จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2603
“เป็นไปได้อย่างไรกัน? เขา… เขาเองก็บรรลุสามกฎเช่นกัน!”
“สามพลังแห่งกฎ! และหนึ่งในนั้นยังเป็นถึงกฎแห่งห้วงมิติที่เหนือล้ำสวรรค์อันนั้น!”
“ดาบ มิติ ค่ายกล ผสานสามกฎเข้าเป็นหนึ่ง มันแข็งแกร่งไม่แพ้สามกฎของจางซุนซิงหยู่เลยแม้แต่น้อย!”
…
เหล่ายอดฝีมือแห่งเมืองตะวันโรจน์ต่างตกตะลึงอย่างถึงที่สุด
เพราะไม้ตายของเย่หยวนคนนี้กลับทำให้คนทั้งหลายต้องขนลุกตั้ง
จางซุนซิงหยู่นั้นผสานกฎแห่งชีวิตและกฎแห่งความตายเข้ากับเต๋าดาบของเขาย่อมจะเรียกได้ว่าเป็นยอดอัจฉริยะหนึ่งในล้าน
แต่ใครจะไปคิดฝันว่าเย่หยวนกลับเป็นสัตว์ประหลาดยิ่งกว่า ผสานกฎแห่งห้วงมิติและกฎเต๋าค่ายกลเข้ากับเต๋าดาบได้!
พรสวรรค์ของเขานี่เรียกได้ว่าเหนือล้ำสวรรค์อย่างแท้จริง!
พวกเขาได้เข้าใจแล้วว่าทำไมเย่หยวนจึงมีท่าทีใจเย็นได้ปานนั้น เพราะว่าเขามีฝีมือที่แท้จริง
“นี่มัน… เป็นไปได้อย่างไรกัน? กฎแห่งห้วงมิติแค่บรรลุได้มันก็นับว่ายากเหลือแล้วแต่เขากลับ… เอามันผสานเข้ากับเต๋าดาบได้?”
เฮ่อหยุนเซียงนั้นอ้าปากค้างออกมาอย่างไม่อยากเชื่อภาพเหตุการณ์ที่มันเกิดขึ้นตรงหน้าเมื่อครูนี้
เขานั้นรู้ดีว่าเย่หยวนย่อมจะมีไม้ตายที่เก็บซ่อนไว้แต่ในความคิดของเขานั้นต่อให้ไม้ตายนั้นมันจะแข็งแกร่งแค่ไหนมันก็ไม่มีทางเทียบเคียงพลังของจางซุนซิงหยู่ได้
เพราะจะอย่างไรเสียคนที่จะบ่มเพาะกฎแห่งชีวิตและกฎแห่งความตายไปได้ถึงระดับของจางซุนซิงหยู่มันก็เรียกได้ว่าแทบจะไม่มีแล้ว
แต่ใครจะไปคิดว่าเย่หยวนนั้นกลับจะเหนือสวรรค์เสียยิ่งกว่าตัวจางซุนซิงหยู่!
แม้ว่าเขานั้นจะพยายามประเมินเย่หยวนให้สูงเท่าที่จะคิดได้ไปแค่ไหน แต่สุดท้ายเขาก็ยังประเมินเย่หยวนต่ำไป!
เฮ่อหยุนเซียงนั้นได้แต่ต้องถอนหายใจยาวออกมาอย่างโล่งใจ
เพราะหากตอนนั้นเขาไปท้าทายเย่หยวนจริงๆ แล้วตัวเขาคงตายลงเป็นแน่
ข้างๆ เฮ่อหยุนเซียง ตี้ชิงก็กล่าวขึ้นมา “เฒ่าเฮ่อ ครั้งนี้ข้าติดหนี้เจ้าแล้ว! ไม่เช่นนั้นข้าคงได้กลายเป็นศพไร้ญาติแน่!”
แต่จางซุนซิงหยู่กลับรู้สึกรุ่มร้อนอย่างเคียดแค้น
เพราะก่อนหน้าเขาวางท่าโม้ไว้เยอะ ตอนนี้ตัวเขาย่อมจะไม่มีทางถอยได้แล้ว
ฟันดาบเดียวบ้าบออะไร!
ให้ได้ตายศพสวยๆ บ้าบออะไร!
ดูสภาพตอนนี้แล้วเขาย่อมจะได้เป็นได้ตัวตลก!
จางซุนซิงหยู่ไม่ได้โง่มากนัก เขาย่อมจะรู้ว่าเย่หยวนย่อมจะเก็บซ่อนไม้ตายไว้อยู่
แต่เขาก็ไม่นึกฝันว่าสิ่งที่เย่หยวนเก็บซ่อนไว้มันกลับจะเหนือล้ำจินตนาการของเขาไปได้ปานนี้!
เวลานี้เขาจึงเริ่มโกรธแค้นขึ้นมาเพราะความอับอายปล่อยพลังพุ่งพล่านทะยานฟ้า
“หึ ดีมาก! ข้าไม่นึกเลยว่าในแดนเนรเทศนี้มันกลับจะยังมีใครที่กล้าเย้ยหยันข้าจางซุนซิงหยู่! เจ้าคิดว่าแค่ผสานสามกฎเข้าด้วยกันได้แล้วเจ้านั้นจะเก่งกาจเหนือฟ้าดินหรือ? ข้าจะบอกเจ้าให้ว่าความโหดร้ายของแดนเนรเทศนั้นมันเป็นอย่างไร!”
ตู้ม!
ด้วยความโกรธแค้นจางซุนซิงหยู่ก็ได้ปล่อยปราณดาบที่รุนแรงกว่าเก่าหลายเท่าตัวออกมา!
เดิมทีเขาย่อมจะคิดเย้ยหยันเย่หยวนจึงไม่ได้ปล่อยพลังที่แท้จริงออกมาแม้มันจะดูรุนแรงแค่ไหนก็ตาม
แต่เวลานี้เขาได้ใช้พลังออกมาถึงแปดในสิบแล้ว!
ดาบนี้ของเขามันรุนแรงจนแทบผ่าโลกา!
เย่หยวนหรี่ตาลงมองพร้อมใช้ค่ายกลดาบเอกภพออกมารับทันที!
ปากเย้ยหยันดูถูกแต่ใจจริงนั้นยำเกรงไม่น้อย
เย่หยวนนั้นยังคงไม่คิดประมาทฝีมือของจางซุนซิงหยู่แม้แต่น้อย
เพราะเขาคนนี้คือคนที่ทำให้เย่หยวนคิดเอาจริงขึ้นมาได้
ในระดับบ่มเพาะเดียวกันนั้นมันมีไม่กี่คนที่จะสามารถผสานสามกฎเข้าด้วยกันได้เช่นเขา!
ที่สำคัญไปกว่านั้นที่โลกภายนอกนั้นต่อให้จะเป็นยอดคนที่ผสานสามกฎเข้าด้วยกัน มันก็คงไม่อาจจะมากฝีมือเก่งกาจพอเป็นคู่มือเขาได้
แต่ที่แห่งนี้มันคือแดนเนรเทศ!
ยอดฝีมือในที่นี้ต่างเป็นสัตว์ประหลาดที่ผ่านการรบมานับครั้งไม่ถ้วนในทุกวี่วัน!
สัญชาตญาณการต่อสู้ของพวกเขามันฝังลึกลงไปถึงกระดูกดำ!
ไหนจะยังเรื่องที่จางซุนซิงหยู่นั้นมีพลังบ่มเพาะเหนือกว่าเขาไปขั้นหนึ่งด้วย
ศัตรูเช่นนี้แลคือคนที่เย่หยวนเข้าแดนเนรเทศมาตามหา!
ตู้ม!
ตู้ม!
ตู้ม!
คนทั้งสองพุ่งเข้าปะทะกันอย่างรุนแรงเร็วล้ำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...