จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2727

ชิเยว่นั้นหน้าถอดสีทันทีที่ได้ยินพร้อมปล่อยพลังปราณรุนแรงออกมาหมายจะหลบกีบเท้านี้

แต่เขานั้นกลับได้พบว่ากีบเท้านี้มันรวดเร็วกว่ากีบเท้าที่เขาเห็นก่อนหน้ามาสิ้นเชิง!

กระทิงเหลืองตัวนี้มันกลับยังซ่อนฝีมือเอาไว้?

ชิเยว่นั้นใช้ปราณเทวะของตนออกมาอย่างถึงที่สุด

ต่อให้อีกฝ่ายนั้นจะเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนเขาก็สามารถหลบการโจมตีได้

น่าเสียดายแค่ว่าอีกฝ่ายนั้นคือต้าหวง!

เขานั้นเร็วแต่ต้าหวงย่อมเร็วกว่า!

ร่างกายของเขาขยับหนีแต่กีบเท้าของต้าหวงนั้นกลับตามติดไปอย่างรวดเร็ว

ปัง!

เท้านั้นถีบเข้าที่หน้าของเขาอย่างจัง

คนทั้งหลายที่ได้เห็นต่างต้องอ้าปากค้าง

ชิเยว่นั้นกลับพ่ายลง!

ชิเยว่นั้นคือใคร?

เขานั้นคือยอดฝีมือในหมู่นักยุทธจนทั้งหลายเป็นตัวตนที่แม้แต่นิกายใหญ่ๆ ยังไม่กล้าหาเรื่องด้วย

เพราะนักยุทธจรที่เก่งกาจปานนี้มันย่อมจะเป็นตัวตนที่น่ากลัวเกินกว่าจะไปท้าทาย

แม้ว่าเว่ยหยูนั้นจะแข็งแกร่งแต่ว่าเขานั้นก็ไม่อาจจะเทียบเคียงกับชิเยว่ได้เลย

เพราะฉะนั้นเขาจึงทำได้แค่มาแย่งเย่หยวนซื้อของเท่านั้น

แต่เท้าเดียวนี้มันกลับพลิกฟ้าดิน!

“ฮ่าๆๆ เก่งกาจจริงๆ! ต้าหวงของข้าเก่งเสียจริง! ต้าหวง เจ้าติดตามข้าไปวันหน้าเจ้าจะต้องไร้เทียมทานในฟ้าดินแน่!” หวูฟางนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น

ต้าหวงนั้นย่อมไม่คิดสนใจคำพูดนั้น เขาค่อยๆ เดินเข้าไปคาบเอาดอกกระจับน้ำฝังสวรรค์มาให้แก่เย่หยวน

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไปพร้อมเก็บสมุนไพรสวรรค์ลงก่อนจะหันไปบอกชิเยว่ “คำพูดของข้านั้นยังคงมีผล หากเจ้าหาสมุนไพรสวรรค์ที่ใช้หลอมโอสถสี่ชีพมาได้ข้าก็จะช่วยหลอมให้ แต่ดอกกระจับน้ำฝังสวรรค์นี่ข้าขอล่ะ ครั้งหน้าอย่าได้คิดขูดรีดราคาคนเช่นนี้อีก”

พูดจบเย่หยวนก็จูงต้าหวงเดินจากไป

“นี่มัน…จะไม่บ้าเกินไปหน่อย? เจ้ากระทิงเหลืองนี่มันมีพลังระดับใดกันทำไมกีบเท้าของมันจึงได้แข็งแกร่งปานนั้น?”

“ชิเยว่นั้นมีฝีมือไม่น้อยหน้าเหล่าเจ้านิกายสวรรค์ทั้งหลายเสียด้วยซ้ำแต่เขานั้นกลับไม่อาจป้องกันการดีดนั้นได้เลย!”

“นี่หรือคือพลังของพวกผิดปกติโกลาหล? ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหวูฟางถึงคิดอยากได้มันมากขนาดนั้น!”

“แต่ปัญหาก็คือเจ้ากระทิงเหลืองนั้นสุดแสนเก่งกาจแต่เจ้าเด็กพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นต้นคนนั้นมันไปใช้วิธีไหนในการจับมันมากัน?”

…

มีเสียงวิจารณ์ดังตามขึ้นมาไม่ขาดสาย

เพียงแค่ว่าไม่มีใครจะตอบมันได้

เดิมทีแล้วพวกเขาย่อมคิดว่าเจ้าผู้บรรลุสวรรค์คนนี้อ่อนแอรังแกได้ง่าย ไม่นึกเลยว่ามันกลับจะแข็งแกร่งเหนือล้ำปานนี้

“เวลาตีคนอย่าได้ตีที่หน้า! ไอ้เด็กคนนี้มันกล้ามาหยามหน้านิกายสวรรค์เจ็ดดาวข้า! หลังข้าไปขอให้ผู้อาวุโสรองออกมาจัดการแล้วข้ายังอยากรู้นักว่ามันจะเอาอะไรมาโอหังได้อีก!”

พูดจบเว่ยหยูก็หันหน้าเดินจากไป

เมื่อคนทั้งหลายได้ยินพวกเขาต่างก็ต้องเลิกคิ้วสูง

เพราะผู้อาวุโสรองที่เว่ยหยูกล่าวถึงนั้นมีนามว่าถังเฉียน เป็นยอดฝีมือพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าว

หากเขาคนนั้นลงมือแล้วมันคงไม่มีทางที่เจ้าเด็กนั่นจะขัดขืนใดๆ ได้อีก

ดูท่าเว่ยหยูนั้นจะคับแค้นใจอย่างมากแล้ว

…

เมื่อเดินมาถึงเรือนที่พักเย่หยวนก็พบกับเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ออกมาทักทาย

แต่เมื่อเย่หยวนเห็นสภาพของเด็กหนุ่มคนนี้ เขาก็ต้องขมวดคิ้วแน่นขึ้นทันที

เด็กหนุ่มคนนี้มีใบหน้าขาวซีดคลื่นพลังผิดปกติ แค่มองดูก็รู้ได้ว่าเขานั้นบาดเจ็บภายในอย่างหนัก

ด้วยสายตาของเย่หยวนนั้นเขาย่อมจะมองอาการนี้ออกทันที

ชีวิตของเขาคงเหลือจำกัดเต็มที!

เด็กหนุ่มนั้นก้มหัวลงคารวะ “ข้าน้อยมีนามว่าฮั่นฟางขอคารวะผู้อาวุโส! แค่กๆ…”

พูดออกมาได้แค่ไม่กี่คำเด็กหนุ่มก็ต้องไอรุนแรงออกมาจนตัวโยก