จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2526

ชายหนุ่มในชุดหรูหราเดินออกมากล่าวจากห้องด้านหลัง

ข้างๆ กายของเขานั้นมีหญิงวัยกลางคนอีกผู้หนึ่งเดินตามออกมา แม้ว่านางจะมีอายุไม่น้อยแล้วแต่ก็ยังมีเค้าของสาวงามอยู่เต็มที่

เมื่อชายหนุ่มคนนี้ปรากฏขึ้นมาทั้งลู่หยวนเจี๋ยและกุ้ยเทียนหยูต่างหน้าซีดขาวลงไปทันที

“น-นายน้อยหยู!”

หลี่เจิ้งชิวยิ้มเย้ยขึ้นมา “งานแต่งครั้งนี้มันเป็นเรื่องที่นายน้อยหยูเป็นคนจัดการสิ้น”

นายน้อยหยูหยุดลงตรงหน้าคนทั้งสองก่อนจะกล่าวขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ตระกูลหยางและตระกูลหลี่นั้นต่อสู้ขัดแย้งกันมานานพอแล้ว นายน้อยผู้นี้ทนเห็นไม่ได้อีกจึงได้มาเป็นคนกลางไกล่เกลี่ยเรื่องราวความขัดแย้งให้ พวกเจ้าทั้งสองนั้นมีอะไรจะขัดแย้งหรือไม่เล่า?”

“ย่อมไม่คิดขัด!” เมื่อถูกนายน้อยหยูกดดันขนาดนี้แล้วลู่หยวนเจี๋ยและกุ้ยเทียนหยูต่างต้องเดินถอยหลังไปอย่างไม่ทันรู้ตัว

นายน้อยหยูนั้นพยักหน้ารับขึ้น “พวกเจ้าคงลำบากแล้ว ต้องมาส่งน้องเสว่เจินแต่ไกล หากจากนี้พวกเจ้าว่างก็แวะไปดื่มกันที่บ้านตระกูลถังได้”

เมื่อคนทั้งสองได้ยินพวกเขานั้นก็แทบจะกระโดดขึ้นเต้น

ถังหยูคนนี้คือนายน้อยคนโตของตระกูลถัง มีตำแหน่งใหญ่ล้ำฟ้าดิน

ตระกูลถังนั้นมีสถานะที่ไม่อาจจะเอาตระกูลของพวกเขาทั้งหลายไปเทียบเคียงได้แม้แต่น้อย

ตระกูลถังนั้นคือหนึ่งในสามตระกูลใหญ่ของอาณาจักรตะวันออก กำลังและอำนาจของพวกเขานั้นมันแผ่ไปทั่วทั้งอาณาจักรตะวันออกนี้

และเบื้องหลังของตระกูลนี้มันยังได้รับการหนุนจากองค์ชายรองแห่งราชวงศ์ด้วย

ด้วยเส้นสายที่หนักแน่นยิ่งใหญ่ปานนี้ มีหรือที่จะมีใครกล้าไม่ไว้หน้าตระกูลถัง?

ลู่หยวนเจี๋ยและกุ้ยเทียนหยูนั้นกล้าวางท่าต่อหน้าหลี่เจิ้งชิวแต่เขาย่อมจะไม่กล้าวางท่าใดๆ ต่อหน้าถังหยู

และคำพูดของถังหยูนั้นมันก็เป็นการเปิดช่องให้คนทั้งสองตัดใจเลือกได้ง่ายขึ้น

ตระกูลถังนั้นมันสูงล้ำฟ้า มิใช่ตระกูลที่จะเข้าไปตีสนิทได้ง่ายๆ!

“ข-ขอบคุณนายน้อยหยู!” คนทั้งสองกล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้ม

ไม่ไกลออกไปนั้นสายตาของหยางเสว่เจินมันได้แต่มองมาด้วยความสิ้นหวัง

นางนั้นไม่คิดฝันว่าวินาทีที่ตนกลับมาถึงบ้านเรื่องราวมันกลับจะกลายเป็นวิกฤตใหญ่เช่นนี้

“ศิษย์พี่ทั้งสอง พวกท่าน…” หยางเสว่เจินกล่าวขึ้นมาด้วยเสียงที่จุกลำคอ

ในวินาทีแห่งความสิ้นหวังนี้ คนทั้งสองมันคงเรียกได้ว่าเป็นฟางเส้นสุดท้าย

แต่เวลานี้แม้แต่คนทั้งสองนั้นเอง…

ลู่หยวนเจี๋ยถอนหายใจยาวออกมา “ศิษย์น้อง แท้จริงแล้วน้องเจิ้งชิวเองก็มีหน้าตาที่ไม่เลว เลือกเขาไปมันก็คงไม่แย่มากมายนัก! พวกเจ้านั้นเหมาะสมกันทั้งในด้านหน้าตาและสถานะ!”

หยางเสว่เจินตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเย็นเยือก “ศิษย์พี่ลู่ ข้าไม่นึกเลยว่าท่านจะกลับกลายเป็นคนที่หักหลังคนอื่นเช่นนี้! ถือว่าข้า หยางเสว่เจินมองท่านผิดไปแล้วกัน!”

หยางเสว่เจินที่ได้ยินก็ต้องทำหน้าไม่พอใจออกมา “หยางเสว่เจิน เจ้าอย่าได้มาวางท่าเป็นคนดีต่อหน้านายน้อยคนนี้เชียว! เจ้าคิดว่านายน้อยผู้นี้จะไม่รู้หรือว่าเจ้ามันก็แค่ต้องการใช้งานข้าจัดการกับหลี่เจิ้งชิวเท่านั้น?”

หยางเสว่เจินต้องขมวดคิ้วด้วยใบหน้าซีดขาว “เจ้า…”

เพราะแท้จริงแล้วมันมิใช่ตัวหยางเสว่เจินที่ไปขอร้องให้คนทั้งสองติดตามมาใดๆ แต่เป็นคนทั้งสองต่างหากที่ขอร้องจะตามมาช่วยนาง

หยางเสว่เจินนั้นทีแรกก็ปฏิเสธไปแต่สุดท้ายเมื่อคิดถึงเรื่องที่อาจเกิด นางจึงได้ยอมให้คนทั้งสองติดตามมาด้วย

นางนั้นไม่นึกฝันว่าเวลานี้ลู่หยวนเจี๋ยกลับจะมาโทษตัวนางแทน!

ปกติแล้วลู่หยวนเจี๋ยมันจะวางท่าเป็นคนดีต่อหน้านางมากมายมหาศาล แต่สุดท้ายกลับเปลี่ยนผันไปในพริบตา

“เอาเถอะ น้องเสว่เจิน แม่เจ้าและคุณนายเสี่ยวนั้นต่างตกลงกับการแต่งงานนี้สิ้นแล้ว ที่สำคัญนายน้อยผู้นี้ก็มองว่าเจิ้งชิวมันก็เป็นตัวเลือกที่ไม่เลว เมื่อก่อนเขาเองก็เป็นคนรู้จักเจ้า เจ้าเองก็คงไม่ถูกทำร้ายจิกหัวใดๆ หรอก หากแค้นนี้มันต้องชำระกันไปเรื่อยๆ โลกนี้ก็คงไม่มีทางได้สงบสุขลงเสียที! ทำไมไม่ถึงว่าเห็นแก่หน้าข้าและรับงานแต่งครั้งนี้ไปเสียหน่อยเล่า?” ถังหยูนั้นหันไปกล่าวกับหยางเสว่เจินด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

นางนั้นต้องกัดฟันแน่น “นายน้อยหยู ต่อให้ข้า หยางเสว่เจินต้องตายลง ข้าก็จะไม่ขอแต่งงานกับลูกศัตรูที่สังหารพ่อข้า!”

ถังหยูนั้นตอบกลับไปอย่างไม่สนใจมากมาย “เช่นนั้นหรือ? หากเป็นเช่นนั้นแล้ว นายน้อยผู้นี้ก็คงไม่อาจจะปกป้องชีวิตของแม่เจ้าไว้ได้อีก”

หยางเสว่เจินหน้าซีดขาวลง ร่างกายของนางนั้นต้องสั่นสะเทือนจนแทบตกลงกับพื้นดิน

สิ้นหวัง!

นั่นคือความรู้สึกเดียวที่หยางเสว่เจินรู้สึกถึงได้ในตอนนี้

คิดอยากตายก็ยังตายไม่ได้!

นางนั้นไม่มีทางเลือกอื่นใดนอกจากต้องแต่งกับลูกศัตรู!

ความสิ้นหวังนี้ใครกันเล่าจะเข้าใจนางได้อีก?

ถังหยูนั้นมีอำนาจล้นฟ้า หญิงตัวน้อยๆ อย่างนางนั้นไม่อาจจะขัดขืนใดๆ ได้แม้แต่น้อย!