จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2561

“โอสถทอง! โอสถทองระดับเก้า!”

ในหมู่คนที่ดูเรื่องราวอยู่นั้นมีหลายคนที่อุทานขึ้นมาแทบพร้อมๆ กัน

เพราะสิ่งที่อยู่ในมือถังหยูนั้นมันคือโอสถสีทองสว่างจ้า!

ไม่ต้องวัดคุณภาพใดๆ เพราะมันคือโอสถทองระดับเก้าอย่างแน่นอน!

ที่ด้านข้างนั้นตัวถังจินหัวได้แต่ต้องอ้าปากค้างออกมา

เขานั้นคิดไปถึงขั้นว่าเย่หยวนลืมลูกชายของเขาไปจึงมีอารมณ์ขุ่นเคืองอยู่ในใจเป็นอย่างมาก

ใครจะไปคิดคาดว่าเย่หยวนนั้นกลับเอาโอสถทองระดับเก้ามาให้ลูกชายของเขาแทน!

“พ่อ ข้าก็บอกแล้วไม่ใช่หรือ? ท่านพี่นั้นไม่ลืมข้าหรอก! ที่เขาหลอมโอสถสวรรค์ทั้งหลายให้ผู้คนก่อนหน้ามันก็เพื่อจะฝึกฝนฝีมือเท่านั้น!” ถังหยูกล่าวขึ้นมา

หลังรู้จักกันมาหลายปี เขาก็ย่อมจะเข้าใจเย่หยวนได้ไม่น้อย

ในเมื่อเย่หยวนเริ่มหลอมโอสถฟื้นฟูเทพได้แล้ว เขาย่อมจะไม่มีทางลืมตัวถังหยู

เพราะฉะนั้นตอนที่ถังจินหัวบ่นออกมาก่อนหน้าตัวถังหยูจึงได้แต่บอกให้พ่อใจเย็น

แน่นอนว่าสิ่งที่ดีที่สุดมันก็มาตกในมือของเขาจริงๆ!

“ขอบคุณท่านพี่!” ถังหยูกล่าวขึ้นมา

“มันเป็นสิ่งที่ข้าติดค้างเจ้ามาแต่แรกอยู่แล้ว!” เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป

คนอื่นๆ ที่ได้เห็นนั้นต่างจ้องมองมาด้วยความริษยา

การเป็นสหายกับอาจารย์เย่ได้นั้นมันย่อมจะเหมือนดั่งได้รับพรจากสวรรค์!

“ท่านราชครู ยอมรับหรือยังเล่า?” เย่หยวนหันไปถามหลินหลานด้วยรอยยิ้มเย็นเยือก

หลินหลานนั้นไม่อาจจะตอบกลับใดๆ ได้ เขานั้นตกตะลึงกับวิชาโอสถของเย่หยวนอย่างมาก!

ยอมรับหรือไม่?

แน่นอนว่าเขานั้นยอมรับความพ่ายแพ้นี้สุดใจ!

คนที่สามารถหลอมโอสถฟื้นฟูเทพขึ้นไปได้ถึงระดับของโอสถทองระดับเก้า มีหรือที่เขาจะยังไม่ยอมรับได้?

เขานั้นเองก็เป็นคนที่มุ่งมั่นในเส้นทางแห่งการโอสถเพียงแค่ว่าการแก่งแย่งอำนาจปกครองในอาณาจักรตะวันออกมานานหลายปีมันทำให้เขาลืมเลือนเป้าหมายชีวิตแต่ก่อนไปสิ้น!

ความพ่ายแพ้นี้ของเขามันจึงไม่อาจจะปฏิเสธได้ ย่อยยับสิ้นเชิง!

เขาได้แต่ค่อยๆ เดินหันหลังไปอย่างไม่คิดพูดกล่าวอะไร

จากนั้นมันก็มีคนเห็นว่าราชครูหลินหลานเดินทางออกจากเมืองไป ไม่ทราบได้ว่ามุ่งหน้าไปไหน

ทางจักรพรรดิเองก็ไม่คิดจะรั้งตัวเขาไว้เช่นกันเพราะเขานั้นรู้ดีว่าความพ่ายแพ้ของหลินหลานนั้นมันคงทำลายความหวังใดๆ ในชีวิตของเขาลงสิ้น

“ได้เห็นอาจารย์เย่ลงมือวันนี้มันทำให้ข้าตกตะลึงนัก! พวกเราต้องการแต่งตั้งท่านอาจารย์เย่หยวนขึ้นเป็นราชครูของอาณาจักร อาจารย์เย่พอจะตอบรับมันได้หรือไม่?”

พูดจบองค์จักรพรรดิก็ถึงขั้นก้มหัวลงให้เย่หยวนต่อหน้าผู้คนทั้งหลาย!

นี่มันคือการให้เกียรติอย่างถึงที่สุด!

เฉียวไคหยวนในเวลานี้กำลังเชิญเย่หยวนขึ้นมาจากใจจริง มิใช่แค่ทำตามคำเดิมพันใดๆ!

แต่ทุกคนต่างก็ยอมรับได้สิ้น

เพราะเย่หยวนมีค่ามากพอ!

แค่วิชาการหลอมโอสถของเย่หยวนที่ได้แสดงออกมานี้ ตำแหน่งราชครูมันจะมีค่าใด?

แท้จริงหากมองดูแล้วตำแหน่งราชครูมันอาจจะไม่สมเกียรติกับฝีมืออันเหนือล้ำของเย่หยวนด้วยซ้ำไป!

เย่หยวนจึงได้ตอบกลับไป “ในเมื่อฝ่าบาทลงทุนเชิญถึงขนาดนี้ เย่ผู้นี้เองก็คงต้องตอบรับเท่านั้นแล้ว!”

…

เมื่อคนเราบรรลุเต๋า แม้แต่หมูหมาของเขาก็จะได้บรรลุสวรรค์ด้วย

การผงาดของเย่หยวนนั้นมันได้ทำให้ตระกูลถังกลายเป็นตระกูลใหญ่ที่สุดในอาณาจักรตะวันออกทันที!

อำนาจของตระกูลถังนั้นมันแทรกซึมไปในทุกส่วนของอาณาจักรตะวันออกอย่างรวดเร็ว

จักรพรรดิเองก็ได้ประกาศออกมาสู่โลกภายนอกว่าองค์ชายรองนั้นจะกลายเป็นองค์รัชทายาทผู้มีสิทธิโดยตรงในการสืบราชบัลลังก์และจะขึ้นมารับตำแหน่งในอีกสามปี

พวกตระกูลหยาง เจียงยู่และหลู่หยุนนั้นเองต่างก็ผงาดขึ้นมาในอาณาจักรตะวันออกเช่นกัน

แต่ขณะที่เรื่องราวทั้งหลายมันกำลังค่อยๆ สงบลงนั้นเองที่กลับมีเรื่องใหญ่อีกอย่างหนึ่งเกิดขึ้นมา

เช้ามืดวันหนึ่งหลังจากผ่านเรื่องวันนั้นไปได้ราวครึ่งเดือน วันนี้เป็นวันที่ฟ้าโปร่งอย่างมาก

“เอ๋ ทำไมมันกลับมีคนมาคุกเข่าลงหน้าคฤหาสน์ราชครูท่านเล่า?”

“ฮ่าๆ มันจะแปลกอะไร? ตั้งแต่ที่อาจารย์เย่ท่านขึ้นมาครองตำแหน่งราชครูนั้นมันก็มีคนมากมายหลั่งไหลมาขอร้องให้ท่านหลอมโอสถสวรรค์ให้ ข้าว่าคนผู้นี้เองมันก็คงแค่อยากได้โอสถใช่หรือไม่เล่า?”

“ไม่ใช่แล้ว เจ้าดูดีๆ ก่อนสิ ทำไมเขาถึงได้ดูเหมือนท่านราชครูเช่นนี้?”

“ท่านราชครู? นี่เจ้าตาบอดหรือ? ทำไมท่านราชครูจะต้องมานั่งคุกเข่าหน้าบ้านตัวเองด้วย?”

“ไอ้โง่ ข้าไม่ได้พูดถึงราชครูเย่ ข้าพูดถึงราชครูหลิน หลินหลานน่ะ!”

“หืม? จ-จริงด้วย! ม-มันคงกลายเป็นเรื่องใหญ่แน่! อาจารย์หลินนั้นกลับมาถึงเมืองแล้วและยังมานั่งคุกเข่าหน้าคฤหาสน์ราชครู!”

…

ถังหยูจึงหัวเราะขึ้นมา “หลินหลาน เจ้าคิดหรือว่าแค่เพราะตัวเองมีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่แล้วคนอื่นๆ ในเมืองจักรพรรดินี้จะไม่มีปัญญาทำอะไรเจ้า? ข้าจะบอกให้ เวลานี้อาจารย์หยุนท่านนั้นอยู่ในคฤหาสน์ราชครูเช่นกันและท่านก็บรรลุขึ้นไปถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ขั้นกลางแล้ว!”

ได้ยินเช่นนั้นดวงตาของหลินหลานก็ต้องเบิกกว้างขึ้นมา

แต่ไม่นานความตกตะลึงนั้นมันก็จางหายไป!

เมื่อถังหยูได้เห็นว่าหลินหลานไม่คิดฟังคำคนอีกเขาจึงได้กลับเข้าไปเรียกหลู่หยุนและทหารออกมาจัดการ

เมื่อมีหลู่หยุนอยู่ด้วยแล้ว เขาก็ย่อมจะมีความมั่นใจมากกว่าเก่าเป็นอย่างมาก

หลังจากที่หลู่หยุนกลืนโอสถสวรรค์ปรับฐานเข้าไปนั้นรากฐานการบ่มเพาะของเขาก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นมา

กำลังฝีมือของเขาเองก็พัฒนาขึ้นได้อย่างมากหลังจากนั้นบรรลุขึ้นไปถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ขั้นกลางในทันที!

“พวกเจ้า! ไล่มันไปเสีย!” ถังหยูหันไปสั่งทหารทั้งหลาย

เหล่าทหารทั้งหลายนั้นเดินมาดันและผลักตัวหลินหลานออกไป

แต่ตัวเขาย่อมจะไม่ขยับเคลื่อนแม้แต่น้อย

แน่นอนว่านักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศน้อยมันย่อมจะไม่มีทางลากตัวนักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ได้

แต่หลินหลานเองก็ไม่คิดตอบโต้

เหล่าทหารยามทั้งหลายนั้นทั้งดึงและเตะแต่เขาก็ยังไม่คิดตอบโต้

“หยุด!” เมื่อหลู่หยุนได้เห็นเช่นนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะก้าวขึ้นมาสั่ง

เขาเดินมาหยุดลงหน้าหลินหลานก่อนจะกล่าวขึ้น “เจ้าคิดจะมากราบเย่หยวนเป็นอาจารย์จริงๆ?”

หลินหลานตอบกลับไป “ข้าตัดสินใจมาแล้ว!”

หลินหลานขมวดคิ้วแน่นถาม “ทำไมข้าถึงต้องเชื่อเจ้าด้วย?”

หลินหลานจึงตอบกลับไป “พูดต่อไปมันก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร ข้าจะใช้การกระทำพิสูจน์ให้เห็นเอง!”

หลู่หยุนนั้นได้พบว่าหลินหลานในเวลานี้มันดูแตกต่างไปจากเมื่อก่อนอย่างมาก

เขานั้นรู้สึกได้ว่าหลินหลานนั้นไม่ยึดติดกับอะไรอีกต่อไป ราวกับว่าบนบ่าของเขานั้นไม่มีน้ำหนักใดๆ อยู่

ไม่มีความเศร้าหรือดีใจ ไม่มีความโอหังหรืออับอาย!

หลินหลานผู้นี้ดูราวกับเป็นคนละคนที่กับหลินหลานที่เขาเคยรู้จัก!

ท่าทางเช่นนี้มันย่อมจะไม่มีทางแสแสร้งทำได้

“ได้ ข้าจะไปบอกท่านราชครูให้! ส่วนเรื่องที่ว่าเขาจะออกมาพบเจ้าหรือไม่นั้น มันมิใช่สิ่งที่ข้าจะไปตัดสินใจแทนได้!” หลู่หยุนบอก