จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2727

ชิเยว่นั้นหน้าถอดสีทันทีที่ได้ยินพร้อมปล่อยพลังปราณรุนแรงออกมาหมายจะหลบกีบเท้านี้

แต่เขานั้นกลับได้พบว่ากีบเท้านี้มันรวดเร็วกว่ากีบเท้าที่เขาเห็นก่อนหน้ามาสิ้นเชิง!

กระทิงเหลืองตัวนี้มันกลับยังซ่อนฝีมือเอาไว้?

ชิเยว่นั้นใช้ปราณเทวะของตนออกมาอย่างถึงที่สุด

ต่อให้อีกฝ่ายนั้นจะเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนเขาก็สามารถหลบการโจมตีได้

น่าเสียดายแค่ว่าอีกฝ่ายนั้นคือต้าหวง!

เขานั้นเร็วแต่ต้าหวงย่อมเร็วกว่า!

ร่างกายของเขาขยับหนีแต่กีบเท้าของต้าหวงนั้นกลับตามติดไปอย่างรวดเร็ว

ปัง!

เท้านั้นถีบเข้าที่หน้าของเขาอย่างจัง

คนทั้งหลายที่ได้เห็นต่างต้องอ้าปากค้าง

ชิเยว่นั้นกลับพ่ายลง!

ชิเยว่นั้นคือใคร?

เขานั้นคือยอดฝีมือในหมู่นักยุทธจนทั้งหลายเป็นตัวตนที่แม้แต่นิกายใหญ่ๆ ยังไม่กล้าหาเรื่องด้วย

เพราะนักยุทธจรที่เก่งกาจปานนี้มันย่อมจะเป็นตัวตนที่น่ากลัวเกินกว่าจะไปท้าทาย

แม้ว่าเว่ยหยูนั้นจะแข็งแกร่งแต่ว่าเขานั้นก็ไม่อาจจะเทียบเคียงกับชิเยว่ได้เลย

เพราะฉะนั้นเขาจึงทำได้แค่มาแย่งเย่หยวนซื้อของเท่านั้น

แต่เท้าเดียวนี้มันกลับพลิกฟ้าดิน!

“ฮ่าๆๆ เก่งกาจจริงๆ! ต้าหวงของข้าเก่งเสียจริง! ต้าหวง เจ้าติดตามข้าไปวันหน้าเจ้าจะต้องไร้เทียมทานในฟ้าดินแน่!” หวูฟางนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น

ต้าหวงนั้นย่อมไม่คิดสนใจคำพูดนั้น เขาค่อยๆ เดินเข้าไปคาบเอาดอกกระจับน้ำฝังสวรรค์มาให้แก่เย่หยวน

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไปพร้อมเก็บสมุนไพรสวรรค์ลงก่อนจะหันไปบอกชิเยว่ “คำพูดของข้านั้นยังคงมีผล หากเจ้าหาสมุนไพรสวรรค์ที่ใช้หลอมโอสถสี่ชีพมาได้ข้าก็จะช่วยหลอมให้ แต่ดอกกระจับน้ำฝังสวรรค์นี่ข้าขอล่ะ ครั้งหน้าอย่าได้คิดขูดรีดราคาคนเช่นนี้อีก”

พูดจบเย่หยวนก็จูงต้าหวงเดินจากไป

“นี่มัน…จะไม่บ้าเกินไปหน่อย? เจ้ากระทิงเหลืองนี่มันมีพลังระดับใดกันทำไมกีบเท้าของมันจึงได้แข็งแกร่งปานนั้น?”

“ชิเยว่นั้นมีฝีมือไม่น้อยหน้าเหล่าเจ้านิกายสวรรค์ทั้งหลายเสียด้วยซ้ำแต่เขานั้นกลับไม่อาจป้องกันการดีดนั้นได้เลย!”

“นี่หรือคือพลังของพวกผิดปกติโกลาหล? ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหวูฟางถึงคิดอยากได้มันมากขนาดนั้น!”

“แต่ปัญหาก็คือเจ้ากระทิงเหลืองนั้นสุดแสนเก่งกาจแต่เจ้าเด็กพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นต้นคนนั้นมันไปใช้วิธีไหนในการจับมันมากัน?”

…

มีเสียงวิจารณ์ดังตามขึ้นมาไม่ขาดสาย

เพียงแค่ว่าไม่มีใครจะตอบมันได้

เดิมทีแล้วพวกเขาย่อมคิดว่าเจ้าผู้บรรลุสวรรค์คนนี้อ่อนแอรังแกได้ง่าย ไม่นึกเลยว่ามันกลับจะแข็งแกร่งเหนือล้ำปานนี้

“เวลาตีคนอย่าได้ตีที่หน้า! ไอ้เด็กคนนี้มันกล้ามาหยามหน้านิกายสวรรค์เจ็ดดาวข้า! หลังข้าไปขอให้ผู้อาวุโสรองออกมาจัดการแล้วข้ายังอยากรู้นักว่ามันจะเอาอะไรมาโอหังได้อีก!”

พูดจบเว่ยหยูก็หันหน้าเดินจากไป

เมื่อคนทั้งหลายได้ยินพวกเขาต่างก็ต้องเลิกคิ้วสูง

เพราะผู้อาวุโสรองที่เว่ยหยูกล่าวถึงนั้นมีนามว่าถังเฉียน เป็นยอดฝีมือพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าว

หากเขาคนนั้นลงมือแล้วมันคงไม่มีทางที่เจ้าเด็กนั่นจะขัดขืนใดๆ ได้อีก

ดูท่าเว่ยหยูนั้นจะคับแค้นใจอย่างมากแล้ว

…

เมื่อเดินมาถึงเรือนที่พักเย่หยวนก็พบกับเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ออกมาทักทาย

แต่เมื่อเย่หยวนเห็นสภาพของเด็กหนุ่มคนนี้ เขาก็ต้องขมวดคิ้วแน่นขึ้นทันที

เด็กหนุ่มคนนี้มีใบหน้าขาวซีดคลื่นพลังผิดปกติ แค่มองดูก็รู้ได้ว่าเขานั้นบาดเจ็บภายในอย่างหนัก

ด้วยสายตาของเย่หยวนนั้นเขาย่อมจะมองอาการนี้ออกทันที

ชีวิตของเขาคงเหลือจำกัดเต็มที!

เด็กหนุ่มนั้นก้มหัวลงคารวะ “ข้าน้อยมีนามว่าฮั่นฟางขอคารวะผู้อาวุโส! แค่กๆ…”

พูดออกมาได้แค่ไม่กี่คำเด็กหนุ่มก็ต้องไอรุนแรงออกมาจนตัวโยก

ขวดแรกนั้นมันมีโอสถอยู่เพียงแค่เม็ดเดียว

แต่ขวดที่สองและสามนั้นมันมีโอสถสวรรค์ปรับฐานอัดแน่นอยู่รวมๆ แล้วราวสามสิบเม็ดได้และทุกเม็ดยังมีคุณภาพระดับเก้าขั้นสุดสมบูรณ์!

ช่างเป็นขุมสมบัติโดยแท้!

นี่มันเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาได้เห็นโอสถสวรรค์ระดับเก้ามากมายปานนี้พร้อมๆ กัน!

เมื่อฮั่นฟางหลอมกลืนโอสถสวรรค์ปรับฐานเม็ดที่สามสิบลงคอไปเขาก็รู้สึกเหมือนราวกับได้เกิดใหม่

ความเร็วในการดูดซับพลังวิญญาณของเขานั้นมันเร็วกว่าแต่ก่อนนับสิบๆ เท่า!

โอสถสวรรค์ระดับเก้าขั้นสุดสมบูรณ์นั้นมันช่างน่ากลัว!

และเวลานี้พลังบ่มเพาะของเขามันก็ขึ้นมาถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ขั้นกลางทันที

วันต่อมาฮั่นฟางก็ได้กลืนโอสถสามเม็ดในขวดที่สี่ลงไป ทั้งสามเม็ดนั้นมันคือโอสถที่ช่วยเพิ่มพลังบ่มเพาะและมีคุณภาพไม่ด้อยไปกว่าโอสถสวรรค์จักรพรรดิ

หลังจากกลืนมันลงไปแล้วฮั่นฟางก็บรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ขั้นปลายทันที!

หลังจากออกมาจากการเก็บตัวสามวันฮั่นฟางก็เข้ามากราบเท้าเย่หยวนพร้อมกล่าวขึ้น “ข้าน้อยขอบพระคุณผู้อาวุโสที่ช่วยเหลือเมตตา! ชีวิตนี้ข้าน้อยขอมอบมันให้แก่ท่าน!”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “เลิกพูดจาไร้สาระและไปจัดการแก้แค้นได้แล้ว”

ฮั่นฟางตอบกลับมาทันที “ขอรับท่านผู้อาวุโส!”

สองชั่วโมงต่อมานั้นฮั่นฟางก็กลับมาก้มคุกเข่าลงอีกครั้ง “ผู้อาวุโส ข้าจัดการมันแล้ว! อย่างน้อยๆ มันคงต้องนอนติดเตียงไปอีกเป็นเดือนแน่!”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ดีมาก!”

อีกด้านหนึ่งนั้นเว่ยหยูก็กำลังร้องลั่นอย่างไม่พอใจ

เขานั้นได้รับแจ้งมาแล้วว่าคนที่จัดการคนรับใช้ของเขานั้นคือคนรับใช้ของเย่หยวน

เขานั้นไม่กล้าจะไปตามหาเรื่องเย่หยวนจึงได้แต่ต้องวิ่งไปบ่นกับจงรุยอย่างไม่พอใจ “จงรุย! นิกายสวรรค์หยกแท้เจ้ามันยังคิดไว้หน้านิกายสวรรค์เจ็ดดาวข้าบ้างหรือไม่? คนรับใช้ที่เจ้าจัดให้ข้ามานั้นมันกลับไม่อาจเทียบเคียงฝีมือของคนรับใช้ที่เจ้าส่งไปให้เจ้าผู้บรรลุสวรรค์นั่นเลย!”

จงรุยนั้นเองก็ได้ยินข่าวมาแล้วและรู้ดีว่าเว่ยหยูกำลังพูดถึงเรื่องอะไร

เพียงแค่ว่าแม้จะรู้แต่เขาก็ยังมึนงงอย่างมาก ได้แต่ต้องยิ้มแห้งๆ ตอบกลับไป “น้องเว่ยหยู เจ้าเข้าใจผิดแล้ว! คนที่ข้าจัดให้รับใช้เจ้านั้นเป็นหนึ่งในยอดฝีมือของนิกายนอกเราเลย! ส่วนคนที่ข้าจัดไปให้เย่หยวนมันนั้นเป็นคนที่อ่อนแอที่สุดในนิกายนอก ที่สำคัญกว่านั้นมันยังบาดเจ็บอย่างสาหัสด้วย! ใครจะไปคิดว่าเวลาแค่สามวันนั้นมันกลับจะบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ขั้นปลายขึ้นมาได้เล่า?”

………………