จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2708

ฟุบ!

จู่ๆ ก็ปรากฏเงาร่างมังกรขึ้นมาพร้อมเสียงคำรามลั่น

เย่หยวนโจมตี!

เป้าหมายของเขานั้นคือคนที่อ่อนแอที่สุดในหมู่คนทั้งเก้า ชะมดแมวตาเขียว

เขานั้นคิดอยากจะเปิดช่องในการปิดล้อมนี้!

เมื่อชะมดแมวตาเขียวได้เห็นดาบนั้นหน้าของเขาก็ต้องเปลี่ยนสีก่อนจะรีบพุ่งตัวหลบ

แต่แน่นอนว่าความเร็วของเขามันย่อมจะไม่พอหลบดาบนี้

ดาบของเย่หยวนนั้นมันรุนแรงและปิดทางหนีเขาไว้สิ้น!

ในเวลาเดียวกันนั้นเองเย่หยวนก็พุ่งตัวตามปราณดาบเข้ามาโจมตีย้ำ

แต่ในเวลานั้นเองที่มันกลับเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น

เย่หยวนรู้สึกว่าภาพตรงหน้าเบลอไปชั่วขณะก่อนจะพบว่ามีเงาสีเหลืองอ่อนมาหยุดลงตรงหน้ารับดาบของเขาไว้

“ลมคำราม!”

เสียงร้องลั่นดังกระแทกกลับมารับการโจมตีของเขาไว้

ตูม!

เย่หยวนนั้นรู้สึกได้ถึงแรงกระแทกที่หนักหน่วงจนต้องกระอักเลือดปล่อยร่างลอยลิ่วไปด้านหลัง

เขานั้นมองดูเสือแปดดาวตรงหน้าด้วยความคับแค้น

เสือแปดดาวนั้นรวดเร็วอย่างมาก กำลังฝีมือเองก็สุดแข็งแกร่ง!

ที่สำคัญไปกว่านั้นเจ้าหมอนี่มันยังมีความเร็วการตอบสนองที่เหนือล้ำไม่เปิดโอกาสให้เขาได้เล่นลูกไม้ใดๆ

เสือแปดดาวหันมามองหน้าเย่หยวนก่อนจะกล่าวขึ้น “เด็กน้อย ข้าดูเจ้ามานานแล้ว! เจ้ามันฉลาด มากประสบการณ์ต่อสู้ เจ้านั้นเป็นศัตรูที่อันตรายจริงๆ เพราะฉะนั้นข้าย่อมจะไม่เปิดโอกาสให้เจ้าได้ทำอะไรแน่! ถือว่าดี ข้านั้นเอาชนะความเร็วของเจ้าได้ ไม่ว่าสมบัติยอดหมอกเจ้ามันจะแข็งแกร่งแค่ไหนเจ้าก็คงไม่อาจจะหนีออกไปได้แล้ว!”

พวกเขาทั้งหลายนั้นมาเฝ้าดูตั้งแต่ก่อนที่พวกซั่วเหยียนจะปะทะกับทัพหุบเขาสามเซียนแล้ว

เรื่องศึกของเย่หยวนกับสองอสูรอินทรีทองนั้นเองเสือแปดดาวก็มองดูมันอย่างชัดเจน

เสือแปดดาวนั้นได้เห็นอย่างชัดเจนถึงพลังฝีมือและทักษะการต่อสู้ที่เย่หยวนแสดงออกมา

เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่อาจจะประมาทเย่หยวนได้เลย

วินาทีที่เย่หยวนขยับ เขาก็ขยับ!

เย่หยวนนั้นได้แต่ต้องกัดฟันแน่นขึ้นมาอย่างเคร่งเครียด เขานั้นมาเจอของแข็งเข้าแล้ว

และมิใช่แค่ตัวเสือแปดดาวเท่านั้นที่เก่งกาจแต่ทักษะการสังเกตของเขายังเหนือล้ำ ดูอย่างไรก็เป็นยอดฝีมือมากประสบการณ์

“ดูท่าเจ้าจะไม่ยอมแพ้ลงง่ายๆ สินะ! ในเมื่อเป็นเช่นนั้นแล้วเราก็จะขอส่งเจ้าลงนรกไปแล้ว!” พูดไปเขาก็กางเล็บของภูติแท้ออกมาก่อนที่ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั้งเก้าจะพุ่งตัวเข้ามาพร้อมๆ กัน!

ดูท่าแล้วคนทั้งแปดนั้นคงถือเขาเป็นหัวหน้าของปฏิบัติการครั้งนี้

เย่หยวนผู้มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำนั้นกลับต้องรับมือยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกถึงเก้าคนพร้อมๆ กัน แน่นอนว่ามันย่อมทำให้ผู้ได้เห็นต้องสิ้นหวัง

พริบตาเดียวนั้นเย่หยวนก็ถูกเข้าล้อมโจมตีรอบด้าน

ภูติแท้อื่นๆ นั้นยังพอว่าเพราะว่าเย่หยวนมีวิชาการเคลื่อนไหวที่หลบเลี่ยงการโจมตีของพวกเขาได้ทัน

แต่ตัวเสือแปดดาวและหมาป่าศึกแสงม่วงนั้นเป็นยอดฝีมือที่มีพลังถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นกลาง แน่นอนว่ามันย่อมจะสร้างความกดดันให้เย่หยวนอย่างมหาศาล

หลังจากต่อสู้ไปได้ไม่กี่กระบวนท่าร่างของเย่หยวนมันก็อาบไปด้วยเลือดและบาดแผลมากมาย

“เด็กน้อย คนที่พลังแค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำเช่นเจ้านั้นกลับรอดจากมือเราทั้งเก้ามาได้จนถึงป่านนี้ เจ้าจงภาคภูมิเสียเถอะ! แต่วันนี้ข้าจะขอรับสมบัติยอดหมอกเจ้าไปล่ะ! ฮ่าๆๆ”

แม้ปากจะหัวเราะแต่เสือแปดดาวนั้นก็ตกตะลึงอย่างสุดใจ

มองดูมันก็เรื่องหนึ่งแต่การลงมือเองนั้นมันย่อมจะเป็นอีกเรื่องอย่างสิ้นเชิง

ไม่กี่กระบวนท่าที่ผ่านมานี้ท่าทางเย็นเยือกและกำลังฝีมือของเย่หยวนนั้นมันทำให้เขาแทบหยุดหายใจ

ท่าทางเช่นนี้มันไม่ควรจะปรากฏขึ้นมาจากนักยุทธหนุ่มพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำเลย

เขานั้นได้แต่ต้องกล่าวชมมนุษย์ผู้นี้ออกมา!

หากต้องรับมือกับพวกเขาทั้งเก้าอย่าว่าแต่นักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำ แม้แต่ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกเองก็คงตายลงสิ้นภายในไม่กี่กระบวนท่า!

แต่เย่หยวนนั้นกลับยื้อมาได้กว่าสิบกระบวนท่าแล้ว!

แม้ว่าเขานั้นจะมีบาดแผลทั่วร่างแต่เขาก็ยังหลบการโจมตีจุดสำคัญไปได้ตลอด

วิชาการต่อสู้เช่นนั้นมันย่อมจะทำให้คนที่ได้เห็นต้องขนลุก!

เย่หยวนหัวเราะตอบกลับไป “ฆ่าข้าได้แล้วค่อยดีใจเถอะ!”

เสือแปดดาวนั้นหัวเราะตอบกลับไป “สังหารเจ้านั้นมันง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ! อยากรู้เหลือเกินว่าจะทนไปได้อีกสักกี่น้ำ!”

เย่หยวนนั้นตกอยู่ในห้วงอันตรายอย่างถึงที่สุด

ท่ามกลางพลังของคนทั้งเก้านั้นตัวเขามันไม่ได้ต่างจากเรือแจวที่ล่องกลางทะเล

มีหรือที่เขาจะปล่อยให้ผู้มีพระคุณตายไปต่อหน้าเช่นนี้?

ไม่มีทาง!

ไม่มีทางยอม!

ซั่วเหยียนร้องบอกตัวเองในใจท่ามกลางสติที่ค่อยๆ หลุดลอย

วินาทีนั้นเองที่สติของเขามันได้ตื่นขึ้นมาอย่างเต็มตัวอีกครั้ง

“โฮ่ก!”

เสียงคำรามลั่นดังสะท้อนไปทั่วทั้งหุบเขาพร้อมด้วยคลื่นพลังหนักหน่วง

งูยักษ์ตัวนั้นเห็นว่าซั่วเหยียนกำลังจะสิ้นสติลงจึงได้คิดเข้ามาปิดฉากสังหารเขาลง

แต่เสียงคำรามนั้นมันทำให้เขาต้องผงะไปพร้อมหูสองข้างที่ระเบิดออก

คลื่นพลังกดดันนั้นมันมาจากสายเลือดทำให้เขาแทบไม่อาจยืนหยัดได้อีก!

และคลื่นพลังของซั่วเหยียนมันก็พัฒนาขึ้นไปอย่างบ้าคลั่งในตอนนั้น!

คนทั้งหลายที่ได้เห็นนั้นต้องอ้าปากค้างไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

วินาทีก่อนหน้าซั่วเหยียนยังมีสภาพปางตาย

เวลานี้เขากลับมาบรรลุหรือ?

“ไอ้เด็กคนนี้มันน่ากลัวจริงๆ มันกลับปลุกสายเลือดภูติแท้โกลาหลขึ้นมาได้ในเวลานี้!” เสียงของหมี่เทียนดังขึ้นมาในทะเลจิตของเย่หยวน

เมื่อเย่หยวนได้ยินเขาก็แทบจะร้องด่าออกมา

เขานั้นกำลังจะตายแต่เฒ่าคนนี้กลับยังมีหน้าหันไปกล่าวชมเรื่องการปลุกสายเลือดภูติแท้โกลาหลของคนอื่น

นี่เขาไม่รู้หรือว่าควรจะจดจ่อกับอะไรกันแน่?

เขานั้นเรียกหาหมี่เทียนมาตั้งแต่เห็นว่าถูกล้อมแต่กลับไม่มีเสียงใดๆ ตอบรับเขามาแม้แต่น้อย

เมื่อไม่มีทางเลือกเขาจึงได้แต่ต้องต่อสู้เสี่ยงชีวิตไป

เวลานี้เขาที่ใกล้จะตายเต็มที เฒ่าคนนี้กลับกล่าวขึ้นมาเหมือนมันมิใช่เรื่องของตน

“เจ้ายังมีหน้าไปสนใจเรื่องคนอื่นอีกหรือ? ข้าจะตายอยู่แล้ว!” เย่หยวนร้องลั่น

…………………..