จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2789

จิงหลานและซิงเหยาทั้งสองคนนั้นต่างถูกกดดันจนต้องกระอักเลือดออกมาไม่หยุด

แม้ว่าเหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลายที่ไล่ตามต้าหวงและจิงเฟยไปนั้นจะไม่กล้าเข้าใกล้สนามรบของคนทั้งสามแต่พวกเขาก็ต่างไม่วายต้องหันมามองเป็นระยะๆ

เพราะแม้เย่หยวนในตอนนี้จะเสียต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ครอบไปแล้วแต่ว่าเขานั้นได้สร้างดาบเต๋าขึ้นมาแทนที่

และเข้าถึงฟ้าดินด้วยดาบเต๋านี้ ทำให้ตัวเขาแข็งแกร่งขึ้นมาก

จะบอกว่าดาบเต๋านั้นมันคือตัวแทนของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ครอบก็คงไม่ผิดนักเพราะเวลานี้มันคือพลังที่ยึดเกี่ยวสามกฎเข้าด้วยกัน

นี่คือเต๋าของเย่หยวน!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ผ่านสามเต๋าทุกข์เก้ากฎมาได้แล้วดาบเต๋าของเย่หยวนมันก็ยิ่งทรงพลังเกินจินตนาการ

เมื่อเปิดใช้สามพลังกฎของดาบเต๋าออกมา พลังของมันนั้นก็คงไม่ได้ด้อยไปกว่าแปลงยอดเต๋าสามกฎรูปแบบที่ห้าเลย!

หรือมันอาจจะแข็งแกร่งกว่าเสียด้วยซ้ำ!

เพราะฉะนั้นแม้ว่าช่องว่างของชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนนั้นมันจะยิ่งใหญ่

แต่เย่หยวนนั้นก็สามารถเอาชนะในชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้สิ้น

แต่ว่าจิงหลานและซิงเหยานั้นก็มากฝีมือกว่าคนทั่วไปมาก พวกเขาจึงสามารถต่อต้านเย่หยวนมาถึงตอนนี้ได้

“ให้ตายสิ ไอ้เด็กนี่มันเก่งกาจขนาดนี้ได้อย่างไรกัน? ท่านจิงหลานและท่านซิงเหยานั้น แทบจะไม่อาจต้านทานไว้ได้แล้ว!”

“ทำไมอู๋ต้วนมันยังไม่กลับมาอีก? หากท่านสื่อถันและท่านจางเหวิ่นยังไม่มาอีก ท่านทั้งสองนี้คงต้องตายลงก่อนแล้ว!”

“นังเด็กเวร แน่จริงก็อย่าได้หนีสิ!”

…

อีกด้านนั้นตังจิงเฟยนั้นก็พุ่งตัวหนีไปอย่างรวดเร็วหลบรอดจากมือเหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลาย

ส่วนอีกด้านนั้นต้าหวงก็รับมือจักรพรรดิเซียนกว่ายี่สิบคนด้วยตัวคนเดียวนั้นแต่เขาก็ต้องสู้ไปหนีไป

เพราะว่าต้าหวงในตอนนี้มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นปลายแล้ว ฝีมือของเขามันย่อมจะพัฒนาไปอีกมาก

หากมิใช่เพราะว่าอีกฝ่ายมีจำนวนมากเกินไปเขาคงจัดการเอาชนะลงได้แล้ว

“ฮี่ๆ…เจ้าพวกโง่ ทำไมข้าต้องไปสู้กับพวกเจ้าด้วย? หลังจากพี่เย่หยวนจัดการพวกมันทั้งสองลงแล้วเขาย่อมจะมาจัดการพวกเจ้าลงด้วยแน่!” จิงเฟยร้องขึ้นพร้อมหัวเราะเย้ย

หน้าของเหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลายนั้นมันมืดดำจนเหมือนก้นหม้อ

เพราะสิ่งที่พวกเขากังวลมันก็คือเรื่องนี้

ใครจะไปคิดเล่าว่าแม้จะเป็นสองยอดขุนศึกนั้นก็ยังไม่อาจจะเอาชนะเย่หยวนได้?

แต่ในเวลานั้นเองที่มันได้มีสองคลื่นพลังรุนแรงพุ่งขึ้นมาจากทะเลลึก!

เหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งหลายที่สัมผัสได้นั้นต้องยิ้มกว้างขึ้นมาทันที!

“พวกเขามาแล้ว! ท่านสื่อถันและท่านจางเหวิ่นมาแล้ว! สี่ยอดขุนศึกออกโรงแล้วเจ้าเด็กนี่มันย่อมจะต้องตายลงแน่!”

“ฮ่าๆๆ… นังเด็กเวร เจ้าจะยังเอาอะไรมาเย้ยหยันพวกเราได้อีก!”

…

ฟุบ!

ฟุบ!

สองเงาร่างนั้นพุ่งขึ้นมาถึงผิวน้ำและมองดูออกไปอย่างตะลึงงัน

“ไอ้หัวขโมย กล้ามาอวดอ้างตัวในทะเลพันทานตะวัน! เตรียมตัวตาย!”

ยอดขุนศึกสื่อถันร้องลั่น ก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปหาเย่หยวน

ส่วนยอดขุนศึกจางเหวิ่นนั้นพุ่งตัวเข้าไปอย่างไม่กล่าวอะไร

ปัง! ปัง! ปัง!

ด้วยกำลังเสริมของพวกสื่อถันนั้นมันทำให้สถานการณ์เปลี่ยนแปลงไปทันที

บนท้องทะเลนั้นมันมีคลื่นรุนแรงสาดซัดออกมาจนทำให้เหล่าชาวทะเลที่อยู่ลึกลงไป

จนต้องถูกแรงนั้นบดขยี้จนแหลกเละ

สี่ยอดฝีมือแปลงยอดเต๋านั้นมันย่อมจะเก่งกาจล้ำไม่อาจเอาอะไรมาเทียบ

คนทั้งสองที่ถูกเล่นงานจนกระอักเลือดไปก่อนหน้านั้นต่างก็กลับมาเป็นฝ่ายรุกได้

คนทั้งสี่นั้นปล่อยไม้ตายออกมาพร้อมๆ กันจนทำให้เย่หยวนเองเริ่มเสียเปรียบไป

เวลานี้พวกเขานั้นกลับมาได้เปรียบเย่หยวน

เมื่อจิงหลานได้เห็นเย่หยวนถูกกดดันเช่นนั้นเขาก็หัวเราะลั่นขึ้น

“พวกเราทั้งสี่ยอดขุนศึกต้องออกโรงเองเช่นนี้ เจ้าจงภูมิใจเสียเถอะ!”

เย่หยวนแปลงดาบขึ้นที่ปลายนิ้วยิงสามพลังแห่งกฎกลับมาเรื่อยๆ พร้อมตอบไป “เย่ผู้นี้แค่ผ่านทางมาและไม่คิดต่อสู้กันถึงชีวิต! หากยังสู้กันเช่นนี้ไปต่อข้าคงไม่อาจออมมือได้อีกแล้ว! เจ้าคิดจะบังคับข้าจริงๆ?”