จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2638

เสียงร้องลั่นทำให้ศิษย์ทั้งหลายของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นตั้งสติขึ้นมาได้

พวกเขาต่างมุ่งหน้าฝ่าวงล้อมออกไป

ภายใต้การป้องกันของค่ายกลร้อยพิษที่เย่หยวนสร้าง เหล่าศิษย์นิกายสวรรค์ยุทธมั่นทั้งหลายจึงหนีออกไปได้ไม่ยากเย็น

ได้เห็นเช่นนั้นตัวหวงฟู่หยุนซือก็ต้องหรี่ตาลงด้วยความเย็นเยือก

“หึ! ข้านั้นเห็นว่าเจ้ามีพรสวรรค์มากล้ำจึงแสดงความเมตตาให้ แต่ในเมื่อเจ้าคิดเช่นนี้แล้วข้าก็คงมีแต่ต้องใช้กำลังจัดการ!”

คลื่นพลังสุดแสนรุนแรงเข้ากระแทกร่างของเย่หยวนทันที

เย่หยวนรู้สึกราวกับว่ามันมีใครมาบีบคอเขาไว้

หวงฟู่หยุนซือเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุด!

เมื่อสัมผัสถึงพลังของหวงฟู่หยุนซือเย่หยวนก็แทบจะหยุดลมหายใจลง

รองผู้นำของพันธมิตรโอสถนั้นกลับเป็นถึงยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุด เช่นนั้นแล้วตัวผู้นำพันธมิตรเล่า?

หรือว่าเขาคนนั้นจะเป็นถึงยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนอันสูงส่ง?

หากเป็นเช่นนั้นแล้วนิกายสวรรค์ยุทธมั่นมันก็คงไม่อาจพ้นหายนะนี้ไปได้แล้ว!

หวงฟู่หยุนซือเองก็ไม่คิดลังเลใดๆ อีกต่อไปกระแทกฝ่ามือออกมาทันที

เย่หยวนนั้นสัมผัสได้ถึงแรงกดดันอันหนักหน่วงมหาศาลตรงหน้า!

เย่หยวนคิดหาเส้นทางรอดอย่างสุดตัว แม้ว่าฝ่ามือนี้มันจะดูสุดแสนธรรมดาแต่แท้จริงแล้วมันเป็นการใช้งานกฎได้อย่างเหนือล้ำ!

เย่หยวนนั้นไม่มีเวลาให้ลังเลใดๆ เขารีบใช้กฎแห่งห้วงมิติออกมาช่วยเพิ่มความเร็วในการหลบหนีทันที

ความเร็วของเย่หยวนนั้นมันเหนือล้ำจินตนาการ!

แต่หวงฟู่หยุนซือกลับหัวเราะขึ้นมา “เปล่าประโยชน์! หากแค่เจ้า นักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่นี้ข้ายังจัดการไม่ได้แล้วข้าก็คงไม่มีคุณสมบัติจะขึ้นมานั่งตำแหน่งรองผู้นำพันธมิตรหรอก!”

เย่หยวนนั้นตื่นตะลึงสุดตัว!

เพราะคลื่นพลังจากฝ่ามือนั้นมันกลับขยับย้ายพุ่งตามตัวเขามาอย่างรวดเร็ว

ที่สำคัญไปกว่านั้นมันยังมีความเร็วที่เหนือล้ำกว่าเขาหลายเท่าตัว!

พริบตาเดียวนั้นมันก็ตามมาจนแทบถึงตัวเย่หยวนได้

เขาไม่อาจจะหลบมัน!

เย่หยวนได้แต่กัดฟันและยกมือขึ้นมา

วินาทีเดียวกันนั้นเองมันก็เกิดเขาลูกใหญ่ค่อยๆ ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา!

เขาแห่งถงเทียนอันน้อยนั้นมันค่อยๆ กลับมาขยายใหญ่ขึ้นจนปิดครอบทั้งฟ้าดินไว้

ตูม!

จากนั้นคลื่นพลังนั้นมันก็กระแทกเข้าใส่เขาลูกใหญ่นั้นทันที

และคลื่นพลังนี้มันกลับทะลุเขาใหญ่นั้นมาได้!

เย่หยวนนั้นรู้สึกได้ถึงพลังกระแทกที่ไหลเข้ามาตามแขนขา

ร่างของเขากระเด็นกลับออกมาพร้อมกระอักเลือดคำโต!

หวงฟู่หยุนซือนั้นช่างแข็งแกร่ง!

เย่หยวนนั้นก็คาดเดาไว้ก่อนแล้วว่าต่อให้ฉือเฟยหยูจะคิดสู้เขาก็คงไม่อาจจะทำอะไรต่อหน้าหวงฟู่หยุนซือได้

หรือจริงๆ แล้วแม้แต่ตัวเจ้านิกายเฟิงซวนยี่เองก็ยังไม่อาจจะรับมือได้เสียด้วยซ้ำ

คนผู้นี้มันแข็งแกร่งไม่แพ้เสี่ยวเฟยไป่คนนั้นแม้แต่น้อย!

ยอดฝีมือระดับเจ้านิกายอีกคนหนึ่ง!

พันธมิตรโอสถมียอดฝีมือระดับเจ้านิกายอยู่ถึงสองคน ย่อมจะแข็งแกร่งเกินกว่าจะต้านทาน

ที่สำคัญไปกว่านั้นผู้นำพันธมิตรโอสถอันลึกลับนี้ยังไม่ได้ปรากฏตัวออกมาเสียด้วยซ้ำ

“นักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่คนหนึ่งกลับรับฝ่ามือเจ้าวาโยผงาดของข้าไว้ได้ ช่างเหนือล้ำเสียจริง! นอกจากวิชาการโอสถของเจ้ามันจะเหนือล้ำแล้วเจ้ายังมีวิชายุทธที่สุดยอดยิ่งด้วย! เจ้าไม่คิดจะมาเข้าร่วมพันธมิตรโอสถข้าจริงๆ หรือ?” หวงฟู่หยุนซือนั้นมองดูเย่หยวนด้วยสายตาเย็นเยือก

แท้จริงตัวหวงฟู่หยุนซือเองก็เข้าใจดีว่าเย่หยวนคงไม่มีทางจะคิดเข้าร่วมพันธมิตรโอสถเป็นแน่แล้ว

หากแค่นี้ยังมองไม่ออกเขาก็คงไม่ได้รับแต่งตั้งให้เป็นรองผู้นำพันธมิตรแน่

แต่เขาก็ยังไม่อยากยอมแพ้

เพราะยอดอัจฉริยะอย่างเย่หยวนนั้นมันหาได้ยากนักแม้จะรอนับล้านๆ ปี

เพราะแม้แต่เขาเองก็ยังรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าเมื่ออยู่ต่อหน้าเย่หยวน

เขานั้นมีวิชาและอำนาจของพันธมิตรโอสถจึงก้าวมาถึงระดับนี้ได้

แต่เย่หยวนคนนี้ ไม่มีอะไรหนุน?

เย่หยวนนั้นก้าวขึ้นมาถึงระดับแท้ได้ด้วยพลังของตนเองและเริ่มศาลาโอสถขึ้นมาจนทำให้พันธมิตรโอสถต้องถอนตัวไป

นี่มันคือตัวตนระดับปรมาจารย์อย่างแท้จริง!

วันหน้าหากเย่หยวนรอดชีวิตไปได้เขาย่อมจะก้าวขึ้นไปถึงระดับของโฉปู้ฉุนได้แน่!

พันธมิตรโอสถมันแข็งแกร่งจนเกินไป!

ไม่สิ มันเป็นเขาเองต่างหากที่อ่อนแอจนเกินไป!

ต่อให้จะบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขึ้นมามันก็คงไม่มีประโยชน์ใด!

ตูม!

มันเกิดเสียงดังลั่นขึ้นมา

เย่หยวนนั้นรู้สึกมึนๆ เล็กน้อยก่อนจะรู้สึกว่าความเจ็บปวดมันจางหายไปสิ้น

เวลานี้มีชายแก่ชุดดำคนหนึ่งยืนบังหน้าเย่หยวนอยู่

ชายแก่ชุดดำคนนี้มันทำให้เขารู้สึกยากจะอธิบาย

มันเป็นความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่และเหนือล้ำ!

ตั้งแต่มาถึงสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนี้เย่หยวนก็รู้สึกเหมือนตัวเองได้กลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง

เหมือนว่าทุกสิ่งอย่างนั้นมีแต่ความยากเย็นและติดขัด

มันเหมือนว่าทุกสิ่งอย่างนั้นได้ถูกเต๋าสวรรค์ผูกมัดไว้สิ้น

แต่ชายแก่คนนี้มันกลับทำลายความเข้าใจนั้นของเย่หยวนลง

เพราะชายแก่คนนี้มีท่าทางเหมือนราวกับว่าเขานั้นหลุดพ้นจากเต๋าสวรรค์และกลายเป็นเทพเจ้าที่ปกครองโลกหล้าอย่างแท้จริง

“เจ้าหนุ่ม เอามันไป!”

ชายแก่คนนั้นโยนของบางอย่างมาให้อย่างไม่แม้แต่จะหันมองเย่หยวน

เย่หยวนนั้นยกมือขึ้นมารับและพบว่ามันคือเศษหยกส่วนหนึ่ง

“ผู้อาวุโส นี่มัน…” เย่หยวนกล่าวขึ้นถาม

ชายแก่นั้นตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเย็นเยือก “นี่มันคือจี้วงหยกฟีนิกซ์สวรรค์ที่ท่านโฉเคยมอบเอาไว้ให้แต่ละเจ้านิกายทั้งห้าคน คนละส่วน! ท่านโฉเคยบอกว่าหากห้านิกายสวรรค์ถึงคราวหายนะแล้วก็จงเอาส่วนทั้งห้านี้มารวมกันและจะสามารถผ่านเรื่องทุกยากไปได้ แต่น่าเสียดายที่วันนี้มันคงไม่มีโอกาสจะได้ใช้งานแล้ว เจ้าเอามันหนีไปเสีย!”

เย่หยวนขมวดคิ้วแน่น “ผู้อาวุโสคงเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนแล้ว? มีท่านอยู่แล้วเราจะยังไม่อาจเอาชนะพันธมิตรโอสถได้อีกหรือ?”

ชายแก่นั้นหัวเราะลั่นขึ้นตอบ “เจ้าหนุ่ม เจ้าเองก็ไม่ได้โง่ เจ้าจะบอกว่ายังมองไม่ออกหรือ? วันนี้มันคงเป็นจุดจบของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นแน่แล้ว!”

เย่หยวนเบิกตากว้างขึ้นทันที!

เพราะความหมายในคำพูดของชายแก่นั้นมันชัดเจน ทางพันธมิตรโอสถเองก็มียอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนเช่นกัน!

ที่สำคัญไปกว่านั้นคือชายแก่คนนี้ไม่แน่ใจว่าจะเอาชนะอีกฝ่ายได้ด้วย!