จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2603

“เป็นไปได้อย่างไรกัน? เขา… เขาเองก็บรรลุสามกฎเช่นกัน!”

“สามพลังแห่งกฎ! และหนึ่งในนั้นยังเป็นถึงกฎแห่งห้วงมิติที่เหนือล้ำสวรรค์อันนั้น!”

“ดาบ มิติ ค่ายกล ผสานสามกฎเข้าเป็นหนึ่ง มันแข็งแกร่งไม่แพ้สามกฎของจางซุนซิงหยู่เลยแม้แต่น้อย!”

…

เหล่ายอดฝีมือแห่งเมืองตะวันโรจน์ต่างตกตะลึงอย่างถึงที่สุด

เพราะไม้ตายของเย่หยวนคนนี้กลับทำให้คนทั้งหลายต้องขนลุกตั้ง

จางซุนซิงหยู่นั้นผสานกฎแห่งชีวิตและกฎแห่งความตายเข้ากับเต๋าดาบของเขาย่อมจะเรียกได้ว่าเป็นยอดอัจฉริยะหนึ่งในล้าน

แต่ใครจะไปคิดฝันว่าเย่หยวนกลับเป็นสัตว์ประหลาดยิ่งกว่า ผสานกฎแห่งห้วงมิติและกฎเต๋าค่ายกลเข้ากับเต๋าดาบได้!

พรสวรรค์ของเขานี่เรียกได้ว่าเหนือล้ำสวรรค์อย่างแท้จริง!

พวกเขาได้เข้าใจแล้วว่าทำไมเย่หยวนจึงมีท่าทีใจเย็นได้ปานนั้น เพราะว่าเขามีฝีมือที่แท้จริง

“นี่มัน… เป็นไปได้อย่างไรกัน? กฎแห่งห้วงมิติแค่บรรลุได้มันก็นับว่ายากเหลือแล้วแต่เขากลับ… เอามันผสานเข้ากับเต๋าดาบได้?”

เฮ่อหยุนเซียงนั้นอ้าปากค้างออกมาอย่างไม่อยากเชื่อภาพเหตุการณ์ที่มันเกิดขึ้นตรงหน้าเมื่อครูนี้

เขานั้นรู้ดีว่าเย่หยวนย่อมจะมีไม้ตายที่เก็บซ่อนไว้แต่ในความคิดของเขานั้นต่อให้ไม้ตายนั้นมันจะแข็งแกร่งแค่ไหนมันก็ไม่มีทางเทียบเคียงพลังของจางซุนซิงหยู่ได้

เพราะจะอย่างไรเสียคนที่จะบ่มเพาะกฎแห่งชีวิตและกฎแห่งความตายไปได้ถึงระดับของจางซุนซิงหยู่มันก็เรียกได้ว่าแทบจะไม่มีแล้ว

แต่ใครจะไปคิดว่าเย่หยวนนั้นกลับจะเหนือสวรรค์เสียยิ่งกว่าตัวจางซุนซิงหยู่!

แม้ว่าเขานั้นจะพยายามประเมินเย่หยวนให้สูงเท่าที่จะคิดได้ไปแค่ไหน แต่สุดท้ายเขาก็ยังประเมินเย่หยวนต่ำไป!

เฮ่อหยุนเซียงนั้นได้แต่ต้องถอนหายใจยาวออกมาอย่างโล่งใจ

เพราะหากตอนนั้นเขาไปท้าทายเย่หยวนจริงๆ แล้วตัวเขาคงตายลงเป็นแน่

ข้างๆ เฮ่อหยุนเซียง ตี้ชิงก็กล่าวขึ้นมา “เฒ่าเฮ่อ ครั้งนี้ข้าติดหนี้เจ้าแล้ว! ไม่เช่นนั้นข้าคงได้กลายเป็นศพไร้ญาติแน่!”

แต่จางซุนซิงหยู่กลับรู้สึกรุ่มร้อนอย่างเคียดแค้น

เพราะก่อนหน้าเขาวางท่าโม้ไว้เยอะ ตอนนี้ตัวเขาย่อมจะไม่มีทางถอยได้แล้ว

ฟันดาบเดียวบ้าบออะไร!

ให้ได้ตายศพสวยๆ บ้าบออะไร!

ดูสภาพตอนนี้แล้วเขาย่อมจะได้เป็นได้ตัวตลก!

จางซุนซิงหยู่ไม่ได้โง่มากนัก เขาย่อมจะรู้ว่าเย่หยวนย่อมจะเก็บซ่อนไม้ตายไว้อยู่

แต่เขาก็ไม่นึกฝันว่าสิ่งที่เย่หยวนเก็บซ่อนไว้มันกลับจะเหนือล้ำจินตนาการของเขาไปได้ปานนี้!

เวลานี้เขาจึงเริ่มโกรธแค้นขึ้นมาเพราะความอับอายปล่อยพลังพุ่งพล่านทะยานฟ้า

“หึ ดีมาก! ข้าไม่นึกเลยว่าในแดนเนรเทศนี้มันกลับจะยังมีใครที่กล้าเย้ยหยันข้าจางซุนซิงหยู่! เจ้าคิดว่าแค่ผสานสามกฎเข้าด้วยกันได้แล้วเจ้านั้นจะเก่งกาจเหนือฟ้าดินหรือ? ข้าจะบอกเจ้าให้ว่าความโหดร้ายของแดนเนรเทศนั้นมันเป็นอย่างไร!”

ตู้ม!

ด้วยความโกรธแค้นจางซุนซิงหยู่ก็ได้ปล่อยปราณดาบที่รุนแรงกว่าเก่าหลายเท่าตัวออกมา!

เดิมทีเขาย่อมจะคิดเย้ยหยันเย่หยวนจึงไม่ได้ปล่อยพลังที่แท้จริงออกมาแม้มันจะดูรุนแรงแค่ไหนก็ตาม

แต่เวลานี้เขาได้ใช้พลังออกมาถึงแปดในสิบแล้ว!

ดาบนี้ของเขามันรุนแรงจนแทบผ่าโลกา!

เย่หยวนหรี่ตาลงมองพร้อมใช้ค่ายกลดาบเอกภพออกมารับทันที!

ปากเย้ยหยันดูถูกแต่ใจจริงนั้นยำเกรงไม่น้อย

เย่หยวนนั้นยังคงไม่คิดประมาทฝีมือของจางซุนซิงหยู่แม้แต่น้อย

เพราะเขาคนนี้คือคนที่ทำให้เย่หยวนคิดเอาจริงขึ้นมาได้

ในระดับบ่มเพาะเดียวกันนั้นมันมีไม่กี่คนที่จะสามารถผสานสามกฎเข้าด้วยกันได้เช่นเขา!

ที่สำคัญไปกว่านั้นที่โลกภายนอกนั้นต่อให้จะเป็นยอดคนที่ผสานสามกฎเข้าด้วยกัน มันก็คงไม่อาจจะมากฝีมือเก่งกาจพอเป็นคู่มือเขาได้

แต่ที่แห่งนี้มันคือแดนเนรเทศ!

ยอดฝีมือในที่นี้ต่างเป็นสัตว์ประหลาดที่ผ่านการรบมานับครั้งไม่ถ้วนในทุกวี่วัน!

สัญชาตญาณการต่อสู้ของพวกเขามันฝังลึกลงไปถึงกระดูกดำ!

ไหนจะยังเรื่องที่จางซุนซิงหยู่นั้นมีพลังบ่มเพาะเหนือกว่าเขาไปขั้นหนึ่งด้วย

ศัตรูเช่นนี้แลคือคนที่เย่หยวนเข้าแดนเนรเทศมาตามหา!

ตู้ม!

ตู้ม!

ตู้ม!

คนทั้งสองพุ่งเข้าปะทะกันอย่างรุนแรงเร็วล้ำ

ในที่แห่งนี้ ความพ่ายแพ้นั้นมันคือความตาย!

เย่หยวนนั้นไม่คิดสนใจความคิดของคนทั้งหลายเพราะว่านี่คือสิ่งที่เขาต้องการมาแต่แรก!

เวลานี้เขาไม่ได้ออมมือใดๆ แล้วแม้แต่น้อย!

เขานั้นใช้พลังฝีมือที่มีออกมาทั้งหมดอย่างไม่หลงเหลือไม้ตายใดๆ เก็บซ่อนไว้อีก

เขานั้นกำลังจนมุม

แน่นอนว่าเขายังมีพิษอยู่ในมือและสามารถสังหารจางซุนซิงหยู่ลงได้แน่นอน

แต่จางซุนซิงหยู่นั้นโจมตีเข้ามาอย่างรุนแรงและดุดันไม่เปิดโอกาสให้เย่หยวนได้ใช้พิษใดๆ เลย

ในศึกประชิดเช่นนี้แล้วต่อให้จะเสียสมาธิไปแม้แต่เสี้ยววินาทีมันก็คงหมายถึงความตายเป็นแน่

เพราะฉะนั้นเขาจึงมีแต่ต้องบรรลุ!

ภายใต้สถานการณ์ที่ใช้ทุกอย่างออกมาจนถึงขีดจำกัดเช่นนี้แล้ว หากไม่บรรลุมันก็จะเท่ากับตาย!

จางซุนซิงหยู่ในตอนนี้มันเหมือนครั้งเมื่อเย่หยวนใช้มิติบ่มเพาะมรณา

เพียงแค่ว่าร่างเงาทั้งหลายมันไร้ชีวิต

แต่จางซุนซิงหยู่นั้นมีชีวิต!

ไม่ว่าร่างเงาจะพยายามลอกเลียนไปมากเท่าไหร่มันก็ย่อมจะไม่มีทางสร้างสติที่พร้อมสมบูรณ์ได้

หากเทียบกันแล้วสติปัญญาของมันย่อมจะไม่อาจเทียบเคียงเย่หยวนได้

เพราะฉะนั้นเย่หยวนจึงเอาชนะมันมาได้เสมอ

แต่ว่าจางซุนซิงหยู่จะไม่เปิดโอกาสให้เย่หยวน

สถานการณ์ในตอนนี้มันอันตรายเสียยิ่งกว่าตอนนั้น!

แต่เย่หยวนเป็นคนที่พร้อมรับความยากลำบาก!

เขาเป็นคนที่บ้าคลั่งมาเสมอ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการหลอมโอสถหรือเรื่องของการบ่มเพาะเส้นทางนักยุทธ

ภายใต้การโจมตีที่รุนแรงบ้าคลั่งของจางซุนซิงหยู่นี้ กล้ามเนื้อทุกมัดในร่างกายของเย่หยวนมันจึงได้ตื่นขึ้นมาสิ้น

ตัวเขาได้เข้าสู่สภาวะที่สุดแสนประหลาด!

…………………………