จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2600

“เอกภพ!”

“สองขั้ว!”

“สี่ลักษณ์!”

…

เย่หยวนนั้นปล่อยดาบออกมาอย่างต่อเนื่องรุนแรงแต่ว่าเมื่อต้องเผชิญกับการกดดันจากหกยอดฝีมือนั้นเขาก็ยังแทบไม่อาจจะต้านทานได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องเจอกับอันดับสี่จ้าวเฉินตงนั้น เย่หยวนย่อมจะรู้สึกได้ถึงแรงกดดันมหาศาล

เหล่ายอดฝีมือในแดนเนรเทศนั้นมิใช่ว่าทุกคนจะมีพรสวรรค์เหนือล้ำเหมือนคนจากโลกภายนอก

แต่การเข่นฆ่าสังหารที่พวกเขาผ่านมานั้นมันมากมายจนไม่อาจจะเอาคนจากโลกภายนอกมาเทียบเคียงได้!

การต่อสู้นั้นมันเป็นสัญชาตญาณของพวกเขาไปแล้ว

ในที่แห่งนี้ ไม่สู้ก็เท่ากับตาย!

จ้าวเฉินตงคนนั้นเองก็เป็นนักดาบเช่นกันแต่วิชาของเขานั้นมันแตกต่างจากคนทั้งหลายไปอย่างสิ้นเชิง

แต่ละครั้งที่เขาฟันดาบออกมานั้นมันจะดูเชื่องช้าเหมือนดั่งคนแก่ เป็นความช้าที่ไม่อยากเชื่อว่าเป็นยอดฝีมือ

แต่ว่าดาบนั้นมันกลับจะเข้าโจมตีในจุดที่ผู้คนไม่อาจคาดฝันได้

ดูเหมือนช้า แต่มันกลับเร็ว!

วิชานี้ของจ้าวเฉินตงแม้แต่เย่หยวนเองก็ยังตกตะลึงเช่นกัน

เขานั้นกลับใช้งานเต๋าแห่งความเร็วและช้าออกมาได้อย่างถึงที่สุด!

ดาบเร็วนั้นมันย่อมจะไม่ถือว่าแปลกประหลาดอะไร

แต่เต๋าแห่งความเร็วและช้านั้นมันคือความสมดุล!

หรือก็คือวิชาดาบของจ้าวเฉินตงนั้นมันเป็นวิชาที่ลอกมาจากยอดเต๋า!

ในวิชาดาบของเย่หยวนนั้นมันได้มียอดเต๋าแห่งเอกภพแฝงอยู่ มีพลังรอบด้านและย่อมจะนับได้ว่าแข็งแกร่งกว่าจ้าวเฉินตง

เพียงแค่ว่าอีกฝ่ายนั้นก็ไม่ได้อ่อนแอจนจะจัดการลงได้ง่ายๆ และจ้าวเฉินตงยังร่วมมือกับคนทั้งหลายได้อย่างลงตัว

เย่หยวนนั้นรู้สึกได้เลยว่าศึกนี้มันยาก

แต่ว่าภาพตรงหน้านี้ทำให้คนทั้งหลายต้องตกตะลึง

“วิชาดาบของเขานั้นกลับแข็งแกร่งเหนือกว่าจ้าวเฉินตงด้วยซ้ำ!”

“เจ้าเด็กคนนี้มันกลับรับมือยอดฝีมือหกคนด้วยตัวเองได้ กำลังของเขานี้ย่อมจะติดสามอันดับแรกได้ง่ายๆ แล้ว!”

“นิกายสวรรค์ยุทธมั่นไปเก็บสัตว์ประหลาดเช่นนี้มาจากที่ใดกัน?”

…

ตอนแรกๆ นั้นเย่หยวนย่อมจะเป็นดั่งตัวตลกในสายตาของคนทั้งหลาย

แต่เวลานี้มันไม่มีใครกล้าหัวเราะเย้ยเขาอีกต่อไปแล้ว

ต่อให้เขาจะเอาชนะคนทั้งหกไม่ได้ แต่เขานั้นก็เก่งกาจอย่างแท้จริง

ในฝูงชนนั้นมันมีสองเงาร่างกำลังยืนพูดคุยกันอยู่

ชายชุดดำกล่าวขึ้นมา “หึๆ ข้าก็นึกว่ามันจะแน่สักแค่ไหน ที่แท้มันก็ทำได้แค่เท่านี้”

ด้านหลังของเขานั้นชายชุดเขียวจึงตอบกลับขึ้นมา “กำลังของเขามันไม่น่าจะมีแค่นี้”

ชายชุดดำจึงตอบกลับไป “คิดว่างั้นหรือ?”

ชายชุดเขียวจึงตอบกลับมา “การจะกล้าท้าทายคนทั้งเมืองเช่นนี้มันย่อมจะมีแต่คนโง่หรือไม่ก็คนที่เก่งกาจสุดฝีมือ! เจ้าดูสภาพเขานั้นเหมือนคนโง่หรือ?”

ชายชุดดำจึงกล่าวขึ้น “เจ้าจะบอกว่าเขานั้นเหมือนพวกเรา บรรลุกฎมากกว่าสองอย่างนั้นหรือ? แต่สภาพตอนนี้ก็ดูเสียเปรียบมากแล้ว หากมีจริงทำไมเขาจะไม่เอาออกมาใช้กันเล่า?”

ชายชุดเขียวนั้นจึงยิ้มตอบกลับไป “มันย่อมจะเพื่อฝึกฝนวิชาดาบ! กำลังฝีมือของพวกจ้าวเฉินตงทั้งหกนั้นมันไม่สูงเกินไปไม่ต่ำเกินไป เรียกได้ว่าพอเหมาะพอดีที่จะใช้ฝึกฝน! และนี่มันก็คงเป็นเป้าหมายแต่แรกที่เขามายังแดนเนรเทศนี้มิใช่หรือ?”

ชายชุดดำจึงตอบกลับไป “ศิษย์นิกายมันก็คิดเช่นนั้นได้ด้วยหรือ? ข้าไม่เชื่อหรอก! แดนเนรเทศนี้มันเคยมีศิษย์นิกายต่างๆ เข้ามามากมายเท่าไหร่แล้ว? สุดท้ายพวกมันก็ไปนอนตายอยู่กับพื้นดินหมดสิ้นมิใช่หรือ? ไอ้เด็กคนนี้มันก็ไม่ต่างหรอก”

ชายชุดเขียวยิ้มแต่ไม่ตอบใดๆ กลับมา

ระหว่างการต่อสู้รุนแรงนั้นเย่หยวนก็ค่อยๆ ลดความเร็วดาบของตัวเองลง

จังหวะของเขานั้นมันเริ่มจะเข้ากับจังหวะของจ้าวเฉินตงขึ้นมา

แต่การเปลี่ยนแปลงนี้มันย่อมจะทำให้เอกภพนั้นเคลื่อนไหวได้ช้าลงมากจนเกินเป็นช่องว่าง