จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2871

ในค่ำคืนอันมืดมิดนี้มันมีเงาร่างหลายเงากำลังค่อยๆ ลอยตัวเข้ามาใกล้กับจวนเจ้าเมือง

ชายชุดดำกล่าวถามขึ้นมา “เจ้าแน่ใจนะว่าเย่หยวนมันอยู่ในเรือนนี้?”

มนุษย์คนที่นำทางมานั้นคุกเข่าลงตอบ “ขอรับนายท่าน! เย่หยวนนั้นมันเข้าออกจวนเจ้าเมืองเฟิงเสี่ยวเถียนบ่อยมากในช่วงหลายวันมานี้ ตอนบ่ายนี้เองทาสผู้นี้ก็ยังเห็นว่ามันเข้าไปในเรือนและไม่ได้ออกมาภายนอกตั้งแต่ตอนนั้น! กระทิงเหลืองนั้นเองก็ติดตามมันอยู่ตลอด วันนี้ก็คงยังอยู่เช่นกัน!”

ชายชุดดำคนนั้นหัวเราะตอบกลับไป “หึๆ ต่อให้มันจะต้องตายมันก็คงภาคภูมิใจได้แล้ว! เพื่อที่จะสังหารมัน จักรพรรดิเซียนน้อยคนหนึ่งนี้อัศวินดำของเราถึงกับต้องส่งสี่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์และเจ็ดมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ออกมา!”

“นายท่านรอบคอบนัก! เฟิงเสี่ยวเถียนนั้นมันคิดว่าพวกเราอาจจะมาลอบทำร้ายเย่หยวนจึงได้ส่งมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์หนึ่งคนมาติดตามเพื่อปกป้องเย่หยวน” มนุษย์นั้นกล่าวรายงานต่อ

ชายชุดดำนั้นหัวเราะลั่นขึ้นมา “หึ เฟิงเสี่ยวเถียนมันเจ้าแผนการแต่มันก็คงไม่คิดฝันว่าเราจะส่งทาสเลือดเข้ามาในมหานครฉีใต้ได้มากมายขนาดนี้!”

ชายชุดดำนั้นคือหลานฮุย เขานั้นคืออัศวินดำระดับสูง เป็นถึงมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์!

ในอัศวินดำนั้นยอดฝีมือแต่ละคนล้วนแต่เป็นบุคลากรที่ทรงคุณค่า!

เพราะว่าการจะส่งอัศวินดำสักคนเข้ามาในเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์นั้นมันต้องจ่ายด้วยราคาที่มากโข

เพราะว่ามหาค่ายกลในแต่ละนครนั้นมันล้วนแล้วแต่เชื่อมต่อกับเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์สิ้น

หากพวกเขาอยากส่งคนลอบเข้ามามันก็มีแต่ต้องผ่านเมืองเข้าไป

เช่นนั้นแล้วหากคิดอยากจะส่งอัศวินดำคนใหม่เข้ามานั้นเผ่าเลือดก็มีแต่ต้องทำสงครามครั้งใหญ่ มันคงไม่ต้องถามเลยว่าเผ่าเลือดต้องสูญเสียไปแค่ไหนกว่าจะส่งอัศวินดำลอบผ่านมหาค่ายกลเข้ามาในทวีปสวรรค์แรก!

เพราะเผ่าเลือดนั้นมีคลื่นพลังที่แตกต่างจากเผ่าอื่นๆ สิ้นเชิง

แม้ว่าเผ่ามนุษย์นั้นจะเลียนแบบคลื่นพลังของเผ่าเลือดไม่ได้ แต่มันก็หมายความว่าเผ่าเลือดนั้นเองก็ลอกเลียนพลังของเผ่ามนุษย์ไม่ได้เช่นกัน

แต่ว่าเผ่าเลือดนั้นสามารถฝังตราเลือดในร่างของมนุษย์และทำให้คนทั้งหลายกลายเป็นทาสเลือดไปได้

อัศวินดำนั้นจะหลบซ่อนตัวและใช้ทาสเลือดทั้งหลายนี้ออกไปสืบข่าวเป็นทอดๆ

แต่ว่ามหานครฉีใต้นั้นมันเป็นเมืองที่เข้มงวดในการตรวจตราอย่างมาก มากเกินกว่าจะส่งทาสเลือดเข้าไปง่ายๆ

มหานครฉีใต้นั้นมีทาสเลือดอยู่ไม่มากและเพื่อจะส่งทาสเลือดทั้งหลายนี้เข้ามาอัศวินดำก็ต้องวางแผนการอย่างหนักหน่วง

แต่ว่าต่อให้ส่งเข้ามาได้ทาสเลือดทั้งหลายมันก็มีระดับฝีมือไม่สู้ส่งนัก ทำให้สุดท้ายแล้วไม่อาจจะเข้าถึงความลับภายในจริงๆ ได้

แต่ครั้งนี้มันเป็นโอกาสแรกที่พวกเขาจะได้มีประโยชน์!

ทาสเลือดนั้นจะวางค่ายกลเคลื่อนย้ายรูปแบบพิเศษที่สามารถพาเผ่าเลือดทั้งหลายลอบเข้ามาในเมืองได้โดยไม่ถูกมหาค่ายกลตรวจจับ

แน่นอนว่าวิธีการเช่นนี้มันย่อมจะเป็นไพ่ตายใบสุดท้าย

เพราะหากใช้ออกมาแล้วถูกสืบสาวได้ พวกเขาก็คงไม่มีที่จะอยู่ในมหานครอีกต่อไป!

เพราะฉะนั้นเพื่อจะสังหารเย่หยวนลงนี้อัศวินดำทั้งหลายจึงได้วางแผนการและใช้ไพ่ตายออกมามากมาย

หนึ่งมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ สี่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ เจ็ดมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ ที่ต้องเอากำลังมาเยอะขนาดนี้ก็เพื่อจะสังหารเป้าหมายลงให้ได้ในการโจมตีครั้งเดียว!

นี่มันคือกำลังเต็มที่ของอัศวินดำหนึ่งสาขา!

หลานฮุยนั้นทำมือเป็นสัญญาให้มหาจักรพรรดิทั้งสิบเอ็ดเข้าไปประจำตำแหน่งในเรือนของเย่หยวนอย่างเงียบงัน

ในห้องด้านข้างนั้นมันมีคลื่นพลังรุนแรงที่ครอบคลุมพื้นที่ทั้งเรือน

หลานฮุยนั้นพยักหน้าเป็นสัญญาณให้แก่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์คนหนึ่ง บอกให้เขาไปจัดการถ่วงเวลาของมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ที่ทำหน้าที่ปกป้องเย่หยวน

ส่วนอีกสามคนนั้นก็จะใช้เวลานี้สังหารเย่หยวนลงด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

ส่วนตัวหลานฮุยนั้นเขามาเพื่อจะเปิดทางหนีให้คนทั้งหลายเท่านั้น!

แม้ว่าเขานั้นจะไม่เก่งกาจเท่าเฟิงเสี่ยวเถียนแต่ว่าแค่เปิดทางหนีให้คนทั้งหลายนั้นมันก็ยังไม่ยากเกินมือ

สาม!

สอง!

หนึ่ง!

“ลงมือ!”

หลานฮุยร้องลั่นขึ้นมาพร้อมกับคลื่นพลังของสามมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ที่ปะทุขึ้นมา

มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ลงมือนั้นมันจะต้องสร้างเรื่องยิ่งใหญ่ได้แค่ไหน?

เรือนทั้งหลังนี้มันถูกพลังเป่าจนปลิวไปตั้งแต่พวกเขายังไม่ทันได้โจมตีแล้ว

มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ที่ทำหน้าที่ปกป้องเย่หยวนนั้นถูกแรงกระแทกนี้ซัดจมดินไปทันที

ตูม!

หลานฮุยนั้นโจมตีปิดท้ายกวาดทั้งเรือนให้ราบเป็นหน้ากลอง!

แต่พริบตาต่อมาเขาก็ต้องอ้าปากค้าง

เพราะแม้เรือนจะราบลงไปแล้วแต่เย่หยวนนั้นกลับยังยืนอยู่ได้ไม่มีบาดแผลใดๆ!

การโจมตีสุดตัวของเขานี้กลับไม่อาจทำร้ายเย่หยวนได้เลย!

เขากำลังคับแค้นสุดใจ!

เพราะสาขาหนึ่งของอัศวินดำมันถูกกวาดจนเรียบ!

หนึ่งมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ สี่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ เจ็ดมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์!

เพื่อที่จะให้คนทั้งหลายนั้นได้เข้าทวีปสวรรค์แรกไปนั้นเขาต้องทำสงครามหนักหน่วงไปกี่ครั้ง?

แต่ตอนนี้ทุกสิ่งอย่างมันกลับสูญเปล่า!

และที่สำคัญที่สุดนั้นคือเย่หยวนยังไม่ตาย!

วันต่อมานั้นเย่หยวนยังคงออกมาเดินเล่นในมหานครฉีใต้ทักทายคนทั้งหลาย

ท่าทางของเขานั้นมันเหมือนกำลังจะบอกว่า ‘พวกเผ่าเลือด ข้ายังไม่ตายนะ!’

ต่อให้ระยะทางนั้นมันจะห่างไกลกันจนไม่อาจนับแต่หวังจั่วนั้นก็รู้สึกเหมือนถูกตบหน้าเข้าจนหัน

เพราะคำสั่งลอบสังหารเย่หยวนนั้น มันออกมาจากปากของเขาเอง!

หากมิใช่เพราะคำสั่งของเขาแล้วพวกหลานฮุยเองก็คงไม่ลงมือเต็มกำลังเช่นนี้

แต่สุดท้ายแล้วมันกลับถูกกวาดเรียบ!

ที่น่าคับแค้นใจไปกว่านั้นคือวันต่อมาเย่หยวนกลับกล้าออกมาเดินเล่นนอกมหานครและที่สำคัญไปกว่านั้นเขายังคงพาคนคุ้มกันไปด้วยแค่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์คนเดียว

เหมือนกับเขาคิดจะบอกว่า ‘มาสิ มีปัญญาก็มาฆ่าสิ!’

คำสั่งของหวังจั่วนั้นยังไม่ได้ถูกยกเลิก แน่นอนว่ามันต้องสังหารลงให้ได้!

เพราะฉะนั้นอัศวินดำอีกมากมายก็ได้ออกมาไล่ล่าลอบสังหารเย่หยวน

แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครรอดชีวิตกลับไปได้!

มาเท่าไหร่ ตายเท่านั้น!

เวลาแค่ครึ่งเดือนนี้อัศวินดำได้เสียมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ไปสองคน เสียมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ไปกว่ายี่สิบและมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ไปอีกกว่าเจ็ดสิบคน!

หวังจั่วนั้นแทบจะเสียสติ!

เขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องถอนคำสั่งลอบสังหารเย่หยวนกลับมา เพราะทำเช่นนี้ต่อไปมันก็ไม่ได้ต่างจากการส่งกำลังไปตายเปล่าๆ!

………….