จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2706

เมื่อพี่น้องสองอสูรอินทรีทองได้ยินเช่นนั้นพวกเขาก็ต้องหัวเราะลั่นขึ้นมา “ฮ่าๆ ไอ้มนุษย์นี่มันคงไม่ได้ปัญญาอ่อนหรอกใช่ไหม? มันกลับบอกว่าจะจัดการพวกเราสองคนเอง!”

คนพี่ได้กล่าวขึ้น “มนุษย์มันโอหังหลงตัวเองเสมอๆ คิดว่าพวกมันนั้นคือผู้ปกครองสวรรค์! แท้จริงแล้วพวกมันไม่ได้รู้เลยว่าตัวเองเป็นเพียงแค่คนโง่!”

เฮ่ยฟางและพวกต่างก็หัวเราะขึ้นมาตาม

เพราะการกระทำของเย่หยวนนี้มันช่างน่าหัวเราะเยาะ

ท่ามกลางเสียหัวเราะเยาะนั้นในที่สุดเย่หยวนก็ขยับตัว

เขานั้นไม่ได้ใช้กฎแห่งห้วงมิติใดๆ เพียงแค่พุ่งไปด้วยพลังกายปกติ

แน่นอนว่าในสายตาของพวกสองอสูรอินทรีทองทั้งหลายนั้นมันย่อมจะดูแสนอ่อนแอ

สองอสูรอินทรีทองคนน้องกล่าวขึ้นมาพร้อมหัวเราะ “พวกเจ้าดูสิ ไอ้เด็กคนนี้มันมีวิชาการเคลื่อนไหวที่เหนือล้ำเกิน ข้ากลัวแล้ว!”

เสียงเย้ยหยันนั้นมันย่อมจะทำให้เกิดเสียงหัวเราะลั่นขึ้นตามมา

เย่หยวนนั้นค่อยๆ พุ่งตัวเข้าไปใกล้เขาเรื่อยๆ จนอยู่ห่างไปแค่ไม่ถึงพันก้าวแล้ว

ในสายตาของพวกเขานั้นท่าทางของเย่หยวนมันไม่ได้ต่างจากการรนหาที่ตายเลย

สองอสูรอินทรีทองคนพี่กล่าวขึ้นมาด้วยใบหน้าเย้ยหยัน “เลิกเล่นเถอะ! ไปฆ่ามันให้จบๆ เสีย!”

ท่ามกลางเสียงหัวเราะนั้นสองอสูรอินทรีทองคนน้องก็ปล่อยคลื่นพลังสุดตัวพุ่งเข้ามาหาเย่หยวนด้วยแสงสีทองเจิดจ้าออกมาจากร่างกาย

ขนมากมายของเขานั้นพุ่งออกมาด้วยพลังกฎแห่งลมที่รุนแรงเย็นเยือกจนถึงกระดูกดำ

“ขนอินทรีดาบทอง! ไปฆ่ามันเสีย!”

นักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำนั้นย่อมจะไม่มีทางรอดจากการโจมตีนี้ไปได้แน่

ใครๆ ต่างก็คิดเช่นนั้น

เพราะตัวเย่หยวนคนนี้ไม่ได้เก่งกาจเหนือล้ำใดๆ เลย!

แต่ในเวลานั้นเองที่มันได้เกิดความผิดปกติขึ้น!

เย่หยวนนั้นเร่งความเร็วอย่างถึงที่สุดจนทำให้คนทั้งหลายแทบไม่อาจมองตามเงาของเขาได้ทัน

ฟู!

ก่อนที่อสูรอินทรีทองคนน้องจะทันได้รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นนั้นเขาก็รู้สึกหน้ามืดสิ้นสติลงไประหว่างที่พุ่งตัวเข้ามา

เขานั้นรู้สึกตื่นตะลึงสุดใจและรู้สึกได้ทันทีว่าไม่ได้การ

เพียงแค่ว่าเขานั้นไม่อาจจะควบคุมตั้งสติตัวเองได้

เพราะเขานั้นถูกเย่หยวนโจมตีวิญญาณดั่งเดิม!

ในเวลานั้นเองมันก็เกิดเสียงคำรามร้องของมังกรดังลั่นขึ้นมา

เย่หยวนชักดาบมังกรวสันต์ออกมาใช้!

เวลานี้ตัวเย่หยวนนั้นอยู่ห่างจากอสูรอินทรีทองคนน้องไปแค่ไม่ถึงพันก้าว

หากฟันดาบมังกรวสันต์ออกมาในระยะนี้แล้ว ความเร็วของมันย่อมจะเหนือล้ำกว่าที่ใครจะเข้ามาขวางได้ทัน!

“เจ้าสอง!”

เมื่ออสูรอินทรีทองคนพี่ได้เห็นน้องชายยังยืนนิ่งอยู่เช่นนั้นเขาก็อดร้องเรียกน้องขึ้นไม่ได้

พร้อมๆ กันนั้นเขาก็พุ่งตัวเข้าไปหวังหยุดการโจมตีของเย่หยวน

เพราะการโจมตีนี้มันรุนแรงล้ำ!

ความรุนแรงของปราณดาบนั้นมันผสานมาด้วยพลังของมังกรฟ้า!

หากรับไปตรงๆ ไม่ได้ป้องกันแล้วแม้แต่ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกเองก็ไม่อาจรอดได้!

แต่มันสายเกินไปแล้ว!

อสูรอินทรีทองคนน้องนั้นพุ่งตัวเข้ามาก่อนหมดสติทำให้ร่างของเขายังคงพุ่งเข้าไปหาเย่หยวนจนตอนนี้อยู่ห่างไปแค่ไม่ถึงสองร้อยก้าว

ด้วยระยะเพียงเท่านี้กอปรกับการลอบโจมตีของเย่หยวนนั้น เขาย่อมจะไม่มีทางรับมันไว้ได้แน่นอน

ตูม!

อสูรอินทรีทองคนน้องนั้นถูกสับร่างจนแหลกเป็นชิ้นๆ!

เมื่ออสูรอินทรีทองคนพี่ได้เห็นเช่นนั้นดวงตาของเขามันก็แดงก่ำขึ้นมาด้วยความคับแค้น!

ส่วนเห่าภูติแท้ในหุบเขาสามเซียนนั้นต่างอ้าปากค้างไปตามๆ กัน

ไม่มีใครคิดฝันว่าสองอสูรอินทรีทองนั้นกลับจะกลายเป็นหนึ่งอสูรอินทรีทองไปในชั่วพริบตา!

เวลาที่เย่หยวนใช้โจมตีวิญญาณดั่งเดิม ใช้งานกฎห้วงมิติหลบขนอินทรีดาบทองจากนั้นก็ชักดาบมังกรวสันต์ออกมาฟันนั้นมันเป็นเวลาแค่พริบตา!

เร็วกว่าที่จะพูดกล่าวใด!

พริบตาเดียวนั้นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกก็ได้ตายลง!

แท้จริงตอนที่เย่หยวนได้เห็นสองอสูรอินทรีทองครั้งแรกเขาก็ได้เตรียมแผนการรับมือไว้แล้ว

แม้ว่าซั่วเหยียนนั้นจะเป็นแค่เด็กตัวน้อยแค่ไหนแต่กำลังฝีมือของเขานั้นมันก็ไม่ได้อ่อนแอเลย!

หมูป่าเขาดำที่สามนั้นยังคงยืนนิ่งไม่ทันตั้งตัวจึงถูกซั่วเหยียนสังหารลงไปทันทีในกระบวนท่าเดียว!

ซั่วเหยียนนั้นนำทัพเองทำให้จิตใจของเหล่าทหารที่เขาพามาต่างฮึกเหิมขึ้น

พวกเขานั้นพุ่งตัวตามซั่วเหยียนไปเข้าโจมตีทัพของทางหุบเขาสามเซียน

ภูติแท้ของฝั่งหุบเขาสามเซียนนั้นยังคงตกตะลึงกับฝีมือของเย่หยวนจนถึงตอนนี้

แต่กว่าจะได้สติกลับมา เขี้ยวของศัตรูมันก็มาถึงคอเสียแล้วไม่อาจจะต่อต้านใดๆ กลับไปได้!

เป็นเวลานั้นเองที่คนทั้งหลายเริ่มกลับมาตั้งสติได้และหันกลับมารับมือทัพของซั่วเหยียน

แต่ตัวอสูรอินทรีทองคนพี่นั้นกลับไม่คิดสนใจการต่อสู้ใดๆ ด้านล่าง

เวลานี้ดวงตาของเขานั้นมันมีแต่ความแค้นต่อเย่หยวน!

อสูรอินทรีทองคนพี่นั้นกัดฟันแน่นร้องลั่นออกมา “โจมตีวิญญาณดั่งเดิม! กฎแห่งห้วงมิติ! สมบัติยอดหมอก! ดี! ไอ้เด็กเวร! เจ้าช่างปกปิดได้ลึกล้ำนัก!”

เมื่อการโจมตีแรกสำเร็จไปแล้วเย่หยวนก็ไม่ได้รีบร้อนใดๆ อีกและยิ้มตอบกลับไป “ขอบคุณที่ชม แต่เจ้าไม่ต้องมองข้าแบบนั้นหรอก เสือนั้นต่อให้จะคิดล่ากระต่ายมันก็ควรลงมือให้สุดกำลัง เจ้าคิดว่าแค่ตัวเองมีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกแล้วตัวเองจะเก่งกาจล้ำฟ้าหรือ?”

“ใช่! เราประมาทมากเกินไป แต่ตอนนี้ข้าจะไม่ประมาทอีกแล้ว! เด็กน้อย เจ้าสังหารน้องข้า แม่ทัพผู้นี้จะสับเจ้าให้แหลกเป็นหมื่นๆ ชิ้น! พายุสิ้นโลก!”

อสูรอินทรีทองคนพี่นั้นคืนร่างเดิมพร้อมสยายปีกกว้างออกมาพัดคลื่นลมรุนแรงเข้าใส่เย่หยวนทันที

ในพายุนั้นมันมีดาบลมมากมายพัดวนอย่างรุนแรงจนแทบจะฉีกมิติออกได้

เมื่อเป็นเช่นนั้นกฎแห่งห้วงมิติของเย่หยวนมันก็แทบใช้งานไม่ได้ขึ้นมา!

อสูรอินทรีทองนี้มีฝีมือการใช้พลังแห่งกฎที่รุนแรงไม่น้อย กำลังของเขานั้นมันไม่อาจจะประมาทได้เลย

แต่มันก็เพราะเช่นนั้นที่เย่หยวนไม่อยากให้ทั้งสองอสูรอินทรีทองได้ลงมือพร้อมกัน

ในพายุรุนแรงนั้นเย่หยวนชักดาบมังกรวสันต์ออกมากวัดแกว่งจนดาบลมทั้งหลายไม่อาจทำอะไรเขาได้

ดาบลมของอสูรอินทรีทองนั้นไม่อาจจะทำอะไรได้แม้แต่น้อย

ภาพนี้ยิ่งทำให้คนทั้งหลายตกตะลึงมากกว่าเก่า

เพราะหากการโจมตีดาบเดียวสังหารของเย่หยวนก่อนหน้ามันเป็นการโจมตีที่เกิดขึ้นได้เพราะความประมาทของอสูรอินทรีทองคนน้องแล้ว เช่นนั้นตอนนี้มันก็คงเป็นการแสดงฝีมือที่แท้จริงของเขาออกมาอย่างชัดเจน!

ด้วยพลังของดาบมังกรวสันต์นั้นเย่หยวนกลับไม่ได้อ่อนแอกว่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกอย่างอสูรอินทรีทองคนพี่เลย!

…………………….