จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2677

“เถี่ยซิน ไม่ต้องไปพูดจาไร้สาระกับมันแล้ว! จัดการมันเสียเถอะ!” หมินหนานชานนั้นกล่าวขึ้น

ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด ตอนนี้ดูอย่างไรเย่หยวนก็ตัวคนเดียวแต่เขานั้นกลับรู้สึกหวั่นๆ อยู่ในใจ

เถี่ยซินนั้นเองก็สัมผัสได้ถึงความหวั่นกลัวนี้จนต้องตอบกลับมาด้วยใบหน้าดำมืด “หึ! ต่อให้จีชุนมันจะทรยศข้าแต่วันนี้เจ้าก็ไม่มีทางเอาตัวรอดได้แล้ว! ไปตายเสียเถอะ!”

ในเวลานี้ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกแปดคนก็ได้ลงมือออกมาพร้อมๆ กัน

แน่นอนว่ามันย่อมจะทำให้เกิดคลื่นพลังรุนแรงรอบทิศ

แต่ว่าเย่หยวนนั้นกลับไม่คิดเกรงกลัวและยืนรับการโจมตีจากยอดฝีมือทั้งแปดนั้นไว้ด้วยใบหน้านิ่งเฉย

เขานั้นแค่ค่อยๆ ยกหอยสังข์อันน้อยออกมาเปิดใช้งาน

ในเวลานั้นเองที่มันกลับเกิดเรื่องราวไม่คาดฝันขึ้นมา!

เพราะเวลานี้มันได้เกิดม่านน้ำยิ่งใหญ่กางออกมาครอบร่างของเย่หยวนไว้

พร้อมๆ กันนั้นมันก็ปรากฏเงาร่างมากมายขึ้นมาจากความว่างเปล่า!

และพวกเขาทั้งหลายนั้นมีรูปร่างหน้าตาแปลกประหลาด แน่นอนว่าย่อมจะเป็นเผ่าทะเลแล้ว

ภูติแท้เผ่าทะเล!

และพวกเขาทั้งหลายนี้ยังมีพลังถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกกันสิ้น!

ตูม! ตูม! ตูม!

การโจมตีอันรุนแรงของยอดฝีมือทั้งแปดนั้นมันกลับถูกปัดป้องจนหายสิ้นไปในพริบตา

“ฮี่ๆ สนุกจริง! พี่เย่หยวน ขอบคุณมากที่พาข้ามาเล่นด้วย!” เสียงแหลมเล็กหนึ่งดังขึ้นมา จะเป็นใครไปได้นอกจากองค์หญิงมังกรน้อยจิงเฟย

หอยสังข์น้อยในมือของเย่หยวนนั้นมันคือสิ่งที่ตัวมังกรน้อยได้ให้เขาไว้ก่อนจะลงทะเลไป

หอยสังข์อันนี้มันคือร่างเสมือนของสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกที่ใช้เพื่อการสื่อสาร

แน่นอนว่ามันยังสามารถจะใช้เป็นเครื่องเคลื่อนย้ายได้ด้วย!

ก่อนหน้านี้ตัวเย่หยวนได้เปิดใช้งานหอยสังข์นั้นขึ้นและเรียกสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกตัวจริงมา

ส่วนตัวมังกรน้อยนั้นก็ได้ใช้พลังของสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกดึงเอาทหารทั้งหลายมาด้วย

เย่หยวนที่ได้ยินนั้นต้องกล่าวขึ้นมาด้วยใบหน้าไม่พอใจ “คนคิดจะสังหารข้าเจ้ากลับบอกว่าสนุกหรือ?!”

เด็กมังกรน้อยยิ้มรับ “แน่นอน! พี่ดูหน้าพวกมันสิ สนุกจะตายไป!”

เวลานี้เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายนั้นต่างอ้าปากค้างขึ้นมาด้วยความหวาดกลัวและตกตะลึง

ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกนั้นสามารถเหาะเหินได้แต่มันยังไม่อาจจะมุดห้วงมิติได้

นั่นทำให้การเคลื่อนย้ายในพริบตาเช่นนี้เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่อาจจะคาดคิดถึงได้

แต่เย่หยวนนั้นกลับเรียกเผ่าทะเลพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขึ้นมามากมาย มีหรือที่พวกเขาจะไม่ตกตะลึง?

“เย่หยวน เจ้านั้นกลับไปร่วมมือกับเผ่าทะเลและคิดร้ายต่อแดนสวรรค์ใต้!” เถี่ยซินนั้นกล่าวขึ้นมาอย่างจนตรอก

เย่หยวนนั้นหันกลับไปมองเขาด้วยความเหนื่อยหน่าย “เจ้าโง่เช่นนี้ก็ยังเป็นรองเจ้าเมืองได้อยู่หรือ? หากข้าคิดร้ายต่อแดนสวรรค์ใต้ทำไมข้าจะไม่ช่วยเผ่าทะเลมันบุกพวกเจ้าให้สิ้นๆ ไปเสียแต่ตอนนั้นเลยเล่า? จำเป็นต้องมาทำอะไรให้มันยุ่งยากเช่นนี้? เจ้าไม่รู้หรือว่าปีที่ผ่านมานี้ข้าทำอะไรไว้บ้าง? เสริมความรู้วิชาโอสถให้แก่แดนสวรรค์ใต้มันจะช่วยอะไรกับการบุกของเผ่าทะเลหรือ?”

เถี่ยซินนั้นกัดฟันกล่าวขึ้นมาอย่างไม่ยอมแพ้ “ใครจะไปรู้เล่าว่าเจ้ามันวางแผนอะไรไว้?”

เย่หยวนที่ได้ยินจึงตอบกลับไปอย่างไม่คิดแยแสอีก “คนโง่ๆ อย่างเจ้าคุยด้วยไปก็เสียเวลาเปล่า”

เถี่ยซินนั้นตอบกลับมา “ต่อให้วันนี้เผ่าทะเลจะช่วยเจ้าแต่เจ้านั้นจะทำอะไรข้าได้? รองเจ้าเมืองผู้นี้มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุด พวกมันจับตัวข้าไว้ไม่ได้แน่! แต่หลังจากข้ากลับไปได้แล้วเรื่องในวันนี้มันจะต้องเข้าหูทุกคน ข้าอยากรู้เหลือเกินว่าเจ้าจะยังอยู่ในเมืองสวรรค์ใต้ได้อย่างไร!”

ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกนั้นมันคือตัวตนที่อยู่บนจุดสูงสุดของทวีปพิรุณใสแล้วก็ว่าได้

ในศึกทั่วๆ ไปนั้นการคิดจะสังหารยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุดลงมันคงเป็นไปได้ยากยิ่ง

แต่เย่หยวนนั้นกลับยิ้มตอบไปอย่างไม่คิดสนใจ “คิดจะไปหรือ? ข้าเกรงว่ามันคงไม่ง่ายนัก! เจ้าลืมไปแล้วหรือ? ตอนที่ข้าและเด็กน้อยคนนี้ร่วมมือกันกำลังของเรานั้นมันไม่ได้ด้อยไปกว่าเจ้าผู้มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุดนี้เลย!”

ก่อนนั้นเย่หยวนเคยได้ร่วมมือกับเด็กมังกรน้อยนี้เอาชนะเถี่ยซินจนเขาต้องก้มหน้าร้องขอชีวิตด้วยพลังของสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยก

แน่นอนว่าภาพนั้นมันยังคงติดตามเถี่ยซินมาจนถึงทุกวันนี้