“แต่ว่าดินแดนรอบๆ พื้นที่เขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์มันก็ได้กลายเป็นเหมือนเครื่องบดเนื้อที่จะทำลายทุกสิ่งอย่าง ยอดฝีมือมากมายต้องตายลงที่นั่น ศึกนี้มันดำเนินมาแล้วกว่าพันปี! ในเวลาพันกว่าปีมานี้เขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์ได้ถูกทะลวงเข้ามาหลายครั้งหลายคราด้วยกันแต่เราก็ต่อต้านไล่พวกมันกลับออกไปได้ทุกครั้ง เวลาพันกว่าปีมานี้เจ้าโลกของฝ่ายเราตายลงไปถึงเจ็ดคน เหล่ามหาจักรพรรดิที่ตายลงไปนั้นเองก็มีจำนวนถึงสามหลัก! แต่สุดท้ายเราก็ยังป้องกันไว้ได้!”
“แต่ไม่มีใครคิดฝันว่าสุดท้ายแล้วเผ่าเลือดมันจะเปิดเส้นทางมิติขึ้นทางเหนือและลอบโจมตีเราเช่นนี้ หากมิใช่เพราะเจ้าเสี่ยงชีวิตส่งข่าวมาแล้วเมืองทางเหนือเราคงแตกพ่ายกันหมดสิ้นแน่ ถึงตอนนั้นทวีปสวรรค์แรกมันก็คงต้องตกไปอยู่ในมือของเผ่าเลือด”
ซ่งเหมียวนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยความกังวลล้ำเพราะสภาพปัจจุบันมันไม่สู้ดีนัก
การปรากฏตัวขึ้นของเผ่าเลือดจากด้านหลังเช่นนี้มันทำให้เขานั้นต้องเหงื่อตกด้วยความหวาดกลัวอย่างสุดหัวใจ
เย่หยวนเองก็ไม่คิดฝันว่าเมื่อข้ามฝั่งทะเลมาแล้วมันกลับจะเจอสภาพเช่นนี้เข้า
เขานั้นเคยได้ยินหมี่เทียนบอกมาก่อนว่าเผ่าเลือดนั้นไปที่ใดมันก็เหมือนฝูงตั๊กแตนที่บุกไร่นา ไร้ซึ่งชีวิตใดๆ ไว้ในเส้นทางของพวกมัน
พวกมันนั้นอยู่เพื่อกินเลือดของเผ่าอื่นทั่วทั้งสามสิบสามสวรรค์ พัฒนาตัวตนขึ้นมาเรื่อยๆ ระหว่างที่สู้!
ที่สำคัญไปกว่านั้นต้นกำเนิดของพวกมันนั้นยังแตกต่างจากเผ่าพันธุ์อื่นๆ สิ้นเชิง
พวกมันนั้นเหมือนเป็นเชื้อราที่ขยายพันธุ์ด้วยการแตกหน่อออกจากร่างหลัก ทำให้มีความสามารถในการขยายพันธุ์ที่น่ากลัว
ที่สำคัญไปกว่านั้นยิ่งร่างหลักเก่งกาจเท่าไหร่ ลูกหลานของพวกมันก็ยิ่งจะทรงพลังเท่านั้น
พวกมันนั้นจะกลืนดูดเลือดคนไปเรื่อยๆ และพัฒนาตัวตนไปพร้อมขยายพันธุ์อย่างไร้สิ้นสุดทำให้เป็นเผ่าพันธุ์เจ้าปัญหา
จนถึงจุดหนึ่งที่พวกมันนั้นมีจำนวนมากจนเกินไปเหล่าคนเผ่าพันธุ์ทั้งหลายก็เริ่มหวาดกลัวกันขึ้นมา
เหมือนกับสภาพของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดในตอนนี้ไม่มีผิด!
ราวแสนกว่าปีก่อนนั้นเหล่าเจ้าโลกทั้งหลายได้รวมตัวกันไล่ล่ากำจัดเผ่าเลือดและฆ่าล้างเผ่าพันธุ์พวกมันไปรอบหนึ่ง
แต่หมี่เทียนก็ไม่คิดฝันว่าแสนกว่าปีต่อมานี้เผ่าเลือดมันกลับจะลุกขึ้นมาใหม่ได้และยังสร้างความเสียดายที่ใหญ่หลวงขนาดนี้ให้แก่สวรรค์
สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นเหลือกำลังอยู่ไม่ถึงหนึ่งในสามแล้ว
ไม่รู้ว่าสภาพของสวรรค์อื่นๆ อีกสามสิบสองแห่งนั้นจะเป็นอย่างไร
แน่นอนว่าเรื่องนั้นมันยังอยู่ไกลตัวเย่หยวนไปมาก
เพราะหากทวีปสวรรค์แรกแตกลงแล้วตัวเย่หยวนเองก็คงไม่อาจรอดชีวิตไปได้เช่นกัน
“ผู้อาวุโส สภาพทางเหนือตอนนี้ไม่สู้ดีนักหรือ?” เย่หยวนถามขึ้น
ซ่งเหมียวนั้นส่ายหัวตอบกลับมา “เผ่าเลือดนั้นได้ส่งมหาจักรพรรดิออกมากว่าสิบคนพร้อมกำลังจักรพรรดิเซียนกว่าสองหมื่น แม้ว่าเราจะเตรียมตัวแค่ไหนแต่อีกฝ่ายมันก็ทรงพลังจนเกินไป พวกมันปกป้องเส้นทางมิติไว้อย่างสุดตัว เราบุกเข้าไปสามครั้งแล้วแต่กลับไม่อาจจะชิงชัยมาได้แม้แต่ครั้งเดียว มีแต่ความสูญเสียที่เกิดขึ้นแทน”
“ตอนนี้เส้นทางมิตินั้นมันยังไม่เสถียรดีนักทำให้เหล่าเจ้าโลกฝ่ายเผ่าเลือดนั้นยังผ่านลอดมาไม่ได้ แต่หากมันเริ่มเสถียรขึ้นไปถึงจุดนั้นได้แล้วมันคงสามารถส่งยอดฝีมือเข้ามาได้อย่างไร้จำกัดแน่! หากเจ้าโลกปรากฏตัวขึ้นมาจริงๆ แล้ว…เราคงไม่อาจจะป้องกันอะไรไว้ได้อีก!”
เหล่าเจ้าโลกนั้นต่างเป็นตัวตนที่อยู่เหนือสุดของสวรรค์ แต่ละคนนั้นมีพลังพลิกฟ้าดินสามารถปกครองโลกหล้าได้สิ้น
“แล้วทวีปสวรรค์แรกนั้นส่งเหล่าเจ้าโลกมารับมือบ้างไม่ได้หรือ?” เย่หยวนถามขึ้นด้วยความสงสัย
ซ่งเหมียวนั้นส่ายหัวออกมา “เวลานี้เหล่าเจ้าโลกทั้งหลายท่านนั้นต่างอยู่เฝ้าเขตแดนสิ้น เพราะหากพวกท่านออกมาแล้วมันก็จะเกิดรูขึ้นที่เขตแดนทางใต้ ทั้งเหล่ามหาจักรพรรดิส่วนมากเอง ก็ประจำการดูแลเขตแดนใต้อยู่ด้วยเช่นกัน”
เย่หยวนที่ได้ยินนั้นได้แต่ต้องถอนใจยาวเพราะสองฝ่ายนั้นมันช่างแตกต่างกันสิ้นเชิง
เผ่าเลือดนั้นยิ่งสู้ยิ่งแข็งแกร่งยิ่งขยายเผ่าพันธุ์ได้มากส่วนคนทวีปสวรรค์นี้มีแต่จะอ่อนแอลงเรื่อยๆ สุดท้ายแล้วมันคงเป็นฝ่ายทวีปสวรรค์แรกที่พ่ายแพ้ลงก่อนแน่
“ผู้อาวุโส กว่าที่เส้นทางมิติมันจะเสถียรนั้นต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหน?” เย่หยวนถามขึ้น
ซ่งเหมียวตอบด้วยหน้าเหยเก “อย่างมากสามปี!”
เย่หยวนพยักหน้ารับก่อนจะหยิบโอสถสวรรค์หลายเม็ดขึ้นมากลืนลงคอไป
ซ่งเหมียวนั้นต้องเบิกตากว้าง เพราะนี่มันกลับเป็นโอสถสวรรค์ระดับแท้สามเม็ดด้วยกัน!
จากนั้นร่างกายของเย่หยวนก็ค่อยๆ ฟื้นฟูกลับมาอย่างทันตาเห็น
ซ่งเหมียวนั้นถึงกับต้องอ้าปากค้างเพราะมันช่างวิเศษเกินคาดฝัน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...