จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2514

ไม่เลว พัฒนาเอกภพขึ้นมาด้วยค่ายกลดาบ ทั้งยังแฝงไว้ด้วยพลังของยอดเต๋าเปี่ยมล้น เป็นวิชาที่ไม่เลวเสียจริง”

ชายหนุ่มนั้นพยักหน้ารับขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม ราวกับว่าได้เข้ามาชมงานนิทรรศการที่เย่หยวนจัดการค่ายกลดาลเอกภพ

แม้จะถูกขังอยู่ในค่ายกลที่สุดแสนรุนแรงเช่นนี้แต่เขากลับวางท่าเหมือนกำลังเดินอยู่ในสวนหลังบ้าน

เย่หยวนนั้นได้แต่ต้องขมวดคิ้วแน่นขึ้นมาพร้อมเปิดใช้งานค่ายกลดาบในทันที!

ฟุบ ฟุบ ฟุบ…

ดาบแสงมากมายพุ่งออกมาราวสายฝนเข้าใส่ร่างของชายหนุ่มคนนั้น

แต่ว่าชายหนุ่มนั้นกลับไม่คิดจะหลบเลี่ยงใดๆ แม้แต่น้อย

เขานั้นแค่ยืนมองดูอยู่ตรงนั้น ดูการมาถึงของดาบแสงมากมายนี้

พริบตาต่อมาคนทั้งหลายก็ต้องอ้าปากค้างขึ้น!

เพราะดาบแสงมากมายนั้นไม่ว่ามันจะพุ่งมาจากทิศทางใด ไม่ว่ามันจะรุนแรงเท่าใดแต่เมื่อเข้าไปใกล้ร่างของชายหนุ่มแล้วมันกลับหักเหเปลี่ยนทิศไปสิ้น!

ปัง! ปัง! ปัง!

พื้นดินสั่นสะท้านมิติสั่นสะเทือนเพราะถูกดาบแสงมากมายพุ่งเข้าใส่ทำลายล้างอย่างไร้ชิ้นดี

แต่ว่ามันกลับไม่มีดาบแสงเล่มไหนที่พุ่งเข้าไปถึงร่างของชายหนุ่มได้!

เย่หยวนนั้นได้แต่ต้องหรี่ตาลงมองเพราะว่าจิตของเขามันกลับไม่อาจจะจับตัวตนของชายหนุ่มนี้ได้เลย

เมื่อดาบนั้นมันพุ่งมาถึงด้านหน้าของชายหนุ่ม พวกมันก็เหมือนจะลื่นพื้นวันฝนตกเปลี่ยนทิศทางไป

ไม่ว่าเย่หยวนจะพยายามควบคุมอย่างใดก็ไม่อาจจะเล็งเป้าได้เสียที!

แต่อีกฝ่ายนั้นกลับไม่ได้ทำอะไรแม้แต่น้อย!

มันเป็นวิธีการที่เย่หยวนไม่อาจจะมองออกได้แม้แต่น้อย!

จิตใจของเขานั้นสั่นไหว นี่มันเป็นครั้งแรกที่เขาได้พบเจอกับศัตรูที่ห่างชั้นกันในระดับนี้

แม้แต่ตอนที่อยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์หรือตอนที่ยังขึ้นไม่ถึงอาณาจักรเต๋าลึกล้ำ เขาก็ยังไม่เคยจะรู้สึกไร้พลังถึงขั้นนี้มาก่อน

ศัตรูในคราวนี้มันแข็งแกร่งเกินไป!

แข็งแกร่งจนเขาไม่อาจจะหาช่องว่างใด!

แข็งแกร่งอย่างเหนือความเข้าใจ!

เย่หยวนนั้นไม่อาจจะอ่านวิธีการของอีกฝ่ายได้แม้แต่น้อย มีหรือที่จะจัดการกับอีกฝ่ายได้?

ในเวลานี้ที่สุดแล้วชายหนุ่มคนนั้นก็เริ่มขยับ

เขานั้นยกนิ้วขึ้นมาชี้ใส่ค่ายกลดาบ

ตูม!

พริบตาต่อมามหาค่ายกลยิ่งใหญ่มันก็แตกสลายลงสิ้น

เย่หยวนนั้นรู้สึกได้ถึงคลื่นพลังรุนแรงที่ปะทะเข้ามาใส่ร่างกายเหมือนดั่งว่าเขานั้นถูกภูเขาหล่นทับจนต้องปลิวลิ่วลอยออกไปไกล

นี่มันคือพลังของแค่หนึ่งนิ้ว!

โลกทั้งใบนั้นตกสู่ความเงียบงัน

เหล่ายอดฝีมือที่มองดูเรื่องราวอยู่ไกลๆ นั้นต่างไม่อาจจะพูดกล่าวใดๆ ได้

“ข้า… ตาข้าฝาดหรือ?”

“บ้าน่า! ท่านนักบุญฟ้าครามนั้นกลับเป็นเหมือนแค่เด็กทารกต่อหน้าเขา!”

“เขาผู้นี้มาจากที่ใดกัน? ทำไมจึงได้แข็งแกร่งปานนี้?”

…

ภาพตรงหน้านี้มันทำให้คนทั้งหลายแทบสิ้นสติลง

นี่มันเป็นครั้งแรกที่เย่หยวนได้แสดงค่ายกลดาบเอกภพออกมาต่อหน้าผู้คนแต่ทุกคนต่างเข้าใจว่านี่มันคือการใช้งานผสานสี่กฎเข้าด้วยกัน!

เทียบกับตอนที่สู้ห้าต่อหนึ่งครั้งนั้นแล้ว วิชานี้มันย่อมจะต้องแข็งแกร่งกว่าเป็นแน่!

แต่เพียงแค่ว่าเมื่อมันถูกใช้ต่อหน้าชายหนุ่มชุดฟ้าคนนี้แล้ว มันกลับกลายเป็นแค่เรื่องตลกไป!

แค่นิ้วเดียวก็ทำลายลงได้!

ยอดคนอันดับหนึ่งในประวัติศาสตร์ของมหาพิภพถงเทียนนั้นกลับอ่อนแอราวเด็กทารกเมื่ออยู่ต่อหน้าชายผู้นี้!

หลังจากปลิวไปได้ไกลนับสิบๆ กิโลเมตรเย่หยวนจึงพอจะตั้งตัวกลับมายืนมั่นได้อีกครั้ง

และสภาพเขาในเวลานี้มันแทบไม่ต่างจากศพที่พึ่งลุกขึ้นมาจากหลุม เป็นสภาพที่ดูแสนสาหัสมีเลือดอาบท่วมกาย

ชายหนุ่มคนนั้นยิ้มกล่าวขึ้น “ข้าบอกแล้วว่าความต่างของเรานั้นมันห่างกันเท่าโลก! เจ้านั้นไม่ได้ต่างจากพวกมันทั้งหลายหรอกในสายตาของข้า อย่างมากที่สุดเจ้ามันก็แค่เป็นมดใหญ่ตัวหนึ่ง จัดการกับเจ้านั้นแค่นิ้วเดียวมันก็เกิน”

เย่หยวนค่อยๆ ประคองลมหายใจตัวเอง ศัตรูของเขาในครั้งนี้มันแข็งแกร่งอย่างไร้เหตุผลอย่างแท้จริง

แต่ว่าใบหน้าของเขานั้นยังคงเปี่ยมความหนักแน่น

“ท่าทางโอหังของเจ้านั้นมันช่างน่าชังนัก! เป็นมดแล้วทำไมเล่า? เป็นมดแล้วต้องมีชีวิตให้เจ้าบีบเล่นด้วยหรือ? เป็นมดแล้วต้องตายลงใต้เท้าเจ้าเพียงเท่านั้นหรือ? เป็นมดแล้วมีแต่ต้องก้มหัวร้องขอชีวิตจากเจ้าเท่านั้นหรือ? วันนี้เย่ผู้นี้จะบอกเจ้าให้… มดนั้นมันก็มีศักดิ์ศรีของมดเช่นกัน!”

เย่หยวนนั้นค่อยๆ พยุงตัวขึ้นมาพร้อมปล่อยคลื่นพลังออกมาจากร่างกายอีกครั้งหนึ่ง

พร้อมๆ กันนั้นมันก็ปรากฏค่ายกลดาบเอกภพขึ้นมาหมุนวนรอบๆ ตัวเขาขึ้น

ค่ายกลดาบสองขั้ว!

แม้จะได้ยินคำว่าอย่างเดือดดาลของเย่หยวนนั้นไปแต่ชายหนุ่มชุดฟ้านั้นก็ยังไม่คิดสนใจใดๆ ยิ้มตอบกลับมา “มดนั้นมันจำเป็นต้องมีศักดิ์ศรีใด? หึๆ ค่ายกลดาบที่เปลี่ยนแปลงได้อันนี้มันน่าสนใจไม่น้อย! นี่คือเต๋าดาบ เปิดเผยความคมต่อโลกหล้า ปราณดาบพุ่งทะยาน! เพียงแค่ว่าจะอย่างไรมดมันก็คือมด ไม่นานเจ้านั้นจะได้เข้าใจว่าความคับแค้นของเจ้านั้นมันไม่อาจจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้แม้แต่น้อย”

ฟุบ!

เมื่อค่ายกลดาบสองขั้วทำงานความคมกริบที่ราวกับทำผ่าโลกามันก็ถูกปล่อยออกมาทันที!

มันราวกับว่าโลกทั้งใบนี้กำลังสั่นสะเทือน!

“ตาย!”