จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2793
“มันก็ไม่เยอะมากมาย ข้าแค่ไปสังหารคนจากสี่ทะเลรอบๆ นี้ เวลานี้สี่ทะเลรอบๆ จึงออกมาไล่ล่าคิดสังหารข้าลงเท่านั้น อ่า แล้วสี่ทะเลที่ว่านี้ต่างอยู่ใต้การปกครองของจักรพรรดิเที่ยงกันสิ้น” เย่หยวนตอบกลับไปราวกับว่ามันมิใช่เรื่องของตนเอง
“…”
หยางชิงนั้นขนลุกทั้งกายไม่รู้ต้องตอบอะไรไป
จักรพรรดิเที่ยง!
เพราะก่อนหน้านี้เขายังบอกเย่หยวนว่าหากมิใช่จักรพรรดิเที่ยงแล้วเขาจะปกป้องได้แน่
แต่เจ้าบ้านี่กลับไปท้าทายจักรพรรดิเที่ยงขึ้นมาจริง!
‘ข้าเป็นใคร?’
‘ข้าอยู่ที่ไหน?’
‘ข้าไร้…เทียมทานหรือ?’
“รีบๆ บุกฝ่าวงล้อมออกไปเร็ว หากยังไม่หนีมันจะถูกล้อมเอา!”
เย่หยวนร้องสั่งออกมาพร้อมใช้ค่ายกลดาบเอกภพออกมาโจมตียอดฝีมือตรงหน้าจนบาดเจ็บสาหัสก่อนที่จะพุ่ง
หนีไป
“รอด้วยสิ!”
หยางชิงนั้นต่อยคนทั้งสองจนปลิวและพุ่งตัวตามเย่หยวนไป
เสี่ยวชิงนั้นเองก็ไหวพริบดี ใช้จังหวะเดียวกันนั้นมุดออกมากับหยางชิง
“เจ้าจะยังตามข้ามาอีก?” เย่หยวนถาม
“พวกมันคิดว่าข้ามากับเจ้าไปแล้ว! น้องชาย เจ้าช่างมากฝีมือนัก ถึงกับทำให้สี่ทะเลต้องมาตามล่าตัวได้เช่นนี้! เราคงเป็นพวกเดียวกันแน่แล้ว!” หยางชิงนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยใบหน้าชื่นชม
เย่หยวนไม่รู้ต้องตอบอะไรไป
ใครเป็นพวกเดียวกับใคร?
แต่ว่ามียอดฝีมือเช่นนี้ตามมาช่วยเย่หยวนก็ย่อมจะไม่ขัดอยู่แล้ว
ด้านหลังไกลออกไปนั้นจิงหลานได้ร้องขึ้นมา
“ไอ้เด็กสกุลเย่ เจ้าหนีไม่รอดหรอก! เวลานี้ยอดฝีมือของสามทะเลที่เหลือได้มุ่งหน้ามาทางนี้กันสิ้นแล้ว!”
เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายนั้นตามติดไล่ล่าเย่หยวนมาถึงสามวันสามคืนแล้วด้วยกัน!
เย่หยวนนั้นสังหารจักรพรรดิเซียนขั้นสุดไปแล้วกว่าสิบคนระหว่างที่หนีมา
และในหมู่คนที่ตายลงไปนั้นมันก็มีถึงระดับยอดขุนศึกของทะเลทั้งสี่ด้วย
เพราะเรื่องนี้เองที่ทำให้เย่หยวนได้ถูกตามล่าจากทะเลทั้งสี่โดยสุดกำลัง
เหล่ายอดฝีมือจากทะเลทั้งสี่นั้นต่างมุ่งหน้ามาไล่ล่าเขาสุดตัว ทั้งตามหลังดักหน้าเขาตลอดทาง
การต่อสู้ที่ผ่านๆ มานั้นมันก็เหมือนที่เพิ่งเกิดไป
หยางชิงนั้นแค่บังเอิญมาเจอเย่หยวนระหว่างที่ถูกตามล่าเท่านั้น
สิ่งที่เย่หยวนตกตะลึงที่สุดก็คือสีหน้าของหยางชิงในตอนนี้ที่มันดูจะตื่นเต้นดีใจ
เจ้านี่มันบ้าหรือ?
เรื่องของพวกจิงหลายที่ตามมานั้นเย่หยวนย่อมจะไม่คิดสนใจ
“น้องชาย หนีไปเช่นนี้มันก็คงไม่จบสิ้นกัน ทำไมเราไม่มาร่วมมือกันสวนกลับหน่อยเล่า? ว่าอย่างไร? หึๆ ไม่ได้ตื่นเต้นเช่นนี้มานานเสียเหลือเกิน!” หยางชิงหัวเราะลั่นขึ้น
เขานั้นไร้เทียมทานในทวีปสระหยกมานานปี
เย่หยวนที่ได้ยินก็ต้องเลิกคิ้วสูงก่อนจะหยุดคิดว่าหยางชิงนั้นเก่งกาจจริง สามารถต่อสู้สองต่อหนึ่งได้โดยง่าย
หากร่วมมือกันแล้ว มันก็อาจจะตอบโต้กลับไปได้บ้าง!
เพราะหากหนีไปเช่นนี้มันก็คงไม่จบไม่สิ้นกันเสียที
“ได้!” เย่หยวนตอบกลับไป
หยางชิงนั้นยิ้มตอบกลับมา “ข้าจะเรียกน้องชายว่าอะไรดี?”
“เย่หยวน!”
“ค่ายกลดาบของน้องเย่นั้นมันเหนือล้ำ หากเจ้าใช้มันป้องกันข้าแล้วเราคงสวนกลับไปได้แน่นอน!”
“ไม่มีปัญหา!”
หยางชิงที่ได้ยินก็ต้องถามขึ้นอย่างอดสงสัยไม่ได้ “เจ้าเชื่อข้าทันทีเลย? ไม่กลัวข้าเอาเจ้าไปขายพวกมันหรือ?”
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “เจ้าขายข้าไม่ออกหรอก!”
หยางชิงที่ได้ยินต้องหัวเราะลั่นขึ้น “เอาๆ กล้าดีกล้าเสีย เจ้ามันเหมือนข้าจริงๆ ลุยกันเถอะ!”
หยางชิงร้องลั่นก่อนจะพุ่งตัวเข้าใส่กลุ่มคนที่ตามมา
เพราะระหว่างที่ชะลอตัวลงคุยกันนั้นทั้งสองฝ่ายต่างก็อยู่ในระยะใกล้แล้ว
วินาทีที่เขาหันหลังกลับมันก็ย่อมจะเข้าปะทะกับผู้คนที่ติดตามมาทันที!
เหล่าคนที่ไล่ล่ามานั้นมันมีมากกว่าสามสิบคนแล้วในตอนนี้!
นับรวมเหล่ายอดขุนศึกก่อนหน้านั้นเวลานี้มันมียอดฝีมือแปลงยอดเต๋าอยู่ถึงสิบสามคนทีเดียว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...