จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2561
“โอสถทอง! โอสถทองระดับเก้า!”
ในหมู่คนที่ดูเรื่องราวอยู่นั้นมีหลายคนที่อุทานขึ้นมาแทบพร้อมๆ กัน
เพราะสิ่งที่อยู่ในมือถังหยูนั้นมันคือโอสถสีทองสว่างจ้า!
ไม่ต้องวัดคุณภาพใดๆ เพราะมันคือโอสถทองระดับเก้าอย่างแน่นอน!
ที่ด้านข้างนั้นตัวถังจินหัวได้แต่ต้องอ้าปากค้างออกมา
เขานั้นคิดไปถึงขั้นว่าเย่หยวนลืมลูกชายของเขาไปจึงมีอารมณ์ขุ่นเคืองอยู่ในใจเป็นอย่างมาก
ใครจะไปคิดคาดว่าเย่หยวนนั้นกลับเอาโอสถทองระดับเก้ามาให้ลูกชายของเขาแทน!
“พ่อ ข้าก็บอกแล้วไม่ใช่หรือ? ท่านพี่นั้นไม่ลืมข้าหรอก! ที่เขาหลอมโอสถสวรรค์ทั้งหลายให้ผู้คนก่อนหน้ามันก็เพื่อจะฝึกฝนฝีมือเท่านั้น!” ถังหยูกล่าวขึ้นมา
หลังรู้จักกันมาหลายปี เขาก็ย่อมจะเข้าใจเย่หยวนได้ไม่น้อย
ในเมื่อเย่หยวนเริ่มหลอมโอสถฟื้นฟูเทพได้แล้ว เขาย่อมจะไม่มีทางลืมตัวถังหยู
เพราะฉะนั้นตอนที่ถังจินหัวบ่นออกมาก่อนหน้าตัวถังหยูจึงได้แต่บอกให้พ่อใจเย็น
แน่นอนว่าสิ่งที่ดีที่สุดมันก็มาตกในมือของเขาจริงๆ!
“ขอบคุณท่านพี่!” ถังหยูกล่าวขึ้นมา
“มันเป็นสิ่งที่ข้าติดค้างเจ้ามาแต่แรกอยู่แล้ว!” เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป
คนอื่นๆ ที่ได้เห็นนั้นต่างจ้องมองมาด้วยความริษยา
การเป็นสหายกับอาจารย์เย่ได้นั้นมันย่อมจะเหมือนดั่งได้รับพรจากสวรรค์!
“ท่านราชครู ยอมรับหรือยังเล่า?” เย่หยวนหันไปถามหลินหลานด้วยรอยยิ้มเย็นเยือก
หลินหลานนั้นไม่อาจจะตอบกลับใดๆ ได้ เขานั้นตกตะลึงกับวิชาโอสถของเย่หยวนอย่างมาก!
ยอมรับหรือไม่?
แน่นอนว่าเขานั้นยอมรับความพ่ายแพ้นี้สุดใจ!
คนที่สามารถหลอมโอสถฟื้นฟูเทพขึ้นไปได้ถึงระดับของโอสถทองระดับเก้า มีหรือที่เขาจะยังไม่ยอมรับได้?
เขานั้นเองก็เป็นคนที่มุ่งมั่นในเส้นทางแห่งการโอสถเพียงแค่ว่าการแก่งแย่งอำนาจปกครองในอาณาจักรตะวันออกมานานหลายปีมันทำให้เขาลืมเลือนเป้าหมายชีวิตแต่ก่อนไปสิ้น!
ความพ่ายแพ้นี้ของเขามันจึงไม่อาจจะปฏิเสธได้ ย่อยยับสิ้นเชิง!
เขาได้แต่ค่อยๆ เดินหันหลังไปอย่างไม่คิดพูดกล่าวอะไร
จากนั้นมันก็มีคนเห็นว่าราชครูหลินหลานเดินทางออกจากเมืองไป ไม่ทราบได้ว่ามุ่งหน้าไปไหน
ทางจักรพรรดิเองก็ไม่คิดจะรั้งตัวเขาไว้เช่นกันเพราะเขานั้นรู้ดีว่าความพ่ายแพ้ของหลินหลานนั้นมันคงทำลายความหวังใดๆ ในชีวิตของเขาลงสิ้น
“ได้เห็นอาจารย์เย่ลงมือวันนี้มันทำให้ข้าตกตะลึงนัก! พวกเราต้องการแต่งตั้งท่านอาจารย์เย่หยวนขึ้นเป็นราชครูของอาณาจักร อาจารย์เย่พอจะตอบรับมันได้หรือไม่?”
พูดจบองค์จักรพรรดิก็ถึงขั้นก้มหัวลงให้เย่หยวนต่อหน้าผู้คนทั้งหลาย!
นี่มันคือการให้เกียรติอย่างถึงที่สุด!
เฉียวไคหยวนในเวลานี้กำลังเชิญเย่หยวนขึ้นมาจากใจจริง มิใช่แค่ทำตามคำเดิมพันใดๆ!
แต่ทุกคนต่างก็ยอมรับได้สิ้น
เพราะเย่หยวนมีค่ามากพอ!
แค่วิชาการหลอมโอสถของเย่หยวนที่ได้แสดงออกมานี้ ตำแหน่งราชครูมันจะมีค่าใด?
แท้จริงหากมองดูแล้วตำแหน่งราชครูมันอาจจะไม่สมเกียรติกับฝีมืออันเหนือล้ำของเย่หยวนด้วยซ้ำไป!
เย่หยวนจึงได้ตอบกลับไป “ในเมื่อฝ่าบาทลงทุนเชิญถึงขนาดนี้ เย่ผู้นี้เองก็คงต้องตอบรับเท่านั้นแล้ว!”
…
เมื่อคนเราบรรลุเต๋า แม้แต่หมูหมาของเขาก็จะได้บรรลุสวรรค์ด้วย
การผงาดของเย่หยวนนั้นมันได้ทำให้ตระกูลถังกลายเป็นตระกูลใหญ่ที่สุดในอาณาจักรตะวันออกทันที!
อำนาจของตระกูลถังนั้นมันแทรกซึมไปในทุกส่วนของอาณาจักรตะวันออกอย่างรวดเร็ว
จักรพรรดิเองก็ได้ประกาศออกมาสู่โลกภายนอกว่าองค์ชายรองนั้นจะกลายเป็นองค์รัชทายาทผู้มีสิทธิโดยตรงในการสืบราชบัลลังก์และจะขึ้นมารับตำแหน่งในอีกสามปี
พวกตระกูลหยาง เจียงยู่และหลู่หยุนนั้นเองต่างก็ผงาดขึ้นมาในอาณาจักรตะวันออกเช่นกัน
แต่ขณะที่เรื่องราวทั้งหลายมันกำลังค่อยๆ สงบลงนั้นเองที่กลับมีเรื่องใหญ่อีกอย่างหนึ่งเกิดขึ้นมา
เช้ามืดวันหนึ่งหลังจากผ่านเรื่องวันนั้นไปได้ราวครึ่งเดือน วันนี้เป็นวันที่ฟ้าโปร่งอย่างมาก
“เอ๋ ทำไมมันกลับมีคนมาคุกเข่าลงหน้าคฤหาสน์ราชครูท่านเล่า?”
“ฮ่าๆ มันจะแปลกอะไร? ตั้งแต่ที่อาจารย์เย่ท่านขึ้นมาครองตำแหน่งราชครูนั้นมันก็มีคนมากมายหลั่งไหลมาขอร้องให้ท่านหลอมโอสถสวรรค์ให้ ข้าว่าคนผู้นี้เองมันก็คงแค่อยากได้โอสถใช่หรือไม่เล่า?”
“ไม่ใช่แล้ว เจ้าดูดีๆ ก่อนสิ ทำไมเขาถึงได้ดูเหมือนท่านราชครูเช่นนี้?”
“ท่านราชครู? นี่เจ้าตาบอดหรือ? ทำไมท่านราชครูจะต้องมานั่งคุกเข่าหน้าบ้านตัวเองด้วย?”
“ไอ้โง่ ข้าไม่ได้พูดถึงราชครูเย่ ข้าพูดถึงราชครูหลิน หลินหลานน่ะ!”
“หืม? จ-จริงด้วย! ม-มันคงกลายเป็นเรื่องใหญ่แน่! อาจารย์หลินนั้นกลับมาถึงเมืองแล้วและยังมานั่งคุกเข่าหน้าคฤหาสน์ราชครู!”
…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...