เถี่ยซินยื่นมือออกมาด้วยสีหน้าที่ไม่คิดสนใจความเห็นอีกฝ่าย
ชุยถงนั้นกล่าวขึ้นมาเมื่อได้ยิน “พี่เถี่ยซิน สังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกนี้เย่หยวนได้ทำพันธะวิญญาณดั่งเดิมกับองค์ชายมังกรไว้ว่าจะคืนมันในสิบวัน เพราะฉะนั้นทางเผ่าทะเลจึงยอมที่จะถอยกลับไป! หากไม่ได้เอามันไปคืนแล้วเย่หยวนย่อมจะต้องตายจากพลังของเต๋าสวรรค์แน่!”
เถี่ยซินกล่าวขึ้นอย่างไม่สนใจ “แลกนักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรศ์เลิศใหญ่คนหนึ่งกับสมบัติยอดหมอกมันไม่มีอะไรจะคุ้นไปกว่านี้แล้ว! เด็กน้อย ส่งมันมาเสีย อย่าได้บังคับให้ข้าผู้นี้ต้องลงมือ! แลกชีวิตเจ้าเพื่อความรุ่งเรืองของแดนสวรรค์ใต้นั้นมันคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม จงถือมันเป็นเกียรติเสียเถอะ!”
ชุยถงที่ได้ยินต้องผงะไปอย่างมึนงง นักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่คนนี้มันมิใช่นักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ทั่วๆ ไป!
ตัวตนของเขานั้นมันสำคัญกว่าสมบัติยอดหมอกไปไม่รู้กี่เท่า!
“พี่เถี่ยซิน…”
“ไม่ต้องพูดแล้ว ข้าตัดสินใจไปแล้ว”
ชุยถงนั้นยังคิดอยากจะอธิบายแต่กลับถูกเถี่ยซินนั้นตัดคำลง
เขานั้นหันไปมองเย่หยวนก่อนจะกล่าวขึ้น “เด็กน้อย ข้าจะให้เวลาเจ้าสามอึดใจ ส่งสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกมาเสียไม่เช่นนั้นข้าจะลงมือแล้ว”
“ไม่ต้องเสียเวลานับ ลงมือเถอะ”
เย่หยวนนั้นได้แต่ต้องหัวเราะกับความบ้าบอของคนผู้นี้ เขาคนนี้มันหลงตัวเองจนไม่สนคำพูดใครอย่างแท้จริง!
เขานั้นจัดการเรื่องราวสงครามทะเลด้วยตัวเอง
แต่เจ้าหมอนี่มันกลับไม่คิดสนใจอะไรและคิดจะเอาชีวิตของเขาและกับสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกตั้งแต่วินาทีที่มาถึงเมือง
ดี หลงตัวเองดี!
เถี่ยซินนั้นหรี่ตาลงกล่าว “เด็กน้อย ดูท่าเจ้ามันจะไม่รู้จักดีชั่วเสียแล้ว!”
“ไปดีชั่วกับแม่เจ้าเถอะ! แค่ขยะอย่างเจ้านี้ก็คิดจะเอาสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกข้าไป! ข้าจะจัดการเจ้าให้ได้รู้ซึ้งเอง! พี่ ข้าขอสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกคืนหน่อย ข้าจะสั่งสอนมันให้หลาบจำ!”
ก่อนที่เย่หยวนจะทันได้กล่าวอะไรขึ้นมาตัวองค์หญิงมังกรก็เดือดดาลขึ้นมาก่อนแล้ว
องค์หญิงนั้นยังเป็นเด็กน้อยแต่มันไม่ได้หมายความว่านางจะไม่เข้าใจเรื่องราวของผู้ใหญ่เลย
เย่หยวนนั้นคิดเอาสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกเพื่อไปคืน
แต่เจ้ามารร้ายตัวนี้มันกลับคิดจะเอาไปเป็นของตัวเอง
หากเขาคิดจะลงมือเช่นนั้นจริงแม้แต่ตัวนางเองก็คงไม่รอดไปแน่
เย่หยวนที่ได้ยินก็ยิ้มตอบกลับไปก่อนจะส่งมอบสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกคืน
เขานั้นดึงเอาสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกมาด้วยพลังลึกลับในกายเท่านั้นมันย่อมจะไม่มีทางใดที่เขาจะรู้วิธีใช้งานสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยก แต่เด็กน้อยผู้นี้มิใช่
หลังจากเด็กน้อยได้สังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกคืนไปแล้วนางก็ไม่คิดพูดพร่ำใดๆ เรียกใช้พลังของมันออกมาทันที
คลื่นพลังรุนแรงที่ทำให้คนทั้งเมืองขนลุกตั้งนั้นมันปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง!
พร้อมๆ กันนั้นมันก็เกิดคลื่นใหญ่สาดซัดออกมาจากสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกพุ่งเข้าท่วมร่างเถี่ยซินทันที
เถี่ยซินนั้นผงะไปเช่นกันเมื่อได้เห็นเพราะก่อนที่เขาจะทันได้ลงมือนั้นเด็กน้อยคนนี้มันก็โจมตีมาก่อนเสียแล้ว
ได้เห็นคลื่นรุนแรงสาดซัดนั้นเถี่ยซินก็ขนลุกไปทั้งร่างทันที
แต่ว่าเขานั้นจะอย่างไรก็มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุด มันย่อมจะไม่มีทางพ่ายลงไปด้วยการโจมตีเดียวแน่
เขานั้นหัวเราะขึ้นมาก่อนจะซัดหมัดออกไป
ตูม!
พลังหมัดรุนแรงนั้นมันปะทะเข้ากับคลื่นรุนแรงจนเกิดเสียงระเบิดขึ้น
แต่ตัวเถี่ยซินนั้นกลับเป็นฝ่ายกระเด็นถอยหลังไป
“คลื่นทะเลมรกต มังกรน้ำไร้จำกัด!”
เด็กน้อยนั้นร้องขึ้นมาด้วยเสียงแหลมเล็กจนทำให้ระดับน้ำของทั้งเมืองสงบทักษิณมันขึ้นสูงมาหลายเมตร
พร้อมๆ กันนั้นมันก็ปรากฏมังกรน้ำขึ้นมาจากผิวน้ำ!
เมื่อคนทั้งหลายได้เห็นมังกรน้ำมากมายนั้นปรากฏขึ้นมาพวกเขาต่างก็ต้องขนลุกตั้ง
มังกรน้ำนี้มันไม่เปิดโอกาสให้ใครได้พูดอธิบายรีบพุ่งตัวเข้าไปโจมตีเถี่ยซินต่อทันที
และพลังของมังกรน้ำแต่ละตัวนั้นมันกลับสูงล้ำถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยก!
เห็นเช่นนี้แล้วใครๆ ต่างก็เข้าใจได้ว่าตอนที่เด็กน้อยนั้นต่อสู้กับเย่หยวนก่อนหน้านางแทบจะไม่ได้ใช้พลังที่แท้จริงของสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกออกมาเลย
โชคยังดีที่พลังสายเลือดของเย่หยวนนั้นมันบริสุทธิ์เหนือเด็กน้อยคนนี้ เขาจึงได้โอกาสยึดเอาสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกมาก่อน
ไม่เช่นนั้นแล้วสภาพของเขาก็คงไม่ต่างจากเถี่ยซินนี้
เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายรอบๆ นั้นต่างอ้าปากค้างขึ้นมาตามๆ กัน
พวกเขานั้นรู้ดีว่าสมบัติยอดหมอกนั้นมันเป็นสุดยอดสมบัติอันทรงพลังแต่ก็ไม่มีใครคิดฝันว่ามันกลับจะรุนแรงได้ถึงเพียงนี้!
เด็กน้อยพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำคนหนึ่งกลับสามารถเรียกมังกรน้ำที่มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขึ้นมาได้มากมาย
ตัวนางนั้นเปรียบเหมือนดั่งกองทัพใหญ่!
แต่ว่าเย่หยวนรู้ว่าคนทั้งหลายนั้นเข้าใจผิดไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...