยักหน้ารับ “เจ้าคือตัวจริงของแปดจอมเทพ?”

ชายหนุ่มนั้นยิ้มตอบกลับมา “หึๆ ใช่แล้ว! ดูท่าคนที่ทำลายแปดจอมเทพลงนั้นจะเป็นเจ้าไม่ผิดแน่แล้ว! อืม ชั้นบรรยากาศสามัญขั้นสุด วิญญาณโกลาหลดั่งเดิมระดับต่ำ ห้าพลังแห่งกฎ เจ้ามันแตกต่างจากมดตัวอื่นจริง! ในโลกที่ถูกทิ้งร้างนี้เจ้ากลับยังพึ่งกำลังของตนสร้างเส้นทางที่จะขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศสวรรค์ได้ด้วยตัวเอง! เจ้านั้นมีสิทธิพอที่จะเป็นข้ารับใช้ของข้าได้ จงก้มกราบและรับพรไปเสีย ในวันหน้า… มหาพิภพถงเทียนนี้ข้าจะฝากให้เจ้าจัดการดูแลมัน”

น่าแปลกใจที่ชายหนุ่มชุดฟ้าคนนี้กลับไม่ได้คิดลงมือจัดการเย่หยวนในทันทีแต่กลับต้องการรับเย่หยวนเข้าเป็นคนใช้แทน

น้ำเสียงของเขานั้นมันสุดแสนจะธรรมดาราวกกับกำลังพูดเรื่องปกติธรรมดา

แต่เย่หยวนนั้นกลับขนลุกตั้งทั้งตัว

เพราะเวลานี้อีกฝ่ายกลับมองตัวเขาได้ทะลุปรุโปร่ง

ไม่มีสิ่งใดที่จะเป็นความลับได้เลย

ชายหนุ่มชุดฟ้าผู้นี้กล่าวและพูดถึงพลังต่างๆ ของเขาได้อย่างแม่นยำ!

น่ากลัว!

แม้ว่าเย่หยวนนั้นจะเตรียมใจรับมานานแสนนานแล้วแต่เขาก็ยังอดไม่ได้ที่จะต้องตื่นตะลึง

เขานั้นชักจะอยากเข้าใจขึ้นมาจริงๆ แล้วว่าบนเขาแห่งถงเทียนไปมันมีตัวตนเช่นใดอยู่กันแน่!

ชายหนุ่มนั้นกล่าวขึ้น “หืม? เจ้าไม่คิดยอมหรือ? เจ้าเองก็น่าจะรู้ว่าหากไม่รับคำแล้วมันจะจบเช่นไร”

เย่หยวนนั้นขมวดคิ้วแน่นก่อนจะตอบกลับไป “เจ้านั้นคิดใช้แปดจอมเทพนั้นสั่งสอนเต๋า เช่นนั้นแล้วเจ้าจะเอาส่วนหนึ่งของจิตศักดิ์สิทธิ์นั้นออกไปทำอะไรกัน?”

ชายหนุ่มชุดฟ้ายืนตอบกลับมาด้วยรอยยิ้ม “ดูท่าเจ้าจะเข้าใจเรื่องราวไม่น้อย! บอกเจ้าไปก็คงไม่เสียหายใด แม้ว่าพวกเจ้าทั้งหลายนั้นจะเป็นแค่มดปลวกไร้ค่าใดๆ แต่ส่วนหนึ่งของจิตศักดิ์สิทธิ์ที่พวกเจ้ามีนั้นมันก็พอจะยังเป็นประโยชน์ได้บ้าง มันสามารถช่วยให้ข้าบ่มเพาะวิญญาณดั่งเดิมของตนได้ เต๋าสวรรค์ที่เผ่าเทวานั้นบ่มเพาะกันแท้จริงแล้วมันคือเต๋าที่ข้าส่งต่อลงมาเท่านั้น เมื่อใดที่พวกมันนั้นบ่มเพาะเต๋าสวรรค์พวกมันก็จะต้องมอบส่วนหนึ่งของจิตศักดิ์สิทธิ์ออกมาให้แก่ข้าทั้งคนที่พวกมันทั้งหลายสังหารลงนั้นเองก็จะถูกแปดจอมเทพดึงเอาจิตศักดิ์สิทธิ์ออกมาสู่ห้วงมิติภายในแปดจอมเทพนั้น นี่มันถือว่าเป็นเกียรติแก่พวกเจ้าเหล่ามดปลวกทั้งหลาย!”

ในเวลานี้เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายต่างมาล้อมมุงดูเรื่องราวมากมาย

ได้ยินเช่นนั้นไปพวกเขาก็แทบสิ้นสติลง

เป็นเวลานี้เองที่พวกเขาได้รู้ว่าตนเองมิใช่ยอดคนใดๆ เป็นได้เพียงแค่สัตว์ในคอกของผู้อื่นเท่านั้น!

ในสายตาของชายหนุ่มคนนี้แล้วพวกเขานั้นไม่ได้ต่างจากเศษหินเศษดิน จะตายหรืออยู่ก็ไร้ค่าใด

คับแค้นแต่ไร้เรี่ยวแรงต่อต้าน!

พวกเขาทั้งหลายที่เพิ่งลงมาจากเขาแห่งถงเทียนนั้นต่างได้เห็นถึงความเก่งกาจของชายหนุ่ม

“ให้ตายสิ! ชีวิตนับล้านๆ บนมหาพิภพถงเทียนนี้แท้จริงแล้วมันเป็นได้แค่ของเล่นของเขา!”

“สงครามสิ้นโลกใด สงครามสองเผ่าพันธุ์ใด น่าขัน! ช่างน่าขันนักชีวิต!”

“ท่านนักบุญฟ้าคราม มหาพิภพถงเทียนนั้นคงมีแต่ต้องพึ่งพาท่านแล้ว!”

…

ในเวลานี้เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายต่างได้แต่หวังกับเย่หยวน

พวกเขานั้นรู้ดีว่าเย่หยวนนั้นเป็นความหวังสุดท้ายและความหวังเดียว!

ต่อให้เต๋าบรรพกาลยังไม่อาจจะต่อต้านพลังของชายหนุ่มคนนี้ได้แม้แต่ครั้ง มันจะยังมีใครบนโลกหล้านี้ต้านทานกำลังของเขาได้?

แต่ในเวลานั้นเองที่มุมปากของชายหนุ่มมันก็กระตุกขึ้นมาก่อนจะยกนิ้วขึ้นดีด

จากนั้นมันก็เกิดเสียงลมโบกพัดรุนแรง!

ฟู ฟู ฟู…

ยอดฝีมือเจ้าฟ้าดินมากมายรวมถึงเหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งหลายต่างตายตกลงหายไปสิ้น!