จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2720

ไม่มีใครคิดฝันว่านักบุญสูงวานรยักษ์และนักบุญสูงปักษาใหญ่กลับจะวางตัวสุภาพเช่นนี้

ต้าหวงนั้นเป็นรุ่นน้องของทั้งสองคนนี้ต่อให้เขาจะบรรลุขึ้นชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนมาแล้วก็ตามแต่ว่าเขาก็ยังไม่อาจจะวางท่าทางใหญ่โตต่อหน้าของคนทั้งสองได้

แต่อีกฝ่ายนั้นกลับไม่ได้วางท่าใหญ่โตกับเขา!

จากคำพูดของคนทั้งสองนั้นมันชัดเจนเลยว่าพวกเขาทั้งสองปฏิบัติกับต้าหวงเหมือนเป็นคนรุ่นเดียวกัน

“หึๆ คนทั้งหลายนั้นมาถึงแทบหมดสิ้นแล้วแต่ทำไมน้องมารกระทิงเจ้าภาพยังไม่ออกมากันเล่า?” นักบุญวานรยักษ์กล่าวขึ้นถาม

แต่เสียงของเขานั้นยังไม่ทันหายมันก็ต้องเกิดคลื่นพลังรุนแรงกระแทกเข้ามาในห้องโถง

สีหน้าของวานรยักษ์และปักษาใหญ่นั้นเปลี่ยนสีไปทันที ต่างต้องหันไปมองหน้าผู้มาถึง

“กระทิงเฒ่า…เจ้าบรรลุแล้ว!” ปักษาใหญ่กล่าวขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อสายตา

นักบุญวานรยักษ์ยิ้มกว้างขึ้นมา “ดูท่าข้าจะเดาไม่ผิดจริงๆ!”

“ฮ่าๆๆ ลิงเฒ่า ยกใหญ่ เป็นข้าจนได้ที่ก้าวผ่านระดับนี้มาได้ก่อน!” นักบุญสูงมารกระทิงนั้นหยุดร่างลงตรงหน้าของคนทั้งสองด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน

คนทั้งสามนั้นต่อสู้กันมาอย่างยาวนานและเชือดเฉือดกันมานักต่อนัก

เวลานี้เมื่อเขาก้าวขึ้นมาเหนือกว่าใครเพื่อนได้แน่นอนว่าเขาย่อมจะคิดวางท่าเหนือหัวคน

ได้ยินเช่นนั้นสีหน้าของนักบุญสูงทั้งสองก็ต้องเปลี่ยนสีดำสนิทแต่ก็ไม่กล้าพูดสวนอะไรกลับมา

เพราะหลังจากขึ้นชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนมาได้แล้วการจะก้าวไปแต่ละขั้นนั้นช่างยากเย็น

พวกเขาทั้งสามนั้นบรรลุขึ้นมาได้หลายหมื่นปีแล้วแต่ก็ติดกันอยู่ที่ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นต้นสูงสุดกันสิ้น

แต่เวลานี้นักบุญสูงมารกระทิงนั้นกลับบรรลุผ่านชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นต้นมาถึงขั้นกลางก่อน!

แน่นอนว่าเรื่องนี้มันทำให้นักบุญสูงมารกระทิงกลายเป็นราชาของเขาหมื่นอสูรไปได้โดยปริยาย!

วานรยักษ์และปักษาใหญ่นั้นต่างยิ่งอยากพบเจอนักหลอมโอสถสวรรค์ระดับห้าไปมากกว่าเดิมเมื่อได้เห็น

ไม่ว่าพวกเขาจะต้องจ่ายอะไรก็ตามพวกเขาก็จะต้องขอรับการช่วยเหลือจากนักหลอมโอสถสวรรค์ระดับห้าคนนี้ให้ได้!

“มารกระทิง เจ้าอย่าเพิ่งได้ใจไป! มันมิใช่ว่าเจ้านั้นมีพรสวรรค์เหนือหัวเราแต่มันเป็นเพราะว่าเจ้านั้นได้เจอกับนักหลอมโอสถสวรรค์ระดับห้าที่เก่งกาจต่างหาก! ตราบเท่าที่อาจารย์ผู้นั้นยอมที่จะหลอมโอสถสวรรค์ให้พวกเราบ้างมีหรือที่พวกเราจะไม่บรรลุได้?” ปักษาใหญ่นั้นร้องเถียงขึ้น

“นักหลอมโอสถสวรรค์ระดับห้า?” นักบุญสูงมารกระทิงนั้นผงะไปเมื่อได้ยินก่อนที่สุดท้ายจะยิ้มกว้างขึ้นมาแทน

พวกเขาทั้งสองนั้นไม่รู้ถึงเรื่องราวภายในและย่อมจะคาดเดาไปว่าเย่หยวนเป็นนักหลอมโอสถสวรรค์ระดับห้า!

แต่ว่ามันก็ไม่แปลก ใครบ้างเล่าที่จะคิดว่านักหลอมโอสถสวรรค์ระดับสี่อย่างเย่หยวนนี้กลับมีฝีมือที่เก่งกาจเหนือล้ำกว่านักหลอมโอสถสวรรค์ระดับห้าหลายๆ คนไปเสียด้วยซ้ำ!

ได้เห็นสีหน้าของนักบุญสูงมารกระทิงเช่นนั้นนักบุญสูงวานรยักษ์ก็กล่าวขึ้นมา “ทำไมเล่า? หรือว่าเจ้าคิดว่าพวกเราโง่เง่าไร้สมองเรื่องแค่นี้ก็มองไม่ออก? หรือว่าเจ้าคิดจะเก็บท่านไว้ใช้งานคนเดียว?”

นักบุญสูงมารกระทิงนั้นยิ่งหัวเราะหนักไปกว่าเก่าเมื่อได้ยิน “เจ้าเฒ่าทั้งสอง หากข้าคิดจะใช้งานเขาด้วยตัวคนเดียวแล้วพวกเจ้าจะว่าอะไรข้าได้? ใช่แล้ว ข้าผู้นี้คงไม่อาจจะสังหารพวกเจ้าได้ง่ายๆ หรอกแต่หากพวกเจ้าทำให้ข้าไม่พอใจจริงๆ ข้าก็มั่นใจว่าจะไล่พวกเจ้าออกไปจากเขาหมื่นอสูรนี้ได้ เจ้าว่างั้นไหม? หรือว่าพวกเจ้ายังคิดหวังว่าตัวเองจะพัฒนาพลังบ่มเพาะกลับมาแก้แค้นข้าในภายหลังได้อีก?”

คำพูดนี้มันทำให้สองนักบุญสูงนั้นหน้าเสียไปทันที

แม้ว่านักบุญสูงมารกระทิงนั้นจะบรรลุขึ้นมาได้แต่มันก็มิใช่เรื่องง่ายหากคิดสังหารคนทั้งสอง

แต่ด้วยกำลังของนักบุญสูงมารกระทิงในตอนนี้แล้ว การจะขับพวกเขาลงจากเขาหมื่นอสูรมันคงไม่เกินมือ

ได้เห็นสีหน้าของคนทั้งสองนั้นนักบุญสูงมารกระทิงก็ยิ่งสะใจ

“เฮอะ พวกเจ้าวางใจเถอะ ข้า กระทิงเฒ่านี้มิใช่คนใจคับแคบเช่นนั้นหรอก! หากไม่มีพวกเจ้าทั้งสองอยู่ด้วยแล้วข้าจะไปประลองฝีปากกับใครได้เล่า เวลานี้น้องเย่กำลังเตรียมตัวจะออกจากการเก็บตัวพอดี อีกไม่นานเขาคงมาถึง! ส่วนเรื่องที่ว่าเขาจะช่วยเหลือพวกเจ้าไหมนั้นพวกเจ้าย่อมมีแต่ต้องพึ่งตัวเองแล้ว!” นักบุญสูงมารกระทิงกล่าวทิ้งท้ายด้วยเสียงหัวเราะ

น้อง?

เมื่อพวกวานรยักษ์ได้ยินเช่นนั้นพวกเขาก็รู้สึกทั้งสงสัยและตื่นเต้นไปพร้อมๆ กัน

กระทิงเฒ่านี้มันกลับเรียกอาจารย์ผู้นั้นว่าน้อง?

แต่นักบุญสูงมารกระทิงนั้นไม่คิดสนใจความสงสัยของคนทั้งสองและกล่าวขึ้นมาด้วยเสียงดังลั่น “ข้าเชื่อว่าพวกเจ้าทั้งหลายนั้นคงรู้ถึงการบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนของคนทั้งหกนั้นแล้ว! เพราะฉะนั้นตั้งแต่วันนี้ไปเขาหมื่นอสูรเราจะเปลี่ยนแปลงระบบการปกครองไปอย่างสิ้นเชิง ที่ข้าเรียนเชิญพวกเจ้าทั้งหลายมาก็เพราะว่าเรื่องนี้!”

คำพูดนี้มันทำให้หลายๆ คนต้องเหงื่อตก

เพราะดินแดนนั้นมันมิใช่แค่ของประดับยศศักดิ์แต่มันมีประโยชน์มหาศาลจริง

การมาในวันนี้มันคือการล้างกฎเก่าและสร้างแบบแผนกฎใหม่กันขึ้น

แน่นอนว่ามันย่อมจะทำให้ทุกคนหันมาสนใจ