จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2791

เย่หยวนร้องขึ้นมาอย่างรุนแรงพร้อมด้วยใช้ดาบบินนั้นสังหารจักรพรรดิเซียนขั้นสุดลงอีกคนหนึ่ง

ในเวลานี้ตัวเย่หยวนนั้นได้สังหารจักรพรรดิเซียนขั้นสุดลงไปแล้วถึงสามคนด้วยกัน!

แต่ระหว่างเขาที่ฆ่าไปสามนั้นมันกลับมีมาเพิ่มห้า!

และคนทั้งห้านั้นต่างก็เป็นจักรพรรดิเซียนขั้นสุดกันสิ้น!

แต่ว่าเย่หยวนนั้นก็ไม่ได้คิดเกรงกลัวใดๆ ใช้ค่ายกลดาบเอกภพต่อสู้อย่างไม่ยอมแพ้

หลังจากต่อสู้หนักหน่วงไปอีกนานในที่สุดเหล่าห้ายอดขุนศึก ก็เริ่มแสดงความเหนื่อยอ่อนออกมาจนแทบไม่อาจรับมือได้ไหวอีก

หากเป็นเช่นนี้ต่อไปเย่หยวนอาจจะฆ่าลงได้สักคนสองคน

ตอนไม่ฆ่านั้นก็ไม่คิดแม้แต่จะทำร้าย แต่พอคิดเริ่มฆ่าสังหารแล้วมันย่อมจะไร้ความปรานี!

ไม่เช่นนั้นแล้วมันคงจะมีแต่ปัญหาตามมาไม่สิ้นสุด

เพราะจะอย่างไรเสียทะเลนั้นมันก็กว้างใหญ่ มียอดฝีมืออยู่มากมายเกินจะนับ!

“ไอ้มนุษย์ เจ้าฆ่าคนทะเลพันทานตะวันข้า วันนี้ข้าจะเลาะหนังตัดกระดูกเจ้าออกมาให้ได้!”

หยุนหยางร้อง เพราะพวกเขาที่ไม่อาจทำอะไรได้ ได้แต่ต้องมองดูจักรพรรดิเซียนขั้นสุดทั้งสามตายลงต่อหน้านั้นมันย่อมจะคับแค้นสุดหัวใจ

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ศึกวันนี้เย่ผู้นี้แสดงความเมตตาออกมาครั้งแล้วครั้งเล่าแต่พวกเจ้ากลับหาเรื่องไม่เลิก! เวลานี้ยังมีหน้ามาโทษข้าว่าเป็นคนสังหารอีก! หึๆ เจ้าคิดว่าข้ากลัวพวกเจ้ามากหรือ? เมื่อเริ่มสังหารแล้วมันก็จะเป็นการล้างบางต่อล่ะ!”

พูดไปเย่หยวนก็เรียกใช้พลังค่ายกลดาบเอกภพออกมาอย่างถึงที่สุด

ในหมู่คนทั้งหลายนั้นซิงเหยาเป็นคนที่บาดเจ็บหนักที่สุดและมีสภาพอ่อนแรงกว่าใครๆ

หากคิดจะสังหารใครมันก็คงต้องเป็นเขา!

แน่นอนว่าต่อสู้มาจนถึงตอนนี้เย่หยวนเองก็บาดเจ็บท่วมกาย

แต่เทียบกับศัตรูแล้ว มันยังถือว่าไม่ได้บาดเจ็บหนักหนา

“ให้ตายสิวะ! ทำไมพวกมันยังไม่มาอีก!” จิงหลานนั้นเห็นสภาพของซิงเหยาจนได้แต่ต้องร้องลั่นขึ้นมาอย่างกังวลใจ

แต่ตัวเย่หยวนในตอนนี้พร้อมที่จะแลกทุกอย่างด้วยชีวิต ต่อสู้แบบไม่สนใจป้องกันทำให้พลังโจมตีของเขาพุ่งทะยาน

การติดอยู่ในค่ายกลดาบนี้มันย่อมทำให้เขาไม่อาจหยุดมือป้องกันได้

ระหว่างที่คนทั้งหลายนั้นยังคงต่อสู้กันอย่างดุเดือดมันก็มีคลื่นพลังรุนแรงอีกหลายสายพุ่งตัวมาถึง!

เมื่อจิงหลานและพวกสัมผัสได้พวกเขาก็ยิ้มกว้างขึ้นมาสุดใจ

“ฮ่าๆๆ…ไอ้หนู หกยอดขุนศึกจากทะเลอื่นๆ มาใกล้ถึงแล้ว! ครั้งนี้ข้าขอดูหน่อยเถอะว่าเจ้าจะยังเอาอะไรมารอด!” จิงหลานนั้นหัวเราะลั่นขึ้นกล่าว

เย่หยวนนั้นย่อมจะสัมผัสได้ถึงพลังทั้งหลายสายนี้เช่นกันและก็ต้องตื่นตะลึงขึ้นมาสุดใจ

ยอดขุนศึกมากมายปานนี้เขาคงไม่อาจรับมือได้แล้ว!

หากถูกล้อมไปต่อให้จะไม่ตายเขาก็คงต้องบาดเจ็บหนักแน่นอน

“เช่นนั้นหรือ? เช่นนั้น… พวกเจ้าก็ตายไปก่อนที่มันจะมาถึงแล้วกัน!”

พูดไปเย่หยวนก็ขยับฝ่ามือวาดเป็นวงพร้อมปล่อยดาบแสงมากมายพุ่งเข้ามาซิงเหยาอย่างรุนแรง!

ซิงเหยานั้นรู้สึกราวกับว่าฟ้าดินมันเปลี่ยนเป็นสีขาวสว่าง ไม่เหลือพื้นที่ให้เขาได้หลบหนีเลย!

“ซิงเหยา!”

จิงหลานนั้นร้องลั่นขึ้นมาแต่ต่อให้อยากช่วยมันก็ไม่ทันแล้ว

ในห้วงความสิ้นหวังนั้นพวกจิงหลานทั้งหลายจึงได้โจมตีเข้าใส่ตัวเย่หยวนอย่างสุดแรง

เย่หยวนนั้นรู้ดีว่ามันคงเป็นเช่นนี้และได้เตรียมมุดห้วงมิติหนีไปก่อนหน้า

แต่จะอย่างไรนี่มันก็คือการผสานพลังของสี่ยอดขุนศึก พลังย่อมจะเหนือคาดเดา

ตูม!

ตูม!

เสียงระเบิดสองครั้งดังขึ้นติดๆ กันร่างของซิงเหยาและจักรพรรดิเซียนขั้นสุดอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ เขานั้นแตกสลายหายลงไปสิ้นด้วยดาบของเย่หยวน

ฟุบ!

และในเวลาเดียวกันนั้นมันก็มีเงาร่างหนึ่งพุ่งไปยังขอบฟ้า ตัวเย่หยวนนั้นได้ใช้ช่องว่างที่เกิดขึ้นหนีพุ่งตัวหนีออกไป

แต่เวลานี้ช่วงท้องของเย่หยวนนั้นมันกลับเป็นรูโบ๋ ไม่มีแม้แต่เลือดจะไหลออกมา

การโจมตีก่อนหน้าแม้ว่าเขาจะหลบจุดตายมาได้แต่มันก็ยังได้รับบาดเจ็บอยู่ดี

“ให้ตายสิวะ! ไอ้เด็กนี่มันเจ็บหนักแล้ว ตามมันไปให้ได้!” หยุนหยางร้องลั่นสั่งคนทั้งหลายออกไล่ล่าเย่หยวน

ในหมู่คนทั้งห้านั้นจิงหลานเป็นผู้ที่สนิทกับซิงเหยาที่สุด

เวลานี้เมื่อต้องเห็นซิงเหยาตายลงต่อหน้าต่อตาเขาย่อมจะคับแค้นจนแทบพ่นไฟออกจากปากได้

“สารเลว! ไอ้เด็กนั่นมันเจ็บหนักแล้วแต่กลับยังหนีไปได้รวดเร็วนัก! มีปัญญาก็อย่าให้พ่อเจ้าตามไปทันแล้วกัน!”

เย่หยวนนั้นบาดเจ็บหนักหน่วงอย่างมาก ความเร็วของเขาย่อมจะตกลงไป

แต่ว่าเขานั้นพอหนีออกมาจากวงล้อมได้ก็รีบหยิบโอสถสวรรค์ระดับแท้ขึ้นมากินและปรับพลังปราณของตัวเอง

ทันที

โอสถสวรรค์ทั้งสองเม็ดนั้นมันย่อมจะเป็นโอสถระดับห้าอย่างโอสถรักษาเทพระดับแท้ ความเร็วการรักษามันย่อมจะเหนือล้ำความเข้าใจ