จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2872
“หึๆ เย่หยวน เจ้านี่มันช่างมีวิชาโอสถที่เหนือล้ำดีจริง! เราเดินผ่านหน้าคนอย่างไม่ปิดบังอะไรเช่นนี้แต่มันก็ไม่มีใครจับเราได้เลย!”
เย่หยวนได้แต่ต้องเหลือกตากลับมามองหยางชิง “นี่ เจ้าทำตัวให้มันไม่น่าสงสัยหน่อยจะไม่ได้หรือ? เจ้าคิดบ้างไหมว่ามันอาจจะมีมหาจักรพรรดิดักฟังเราอยู่?”
หยางชิงกล่าวตอบกลับไปอย่างไม่คิดสนใจ “แค่มหาจักรพรรดิมันจะอะไรมากมาย?! อีกไม่นานข้าก็จะเอาชนะพวกมันได้สิ้นแล้ว!”
เย่หยวนได้แต่ต้องยิ้มขึ้นมาเมื่อได้ยิน “เก่งปานนั้น? หากเจ้าเก่งกาจได้ปานนั้นก็คงไม่ต้องให้ข้าช่วยหลอมโอสถชีวามหาจักรพรรดิให้แล้ว”
เมื่อหยางชิงได้ยินเช่นนั้นเขาก็ต้องรีบกล่าวขึ้นมาด้วยใบหน้าเหยเกทันที “ข้านั้นเก่งกาจแต่มันก็เก่งได้เพราะว่าอาจารย์เย่มิใช่หรือ? วันหน้าเมื่อข้าขึ้นเป็นเจ้าโลกได้เมื่อไหร่แล้วเจ้าก็จะถือเป็นบิดาของมหาจักรพรรดิกันทีเดียว!”
“หุบปาก!”
“อ่า!”
‘เฮอะ!’
‘อวดดีไปก่อนเถอะ!’
‘หลังจากข้า หยางชิงได้ขึ้นไปถึงระดับเจ้าโลกแล้วข้าจะกลับมาสั่งสอนเจ้า!’
ระหว่างที่อัศวินดำกำลังวางแผนการสังหารเย่หยวนนั้น ตัวเย่หยวนและหยางชิงก็ได้ออกเดินทางมาจากเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์และมาถึงเมืองของเผ่าเลือดเป็นที่เรียบร้อย
โอสถเลียนเลือดนั้นมันคือโอสถสวรรค์ระดับจักรพรรดิ หยางชิงที่ยังไม่บรรลุมหาจักรพรรดิย่อมจะยังใช้มันได้ไม่เป็นปัญหา
คนทั้งสองนั้นเดินผ่านหน้าเผ่าเลือดมากมายเข้ามาอย่างไม่มีใครคิดสงสัยใดๆ
แน่นอนว่าเผ่าเลือดเองมันก็คงไม่มีใครคิดฝันว่าจะมีคนนอกแปลงตัวให้กลายเป็นเผ่าเลือดได้เช่นนี้
เมืองนี้มันมีนามว่าเมืองข่ายยักษ์เป็นหนึ่งในเมืองใหญ่ที่สุดของเผ่าเลือดบนทวีปสวรรค์แรก
เย่หยวนนั้นได้รับข่าวมาหลังจากออกเดินทางไม่นานว่าศึกคัดเลือกบุตรชุดใหม่มันจะถูกจัดขึ้นที่นี่
เผ่าเลือดนั้นย่อมจะมีการคัดเลือกร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนและร้อยบุตรจักรพรรดิเที่ยงขึ้นมาใหม่เป็นรอบๆ ทุกสิบปี
จากนั้นเผ่าเลือดที่เก่งกาจที่สุดสองร้อยคนก็จะถูกส่งไปยังวิหารโลหิตเทวะเพื่อเลี้ยงดูอย่างดี หากคิดอยากเข้าไปสืบเรื่องราวของเผ่าเลือดนั้นมันย่อมจะไม่มีที่ไหนดีไปกว่าวิหารโลหิตเทวะอีกแล้ว
แต่ว่าเผ่าเลือดนั้นก็ครอบครองพื้นที่ไปกว่าสองในสามของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดแล้ว ย่อมหมายความว่าสมาชิกเผ่าเลือดนั้นมีจำนวนมากมายมหาศาล
ตอนที่พวกเย่หยวนออกมาจากเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์นั้นพวกเขาเองก็ต้องผงะไปเช่นกัน เพราะว่าจำนวนของเผ่าเลือดนั้นมันมีมากมายจนเกินกว่าที่คิดคาด!
เมืองแต่ละเมืองของมันนี้ใหญ่โตกว่าเมืองในสวรรค์แรกไปสามถึงสี่เท่าทีเดียว!
มันมิใช่ว่าเผ่าเลือดชอบทำอะไรใหญ่โตเกินจริงแต่หากไม่ทำเมืองใหญ่ขนาดนั้นแล้วมันก็ไม่อาจจะรองรับผู้คน ได้เลย
เผ่าเลือดนั้นขยายพันธุ์ด้วยการแตกตัว มันย่อมจะมีความเร็วที่มากล้นกว่าเผ่าอื่นใด
พวกเย่หยวนนั้นประเมินว่าต่อให้จะเอาคนของทั้งทวีปสวรรค์แรกมารวมกันมันก็คงไม่มีทางถึงหนึ่งในสิบของประชากรเผ่าเลือดแน่!
ประชากรมากมายขนาดนั้นต่อให้จะเป็นเผ่าที่ไร้พรสวรรค์แค่ไหนมันก็ต้องให้กำเนิดยอดฝีมือขึ้นมาได้มากมายแน่นอน
เผ่าเลือดนั้นมีสองเมืองระดับมหาจักรพรรดิบนทวีปสวรรค์แรกและเมืองข่ายยักษ์นี้ก็เป็นหนึ่งในสองเมืองนั้น
เมืองข่ายยักษ์นั้นจะเลือกยี่สิบคนที่เก่งกาจที่สุดส่งไปยังเมืองมหาจักรพรรดิเลือดสวรรค์สัมบูรณ์บนทวีปสายฟ้าคำรามเพื่อทำการคัดเลือกร้อยบุตรในรอบตัดสิน
พวกเย่หยวนย่อมจะหมายตาเรื่องนี้ไว้
สถานที่รายงานตัวนั้นมันคือสนามกว้างของเมือง
ที่แห่งนี้มันเป็นสนามใหญ่ที่ดูท่าคงสามารถรองรับคนได้มากกว่าแสนคน!
และตอนนี้ทุกหนแห่งมีแต่ผู้คนเต็มไปหมด
การคัดเลือกร้อยบุตรแต่ละครั้งของเผ่าเลือดนั้นมันนับได้ว่าเป็นงานเทศกาลใหญ่ของเผ่าเลือด ทุกคนต่างจับตามองด้วยความสนใจ
เพราะฉะนั้นค่าตั๋วเข้าชมการคัดเลือกมันจึงมีราคาสูงลิ่ว
แล้วถามว่ามียอดฝีมือมากแค่ไหนในการคัดเลือกของเมืองข่ายยักษ์?
แปดล้านจักรพรรดิเซียน!
หนึ่งล้านจักรพรรดิเที่ยง!
จำนวนนี้มันอาจจะดูมากแต่แท้จริงแล้วมันก็ไม่ได้เกินไป
เพราะว่าการแข่งขันนี้ไม่มีเงื่อนไข ใครๆ ก็เข้าร่วมได้
และประชากรเผ่าเลือดในเมืองระดับมหาจักรพรรดินั้นมันก็มีมากกว่าสิบๆ ล้านคน!
แล้วถามว่ามันจะมีจักรพรรดิเซียนแค่แปดล้านคน?
เพราะฉะนั้นเหล่าคนที่กล้าจะลงแข่งนั้นต่างต้องมีความมั่นใจในฝีมือของตัวเองไม่น้อย
เพราะการแข่งขันนี้มันเป็นอะไรที่โหดร้ายเป็นทุนเดิม
จักรพรรดิเซียนที่ขึ้นไปถึงระดับร้อยบุตรได้นั้นเดิมทีแล้วมันก็เป็นแค่คนไม่มีชื่อ แต่สุดท้ายก็ได้สร้างชื่อไต่เต้าขึ้นมาด้วยวิธีการเช่นนี้!
คนที่ทำเช่นนั้นได้มันย่อมจะไม่ได้มีแค่คนหรือสองคน
แน่นอนว่าจำนวนนี้หากมองด้วยสายตาของคนทวีปสวรรค์แรกมันคงเป็นอะไรที่สุดแสนน่ากลัว!
จักรพรรดิเซียนแปดล้านคนนั้นมันเป็นแค่ประชากรจากเมืองระดับมหาจักรพรรดิเมืองเดียว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...